< تثنیه 14 >
شما پسران یهوه خدای خود هستید، پس برای مردگان، خویشتن را مجروح منمایید، و مابین چشمان خود را متراشید. | ۱ 1 |
Ihr seid die Kinder des HERRN, eures Gottes; ihr sollt euch nicht Male stechen noch kahl scheren über den Augen über einem Toten.
زیراتو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی، وخداوند تو را برای خود برگزیده است تا از جمیع امتهایی که برروی زمیناند به جهت او قوم خاص باشی. | ۲ 2 |
Denn du bist ein heiliges Volk dem HERRN, deinem Gott; und der HERR hat dich erwählt, daß du sein Eigentum seist, aus allen Völkern, die auf Erden sind.
Du sollst keine Greuel essen.
این است حیواناتی که بخورید: گاو و گوسفند و بز، | ۴ 4 |
Das sind aber die Tiere, die ihr essen sollt: Ochs, Schaf, Ziege,
و آهو و غزال وگور و بزکوهی و ریم و گاو دشتی و مهات. | ۵ 5 |
Hirsch, Reh, Büffel, Steinbock, Gemse, Auerochs und Elen;
و هرحیوان شکافته سم که سم را به دو حصه شکافته دارد و نشخوار کند، آن را از بهایم بخورید. | ۶ 6 |
und alles Tier, das seine Klauen spaltet und wiederkäut, sollt ihr essen.
لیکن از نشخوارکنندگان و شکافتگان سم اینهارا مخورید: یعنی شتر و خرگوش و ونک، زیرا که نشخوار میکنند اما شکافته سم نیستند. اینهابرای شما نجساند. | ۷ 7 |
Das sollt ihr aber nicht essen von dem, das wiederkäut, und von dem, das die Klauen spaltet: das Kamel, der Hase und Kaninchen, die wiederkäuen und doch ihre Klauen nicht spalten, sollen euch unrein sein;
و خوک زیرا شکافته سم است، لیکن نشخوار نمی کند، این برای شما نجس است. از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مکنید. | ۸ 8 |
das Schwein, ob es wohl die Klauen spaltet, so wiederkäut es doch nicht: es soll euch unrein sein. Ihr Fleisch sollt ihr nicht essen, und ihr Aas sollt ihr nicht anrühren,
از همه آنچه در آب است اینها را بخورید: هرچه پر و فلس دارد، آنها را بخورید. | ۹ 9 |
Das ist, was ihr essen sollt von allem, das in Wassern ist: alles, was Floßfedern und Schuppen hat, sollt ihr essen.
و هرچه پر و فلس ندارد مخورید، برای شما نجس است. | ۱۰ 10 |
Was aber keine Floßfedern noch Schuppen hat, sollt ihr nicht essen; denn es ist euch unrein.
از همه مرغان طاهر بخورید. | ۱۱ 11 |
Alle reinen Vögel esset.
و این است آنهایی که نخورید: عقاب و استخوان خوار و نسربحر، | ۱۲ 12 |
Das sind aber die ihr nicht essen sollt: der Adler, der Habicht, der Fischaar,
و لاشخوار و شاهین و کرکس به اجناس آن؛ | ۱۳ 13 |
der Taucher, der Weih, der Geier mit seiner Art
و هر غراب به اجناس آن؛ | ۱۴ 14 |
und alle Raben mit ihrer Art,
و شترمرغ وجغد و مرغ دریایی و باز، به اجناس آن؛ | ۱۵ 15 |
der Strauß, die Nachteule, der Kuckuck, der Sperber mit seiner Art,
و بوم و بوتیمار و قاز؛ | ۱۶ 16 |
das Käuzlein, der Uhu, die Fledermaus,
و قائت و رخم و غواص؛ | ۱۷ 17 |
die Rohrdommel, der Storch, der Schwan,
ولقلق و کلنک، به اجناس آن؛ و هدهد و شبپره. | ۱۸ 18 |
der Reiher, der Häher mit seiner Art, der Wiedehopf, die Schwalbe.
و همه حشرات بالدار برای شما نجساند؛ خورده نشوند. | ۱۹ 19 |
Und alles was Flügel hat und kriecht, soll euch unrein sein, und sollt es nicht essen.
اما از همه مرغان طاهربخورید. | ۲۰ 20 |
Die reinen Vögel sollt ihr essen.
هیچ میته مخورید؛ به غریبی که درون دروازه های تو باشد بده تا بخورد، یا به اجنبی بفروش، زیرا که تو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی و بزغاله را در شیر مادرش مپز. | ۲۱ 21 |
Ihr sollt kein Aas essen-dem Fremdling in deinem Tor magst du es geben, daß er's esse oder daß er's verkaufe einem Ausländer; denn du bist ein heiliges Volk dem HERRN, deinem Gott. Du sollst das Böcklein nicht kochen in der Milch seiner Mutter.
عشر تمامی محصولات مزرعه خود را که سال به سال از زمین برآید، البته بده. | ۲۲ 22 |
Du sollst alle Jahre den Zehnten absondern alles Ertrages deiner Saat, der aus deinem Acker kommt,
و به حضور یهوه خدایت در مکانی که برگزیند تا نام خود را در آنجا ساکن سازد، عشر غله و شیره وروغن خود را و نخست زادگان رمه و گله خویش را بخور، تا بیاموزی که از یهوه خدایت همه اوقات بترسی. | ۲۳ 23 |
und sollst davon essen vor dem HERRN, deinem Gott, an dem Ort, den er erwählt, daß sein Name daselbst wohne, nämlich vom Zehnten deines Getreides, deines Mostes, deines Öls und von der Erstgeburt deiner Rinder und deiner Schafe, auf daß du lernst fürchten den HERRN, deinen Gott, dein Leben lang.
و اگر راه از برایت دور باشد که آن را نمی توانی برد، و آن مکانی که یهوه، خدایت، خواهد برگزید تا نام خود را در آن بگذارد، وقتی که یهوه، خدایت، تو را برکت دهد، از تو دور باشد. | ۲۴ 24 |
Wenn aber des Weges dir zu viel ist, daß du solches hintragen kannst, darum daß der Ort dir zu ferne ist, den der HERR, dein Gott, erwählt hat, daß er seinen Namen daselbst wohnen lasse (denn der HERR, dein Gott, hat dich gesegnet):
پس آن را به نقره بفروش و نقره را بدست خود گرفته، به مکانی که یهوه خدایت برگزیند، برو. | ۲۵ 25 |
so gib's hin um Geld und fasse das Geld in deine Hand und gehe an den Ort, den der HERR, dein Gott, erwählt hat,
و نقره را برای هرچه دلت میخواهد از گاو و گوسفند و شراب و مسکرات و هرچه دلت از تو بطلبد، بده، و در آنجا بحضوریهوه، خدایت، بخور و خودت با خاندانت شادی نما. | ۲۶ 26 |
und gib das Geld um alles, was deiner Seele gelüstet, es sei um Rinder, Schafe, Wein, starken Trank oder um alles, das deine Seele wünscht, und iß daselbst vor dem HERRN, deinem Gott, und sei fröhlich, du und dein Haus
و لاویای را که اندرون دروازه هایت باشد، ترک منما چونکه او را با تو حصه و نصیبی نیست. | ۲۷ 27 |
und der Levit, der in deinem Tor ist (den sollst du nicht verlassen, denn er hat kein Teil noch Erbe mit dir).
و در آخر هر سه سال تمام عشر محصول خود را در همان سال بیرون آورده، در اندرون دروازه هایت ذخیره نما. | ۲۸ 28 |
Alle drei Jahre sollst du aussondern den Zehnten deines Ertrages desselben Jahrs und sollst's lassen in deinem Tor.
و لاوی چونکه با توحصه و نصیبی ندارد و غریب و یتیم و بیوهزنی که درون دروازه هایت باشند، بیایند و بخورند و سیرشوند، تا یهوه، خدایت، تو را در همه اعمال دستت که میکنی، برکت دهد. | ۲۹ 29 |
So soll kommen der Levit (der kein Teil noch Erbe mit dir hat) und der Fremdling und der Waise und die Witwe, die in deinem Tor sind, und essen und sich sättigen, auf daß dich der HERR, dein Gott, segne in allen Werken deiner Hand, die du tust.