< دوم سموئیل 22 >

و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود. ۱ 1
And David speaketh to Jehovah the words of this song in the day Jehovah hath delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul,
و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است. ۲ 2
and he saith: 'Jehovah [is] my rock, And my bulwark, and a deliverer to me,
خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید. ۳ 3
My God [is] my rock — I take refuge in Him; My shield, and the horn of my salvation, My high tower, and my refuge! My Saviour, from violence Thou savest me!
خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت. ۴ 4
The Praised One, I call Jehovah: And from mine enemies I am saved.
زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود. ۵ 5
When the breakers of death compassed me, The streams of the worthless terrify me,
رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585) ۶ 6
The cords of Sheol have surrounded me, Before me have been the snares of death. (Sheol h7585)
در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید. ۷ 7
In mine adversity I call Jehovah, And unto my God I call, And He heareth from His temple my voice, And my cry [is] in His ears,
آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند. ۸ 8
And shake and tremble doth the earth, Foundations of the heavens are troubled, And are shaken, for He hath wrath!
از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید. ۹ 9
Gone up hath smoke by His nostrils. And fire from His mouth devoureth, Brands have been kindled by it.
و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود. ۱۰ 10
And He inclineth heaven, and cometh down, And thick darkness [is] under His feet.
بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید. ۱۱ 11
And He rideth on a cherub, and doth fly, And is seen on the wings of the wind.
ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را. ۱۲ 12
And He setteth darkness Round about Him — tabernacles, Darkness of waters — thick clouds of the skies.
از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید. ۱۳ 13
From the brightness before Him Were brands of fire kindled!
خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید. ۱۴ 14
Thunder from the heavens doth Jehovah, And the Most High giveth forth His voice.
تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید. ۱۵ 15
And He sendeth forth arrows, And scattereth them; Lightning, and troubleth them;
پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی. ۱۶ 16
And seen are the streams of the sea, Revealed are foundations of the world, By the rebuke of Jehovah, From the breath of the spirit of His anger.
از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید. ۱۷ 17
He sendeth from above — He taketh me, He draweth me out of many waters.
مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند. ۱۸ 18
He delivereth me from my strong enemy, From those hating me, For they were stronger than I.
در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود. ۱۹ 19
They are before me in a day of my calamity, And Jehovah is my support,
مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت. ۲۰ 20
And He bringeth me out to a large place, He draweth me out for He delighted in me.
پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید. ۲۱ 21
Jehovah recompenseth me, According to my righteousness, According to the cleanness of my hands, He doth return to me.
زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم. ۲۲ 22
For I have kept the ways of Jehovah, And have not done wickedly against my God.
چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم. ۲۳ 23
For all His judgments [are] before me, As to His statutes, I turn not from them.
و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم. ۲۴ 24
And I am perfect before Him, And I keep myself from mine iniquity.
بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم. ۲۵ 25
And Jehovah returneth to me, According to my righteousness, According to my cleanness before His eyes.
با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد. ۲۶ 26
With the kind Thou shewest Thyself kind, With the perfect man Thou shewest Thyself perfect,
با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد. ۲۷ 27
With the pure Thou shewest Thyself pure, And with the perverse Thou shewest Thyself a wrestler.
و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی. ۲۸ 28
And the poor people Thou dost save, And Thine eyes on the high causest to fall.
زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت. ۲۹ 29
For Thou [art] my lamp, O Jehovah, And Jehovah doth lighten my darkness.
زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم. ۳۰ 30
For by Thee I run — a troop, By my God I leap a wall.
و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد. ۳۱ 31
God! Perfect [is] His way, The saying of Jehovah is tried, A shield He [is] to all those trusting in Him.
زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟ ۳۲ 32
For who is God save Jehovah? And who a Rock save our God?
خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد. ۳۳ 33
God — my bulwark, [my] strength, And He maketh perfect my way;
و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد. ۳۴ 34
Making my feet like hinds, And on my high places causeth me to stand,
دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم. ۳۵ 35
Teaching my hands for battle, And brought down was a bow of brass by mine arms,
و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت. ۳۶ 36
And Thou givest to me the shield of Thy salvation, And Thy lowliness maketh me great.
قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید. ۳۷ 37
Thou enlargest my step under me, And mine ankles have not slidden.
دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت. ۳۸ 38
I pursue mine enemies and destroy them, And I turn not till they are consumed.
ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد. ۳۹ 39
And I consume them, and smite them, And they rise not, and fall under my feet.
زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت. ۴۰ 40
And Thou girdest me [with] strength for battle, Thou causest my withstanders to bow under me.
و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم. ۴۱ 41
And mine enemies — Thou givest to me the neck, Those hating me — and I cut them off.
فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد. ۴۲ 42
They look, and there is no saviour; Unto Jehovah, and He hath not answered them.
پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم. ۴۳ 43
And I beat them as dust of the earth, As mire of the streets I beat them small — I spread them out!
و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود. ۴۴ 44
And — Thou dost deliver me From the strivings of my people, Thou placest me for a head of nations; A people I have not known do serve me.
غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود. ۴۵ 45
Sons of a stranger feign obedience to me, At the hearing of the ear they hearken to me.
غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد. ۴۶ 46
Sons of a stranger fade away, And gird themselves by their close places.
خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد. ۴۷ 47
Jehovah liveth, and blessed [is] my Rock, And exalted is my God — The Rock of my salvation.
‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی. ۴۸ 48
God — who is giving vengeance to me, And bringing down peoples under me,
و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد. ۴۹ 49
And bringing me forth from mine enemies, Yea, above my withstanders Thou raisest me up. From a man of violence Thou deliverest me.
بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود. ۵۰ 50
Therefore I confess Thee, O Jehovah, among nations. And to Thy name I sing praise.
نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.» ۵۱ 51
Magnifying the salvations of His king, And doing loving-kindness to His anointed, To David, and to his seed — unto the age!'

< دوم سموئیل 22 >