< دوم سموئیل 22 >

و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود. ۱ 1
David spoke to the LORD the words of this song in the day that the LORD delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul,
و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است. ۲ 2
and he said: “The LORD is my rock, my fortress, and my deliverer, even mine;
خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید. ۳ 3
God is my rock in whom I take refuge; my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge. My savior, you save me from violence.
خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت. ۴ 4
I call on the LORD, who is worthy to be praised; So shall I be saved from my enemies.
زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود. ۵ 5
For the waves of death surrounded me. The floods of ungodliness made me afraid.
رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585) ۶ 6
The cords of Sheol were around me. The snares of death caught me. (Sheol h7585)
در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید. ۷ 7
In my distress, I called on the LORD. Yes, I called to my God. He heard my voice out of his temple. My cry came into his ears.
آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند. ۸ 8
Then the earth shook and trembled. The foundations of heaven quaked and were shaken, because he was angry.
از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید. ۹ 9
Smoke went up out of his nostrils. Consuming fire came out of his mouth. Coals were kindled by it.
و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود. ۱۰ 10
He bowed the heavens also, and came down. Thick darkness was under his feet.
بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید. ۱۱ 11
He rode on a cherub, and flew. Yes, he was seen on the wings of the wind.
ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را. ۱۲ 12
He made darkness a shelter around himself, gathering of waters, and thick clouds of the skies.
از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید. ۱۳ 13
At the brightness before him, coals of fire were kindled.
خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید. ۱۴ 14
The LORD thundered from heaven. The Most High uttered his voice.
تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید. ۱۵ 15
He sent out arrows and scattered them, lightning and confused them.
پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی. ۱۶ 16
Then the channels of the sea appeared. The foundations of the world were laid bare by the LORD’s rebuke, at the blast of the breath of his nostrils.
از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید. ۱۷ 17
He sent from on high and he took me. He drew me out of many waters.
مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند. ۱۸ 18
He delivered me from my strong enemy, from those who hated me, for they were too mighty for me.
در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود. ۱۹ 19
They came on me in the day of my calamity, but the LORD was my support.
مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت. ۲۰ 20
He also brought me out into a large place. He delivered me, because he delighted in me.
پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید. ۲۱ 21
The LORD rewarded me according to my righteousness. He rewarded me according to the cleanness of my hands.
زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم. ۲۲ 22
For I have kept the LORD’s ways, and have not wickedly departed from my God.
چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم. ۲۳ 23
For all his ordinances were before me. As for his statutes, I didn’t depart from them.
و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم. ۲۴ 24
I was also perfect toward him. I kept myself from my iniquity.
بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم. ۲۵ 25
Therefore the LORD has rewarded me according to my righteousness, According to my cleanness in his eyesight.
با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد. ۲۶ 26
With the merciful you will show yourself merciful. With the perfect man you will show yourself perfect.
با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد. ۲۷ 27
With the pure you will show yourself pure. With the crooked you will show yourself shrewd.
و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی. ۲۸ 28
You will save the afflicted people, but your eyes are on the arrogant, that you may bring them down.
زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت. ۲۹ 29
For you are my lamp, LORD. The LORD will light up my darkness.
زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم. ۳۰ 30
For by you, I run against a troop. By my God, I leap over a wall.
و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد. ۳۱ 31
As for God, his way is perfect. The LORD’s word is tested. He is a shield to all those who take refuge in him.
زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟ ۳۲ 32
For who is God, besides the LORD? Who is a rock, besides our God?
خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد. ۳۳ 33
God is my strong fortress. He makes my way perfect.
و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد. ۳۴ 34
He makes his feet like hinds’ feet, and sets me on my high places.
دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم. ۳۵ 35
He teaches my hands to war, so that my arms bend a bow of bronze.
و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت. ۳۶ 36
You have also given me the shield of your salvation. Your gentleness has made me great.
قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید. ۳۷ 37
You have enlarged my steps under me. My feet have not slipped.
دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت. ۳۸ 38
I have pursued my enemies and destroyed them. I didn’t turn again until they were consumed.
ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد. ۳۹ 39
I have consumed them, and struck them through, so that they can’t arise. Yes, they have fallen under my feet.
زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت. ۴۰ 40
For you have armed me with strength for the battle. You have subdued under me those who rose up against me.
و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم. ۴۱ 41
You have also made my enemies turn their backs to me, that I might cut off those who hate me.
فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد. ۴۲ 42
They looked, but there was no one to save; even to the LORD, but he didn’t answer them.
پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم. ۴۳ 43
Then I beat them as small as the dust of the earth. I crushed them as the mire of the streets, and spread them abroad.
و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود. ۴۴ 44
You also have delivered me from the strivings of my people. You have kept me to be the head of the nations. A people whom I have not known will serve me.
غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود. ۴۵ 45
The foreigners will submit themselves to me. As soon as they hear of me, they will obey me.
غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد. ۴۶ 46
The foreigners will fade away, and will come trembling out of their close places.
خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد. ۴۷ 47
The LORD lives! Blessed be my rock! Exalted be God, the rock of my salvation,
‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی. ۴۸ 48
even the God who executes vengeance for me, who brings down peoples under me,
و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد. ۴۹ 49
who brings me away from my enemies. Yes, you lift me up above those who rise up against me. You deliver me from the violent man.
بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود. ۵۰ 50
Therefore I will give thanks to you, LORD, among the nations, and will sing praises to your name.
نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.» ۵۱ 51
He gives great deliverance to his king, and shows loving kindness to his anointed, to David and to his offspring, forever more.”

< دوم سموئیل 22 >