دوم سموئیل 22

۱ 1 و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود.

And David spake unto Yahweh, the words of this song, in the day when Yahweh had rescued him, out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul;

۲ 2 و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است.

and he said, —Yahweh, was my mountain crag and my stronghold, and my deliverer—mine;

۳ 3 خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید.

My God, was my rock, I sought refuge in him, —My shield, and my horn of salvation, my high tower, and my refuge, My Saviour! from violence, thou didst save me.

۴ 4 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت.

As one worthy to be praised, called I on Yahweh, —And, from my foes, was I saved.

۵ 5 زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود.

When the breakers of death had encompassed me, —the torrents of perdition, made me afraid, —

۶ 6 رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585)

the meshes of hades, had surrounded me, —the snares of death had confronted me, (Sheol h7585)

۷ 7 در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید.

In my distress, called I on Yahweh, Yea, unto my God, did I call, —and he hearkened, out of his temple, unto my voice, and, my cry for help, was in his ears!

۸ 8 آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند.

Then did the earth shake and quake, the foundations of the heavens, were deeply moved, —yea they did shake, because he was angry,

۹ 9 از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید.

There went up a smoke in his nostrils, and, a fire out of his mouth, devoured, —live coals, were kindled from it:

۱۰ 10 و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود.

Then he stretched out the heavens, and came down, —and, thick gloom, was under his feet;

۱۱ 11 بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید.

Then he rode on a cherub, and flew, —and was seen on the wings of the wind;

۱۲ 12 ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را.

And made of the darkness around him, pavilions, —gathering of waters, clouds of vapours.

۱۳ 13 از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید.

Out of the brightness before him, were kindled live coals of fire;

۱۴ 14 خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.

Thunder from the heavens, did Yahweh give forth, —yea, the Highest, uttered his voice;

۱۵ 15 تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید.

And he sent forth arrows, and scattered them, —lightning, and confused them;

۱۶ 16 پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی.

Then appeared the channels of the sea, were uncovered the foundations of the world, —at the rebuke of Yahweh, the blast of the breath of his nostrils;

۱۷ 17 از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید.

He sent from on high, he took me, —he drew me out of many waters;

۱۸ 18 مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند.

He rescued me from my foe, in his might, —from them who hated me, because they were too strong for me:

۱۹ 19 در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

They confronted me, in the day of my necessity, —then became Yahweh my stay:

۲۰ 20 مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت.

And brought out, into a large place, even me, —he delivered me, because he delighted in me:

۲۱ 21 پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید.

Yahweh rewarded me, according to my righteousness—according to the cleanness of my hands, he repaid me:

۲۲ 22 زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم.

For I had kept the ways of Yahweh, —and not broken away from my God;

۲۳ 23 چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم.

For, all his regulations, were before me, —and, as for his statutes, I turned not from them.

۲۴ 24 و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.

So became I blameless towards him, —and kept myself from mine iniquity:

۲۵ 25 بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم.

Yahweh therefore repaid me, according to my righteousness, —according to my pureness before his eyes.

۲۶ 26 با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد.

With the loving, thou didst show thyself loving, —with the blameless hero, thou didst show thyself blameless;

۲۷ 27 با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد.

With the pure, thou didst show thyself pure, —but, with the perverse, thou didst shew thyself ready to contend:

۲۸ 28 و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی.

And, a patient people, thou didst save, —but, thine eyes, were on the lofty—thou layedst them low;

۲۹ 29 زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت.

For, thou, wast my lamp, O Yahweh, —and, Yahweh, enlightened my darkness;

۳۰ 30 زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم.

For, by thee, I ran through a troop, —by my God, I leapt over a wall.

۳۱ 31 و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد.

As for God, blameless is his way, —the speech of Yahweh, hath been proved, a shield, he is to all who seek refuge in him.

۳۲ 32 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟

For who is a GOD, save Yahweh? and who a Rock, save our God?

۳۳ 33 خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد.

GOD, is my fortress of strength, —and shewed to the blameless his way;

۳۴ 34 و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد.

Planting my feet like the hinds’, —yea, on my high places, he caused me to stand;

۳۵ 35 دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم.

Teaching my hands, to war, —so that a bow of bronze was bent by mine arms;

۳۶ 36 و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت.

Thus didst thou grant me, as a shield, thy salvation, —and, thy condescension, made me great.

۳۷ 37 قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید.

Thou didst widen my stepping-places, under me, —so that mine ankles faltered not:

۳۸ 38 دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت.

I pursued my foes, and destroyed them, —and returned not, till they were consumed;

۳۹ 39 ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد.

So I consumed them, and crushed them, and they rose not again, —thus fell they under my feet:

۴۰ 40 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت.

Thus didst thou gird me with strength, for the battle, —thou subduedst mine assailants under me:

۴۱ 41 و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم.

And, as for my foes, thou didst give me their neck, —yea, them who hated me, that I might destroy them:

۴۲ 42 فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد.

They cried out, but there was none to save, —unto Yahweh, but he answered them not.

۴۳ 43 پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم.

Then did I beat them in pieces, like the dust of the earth, —like the clay of the lanes, did I crush them, stamp them down.

۴۴ 44 و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود.

Thus didst thou rescue me from the contentions of my people, didst keep me to be the head of nations: —a people whom I had not known, served me;

۴۵ 45 غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود.

The sons of the foreigner, came cringing unto me, —at the hearing of the ear, they submitted to me, —

۴۶ 46 غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد.

The sons of the foreigner, were disheartened, and came quaking, out of their fortresses.

۴۷ 47 خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد.

Yahweh liveth, and blessed be my rock, —and exalted be the God (of the rock) of my salvation: —

۴۸ 48 ‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی.

The GOD who hath avenged me, and brought down peoples under me;

۴۹ 49 و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد.

And brought me forth from among my foes, —yea, from mine assailants, hast thou set me on high, from the man of violence, hast thou delivered me.

۵۰ 50 بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود.

For this cause, will I praise thee, O Yahweh, among the nations, —and, to thy name, will I touch the strings: —

۵۱ 51 نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.»

Who hath made great the victories of his King, —and shown lovingkindness to his Anointed One, to David and to his Seed, unto times age-abiding.