دوم سموئیل 22

۱ 1 و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود.

And David spoke unto the Lord the words of this song, and on the day that the Lord had delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul.

۲ 2 و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است.

And he said, Lord, my rock, my fortress, and my deliverer;

۳ 3 خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید.

God, my rock, in whom I trust; my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge, my saviour! from violence dost thou save me!

۴ 4 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت.

Praised, I cried, be the Lord, and from my enemies was I saved.

۵ 5 زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود.

For the waves of death encompassed me, the floods of destruction made me afraid;

۶ 6 رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585)

The bonds of hell encircled me, the snares of death seized on me: (Sheol h7585)

۷ 7 در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید.

[When] in my distress I called upon the Lord, and to my God I cried; and he heard from his temple my voice, and my complaint [entered] into his ears.

۸ 8 آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند.

Then shook and trembled the earth; the foundations of the heavens were moved; and they shook, because he was wroth.

۹ 9 از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید.

Smoke went up in his anger, and consuming fire out of his mouth, coals flamed forth from him.

۱۰ 10 و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود.

And he bent the heavens, and came down, and thick darkness was under his feet.

۱۱ 11 بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید.

And he rode upon a cherub, and flew along, and he was seen upon the wings of the wind.

۱۲ 12 ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را.

And he made darkness round about him into pavilions, heavy masses of waters, thick clouds of the skies.

۱۳ 13 از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید.

From the brightness before him flamed forth coals of fire.

۱۴ 14 خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.

The Lord thundered from heaven, and the Most High uttered forth his voice.

۱۵ 15 تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید.

And he sent out arrows, and scattered them; lightning, and discomfited them.

۱۶ 16 پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی.

And then were seen the channels of the sea, there were laid open the foundations of the world; at the rebuke of the Lord, through the blast of the breath of his nostrils.

۱۷ 17 از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید.

He stretched out from above [his hand], he took me; he drew me out from the mighty waters.

۱۸ 18 مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند.

He delivered me from my enemy, the strong, from those that hated me, when they were too mighty for me.

۱۹ 19 در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

They overcame me on the day of my calamity; but the Lord became my stay;

۲۰ 20 مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت.

And he brought me forth into a large space: he delivered me, because he had delight in me.

۲۱ 21 پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید.

The Lord rewarded me according to my righteousness: according to the purity of my hands did he recompense me.

۲۲ 22 زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم.

For I had kept the ways of the Lord, and had not wickedly departed from my God.

۲۳ 23 چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم.

For all his ordinances were before me, and from none of his statutes did I depart.

۲۴ 24 و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.

I was also upright toward him, and I guarded myself against my iniquity.

۲۵ 25 بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم.

Therefore did the Lord recompense me according to my righteousness, according to my purity before his eyes.

۲۶ 26 با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد.

With the kind thou wilt show thyself kind; with the upright mighty man thou wilt show thyself upright.

۲۷ 27 با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد.

With the pure thou wilt show thyself pure; and with the perverse thou wilt wage a contest.

۲۸ 28 و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی.

And the afflicted people thou wilt save; but thy eyes are upon the haughty, [that] thou mayest bring [them] down.

۲۹ 29 زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت.

For thou art my lamp, O Lord! and the Lord will enlighten my darkness.

۳۰ 30 زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم.

For [aided] by thee I run through a troop: [helped] by my God I leap over a wall.

۳۱ 31 و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد.

As for God—his way is perfect; the word of the Lord is tried; he is a shield to all that trust in him.

۳۲ 32 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟

For who is God, save the Lord? and who is a rock, save our God?

۳۳ 33 خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد.

God is my strength and power; and he rendereth free from obstruction my way.

۳۴ 34 و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد.

He maketh my feet like those of the hinds, and upon my high places he causeth me to stand.

۳۵ 35 دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم.

He teaches my hands for the war, so that a brazen bow is bent by my arms.

۳۶ 36 و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت.

And thou gavest me the shield of thy salvation; and thy assistance hath made me great.

۳۷ 37 قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید.

Thou enlargest my steps under me, so that my joints do not slip.

۳۸ 38 دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت.

I pursue my enemies and destroy them; and I return not again until I have made an end of them.

۳۹ 39 ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد.

And I make an end of them, and I crush them, that they cannot rise; and they fall under my feet.

۴۰ 40 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت.

For thou hast girded me with strength for the war; thou subduest my opponents under me.

۴۱ 41 و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم.

And my enemies thou causest to turn their back to me; those that hate me, —that I may destroy them.

۴۲ 42 فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد.

They look about, but there is none to help; unto the Lord—but he answereth them not.

۴۳ 43 پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم.

And I beat them small as the dust of the earth; as the mire of the street, I stamp them, I tread them down.

۴۴ 44 و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود.

Thou hast also delivered me from the contests of my people: thou preservest me to be the head of nations, a people which I know not shall serve me.

۴۵ 45 غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود.

The children of the stranger shall utter flattery unto me; as soon as their ear heareth they shall be obedient unto me.

۴۶ 46 غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد.

The children of the stranger shall fade away, and come forth tottering out of their close places.

۴۷ 47 خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد.

The Lord liveth, and blessed be my Rock; and exalted be the God, the Rock of my salvation;

۴۸ 48 ‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی.

The God, that granteth me vengeance, and bringeth down nations under me;

۴۹ 49 و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد.

And that bringeth me forth from my enemies: also above my opponents thou liftest me up, from the man of violence thou deliverest me.

۵۰ 50 بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود.

Therefore will I give thanks unto thee, O Lord, among the nations, and unto thy name will I sing praises;

۵۱ 51 نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.»

[To] the tower of salvation of his king, and who showeth kindness to his anointed, to David and to his seed forever.