دوم سموئیل 14

۱ 1 و یوآب بن صرویه فهمید که دل پادشاه به ابشالوم مایل است.

責魯雅的兒子約阿布看透了君王懷念阿貝沙隆的心，

۲ 2 پس یوآب به تقوع فرستاده، زنی دانشمند از آنجا آورد و به وی گفت: «تمنا اینکه خویشتن را مثل ماتم کننده ظاهر سازی، و لباس تعزیت پوشی و خود را به روغن تدهین نکنی و مثل زنی که روزهای بسیار به جهت مرده ماتم گرفته باشد، بشوی.

就派人到特科亞去，從那裏叫來一位明智的婦人，對她說：「請妳裝作一個居喪的婦心，穿上喪服，別抹油，像一個居喪很多自己婦人，

۳ 3 و نزدپادشاه داخل شده، او را بدین مضمون بگویی.» پس یوآب سخنان را به دهانش گذاشت.

然後去見君王，對他這樣這樣說....」約阿布就把要說的話，口授給她。

۴ 4 و چون زن تقوعیه با پادشاه سخن گفت، به روی خود به زمین افتاده، تعظیم نمود و گفت: «ای پادشاه، اعانت فرما.»

科特亞的婦人一來到君王前，便俯伏在地，叩拜喊說：「大王，救命! 」

۵ 5 و پادشاه به او گفت: «تو راچه شده است؟» عرض کرد: «اینک من زن بیوه هستم و شوهرم مرده است.

君王對她說：「妳有什麼事﹖「她答說：「哎! 我是個寡婦，我的丈夫死了。

۶ 6 و کنیز تو را دو پسر بود و ایشان با یکدیگر در صحرا مخاصمه نمودند و کسی نبود که ایشان را از یکدیگر جداکند. پس یکی از ایشان دیگری را زد و کشت.

你的婢女有兩個兒子，他們倆在田野裏爭鬥，無人解勸，彼此對打，竟將一個打死了。

۷ 7 واینک تمامی قبیله بر کنیز تو برخاسته، و می‌گویندقاتل برادر خود را بسپار تا او را به عوض جان برادرش که کشته شده است، به قتل برسانیم، ووارث را نیز هلاک کنیم. و به اینطور اخگر مرا که باقی‌مانده است، خاموش خواهند کرد، و برای شوهرم نه اسم و نه اعقاب بر روی زمین واخواهند گذاشت.»

全族的人都起來反對你的婢女說：將那打死自己兄弟的交出來，讓我們殺了他，抵償他所殺的兄弟的命，既便是後嗣，我們也要消滅。這樣，他們連我所剩下的一星之火，也要熄滅，不讓我的丈夫在世上留名，或者留後」。

۸ 8 پادشاه به زن فرمود: «به خانه ات برو و من درباره ات حکم خواهم نمود.»

執行對婦人說：「妳回家去吧! 我會為妳下令查辦」。

۹ 9 و زن تقوعیه به پادشاه عرض کرد: «ای آقایم پادشاه، تقصیر بر من و بر خاندان من باشد و پادشاه و کرسی اوبی تقصیر باشند.»

特科亞的婦人立即對君王說：「我主，大王! 願此罪歸於我及我父家，與大王，與陛下無干」。

۱۰ 10 و پادشاه گفت: «هر‌که با توسخن گوید، او را نزد من بیاور، و دیگر به تو ضررنخواهد رسانید.»

君王說：「凡向妳再出言恐嚇的，你把他帶到我這裏來，誰也不敢再麻煩妳了」。

۱۱ 11 پس زن گفت: «ای پادشاه، یهوه، خدای خود را به یاد آور تا ولی مقتول، دیگر هلاک نکند، مبادا پسر مرا تلف سازند.» پادشاه گفت: «به حیات خداوند قسم که مویی ازسر پسرت به زمین نخواهد افتاد.»

她繼續說：「望大王提及上主你的天主名，不許報復血仇的人再從事破壞，不將我的兒子消滅」。他答說：「我指著永生的上主起誓：妳兒子的一根頭髮，也決不會落在地上」。

۱۲ 12 پس زن گفت: «مستدعی آنکه کنیزت باآقای خود پادشاه سخنی گوید.» گفت: «بگو.»

婦人接著說：「望我主大王，許你的婢女再進一言! 」他答說：「說吧! 」

۱۳ 13 زن گفت: «پس چرا درباره قوم خدا مثل این تدبیر کرده‌ای و پادشاه در گفتن این سخن مثل تقصیرکار است، چونکه پادشاه آواره شده خود راباز نیاورده است.

婦人說：「為什麼大王想出這樣的事來，反對天主的百姓。君王說出這話，若不將自己放逐的人召回來，就不免有罪了!

۱۴ 14 زیرا ما باید البته بمیریم ومثل آب هستیم که به زمین ریخته شود، و آن رانتوان جمع کرد، و خدا جان را نمی گیرد بلکه تدبیرها می‌کند تا آواره شده‌ای از او آواره نشود.

我們原來都該死，如同潑在地, 上的水，不能再收回，天主也不再給人生命；所以大王要設法不使那放逐的人，成為一個永不能再回家的人。

۱۵ 15 و حال که به قصد عرض کردن این سخن، نزدآقای خود، پادشاه، آمدم، سبب این بود که خلق، مرا ترسانیدند، و کنیزت فکر کرد که چون به پادشاه عرض کنم، احتمال دارد که پادشاه عرض کنیز خود را به انجام خواهد رسانید.

我現今到這裏來，向我主大王提及此事，是因為有些人恐嚇我，為此你的婢女想：我得向君王說明，也許君王會實踐他婢女的請求。

۱۶ 16 زیراپادشاه اجابت خواهد نمود که کنیز خود را ازدست کسی‌که می‌خواهد مرا و پسرم را با هم ازمیراث خدا هلاک سازد، برهاند.

因為大王必會聽從我，從那由天主產業中剷除和我兒子之人的手中，救出自己的婢女來。

۱۷ 17 و کنیز تو فکرکرد که کلام آقایم، پادشاه، باعث تسلی خواهدبود، زیرا که آقایم، پادشاه، مثل فرشته خداست تانیک و بد را تشخیص کند، و یهوه، خدای توهمراه تو باشد.»

所以你的婢女說：我主大王的話，實能安慰人心，因為我主大王對於分辨善惡，實如同天主的使者。望上主你的天主，與你同在! 」

۱۸ 18 پس پادشاه در جواب زن فرمود: «چیزی راکه از تو سوال می‌کنم، از من مخفی مدار.» زن عرض کرد «آقایم پادشاه، بفرماید.»

君王回答婦人說：「我有一事問妳，妳可不要對我隱瞞」。婦人答說：「我主大王，請說! 」

۱۹ 19 پادشاه گفت: «آیا دست یوآب در همه این کار با تونیست؟» زن در جواب عرض کرد: «به حیات جان تو، ای آقایم پادشاه که هیچ‌کس از هرچه آقایم پادشاه بفرماید به طرف راست یا چپ نمی تواندانحراف ورزد، زیرا که بنده تو یوآب، اوست که مرا امر فرموده است، و اوست که تمامی این سخنان را به دهان کنیزت گذاشته است.

君王問說：「在這一切事上，是不是約阿布的手在妳後面﹖」婦人答說：「我一王萬歲! 我主君王所說的，絲毫不差，正是你的僕人約阿布吩咐了我，是他將這一切話，口授給你的婢女。

۲۰ 20 برای تبدیل صورت این امر، بنده تو، یوآب، این کار راکرده است، اما حکمت آقایم، مثل حکمت فرشته خدا می‌باشد تا هر‌چه بر روی زمین است، بداند.»

事實改變真相的，確是你的僕人約阿布所做的；但是我主賢明，賢明得如同天主的使者，曉得地上所有的事」。

۲۱ 21 پس پادشاه به یوآب گفت: «اینک این کار راکرده‌ام. حال برو و ابشالوم جوان را باز آور.»

王便對約阿布說：「好，現在我就履行此事，召回孩子阿貝沙隆來! 」

۲۲ 22 آنگاه یوآب به روی خود به زمین افتاده، تعظیم نمود، و پادشاه را تحسین کرد و یوآب گفت: «ای آقایم پادشاه امروز بنده ات می‌داند که در نظر تو التفات یافته‌ام چونکه پادشاه کار بنده خود را به انجام رسانیده است.»

約阿布就俯首至地，叩拜祝福君王，隨後說：「我主大王，今天今日你的僕人知道，我在你眼前蒙得了寵幸，因為大王實踐了他僕人的請求」。

۲۳ 23 پس یوآب برخاسته، به جشور رفت و ابشالوم را به اورشلیم بازآورد.

約阿布就起身，往革叔爾去，將阿貝沙隆領回耶路撒冷。

۲۴ 24 و پادشاه فرمود که به خانه خودبرگردد و روی مرا نبیند. پس ابشالوم به خانه خودرفت و روی پادشاه را ندید.

君王說：「叫他回自己家裏去吧! 不要來見我」。於是阿貝沙隆回到自己家裏，不是見君王的面。

۲۵ 25 و در تمامی اسرائیل کسی نیکو منظر وبسیار ممدوح مثل ابشالوم نبود که از کف پا تا فرق سرش در او عیبی نبود.

在全以色列中，沒有一人像阿貝沙隆那樣英俊，堪受讚美的，在他身上，自踵至頂，沒有一默缺陷。

۲۶ 26 و هنگامی که موی سرخود را می‌چید، (زیرا آن را در آخر هر سال می‌چید، چونکه بر او سنگین می‌شد و از آن سبب آن را می‌چید) موی سر خود را وزن نموده، دویست مثقال به وزن شاه می‌یافت.

他剪髮以後，──他每年年底剪髮一次，因為頭上積髮太多，他必須剪去，──稱了稱剪的頭髮，依王家的衡制，重二百「協刻耳」。

۲۷ 27 و برای ابشالوم سه پسر و یک دختر مسمی به تامارزاییده شدند. و او دختری نیکو صورت بود.

阿貝沙隆有三個兒子，一個女兒；女兒名叫塔瑪爾，是個很美麗的女子。

۲۸ 28 و ابشالوم دو سال تمام در اورشلیم مانده، روی پادشاه را ندید.

阿貝沙隆在耶路撒冷住了兩年，仍未得見君王的面。

۲۹ 29 پس ابشالوم، یوآب راطلبید تا او را نزد پادشاه بفرستد. اما نخواست که نزد وی بیاید. و باز بار دیگر فرستاد و نخواست که بیاید.

阿貝沙隆遂派人到約阿布那裏，求他引自己去見君王。但是，約阿布不願到他那裏去，他又派人去，他仍是不肯來。

۳۰ 30 پس به خادمان خود گفت: «ببینید، مزرعه یوآب نزد مزرعه من است و در آنجا جودارد. بروید و آن را به آتش بسوزانید.» پس خادمان ابشالوم مزرعه را به آتش سوزانیدند.

他於是對的僕人說：「你們看，約阿布的莊田與我的相接，他在那裏種了大麥，你們去放火燒田」。阿貝沙隆的僕人於是放火燒了田。

۳۱ 31 آنگاه یوآب برخاسته، نزد ابشالوم به خانه‌اش رفته، وی را گفت که «چرا خادمان تو مزرعه مراآتش زده‌اند؟»

約阿布就起身來到阿貝沙隆的家裡，對他說：「你的僕人為什麼燒了我的田？」

۳۲ 32 ابشالوم به یوآب گفت: «اینک نزد تو فرستاده، گفتم: اینجا بیا تا تو را نزد پادشاه بفرستم تا بگویی برای چه از جشور آمده‌ام؟ مرابهتر می‌بود که تابحال در آنجا مانده باشم، پس حال روی پادشاه را ببینم و اگر گناهی در من باشد، مرا بکشد.»

阿貝沙隆回答約阿布說：「看，我派人到你那裡說：請你到我這裡來，我願派你去見君王，問他為什麼叫我從革叔爾回來？假如我仍留在那裡，為我豈不更好！如今我願見君王的面，我若有罪，他可殺我！」

۳۳ 33 پس یوآب نزد پادشاه رفته، او را مخبر ساخت. و او ابشالوم را طلبید که پیش پادشاه آمد و به حضور پادشاه رو به زمین افتاده، تعظیم کرده و پادشاه، ابشالوم را بوسید.

約阿布便去見君王，稟告了這些話。王遂召見阿貝沙隆；他來到君王前，俯首至地，叩拜君王；君王就吻了阿貝沙隆。