اول قرنتیان 9

۱ 1 آیا رسول نیستم؟ آیا آزاد نیستم؟ آیا عیسی مسیح خداوند ما را ندیدم؟ آیا شماعمل من در خداوند نیستید؟

Нисам ли ја апостол? Нисам ли сам свој? Не видех ли ја Исуса Христа, Господа нашег? Нисте ли ви дело моје у Господу?

۲ 2 هرگاه دیگران رارسول نباشم، البته شما را هستم زیرا که مهررسالت من در خداوند شما هستید.

Ако другима и нисам апостол, али вама јесам, јер сте ви печат мог апостолства у Господу.

۳ 3 حجت من بجهت آنانی که مرا امتحان می‌کنند این است

Мој одговор онима који ме успитају ово је:

۴ 4 که آیا اختیار خوردن و آشامیدن نداریم؟

Еда ли немамо власти јести и пити?

۵ 5 آیااختیار نداریم که خواهر دینی را به زنی گرفته، همراه خود ببریم، مثل سایر رسولان و برادران خداوند و کیفا؟

Еда ли немамо власти сестру жену водити, као и остали апостоли, и браћа Господња, и Кифа?

۶ 6 یا من و برنابا به تنهایی مختارنیستیم که کار نکنیم؟

Или један ја и Варнава немамо власти ово чинити?

۷ 7 کیست که هرگز از خرجی خود جنگ کند؟ یا کیست که تاکستانی غرس نموده، از میوه‌اش نخورد؟ یا کیست که گله‌ای بچراند و از شیر گله ننوشد؟

Ко војује кад о свом трошку? Или ко сади виноград и од родова његових да не једе? Или ко пасе стадо и од млека стада да не једе?

۸ 8 آیا این را بطور انسان می‌گویم یاشریعت نیز این را نمی گوید؟

Еда ли ово говорим по човеку? Не говори ли ово и закон?

۹ 9 زیرا که در تورات موسی مکتوب است که «گاو را هنگامی که خرمن را خرد می‌کند، دهان مبند». آیا خدا در فکر گاوان می‌باشد؟

Јер је у Мојсијевом закону написано: Да не завежеш уста волу који врше. Еда ли се Бог брине за волове?

۱۰ 10 آیا محض خاطر ما این رانمی گوید؟ بلی برای ما مکتوب است که شخم کننده می‌باید به امید، شخم نماید و خردکننده خرمن در امید یافتن قسمت خود باشد.

Или јамачно говори за нас? Јер се за нас написа: Који оре треба у надању да оре; и који врше у надању да ће добити од оног што врше.

۱۱ 11 چون ما روحانیها را برای شما کاشتیم، آیا امربزرگی است که ما جسمانیهای شما را درو کنیم؟

Када ми вама духовна сејасмо, је ли то шта велико ако ми вама телесна пожњемо?

۱۲ 12 اگر دیگران در این اختیار بر شما شریکند آیانه ماه بیشتر؟ لیکن این اختیار را استعمال نکردیم، بلکه هرچیز را متحمل می‌شویم، مبادا انجیل مسیح را تعویق اندازیم.

Кад се други мешају у вашу власт, а камоли не би ми? Али не учинисмо по власти овој него све трпимо да не учинимо какву сметњу јеванђељу Христовом.

۱۳ 13 آیا نمی دانید که هرکه در امور مقدس مشغول باشد، از هیکل می‌خورد و هرکه خدمت مذبح کند، از مذبح نصیبی می‌دارد.

Не знате ли да они који чине свету службу од светиње се хране? И који олтару служе с олтаром деле?

۱۴ 14 و همچنین خداوند فرمود که «هرکه به انجیل اعلام نماید، ازانجیل معیشت یابد».

Тако и Господ заповеди да они који јеванђеље проповедају од јеванђеља живе.

۱۵ 15 لیکن من هیچیک از اینهارا استعمال نکردم و این را به این قصد ننوشتم تا بامن چنین شود، زیرا که مرا مردن بهتر است از آنکه کسی فخر مرا باطل گرداند.

А ја то ниједно не учиних. И не пишем ово да тако буде за мене; јер бих волео умрети него да ко славу моју уништи.

۱۶ 16 زیرا هرگاه بشارت دهم، مرا فخر نیست چونکه مرا ضرورت افتاده است، بلکه وای بر من اگر بشارت ندهم.

Јер ако проповедам јеванђеље, нема ми хвале: јер ми је за невољу; и тешко мени ако јеванђеља не проповедам.

۱۷ 17 زیراهرگاه این را طوع کنم اجرت دارم، لکن اگر کره باشد وکالتی به من سپرده شد.

Ако дакле ово чиним од своје воље, плату имам; а ако ли чиним за невољу, служба ми је предата.

۱۸ 18 در این صورت، مرا چه اجرت است تا آنکه چون بشارت می‌دهم، انجیل مسیح را بی‌خرج سازم و اختیار خود را درانجیل استعمال نکنم؟

Каква ми је дакле плата? Да проповедајући јеванђеље учиним без плате јеванђеље Христово, да не чиним по својој власти у проповедању јеванђеља.

۱۹ 19 زیرا با اینکه از همه کسی آزاد بودم، خودرا غلام همه گردانیدم تا بسیاری را سود برم.

Јер премда сам слободан од свих, свима себе учиних робом, да их више придобијем.

۲۰ 20 ویهود را چون یهود گشتم تا یهود را سود برم واهل شریعت را مثل اهل شریعت تا اهل شریعت را سود برم؛

Јеврејима сам био као Јеврејин да Јевреје придобијем; онима који су под законом био сам као под законом, да придобијем оне који су под законом;

۲۱ 21 و بی‌شریعتان را چون بی‌شریعتان شدم، هرچند نزد خدا بی‌شریعت نیستم، بلکه شریعت مسیح در من است، تا بی‌شریعتان را سودبرم؛

Онима који су без закона био сам као без закона, премда нисам Богу без закона него сам у закону Христовом, да придобијем оне који су без закона.

۲۲ 22 ضعفا را ضعیف شدم تا ضعفا را سود برم؛ همه کس را همه‌چیز گردیدم تا به هرنوعی بعضی را برهانم.

Слабима био сам као слаб, да слабе придобијем; свима сам био све, да какогод спасем кога.

۲۳ 23 اما همه کار را بجهت انجیل می‌کنم تا در آن شریک گردم.

А ово чиним за јеванђеље, да бих имао део у њему.

۲۴ 24 آیا نمی دانید آنانی که در میدان می‌دوند، همه می‌دوند لکن یک نفر انعام را می‌برد. به اینطور شما بدوید تا به‌کمال ببرید.

Не знате ли да они што трче на трку, сви трче, а један добије дар? Тако трчите да добијете.

۲۵ 25 و هرکه ورزش کند در هرچیز ریاضت می‌کشد؛ اما ایشان تا تاج فانی را بیابند لکن ما تاج غیرفانی را.

Сваки пак који се бори од свега се уздржава: они дакле да добију распадљив венац, а ми нераспадљив.

۲۶ 26 پس من چنین می‌دوم، نه چون کسی‌که شک دارد؛ ومشت می‌زنم نه آنکه هوا را بزنم.

Ја дакле тако трчим, не као на непоуздано; тако се борим, не као онај који бије ветар;

۲۷ 27 بلکه تن خودرا زبون می‌سازم و آن را در بندگی می‌دارم، مباداچون دیگران را وعظ نمودم، خود محروم شوم.

Него морим тело своје и трудим да како сам другима проповедајући избачен не будем.