اول قرنتیان 15

۱ 1 الان‌ای برادران، شما را از انجیلی که به شما بشارت دادم اعلام می‌نمایم که آن را هم پذیرفتید و در آن هم قایم می‌باشید،

Men jeg kundgør eder, Brødre, det Evangelium, som jeg forkyndte eder, hvilket I ogsaa modtoge, i hvilket I ogsaa staa,

۲ 2 وبوسیله آن نیز نجات می‌یابید، به شرطی که آن کلامی را که به شما بشارت دادم، محکم نگاه دارید والا عبث ایمان آوردید.

ved hvilket I ogsaa frelses, hvis I fastholde, med hvilket Ord jeg forkyndte eder det — ellers troede I forgæves.

۳ 3 زیرا که اول به شما سپردم، آنچه نیز یافتم که مسیح برحسب کتب در راه گناهان ما مرد،

Jeg overleverede eder nemlig som noget af det første, hvad jeg ogsaa har modtaget: at Kristus døde for vore Synder, efter Skrifterne;

۴ 4 و اینکه مدفون شد ودر روز سوم برحسب کتب برخاست؛

og at han blev begravet; og at han er bleven oprejst den tredje Dag, efter Skrifterne;

۵ 5 و اینکه به کیفا ظاهر شد و بعد از آن به آن دوازده،

og at han blev set af Kefas, derefter af de tolv;

۶ 6 و پس ازآن به زیاده از پانصد برادر یک بار ظاهر شد که بیشتر از ایشان تا امروز باقی هستند اما بعضی خوابیده‌اند.

derefter blev han set af over fem Hundrede Brødre paa een Gang, af hvilke de fleste endnu ere i Live, men nogle ere hensovede;

۷ 7 از آن پس به یعقوب ظاهر شد و بعدبه جمیع رسولان.

derefter blev han set af Jakob, dernæst af alle Apostlene;

۸ 8 و آخر همه بر من مثل طفل سقطشده ظاهر گردید.

men sidst af alle blev han set ogsaa af mig som det ufuldbaarne Foster;

۹ 9 زیرا من کهترین رسولان هستم و لایق نیستم که به رسول خوانده شوم، چونکه برکلیسای خدا جفا می‌رسانیدم.

thi jeg er den ringeste af Apostlene, jeg, som ikke er værd at kaldes Apostel, fordi jeg har forfulgt Guds Menighed.

۱۰ 10 لیکن به فیض خدا آنچه هستم هستم و فیض او که بر من بود باطل نگشت، بلکه بیش از همه ایشان مشقت کشیدم، اما نه من بلکه فیض خدا که با من بود.

Men af Guds Naade er jeg det, jeg er, og hans Naade imod mig har ikke været forgæves; men jeg har arbejdet mere end de alle, dog ikke jeg, men Guds Naade, som er med mig.

۱۱ 11 پس خواه من و خواه ایشان بدین طریق وعظمی کنیم و به اینطور ایمان آوردید.

Hvad enten det da er mig eller de andre, saaledes prædike vi, og saaledes troede I.

۱۲ 12 لیکن اگر به مسیح وعظ می‌شود که ازمردگان برخاست، چون است که بعضی از شمامی گویند که قیامت مردگان نیست؟

Men naar der prædikes, at Kristus er oprejst fra de døde, hvorledes sige da nogle iblandt eder, at der ikke er dødes Opstandelse?

۱۳ 13 اما اگرمردگان را قیامت نیست، مسیح نیز برنخاسته است.

Dersom der ikke er dødes Opstandelse, da er ikke heller Kristus oprejst.

۱۴ 14 و اگر مسیح برنخاست، باطل است وعظما و باطل است نیز ایمان شما.

Men er Kristus ikke oprejst, da er vor Prædiken jo tom, og eders Tro ogsaa tom.

۱۵ 15 و شهود کذبه نیز برای خدا شدیم، زیرا درباره خدا شهادت دادیم که مسیح را برخیزانید، و حال آنکه او رابرنخیزانید در صورتی که مردگان برنمی خیزند.

Men vi blive da ogsaa fundne som falske Vidner om Gud, fordi vi have vidnet imod Gud, at han oprejste Kristus, hvem han ikke har oprejst, saafremt døde virkelig ikke oprejses.

۱۶ 16 زیرا هرگاه مردگان برنمی خیزند، مسیح نیزبرنخاسته است.

Thi dersom døde ikke oprejses, da er Kristus ikke heller oprejst.

۱۷ 17 اما هرگاه مسیح برنخاسته است، ایمان شما باطل است و شما تاکنون درگناهان خود هستید،

Men dersom Kristus ikke er oprejst, da er eders Tro forgæves; saa ere I endnu i eders Synder;

۱۸ 18 بلکه آنانی هم که درمسیح خوابیده‌اند هلاک شدند.

da gik altsaa ogsaa de, som ere hensovede i Kristus, fortabt.

۱۹ 19 اگر فقط در این جهان در مسیح امیدواریم، از جمیع مردم بدبخت تریم.

Have vi alene i dette Liv sat vort Haab til Kristus, da ere vi de ynkværdigste af alle Mennesker.

۲۰ 20 لیکن بالفعل مسیح از مردگان برخاسته ونوبر خوابیدگان شده است.

Men nu er Kristus oprejst fra de døde, som Førstegrøde af de hensovede.

۲۱ 21 زیرا چنانکه به انسان موت آمد، به انسان نیز قیامت مردگان شد.

Thi efterdi Død kom ved et Menneske, er ogsaa dødes Opstandelse kommen ved et Menneske.

۲۲ 22 و چنانکه در آدم همه می‌میرند در مسیح نیزهمه زنده خواهند گشت.

Thi ligesom alle dø i Adam, saaledes skulle ogsaa alle levendegøres i Kristus.

۲۳ 23 لیکن هرکس به رتبه خود؛ مسیح نوبر است و بعد آنانی که در وقت آمدن او از آن مسیح می‌باشند.

Dog hver i sit Hold: som Førstegrøde Kristus, dernæst de, som tilhøre Kristus, ved hans Tilkommelse.

۲۴ 24 و بعد از آن انتها است وقتی که ملکوت را به خدا و پدر سپارد. و در آن زمان تمام ریاست و تمام قدرت و قوت را نابود خواهد گردانید.

Derpaa kommer Enden, naar han overgiver Gud og Faderen Riget, naar han har tilintetgjort hver Magt og hver Myndighed og Kraft.

۲۵ 25 زیرا مادامی که همه دشمنان را زیر پایهای خود ننهد، می‌باید اوسلطنت بنماید.

Thi han bør være Konge, indtil han faar lagt alle Fjenderne under sine Fødder.

۲۶ 26 دشمن آخر که نابود می‌شود، موت است.

Den sidste Fjende, som tilintetgøres, er Døden.

۲۷ 27 زیرا «همه‌چیز را زیر پایهای وی انداخته است». اما چون می‌گوید که «همه‌چیز رازیر انداخته است»، واضح است که او که همه رازیر او انداخت مستثنی است.

Han har jo „lagt alle Ting under hans Fødder‟. Men naar han siger: „Alt er underlagt‟ — aabenbart med Undtagelse af den, som underlagde ham alt —

۲۸ 28 اما زمانی که همه مطیع وی شده باشند، آنگاه خود پسر هم مطیع خواهد شد او را که همه‌چیز را مطیع وی گردانید، تا آنکه خدا کل در کل باشد.

naar da alle Ting ere blevne ham underlagte, da skal ogsaa Sønnen selv underlægge sig ham, som har underlagt ham alle Ting, for at Gud kan være alt i alle.

۲۹ 29 والا آنانی که برای مردگان تعمید می‌یابندچکنند؟ هرگاه مردگان مطلق برنمی خیزند، پس چرا برای ایشان تعمید می‌گیرند؟

Hvad ville ellers de udrette, som lade sig døbe for de døde? Dersom døde overhovedet ikke oprejses, hvorfor lade de sig da døbe for dem?

۳۰ 30 و ما نیز چراهر ساعت خود را در خطر می‌اندازیم؟

Hvorfor udsætte da ogsaa vi os hver Time for Fare?

۳۱ 31 به آن فخری درباره شما که مرا در خداوند ما مسیح عیسی هست قسم، که هرروزه مرا مردنی است.

Jeg dør daglig, saa sandt jeg har eder, Brødre, at rose mig af i Kristus Jesus, vor Herre.

۳۲ 32 چون بطور انسان در افسس با وحوش جنگ کردم، مرا چه سود است؟ اگر مردگان برنمی خیزند، بخوریم و بیاشامیم چون فردامی میریم.

Hvis jeg som et almindeligt Menneske har kæmpet med vilde Dyr i Efesus, hvad Gavn har jeg saa deraf? Dersom døde ikke oprejses, da „lader os spise og drikke, thi i Morgen dø vi.‟

۳۳ 33 فریفته مشوید معاشرات بد، اخلاق حسنه را فاسد می‌سازد.

Farer ikke vild; slet Omgang fordærver gode Sæder!

۳۴ 34 برای عدالت بیدارشده، گناه مکنید زیرا بعضی معرفت خدا راندارند. برای انفعال شما می‌گویم.

Vorder ædrue, som det bør sig, og synder ikke; thi nogle kende ikke Gud; til Skam for eder siger jeg det.

۳۵ 35 اما اگر کسی گوید: «مردگان چگونه برمی خیزند و به کدام بدن می‌آیند؟»،

Men man vil sige: „Hvorledes oprejses de døde? hvad Slags Legeme komme de med?‟

۳۶ 36 ‌ای احمق آنچه تو می‌کاری زنده نمی گردد جز آنکه بمیرد.

Du Daare! det, som du saar, bliver ikke levendegjort, dersom det ikke dør.

۳۷ 37 و آنچه می‌کاری، نه آن جسمی را که خواهد شد می‌کاری، بلکه دانه‌ای مجرد خواه ازگندم و یا از دانه های دیگر.

Og hvad du end saar, da saar du ikke det Legeme, der skal vorde, men et nøgent Korn, være sig af Hvede eller af anden Art.

۳۸ 38 لیکن خدا برحسب اراده خود، آن را جسمی می‌دهد و به هر یکی ازتخمها جسم خودش را.

Men Gud giver det et Legeme, saaledes som han har villet, og hver Sædart sit eget Legeme.

۳۹ 39 هر گوشت از یک نوع گوشت نیست، بلکه گوشت انسان، دیگر است وگوشت بهایم، دیگر و گوشت مرغان، دیگر وگوشت ماهیان، دیگر.

Ikke alt Kød er det samme Kød, men eet er Menneskers, et andet Kvægs Kød, et andet Fugles Kød, et andet Fiskes.

۴۰ 40 و جسمهای آسمانی هست و جسمهای زمینی نیز، لیکن‌شان آسمانی‌ها، دیگر و‌شان زمینی‌ها، دیگر است،

Og der er himmelske Legemer og jordiske Legemer; men een er de himmelskes Herlighed, en anden de jordiskes.

۴۱ 41 و‌شان آفتاب دیگر و‌شان ماه دیگر و‌شان ستارگان، دیگر، زیرا که ستاره از ستاره در‌شان، فرق دارد.

Een er Solens Glans og en anden Maanens Glans og en anden Stjernernes Glans; thi den ene Stjerne er forskellig fra den anden i Glans.

۴۲ 42 به همین نهج است نیز قیامت مردگان. درفساد کاشته می‌شود، و در بی‌فسادی برمی خیزد؛

Saaledes er det ogsaa med de dødes Opstandelse: det saaes i Forkrænkelighed, det oprejses i Uforkrænkelighed;

۴۳ 43 در ذلت کاشته می‌گردد و در جلال برمی خیزد؛ در ضعف کاشته می‌شود و در قوت برمی خیزد؛

det saaes i Vanære, det oprejses i Herlighed; det saaes i Skrøbelighed, det oprejses i Kraft;

۴۴ 44 جسم نفسانی کاشته می‌شود و جسم روحانی برمی خیزد. اگر جسم نفسانی هست، هرآینه روحانی نیز هست.

der saaes et sjæleligt Legeme, der oprejses et aandeligt Legeme. Naar der gives et sjæleligt Legeme, gives der ogsaa et aandeligt.

۴۵ 45 و همچنین نیز مکتوب است که انسان اول یعنی آدم نفس زنده گشت، اماآدم آخر روح حیات‌بخش شد.

Saaledes er der ogsaa skrevet: „Det første Menneske, Adam, blev til en levende Sjæl; ‟ den sidste Adam blev til en levendegørende Aand.

۴۶ 46 لیکن روحانی مقدم نبود بلکه نفسانی و بعد از آن روحانی.

Men det aandelige er ikke det første, men det sjælelige; derefter det aandelige.

۴۷ 47 انسان اول از زمین است خاکی؛ انسان دوم خداوند است از آسمان.

Det første Menneske var af Jord, jordisk; det andet Menneske er fra Himmelen.

۴۸ 48 چنانکه خاکی است، خاکیان نیز چنان هستند و چنانکه آسمانی است آسمانی‌ها همچنان می‌باشند.

Saadan som den jordiske var, saadanne ere ogsaa de jordiske; og saadan som den himmelske er, saadanne ere ogsaa de himmelske.

۴۹ 49 و چنانکه صورت خاکی را گرفتیم، صورت آسمانی را نیزخواهیم گرفت.

Og ligesom vi have baaret den jordiskes Billede, saaledes skulle vi ogsaa bære den himmelskes Billede!

۵۰ 50 لیکن‌ای برادران این را می‌گویم که گوشت و خون نمی تواند وارث ملکوت خدا شود و فاسدوارث بی‌فسادی نیز نمی شود.

Men dette siger jeg, Brødre! at Kød og Blod kan ikke arve Guds Rige, ej heller arver Forkrænkeligheden Uforkrænkeligheden.

۵۱ 51 همانا به شماسری می‌گویم که همه نخواهیم خوابید، لیکن همه متبدل خواهیم شد.

Se, jeg siger eder en Hemmelighed: Alle skulle vi ikke hensove, men vi skulle alle forvandles,

۵۲ 52 در لحظه‌ای، درطرفه العینی، به مجرد نواختن صور اخیر، زیراکرنا صدا خواهد داد، و مردگان، بی‌فساد خواهندبرخاست و ما متبدل خواهیم شد.

i et Nu, i et Øjeblik, ved den sidste Basun; thi Basunen skal lyde, og de døde skulle oprejses uforkrænkelige, og vi skulle forvandles.

۵۳ 53 زیرا که می‌باید این فاسد بی‌فسادی را بپوشد و این فانی به بقا آراسته گردد.

Thi dette forkrænkelige maa iføre sig Uforkrænkelighed, og dette dødelige iføre sig Udødelighed.

۵۴ 54 اما چون این فاسد بی‌فسادی را پوشید و این فانی به بقا آراسته شد، آنگاه این کلامی که مکتوب است به انجام خواهد رسید که «مرگ در ظفر بلعیده شده است.

Men naar dette forkrænkelige har iført sig Uforkrænkelighed, og dette dødelige har iført sig Udødelighed, da skal det Ord opfyldes, som er skrevet: „Døden er opslugt til Sejr.‟

۵۵ 55 ‌ای موت نیش تو کجا است و‌ای گور ظفر تو کجا؟» (Hadēs g86)

„Død, hvor er din Sejr? Død, hvor er din Brod?‟ (Hadēs g86)

۵۶ 56 نیش موت گناه است و قوت گناه، شریعت.

Men Dødens Brod er Synden, og Syndens Kraft er Loven.

۵۷ 57 لیکن شکر خدا راست که ما را بواسطه خداوند ماعیسی مسیح ظفر می‌دهد.

Men Gud ske Tak, som giver os Sejren ved vor Herre Jesus Kristus!

۵۸ 58 بنابراین‌ای برادران حبیب من پایدار وبی تشویش شده، پیوسته در عمل خداوندبیفزایید، چون می‌دانید که زحمت شما درخداوند باطل نیست.

Derfor, mine elskede Brødre! bliver faste, urokkelige, altid rige i Herrens Gerning, vidende, at eders Arbejde er ikke forgæves i Herren.