اول قرنتیان 10

۱ 1 زیرا‌ای برادران نمی خواهم شما بی خبر باشید از اینکه پدران ما همه زیرابر بودند و همه از دریا عبور نمودند

Али нећу вам затајити, браћо, да очеви наши сви под облаком бише, и сви кроз море прођоше;

۲ 2 و همه به موسی تعمید یافتند، در ابر و در دریا؛

И сви се у Мојсија крстише у облаку и мору;

۳ 3 و همه همان خوراک روحانی را خوردند

И сви једно јело духовно једоше;

۴ 4 و همه همان شرب روحانی را نوشیدند، زیرا که می‌آشامیدنداز صخره روحانی که از عقب ایشان می‌آمد و آن صخره مسیح بود.

И сви једно пиће духовно пише; јер пијаху од духовне стене која иђаше за њима: а стена беше Христос.

۵ 5 لیکن از اکثر ایشان خداراضی نبود، زیرا که در بیابان انداخته شدند.

Али многи од њих не беху по Божијој вољи, јер бише побијени у пустињи.

۶ 6 و این امور نمونه‌ها برای ما شد تا ماخواهشمند بدی نباشیم، چنانکه ایشان بودند؛

А ово бише угледи нама, да ми не желимо зала, као и они што желеше.

۷ 7 ونه بت‌پرست شوید، مثل بعضی از ایشان، چنانکه مکتوب است: «قوم به اکل و شرب نشستند وبرای لهو و لعب برپا شدند.»

Нити бивајте идолопоклоници, као неки од њих, као што стоји написано: Седоше људи да једу и да пију, и усташе да играју.

۸ 8 و نه زنا کنیم چنانکه بعضی از ایشان کردند و در یک روزبیست و سه هزار نفر هلاک گشتند.

Нити да се курвамо, као неки од њих што се курваше, и паде их у један дан двадесет и три хиљаде.

۹ 9 و نه مسیح راتجربه کنیم، چنانکه بعضی از ایشان کردند و ازمارها هلاک گردیدند.

Нити да кушамо Христа, као што неки од њих кушаше, и од змија изгибоше.

۱۰ 10 و نه همهمه کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک کننده ایشان را هلاک کرد.

Нити да вичемо на Бога, као неки од њих што викаше, и изгибоше од крвника.

۱۱ 11 و این همه بطور مثل بدیشان واقع شد وبرای تنبیه ما مکتوب گردید که اواخر عالم به ما رسیده است. (aiōn g165)

Ово се пак све догађаше угледи њима, а написа се за науку нама, на које последак света дође. (aiōn g165)

۱۲ 12 پس آنکه گمان برد که قایم است، باخبر باشد که نیفتد.

Јер који мисли да стоји нека се чува да не падне.

۱۳ 13 هیچ تجربه جز آنکه مناسب بشر باشد، شما را فرو نگرفت. اما خداامین است که نمی گذارد شما فوق طاقت خودآزموده شوید، بلکه باتجربه مفری نیز می‌سازد تایارای تحمل آن را داشته باشید.

Друго искушење не дође на вас осим човечијег; али је веран Бог који вас неће пустити да се искушате већма него што можете, него ће учинити с искушењем и крај, да можете поднети.

۱۴ 14 لهذا‌ای عزیزان من از بت‌پرستی بگریزید.

Зато, љубазна браћо моја, бежите од идолопоклонства.

۱۵ 15 به خردمندان سخن می‌گویم: خود حکم کنیدبرآنچه می‌گویم.

Као мудрима говорим; судите ви шта говорим.

۱۶ 16 پیاله برکت که آن را تبرک می‌خوانیم، آیا شراکت در خون مسیح نیست؟ ونانی را که پاره می‌کنیم، آیا شراکت در بدن مسیح نی؟

Чаша благослова коју благосиљамо није ли заједница крви Христове? Хлеб који ломимо није ли заједница тела Христовог?

۱۷ 17 زیرا ما که بسیاریم، یک نان و یکتن می‌باشیم چونکه همه از یک نان قسمت می‌یابیم.

Јер смо један хлеб, једно тело многи; јер сви у једном хлебу имамо заједницу.

۱۸ 18 اسرائیل جسمانی را ملاحظه کنید! آیاخورندگان قربانی‌ها شریک قربانگاه نیستند؟

Гледајте Израиља по телу: који једу жртве нису ли заједничари олтара?

۱۹ 19 پس چه گویم؟ آیا بت چیزی می‌باشد؟ یا که قربانی بت چیزی است؟

Шта дакле говорим? Да је идол шта? Или идолска жртва да је шта?

۲۰ 20 نی! بلکه آنچه امت هاقربانی می‌کنند، برای دیوها می‌گذرانند نه برای خدا؛ و نمی خواهم شما شریک دیوها باشید.

Није; него шта жртвују незнабошци, да ђаволима жртвују, а не Богу; а ја нећу да сте ви заједничари са ђаволима.

۲۱ 21 محال است که هم از پیاله خداوند و هم از پیاله دیوها بنوشید؛ و هم از مایده خداوند و هم ازمایده دیوها نمی توانید قسمت برد.

Не можете пити чаше Господње и чаше ђаволске; не можете имати заједницу у трпези Господњој и у трпези ђаволској.

۲۲ 22 آیاخداوند را به غیرت می‌آوریم یا از او تواناترمی باشیم؟

Или да пркосимо Господу? Еда ли смо ми јачи од Њега?

۲۳ 23 همه‌چیز جایز است، لیکن همه مفیدنیست؛ همه رواست، لیکن همه بنا نمی کند.

Све ми је слободно, али није све на корист; све ми је слободно, али све не иде на добро.

۲۴ 24 هرکس نفع خود را نجوید، بلکه نفع دیگری را.

Нико да не гледа шта је његово, него сваки да гледа шта је другог.

۲۵ 25 هرآنچه را در قصابخانه می‌فروشند، بخوریدو هیچ مپرسید به‌خاطر ضمیر.

Све што се продаје на месарници, једите, и ништа не испитујте савести ради;

۲۶ 26 زیرا که جهان و پری آن از آن خداوند است.

Јер је Господња земља и шта је на њој.

۲۷ 27 هرگاه کسی ازبی ایمانان از شما وعده خواهد و می‌خواهیدبروید، آنچه نزد شما گذارند بخورید و هیچ مپرسید بجهت ضمیر.

Ако ли вас ко од неверника позове, и хоћете ићи, једите све што се пред вас донесе, и не премишљајте ништа савести ради.

۲۸ 28 اما اگر کسی به شماگوید «این قربانی بت است»، مخورید به‌خاطر آن کس که خبر داد و بجهت ضمیر، زیرا که جهان وپری آن از آن خداوند است.

Ако ли вам пак ко рече: Ово је идолска жртва, не једите ради оног који вам каже, и ради савести; јер је Господња земља и шта је на њој.

۲۹ 29 اما ضمیرمی گویم نه از خودت بلکه ضمیر آن دیگر؛ زیراچرا ضمیر دیگری بر آزادی من حکم کند؟

Али не говорим за савест твоју, него другог; јер зашто да моју слободу суди савест другог?

۳۰ 30 واگر من به شکر بخورم، چرا بر من افترا زنند به‌سبب آن چیزی که من برای آن شکر می‌کنم؟

Ако ја с благодаћу уживам, зашто да се хули на мене за оно за шта ја захваљујем?

۳۱ 31 پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هرچه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.

Ако дакле једете, ако ли пијете, ако ли шта друго чините, све на славу Божију чините.

۳۲ 32 یهودیان و یونانیان و کلیسای خدا را لغزش مدهید.

Не будите на саблазан ни Јеврејима, ни Грцима, ни цркви Божијој,

۳۳ 33 چنانکه من نیز در هرکاری همه را خوش می‌سازم و نفع خود را طالب نیستم، بلکه نفع بسیاری را تا نجات یابند.

Као што ја у свачему свима угађам, не тражећи своје користи него многих, да се спасу.