اول تواریخ 16

۱ 1 و تابوت خدا را آورده، آن را در خيمه اي که داود برايش برپا کرده بود، گذاشتند؛ و قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي به حضور خدا گذرانيدند.

ויביאו את ארון האלהים ויציגו אתו בתוך האהל אשר נטה לו דויד ויקריבו עלות ושלמים לפני האלהים׃

۲ 2 و چون داود از گذرانيدن قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي فارغ شد، قوم را به اسم خداوند برکت داد.

ויכל דויד מהעלות העלה והשלמים ויברך את העם בשם יהוה׃

۳ 3 و به جميع اسرائيليان به مردان و زنان به هر يکي يک گرده نان و يک پاره گوشت ويک قرص کشمش بخشيد.

ויחלק לכל איש ישראל מאיש ועד אשה לאיש ככר לחם ואשפר ואשישה׃

۴ 4 و بعضي لاويان براي خدمتگزاري پيش تابوت خداوند تعيين نمود تا يهُوَه خداي اسرائيل را ذکر نمايند و شکر گويند و تسبيح خوانند،

ויתן לפני ארון יהוה מן הלוים משרתים ולהזכיר ולהודות ולהלל ליהוה אלהי ישראל׃

۵ 5 يعني آساف رئيس و بعد از او زکريا و يعيئيل و شَمِيرامُوت و يحيئيل و مَتَّتيا و اَلِيآب و بنايا و عُوبيد اَدُوم و يعيئيل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها مي نواخت.

אסף הראש ומשנהו זכריה יעיאל ושמירמות ויחיאל ומתתיה ואליאב ובניהו ועבד אדם ויעיאל בכלי נבלים ובכנרות ואסף במצלתים משמיע׃

۶ 6 و بنايا و يحزِيئيل کهنه پيش تابوت عهد خدا با کرّناها دائماً (حاضر مي بودند).

ובניהו ויחזיאל הכהנים בחצצרות תמיד לפני ארון ברית האלהים׃

۷ 7 پس در همان روز داود اولاً (اين سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبيح بخوانند:

ביום ההוא אז נתן דויד בראש להדות ליהוה ביד אסף ואחיו׃

۸ 8 يهُوَه را حمد گوييد و نام او را بخوانيد. اعمال او را در ميان قومها اعلام نماييد.

הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילתיו׃

۹ 9 اورا بسراييد براي او تسبيح بخوانيد. در تمامي کارهاي عجيب او تفکر نماييد.

שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאתיו׃

۱۰ 10 در نام قدّوس او فخر کنيد. دل طالبان خداوند شادمان باشد.

התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃

۱۱ 11 خداوند و قوت او را بطلبيد. روي او را پيوسته طالب باشيد.

דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃

۱۲ 12 کارهاي عجيب را که او کرده است، بياد آوريد، آيات او را و داوريهاي دهان وي را،

זכרו נפלאתיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיהו׃

۱۳ 13 اي ذريت بنده او اسرائيل! اي فرزندان يعقوب برگزيده او!

זרע ישראל עבדו בני יעקב בחיריו׃

۱۴ 14 يهُوَه خداي ما است. داوريهاي او در تمامي جهان است.

הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃

۱۵ 15 عهد او را بياد آوريد تا ابدالآباد، و کلامي را که به هزاران پشت فرموده است،

זכרו לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃

۱۶ 16 آن عهدي را که با ابراهيم بسته، و قَسَمي را که براي اسحاق خورده است،

אשר כרת את אברהם ושבועתו ליצחק׃

۱۷ 17 و آن را براي يعقوب فريضه قرار داد و براي اسرائيل عهد جاوداني؛

ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃

۱۸ 18 و گفت زمين کَنعان را به تو خواهم داد، تا حصه ميراث شما شود،

לאמר לך אתן ארץ כנען חבל נחלתכם׃

۱۹ 19 هنگامي که عددي معدود بوديد، قليل العدد و غربا در آنجا،

בהיותכם מתי מספר כמעט וגרים בה׃

۲۰ 20 و از اُمّتي تا اُمّتي سرگردان مي بودند، واز يک مملکت تا قوم ديگر.

ויתהלכו מגוי אל גוי ומממלכה אל עם אחר׃

۲۱ 21 او نگذاشت که کسي بر ايشان ظلم کند، بلکه پادشاهان را به خاطر ايشان توبيخ نمود،

לא הניח לאיש לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃

۲۲ 22 که بر مسيحان من دست مگذاريد، و انبياي مرا ضرر مرسانيد.

אל תגעו במשיחי ובנביאי אל תרעו׃

۲۳ 23 اي تمامي زمين يهُوَه را بسراييد. نجات او را روز به روز بشارت دهيد.

שירו ליהוה כל הארץ בשרו מיום אל יום ישועתו׃

۲۴ 24 در ميان امّت ها جلال او را ذکر کنيد، و کارهاي عجيب او را در جميع قوم ها.

ספרו בגוים את כבודו בכל העמים נפלאתיו׃

۲۵ 25 زيرا خداوند عظيم است و بي نهايت محمود؛ و او مُهيب است بر جميع خدايان.

כי גדול יהוה ומהלל מאד ונורא הוא על כל אלהים׃

۲۶ 26 زيرا جميع خدايان امّت ها بتهايند. اما يهُوَه آسمانها را آفريد.

כי כל אלהי העמים אלילים ויהוה שמים עשה׃

۲۷ 27 مجد و جلال به حضور وي است؛ قوت و شادماني در مکان او است.

הוד והדר לפניו עז וחדוה במקמו׃

۲۸ 28 اي قبايل قوم ها خداوند را توصيف نماييد. خداوند را به جلال و قوت توصيف نماييد.

הבו ליהוה משפחות עמים הבו ליהוה כבוד ועז׃

۲۹ 29 خداوند را به جلال اسم او توصيف نماييد. هدايا بياوريد و به حضور وي بياييد. خداوند را در زينت قدوسيت بپرستيد.

הבו ליהוה כבוד שמו שאו מנחה ובאו לפניו השתחוו ליהוה בהדרת קדש׃

۳۰ 30 اي تمامي زمين از حضور وي بلرزيد. ربع مسکون نيز پايدار شد و جنبش نخواهد خورد.

חילו מלפניו כל הארץ אף תכון תבל בל תמוט׃

۳۱ 31 آسمان شادي کند و زمين سرور نمايد، و در ميان اُمّت ها بگويند که يهُوَه سلطنت مي کند.

ישמחו השמים ותגל הארץ ויאמרו בגוים יהוה מלך׃

۳۲ 32 دريا و پري آن غرش نمايد؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آيد.

ירעם הים ומלואו יעלץ השדה וכל אשר בו׃

۳۳ 33 آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زيرا که براي داوري جهان مي آيد.

אז ירננו עצי היער מלפני יהוה כי בא לשפוט את הארץ׃

۳۴ 34 يهُوَه را حمد بگوييد زيرا که نيکو است. زيرا که رحمت او تا ابدالآد است.

הודו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

۳۵ 35 و بگوييد اي خداي نجات ما ما را نجات بده. و ما را جمع کرده، از ميان اُمت ها رهايي بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوييم، و در تسبيح تو فخر نماييم.

ואמרו הושיענו אלהי ישענו וקבצנו והצילנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך׃

۳۶ 36 يهُوَه خداي اسرائيل متبارک باد. از ازل تا ابدالآباد. و تمامي قوم آمين گفتند و خداوند را تسبيح خواندند.

ברוך יהוה אלהי ישראל מן העולם ועד העלם ויאמרו כל העם אמן והלל ליהוה׃

۳۷ 37 پس آساف و برادرانش را آنجا پيش تابوت عهد خداوند گذاشت تا هميشه پيش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند.

ויעזב שם לפני ארון ברית יהוה לאסף ולאחיו לשרת לפני הארון תמיד לדבר יום ביומו׃

۳۸ 38 و عُوبيد اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ايشان و عُوبيد اَدُوم بن يدِيتُون و حُوسَه دربانان را.

ועבד אדם ואחיהם ששים ושמונה ועבד אדם בן ידיתון וחסה לשערים׃

۳۹ 39 و صادوقِ کاهن و کاهنان برادرانش را پيش مسکن خداوند در مکان بلندي که در جِبعُون بود،

ואת צדוק הכהן ואחיו הכהנים לפני משכן יהוה בבמה אשר בגבעון׃

۴۰ 40 تا قرباني هاي سوختني براي خداوند بر مذبح قرباني سوختني دائماً صبح و شام بگذرانند بر حسب آنچه در شريعت خداوند که آن را به اسرائيل امر فرموده بود مکتوب است.

להעלות עלות ליהוה על מזבח העלה תמיד לבקר ולערב ולכל הכתוב בתורת יהוה אשר צוה על ישראל׃

۴۱ 41 و با ايشان هِيمان و يدُوتُون و ساير برگزيدگاني را که اسم ايشان ذکر شده بود تا خداوند را حمد گويند زيرا که رحمت او تا ابدالآباد است.

ועמהם הימן וידותון ושאר הברורים אשר נקבו בשמות להדות ליהוה כי לעולם חסדו׃

۴۲ 42 و همراه ايشان هِيمان و يدُوتُون را با کّرناها و سنجها و آلات نغمات خدا به جهت نوازندگان و پسران يدُوتُون را تا نزد دروازه باشند.

ועמהם הימן וידותון חצצרות ומצלתים למשמיעים וכלי שיר האלהים ובני ידותון לשער׃

۴۳ 43 پس تمامي قوم هر يکي به خانه خود رفتند، اما داود برگشت تا خانه خود را تبرک نمايد.

וילכו כל העם איש לביתו ויסב דויד לברך את ביתו׃