و تابوت خدا را آورده، آن را در خيمه اي که داود برايش برپا کرده بود، گذاشتند؛ و قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي به حضور خدا گذرانيدند. | ۱ 1 |
ויביאו את ארון האלהים ויציגו אתו בתוך האהל אשר נטה לו דויד ויקריבו עלות ושלמים לפני האלהים |
و چون داود از گذرانيدن قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي فارغ شد، قوم را به اسم خداوند برکت داد. | ۲ 2 |
ויכל דויד מהעלות העלה והשלמים ויברך את העם בשם יהוה |
و به جميع اسرائيليان به مردان و زنان به هر يکي يک گرده نان و يک پاره گوشت ويک قرص کشمش بخشيد. | ۳ 3 |
ויחלק לכל איש ישראל מאיש ועד אשה--לאיש ככר לחם ואשפר ואשישה |
و بعضي لاويان براي خدمتگزاري پيش تابوت خداوند تعيين نمود تا يهُوَه خداي اسرائيل را ذکر نمايند و شکر گويند و تسبيح خوانند، | ۴ 4 |
ויתן לפני ארון יהוה מן הלוים--משרתים ולהזכיר ולהודות ולהלל ליהוה אלהי ישראל |
يعني آساف رئيس و بعد از او زکريا و يعيئيل و شَمِيرامُوت و يحيئيل و مَتَّتيا و اَلِيآب و بنايا و عُوبيد اَدُوم و يعيئيل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها مي نواخت. | ۵ 5 |
אסף הראש ומשנהו זכריה יעיאל ושמירמות ויחיאל ומתתיה ואליאב ובניהו ועבד אדם ויעיאל בכלי נבלים ובכנרות ואסף במצלתים משמיע |
و بنايا و يحزِيئيل کهنه پيش تابوت عهد خدا با کرّناها دائماً (حاضر مي بودند). | ۶ 6 |
ובניהו ויחזיאל הכהנים--בחצצרות תמיד לפני ארון ברית האלהים |
پس در همان روز داود اولاً (اين سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبيح بخوانند: | ۷ 7 |
ביום ההוא אז נתן דויד בראש להדות ליהוה--ביד אסף ואחיו |
يهُوَه را حمد گوييد و نام او را بخوانيد. اعمال او را در ميان قومها اعلام نماييد. | ۸ 8 |
הודו ליהוה קראו בשמו-- הודיעו בעמים עלילתיו |
اورا بسراييد براي او تسبيح بخوانيد. در تمامي کارهاي عجيب او تفکر نماييد. | ۹ 9 |
שירו לו זמרו לו-- שיחו בכל נפלאתיו |
در نام قدّوس او فخر کنيد. دل طالبان خداوند شادمان باشد. | ۱۰ 10 |
התהללו בשם קדשו-- ישמח לב מבקשי יהוה |
خداوند و قوت او را بطلبيد. روي او را پيوسته طالب باشيد. | ۱۱ 11 |
דרשו יהוה ועזו-- בקשו פניו תמיד |
کارهاي عجيب را که او کرده است، بياد آوريد، آيات او را و داوريهاي دهان وي را، | ۱۲ 12 |
זכרו נפלאתיו אשר עשה-- מפתיו ומשפטי פיהו |
اي ذريت بنده او اسرائيل! اي فرزندان يعقوب برگزيده او! | ۱۳ 13 |
זרע ישראל עבדו-- בני יעקב בחיריו |
يهُوَه خداي ما است. داوريهاي او در تمامي جهان است. | ۱۴ 14 |
הוא יהוה אלהינו-- בכל הארץ משפטיו |
عهد او را بياد آوريد تا ابدالآباد، و کلامي را که به هزاران پشت فرموده است، | ۱۵ 15 |
זכרו לעולם בריתו-- דבר צוה לאלף דור |
آن عهدي را که با ابراهيم بسته، و قَسَمي را که براي اسحاق خورده است، | ۱۶ 16 |
אשר כרת את אברהם-- ושבועתו ליצחק |
و آن را براي يعقوب فريضه قرار داد و براي اسرائيل عهد جاوداني؛ | ۱۷ 17 |
ויעמידה ליעקב לחק-- לישראל ברית עולם |
و گفت زمين کَنعان را به تو خواهم داد، تا حصه ميراث شما شود، | ۱۸ 18 |
לאמר לך אתן ארץ כנען-- חבל נחלתכם |
هنگامي که عددي معدود بوديد، قليل العدد و غربا در آنجا، | ۱۹ 19 |
בהיותכם מתי מספר-- כמעט וגרים בה |
و از اُمّتي تا اُمّتي سرگردان مي بودند، واز يک مملکت تا قوم ديگر. | ۲۰ 20 |
ויתהלכו מגוי אל גוי-- ומממלכה אל עם אחר |
او نگذاشت که کسي بر ايشان ظلم کند، بلکه پادشاهان را به خاطر ايشان توبيخ نمود، | ۲۱ 21 |
לא הניח לאיש לעשקם-- ויוכח עליהם מלכים |
که بر مسيحان من دست مگذاريد، و انبياي مرا ضرر مرسانيد. | ۲۲ 22 |
אל תגעו במשיחי-- ובנביאי אל תרעו |
اي تمامي زمين يهُوَه را بسراييد. نجات او را روز به روز بشارت دهيد. | ۲۳ 23 |
שירו ליהוה כל הארץ-- בשרו מיום אל יום ישועתו |
در ميان امّت ها جلال او را ذکر کنيد، و کارهاي عجيب او را در جميع قوم ها. | ۲۴ 24 |
ספרו בגוים את כבודו-- בכל העמים נפלאתיו |
زيرا خداوند عظيم است و بي نهايت محمود؛ و او مُهيب است بر جميع خدايان. | ۲۵ 25 |
כי גדול יהוה ומהלל מאד-- ונורא הוא על כל אלהים |
زيرا جميع خدايان امّت ها بتهايند. اما يهُوَه آسمانها را آفريد. | ۲۶ 26 |
כי כל אלהי העמים אלילים-- ויהוה שמים עשה |
مجد و جلال به حضور وي است؛ قوت و شادماني در مکان او است. | ۲۷ 27 |
הוד והדר לפניו-- עז וחדוה במקמו |
اي قبايل قوم ها خداوند را توصيف نماييد. خداوند را به جلال و قوت توصيف نماييد. | ۲۸ 28 |
הבו ליהוה משפחות עמים-- הבו ליהוה כבוד ועז |
خداوند را به جلال اسم او توصيف نماييد. هدايا بياوريد و به حضور وي بياييد. خداوند را در زينت قدوسيت بپرستيد. | ۲۹ 29 |
הבו ליהוה כבוד שמו שאו מנחה ובאו לפניו-- השתחוו ליהוה בהדרת קדש |
اي تمامي زمين از حضور وي بلرزيد. ربع مسکون نيز پايدار شد و جنبش نخواهد خورد. | ۳۰ 30 |
חילו מלפניו כל הארץ-- אף תכון תבל בל תמוט |
آسمان شادي کند و زمين سرور نمايد، و در ميان اُمّت ها بگويند که يهُوَه سلطنت مي کند. | ۳۱ 31 |
ישמחו השמים ותגל הארץ-- ויאמרו בגוים יהוה מלך |
دريا و پري آن غرش نمايد؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آيد. | ۳۲ 32 |
ירעם הים ומלואו-- יעלץ השדה וכל אשר בו |
آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زيرا که براي داوري جهان مي آيد. | ۳۳ 33 |
אז ירננו עצי היער מלפני יהוה--כי בא לשפוט את הארץ |
يهُوَه را حمد بگوييد زيرا که نيکو است. زيرا که رحمت او تا ابدالآد است. | ۳۴ 34 |
הודו ליהוה כי טוב-- כי לעולם חסדו |
و بگوييد اي خداي نجات ما ما را نجات بده. و ما را جمع کرده، از ميان اُمت ها رهايي بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوييم، و در تسبيح تو فخر نماييم. | ۳۵ 35 |
ואמרו--הושיענו אלהי ישענו וקבצנו והצילנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך |
يهُوَه خداي اسرائيل متبارک باد. از ازل تا ابدالآباد. و تمامي قوم آمين گفتند و خداوند را تسبيح خواندند. | ۳۶ 36 |
ברוך יהוה אלהי ישראל-- מן העולם ועד העלם ויאמרו כל העם אמן-- והלל ליהוה |
پس آساف و برادرانش را آنجا پيش تابوت عهد خداوند گذاشت تا هميشه پيش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند. | ۳۷ 37 |
ויעזב שם לפני ארון ברית יהוה לאסף ולאחיו לשרת לפני הארון תמיד--לדבר יום ביומו |
و عُوبيد اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ايشان و عُوبيد اَدُوم بن يدِيتُون و حُوسَه دربانان را. | ۳۸ 38 |
ועבד אדם ואחיהם ששים ושמונה ועבד אדם בן ידיתון וחסה לשערים |
و صادوقِ کاهن و کاهنان برادرانش را پيش مسکن خداوند در مکان بلندي که در جِبعُون بود، | ۳۹ 39 |
ואת צדוק הכהן ואחיו הכהנים לפני משכן יהוה--בבמה אשר בגבעון |
تا قرباني هاي سوختني براي خداوند بر مذبح قرباني سوختني دائماً صبح و شام بگذرانند بر حسب آنچه در شريعت خداوند که آن را به اسرائيل امر فرموده بود مکتوب است. | ۴۰ 40 |
להעלות עלות ליהוה על מזבח העלה תמיד--לבקר ולערב ולכל הכתוב בתורת יהוה אשר צוה על ישראל |
و با ايشان هِيمان و يدُوتُون و ساير برگزيدگاني را که اسم ايشان ذکر شده بود تا خداوند را حمد گويند زيرا که رحمت او تا ابدالآباد است. | ۴۱ 41 |
ועמהם הימן וידותון ושאר הברורים אשר נקבו בשמות--להדות ליהוה כי לעולם חסדו |
و همراه ايشان هِيمان و يدُوتُون را با کّرناها و سنجها و آلات نغمات خدا به جهت نوازندگان و پسران يدُوتُون را تا نزد دروازه باشند. | ۴۲ 42 |
ועמהם הימן וידותון חצצרות ומצלתים למשמיעים וכלי שיר האלהים ובני ידותון לשער |
پس تمامي قوم هر يکي به خانه خود رفتند، اما داود برگشت تا خانه خود را تبرک نمايد. | ۴۳ 43 |
וילכו כל העם איש לביתו ויסב דויד לברך את ביתו |