اول تواریخ 16

۱ 1 و تابوت خدا را آورده، آن را در خيمه اي که داود برايش برپا کرده بود، گذاشتند؛ و قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي به حضور خدا گذرانيدند.

۲ 2 و چون داود از گذرانيدن قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي فارغ شد، قوم را به اسم خداوند برکت داد.

۳ 3 و به جميع اسرائيليان به مردان و زنان به هر يکي يک گرده نان و يک پاره گوشت ويک قرص کشمش بخشيد.

۴ 4 و بعضي لاويان براي خدمتگزاري پيش تابوت خداوند تعيين نمود تا يهُوَه خداي اسرائيل را ذکر نمايند و شکر گويند و تسبيح خوانند،

۵ 5 يعني آساف رئيس و بعد از او زکريا و يعيئيل و شَمِيرامُوت و يحيئيل و مَتَّتيا و اَلِيآب و بنايا و عُوبيد اَدُوم و يعيئيل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها مي نواخت.

۶ 6 و بنايا و يحزِيئيل کهنه پيش تابوت عهد خدا با کرّناها دائماً (حاضر مي بودند).

۷ 7 پس در همان روز داود اولاً (اين سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبيح بخوانند:

۸ 8 يهُوَه را حمد گوييد و نام او را بخوانيد. اعمال او را در ميان قومها اعلام نماييد.

۹ 9 اورا بسراييد براي او تسبيح بخوانيد. در تمامي کارهاي عجيب او تفکر نماييد.

۱۰ 10 در نام قدّوس او فخر کنيد. دل طالبان خداوند شادمان باشد.

۱۱ 11 خداوند و قوت او را بطلبيد. روي او را پيوسته طالب باشيد.

۱۲ 12 کارهاي عجيب را که او کرده است، بياد آوريد، آيات او را و داوريهاي دهان وي را،

۱۳ 13 اي ذريت بنده او اسرائيل! اي فرزندان يعقوب برگزيده او!

۱۴ 14 يهُوَه خداي ما است. داوريهاي او در تمامي جهان است.

۱۵ 15 عهد او را بياد آوريد تا ابدالآباد، و کلامي را که به هزاران پشت فرموده است،

۱۶ 16 آن عهدي را که با ابراهيم بسته، و قَسَمي را که براي اسحاق خورده است،

۱۷ 17 و آن را براي يعقوب فريضه قرار داد و براي اسرائيل عهد جاوداني؛

۱۸ 18 و گفت زمين کَنعان را به تو خواهم داد، تا حصه ميراث شما شود،

۱۹ 19 هنگامي که عددي معدود بوديد، قليل العدد و غربا در آنجا،

۲۰ 20 و از اُمّتي تا اُمّتي سرگردان مي بودند، واز يک مملکت تا قوم ديگر.

۲۱ 21 او نگذاشت که کسي بر ايشان ظلم کند، بلکه پادشاهان را به خاطر ايشان توبيخ نمود،

۲۲ 22 که بر مسيحان من دست مگذاريد، و انبياي مرا ضرر مرسانيد.

۲۳ 23 اي تمامي زمين يهُوَه را بسراييد. نجات او را روز به روز بشارت دهيد.

۲۴ 24 در ميان امّت ها جلال او را ذکر کنيد، و کارهاي عجيب او را در جميع قوم ها.

۲۵ 25 زيرا خداوند عظيم است و بي نهايت محمود؛ و او مُهيب است بر جميع خدايان.

۲۶ 26 زيرا جميع خدايان امّت ها بتهايند. اما يهُوَه آسمانها را آفريد.

۲۷ 27 مجد و جلال به حضور وي است؛ قوت و شادماني در مکان او است.

۲۸ 28 اي قبايل قوم ها خداوند را توصيف نماييد. خداوند را به جلال و قوت توصيف نماييد.

۲۹ 29 خداوند را به جلال اسم او توصيف نماييد. هدايا بياوريد و به حضور وي بياييد. خداوند را در زينت قدوسيت بپرستيد.

۳۰ 30 اي تمامي زمين از حضور وي بلرزيد. ربع مسکون نيز پايدار شد و جنبش نخواهد خورد.

۳۱ 31 آسمان شادي کند و زمين سرور نمايد، و در ميان اُمّت ها بگويند که يهُوَه سلطنت مي کند.

۳۲ 32 دريا و پري آن غرش نمايد؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آيد.

۳۳ 33 آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زيرا که براي داوري جهان مي آيد.

۳۴ 34 يهُوَه را حمد بگوييد زيرا که نيکو است. زيرا که رحمت او تا ابدالآد است.

۳۵ 35 و بگوييد اي خداي نجات ما ما را نجات بده. و ما را جمع کرده، از ميان اُمت ها رهايي بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوييم، و در تسبيح تو فخر نماييم.

۳۶ 36 يهُوَه خداي اسرائيل متبارک باد. از ازل تا ابدالآباد. و تمامي قوم آمين گفتند و خداوند را تسبيح خواندند.

۳۷ 37 پس آساف و برادرانش را آنجا پيش تابوت عهد خداوند گذاشت تا هميشه پيش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند.

۳۸ 38 و عُوبيد اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ايشان و عُوبيد اَدُوم بن يدِيتُون و حُوسَه دربانان را.

۳۹ 39 و صادوقِ کاهن و کاهنان برادرانش را پيش مسکن خداوند در مکان بلندي که در جِبعُون بود،

۴۰ 40 تا قرباني هاي سوختني براي خداوند بر مذبح قرباني سوختني دائماً صبح و شام بگذرانند بر حسب آنچه در شريعت خداوند که آن را به اسرائيل امر فرموده بود مکتوب است.

۴۱ 41 و با ايشان هِيمان و يدُوتُون و ساير برگزيدگاني را که اسم ايشان ذکر شده بود تا خداوند را حمد گويند زيرا که رحمت او تا ابدالآباد است.

۴۲ 42 و همراه ايشان هِيمان و يدُوتُون را با کّرناها و سنجها و آلات نغمات خدا به جهت نوازندگان و پسران يدُوتُون را تا نزد دروازه باشند.

۴۳ 43 پس تمامي قوم هر يکي به خانه خود رفتند، اما داود برگشت تا خانه خود را تبرک نمايد.