اول تواریخ 13

۱ 1 و داود با سرداران هزاره و صده و با جميع رؤسا مشورت کرد.

Devit ni kahrawikungnaw pueng koe, 1, 000 kaukkungnaw hoi, 100 touh kaukkungnaw koe pouknae a hei.

۲ 2 و داود به تمامي جماعت اسرائيل گفت: « اگر شما مصلحت مي دانيد و اگر اين از جانب يهُوَه خداي ما باشد، نزد برادران خود که در همه زمينهاي اسرائيل باقي مانده اند، به هر طرف بفرستيم و با ايشان کاهنان و لاوياني که در شهرهاي خود و حوالي آنها مي باشند، نزد ما جمع شوند،

Devit ni kamkhueng e Isarelnaw koe, ahawi na tet awh boilah, BAWIPA Cathut a ngainae awm pawiteh, Isarel ram thung e hmaunawngha kaawm e naw pueng, tengpam e kho kaawm e pueng, vaihmanaw hoi Levih taminaw hai maimouh koe cungtalah kamkhueng hanelah, coun awh sei atipouh.

۳ 3 و تابوت خداي خويش را باز نزد خود بياوريم چونکه در ايام شاؤل نزد آن مسألت ننموديم.»

Cathut e thingkong hah maimouh koe bankhai awh sei. Bangkongtetpawiteh, Sawl a bawi hoi teh, a lawkpui lah pouk awh hoeh toe telah ati.

۴ 4 و تمامي جماعت گفتند که: « چنين بکنيم.» زيرا که اين امر به نظر تمامي قوم پسند آمد.

Kamkhueng e pueng ni hottelah sak e hah hnâ rip a bo khai. Bangkongtetpawiteh, hot teh tami pueng pouknae dawk ka kalan e doeh.

۵ 5 پس داود تمامي اسرائيل را از شيحُورِ مصر تا مدخل حَمات جمع کرد تا تابوت خدا را از قريت يعاريم بياورند.

Hatdawkvah, Devit ni Izip palang Shihor, hoi Hamath kâennae totouh Isarelnaw hah Kiriathjeaream e Cathut e thingkong hah bankhai hanelah a kamkhueng sak awh.

۶ 6 و داود و تمامي اسرائيل به بَعلَه که همان قريت يعاريم است و از آنِ يهودا بود، بر آمدند تا تابوت خدا يهُوَه را که در ميان کروبيان در جايي که اسم او خوانده مي شود ساکن است، از آنجا بياورند.

Hatdawkvah, Devit hoi tami pueng teh, Judah ram e Baalah Kiriath-Jeaream ati awh e koevah, cherubim dawkvah, ka tahung e BAWIPA min a onae lawkkam thing kong la hanelah a cei awh.

۷ 7 و تابوت خدا را بر ارابه اي تازه از خانه اَبِيناداب آوردند و عُزّا و اَخِيو ارابه را مي راندند.

Cathut e thingkong teh, Abinadab im e hah leng ka tha hoi a ceikhai awh. Uzzah hoi a hui ni leng teh a mawng.

۸ 8 و داود و تمامي اسرائيل با سرود و بربط و عود و دف و سنج و کرنا به قوت تمام به حضور خدا وجد مي نمودند.

Devit hoi Isarelnaw pueng ni la sak na laihoi ratoung hoi tamawi hoi mawngleng hoi cecak hoi mongka hoi Cathut hmalah a thaonae puenghoi a tumkhawng awh.

۹ 9 و چون به خرمنگاه کيدون رسيدند عُزّا دست خود را دراز کرد تا تابوت را بگيرد زيرا گاوان مي لغزيدند.

Kidron cangkatinnae koe a pha awh navah, maitonaw ni thingkong a kâhuet sak dawkvah, Uzzah ni thingkong hah kuet hanelah a kut a kâyap.

۱۰ 10 و خشم خداوند بر عُزّا افروخته شده، او را زد از آن جهت که دست خود را به تابوت دراز کرد و در آنجا به حضور خدا مرد.

BAWIPA e lungkhueknae teh Uzzah tak dawk vai touh hoi a pha teh, thingkong a kuet kecu dawkvah a thei teh, Cathut hanlah a due.

۱۱ 11 و داود محزون شد چونکه خداوند بر عُزّا رخنه نمود و آن مکان را تا امروز فارَص عُزّا ناميد.

Uzzah tak dawk BAWIPA e lungkhueknae a pha dawkvah, Devit teh a lungkhuek. Hote hmuen teh sahnin totouh Perezuzzah telah a phung awh.

۱۲ 12 و در آن روز داود از خدا ترسان شده، گفت: « تابوت خدا را نزد خود چگونه بياورم؟»

Hat na hnin hoi Devit ni Cathut teh a taki. Bangtelah hoi maw Cathut e thingkong teh ka bankhai thai han telah ati.

۱۳ 13 پس داود تابوت را نزد خود به شهر داود نياورد بلکه آن را به خانه عُوبيد اَدُوم جَتِّي برگردانيد.

Devit ni thingkong teh Devit khopui a ma koe hrueng laipalah Git tami Obededom im vah a hruek.

۱۴ 14 و تابوت خدا نزد خاندان عُوبيد اَدُوم در خانه اش سه ماه ماند و خداوند خانه عُوبيد اَدُوم و تمامي مايملک او را برکت داد.

Cathut e thingkong teh Git tami Obededom imthung vah thapa yung thapa yung thum touh ao. Obededom e a tawn e naw pueng teh BAWIPA ni yawhawinae a poe.