ମାତିଉ 21
1 ହେ ପାଦ୍ନା ଜିସୁ ଆରି ଚେଲାର୍ ଜିରୁସାଲମ୍ କଚଣ୍ ବେତ୍ପାଗି ନାସ୍ତାଂ ଏକାତାର୍ ହେ ପାଦ୍ନା ରିୟାର୍ ଚେଲାର୍ ଜିତ୍ମାଡ଼ି ଏକାତାର୍ ।
जत्यार ईसु अने तीना चेला यरुसलेम नी ह़ाते पुग्या अने जेतुन बड़ा पोर वाळा बेतफगे गाम आय लाग्या, ता ईसु बे चेला ने आहयु कीन मोकल्यो,
2 ମି “ଲାଗେ ହେ ନାସ୍ତ ହାଲାଟ୍, ଆରେ ହାନିଲାଡ଼େ ଗାଚ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାନି ର ଗଦ ହିମ୍ଣା ଆରି ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ର ହିମ୍ଣା ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍; ହେୱେକିୟାଙ୍ଗ୍ ରିକ୍ଚି ନା କଚଣ୍ ତାହିୱାଡୁ ।”
“तमु अगळ ना गाम मे जावो। तां पुगतेत तमने एक गदड़ी बांदली अने तीनी ह़ाते पाठड़ु गदड़ु बी देखाव पड़हे। तीने सोड़ीन मारीन्तां ली आवो।
3 ଆରେ, ଇନାୱାଡ଼ାଂ ଇନେର୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଇନାର୍, “ଲାଗିଂ ଇନାଦେର୍, ଇୱାଙ୍ଗ୍ ତାକେ ମାପ୍ରୁ ଲଡ଼ା ମାନାତ୍ । ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱେନ୍ ହେୱେକିୟାଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତାନାନ୍ ।”
कदीम कोय तमने कंय केय, ता तीने तमु आहयु की देजो, ‘मालीक ने आहया जोय र्या।’ अने तीहयो आमने छोटोत पासो ली मोकलहे।”
4 ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ କାଜିଂ ଇଦାଂ ଇ ବଚନ୍ ଇନେସ୍ ପୁରା ଆନାତ୍, ହେଦାଂ କାଜିଂ ଇଦାଂ ଗିଟା ଆତାତ୍,
आहयु आनीन करते ईसम हयु के भगवान भणी गेथो केण्या नु आहयु केवा नु पुरु हय जाय:
5 “ସିୟନ୍ନି ଗାଡ଼୍ଚେଂ ୱେଚାଟ୍, ହୁଡ଼ା, ମି ରାଜା ନି କଚଣ୍ ୱାନାନା; ହେୱାନ୍ ହୁଦାର୍ ଆରି ଗଦ ହିମ୍ଣା ଜପି କୁଚ୍ଚାନ୍ନା ଗଦ ଜପି କୁଚ୍ଚାକାନ୍ ।”
“सीयोन ह़ेर मे रेवा वाळा माणहु ने केवो, देख, तारो राजा तारीन्तां आव्वा बाज र्यो; तीहयो नीचळो से, तीहयो गदड़ु पोर बह र्यो; हाव, गदड़ु नु बच्चु पोर बह र्यो।”
6 ହେବେ ଚେଲାହିର୍ ହାଲ୍ଜି ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ବଲ୍ ତାଙ୍ଗ୍ କାମାୟ୍ କିତାର୍,
चेला जाय्न जेम ईसु तीमने केदो तेम ने तेम कर्या।
7 ଆରେ ଗଦ ହିମ୍ଣା ତାସି ହେୱାଙ୍ଗ୍ ଜପି ହେନ୍ଦ୍ରା ପାସ୍ସି ହିତାର୍, ଆରେ ଜିସୁ ତା ଜପି କୁଚ୍ଚାନ୍ ।
गदड़ु ने अने तीनु बच्चु ने ली आया, अने तीहया तीहयु गदड़ु ने आह़फा ना लुगड़ा ओडाड़ देदा, अने ईसु तीनी पोर बहीन ज्यो।
8 ଆରେ, ମାନାୟାର୍ ବିତ୍ରେ କେତେଜାଣ୍ ଜାର୍ ଜାର୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ହାସ୍ଦ ପାସ୍ତାର୍ ଆରି କେତେଜାଣ୍ ମାର୍ଦାଂ ଡାଡ଼୍ କାଦ୍ଦି ତାସି ହାସ୍ଦ ପାସ୍ସି ହିଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
अने घणा ढेरका माणहु ईसु नो आव-भाव करवा करीन आह़फा ना लुगड़ा वाट पोर आथरी देदा। अने थोड़ाक माणहु झाड़ ना डाळ्या वाडीन वाट पोर आथरी देदा।
9 ଆରେ ତା ଆଗେ ଆରି ପାଚେ ହାଲ୍ଜି ମାନି ମାନାୟାର୍ ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, ହସାନ୍ନା “ଦାଉଦ୍ତି ହିମ୍ଣା ଦନ୍ୟବାଦ୍ କିୟାଟ୍! ମାପ୍ରୁ ତର୍ଦାଂ ଇନେର୍ ୱାନାରା, ହେୱେନ୍ ଦନ୍ୟ ମାପ୍ରୁ କେର୍କଣ୍ ଆୟେତ୍ ।”
ईसु नी अगळ-अगळ जता जीन अने पसळ-पसळ आवता जीन माणहु ईसम की र्या हता, “दावुद नी अवल्यात ने होसन्ना! बरकत वाळो से तीहयो, जे भगवान मालीक ना नाम सी आवे। आखा मे उचा ह़रग मे रेवा वाळा नी होसन्ना!”
10 ଆରେ, ହେୱେନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହଣ୍ଗାତାନ୍, ଗାଡ଼୍ନିକାର୍ ଇୱାନ୍ ଇନେନ୍ ଇଞ୍ଜି ବିଙ୍ଗ୍ବିଙ୍ଗ୍ ଆତାତ୍ ।
जत्यार ईसु यरुसलेम मे आयो, ता आखा ह़ेर मे हुलड़ मच जी, अने माणहु केवा बाज ज्या, “आहयो कोय से?”
11 ହେବେତାଂ ମାନାୟାର୍ ଇଚାର୍, “ଇୱେନ୍ ଗାଲିଲିନି ନାଜରିତ୍ତ ର ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ଜିସୁ ।”
अने माणहु केता हता, “आहयो गलील जीला नो नासरत ह़ेर वाळो भगवान वगे गेथी वात केण्यो माणेह ईसु से!”
12 ପାଚେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ତ ହଣ୍ଜି ହେ ବାହାତ କଡ଼୍ନାକା ପ୍ରନାକାରିଂ ୱିଜ଼ାର୍ ମାନାୟାରିଂ ହପ୍ତାନ୍, ଆରେ ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ବେପ୍ରିୟାର୍ତି ପାଟା ଆରି ପାଣ୍ଡ୍କା ବେପ୍ରିୟାର୍ତି କୁଚ୍ନି ବାହା ଉଲ୍ଟାୟ୍ କିତାନ୍,
ईसु मंदीर मे मोय ज्यो अने तां गेथा आखा वेचवा वाळा अने लेवा वाळा ने बारथा काड देदो। तीहयो पय्हा ना अदला-बदली करन्या ना टेबल्या ने अने पारवा वेचवा ना पाटला ने उथलाय देदो।
13 ଆରେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ଦର୍ମ ସାସ୍ତର୍ତ ଲେକା ମାନାତ୍, “ମା ଇଲ୍ ପାର୍ତାନା ଇଲ୍ ଇଞ୍ଜି ପୁଟା ଆନାତ୍ ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚର୍କୁ ଇଲ୍ କିତାଦେର୍ଣ୍ଣା ।”
अने तीमने केदो, “खरली सास्तर मे लीखलु से, ‘मारु घोर वीन्ती नु घोर केवायहे, पण तमु ईने चोट्टा नु घोर बणाय र्या।’”
14 ଆରେ, ମନ୍ଦିର୍ତ କାଣା ଆରି ହିର୍କଲ୍ ରଗି ମାନାୟ୍ ତା କଚଣ୍ ୱାତିଲେ, ହେୱେନ୍ ହେୱାରିଂ ଉଜ୍ କିତାନ୍ ।
मंदीर मे आंदळा अने लंगड़ा ईसुन्तां आया, अने तीहयो तीमने आरगा कर्यो।
15 ମାତର୍ ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ଗୁରୁର୍ ତା କିତି କାବା ଆନି କାମାୟ୍ ସବୁ ଆରି ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ହସାନ୍ନା “ଦାଉଦ୍ନି ହିମ୍ଣା” ଇଞ୍ଜି ଗାଜା କାଟ୍ କିଜ଼ି ମାନି କାଡ଼୍ଦେରିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ରିସା ଆତାନ୍ ।
जत्यार भगवान ना डायला पुंजारा अने चोखली सास्तर ह़ीकाड़न्या मास्तर्या ईसु ना भारी जुदा-काम देख्या, अने सोरा ने मंदीर मे आहयु केतला ह़मळ्या, “दावुद नी अवल्यात ने होसन्ना!” ता तीहया रीहवाय ज्या।
16 ହେୱାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଇୱାର୍ ଇନାକା ଇଞ୍ଜ୍ନାରା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ୱେନାଦେରା?” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆଁ, ଏନେଙ୍ଗ୍ ହିମ୍ଣା ଆରି ଉଣାକାର୍ ୱେଇ କାଜିଂ ମିଦାଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଦରମ୍ ସାସ୍ତର୍ତ ଲେକାତାତ୍ନା ପଡ଼ି କିୱାତାଇନା କି, ଏନ୍ ହିମ୍ଣାଂ ଆରି କଡ଼୍ଗେ ହିମ୍ଣାକାଂ ଆଦିକ୍ ୱାରି କିଦେଙ୍ଗ୍ ହିକ୍ୟା ହିତାୟ୍ନା?”
अने तीहया ईसु ने केदा, “आहया ह़ु केवा बाज र्या तीहयु तु ह़मळी र्यो ह़ु?” ईसु तीमने केदो, “होव, ह़मळी र्यो, पण तमु आहयु कदी नी भण्या ह़ु ‘सोरा अने दुत पीता नान्ला सोरा ना मोडे तु आह़फा नु गुण गवाड़लो से?’”
17 ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ପିସ୍ତି ଜିରୁସାଲମ୍ତାଂ ହସି ବେତ୍ନିୟା ହାଚାର୍ । ହେବେ ଜିସୁ ନାଣା ମାଚାନ୍ ।
एतरु कीदीन ईसु तीमने सोड़ीन ह़ेर मे गेथु नीकळीन बेतन्या जत र्यो अने आखी रात तां र्यो।
18 ହେ ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମ୍ତାଂ ୱାନିହିଂ ନାସ୍କି ଆତାନ୍ ।
बीजा दाड़े ह़वारे वेगोत जत्यार ईसु पासो ह़ेर मे आव्वा बाज रेलो ता तीने भुक लागी।
19 ହାଜ଼ି କଚଣ୍ ର ତଗା ମାର୍ ମାଚାତ୍ । ଜିସୁ ତା ଲାଗାଂ ହାଲ୍ଜି ହେବେ ଆକିଂ ପିସ୍ତି ଆରି ଇନାକା ହୁଡ଼୍ୱାତାନ୍ । ଲାଗିଂ ଜିସୁ ମାର୍ତିଂ ଇଚାନ୍, “ଏନ୍ ଆରେ ମୁଡ଼୍କେ ପାଡ଼୍ ଆହ୍ମା ।” ହେ ଦାପ୍ରେ ତଗା ମାର୍ ୱାଜ୍ଜି ହାଚାତ୍ । (aiōn g165)
तीहयो वाट धेड़े गुलर नु झाड़ देखीन तीनी ह़ाते आयो, तीने तीनी मे पान्टा वगर कंय नी जड़्यु, अने तीहयो तीहया गुलर ना झाड़ ने केदो, “तारी मे अळी कदी फोळ नी लागवा जोवे।” अने तेतरी घड़ी तीहयु गुलर नु झाड़ ह़ुक ज्यु। (aiōn g165)
20 ଚେଲାହିର୍ ଇଦାଂ ହୁଡ଼୍ଜି କାବା ଆଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାର୍, “ତଗା ମାର୍ ଏଚେଚାଣ୍ଡ୍ ୱାଚ୍ଚାତ୍ ଇନେସ୍?”
आहयु देखीन चेला वहराय ज्या अने केदा, “आहयु गुलर नु झाड़ तत्यारुत कीसम ह़ुकाय ज्यु?”
21 ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଜଦି ମି ପାର୍ତି ମାନାତ୍, ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଉଦେର୍, ଲାଗିଂ ଇ ତଗା ମାର୍ କାଜିଂ ଇନେସ୍ କିୟାଆତାତ୍ନା, କେବଲ୍ ଇନେର୍ ହେ ଲାକେ କିନାଦେର୍, ହେଦାଂ ଆକାୟ୍, ମତର୍ ଜଦି ଇ ମାଡ଼ିତିଂ ପା ଏନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ହାମ୍ଦୁର୍ତ ହାଲ୍ଜି ଆରା ଇଞ୍ଜି ଇନାଦେର୍, ତା ଆତିସ୍ ହେଦାଂ ଗିଟା ଆନାତ୍ ।
ईसु तीमने केदो, “मे तमने ह़ाचलीन केम, कदीम, तमारो भरहो हय अने तमु सण्का नी करो, ता मे गुलर ना झाड़ ने जीसम केदो तेमेत हय ज्यु, तेमेत तमु केहु, ते बी तेमेत हय जहे। पण कदीम तमु आहया बड़ा ने केहु, आञे गेथो ह़रकीन दर्या मे पड़ जा, ता आहयो बड़ो तमारी वात मान लेहे, अने तेमेत हय जहे।
22 ଆରେ, ପାର୍ତି କିଜ଼ି ପାର୍ତାନାତାଂ ଇନାକା ପା ଏନ୍ନାଦେର୍ ହେ ସବୁ ପାୟାନାଦେର୍ ।”
अने तमु जे कंय वीन्ती करीन भरहा सी मांगहु, तीहयु तमने आखु जड़ जहे।”
23 ପାଚେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ତ ହଣ୍ଜି ହିକ୍ୟା ହିନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବା କିନାକାର୍ ଆରି ମାନାୟାର୍ତି ବୁଡ଼ାଲୁର୍ ତା କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାର୍, ଏନ୍ “ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ତାଂ ଇ ୱିଜ଼ୁ କିନାୟା? ଆରେ, ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍ ଇ ଆଦିକାର୍ ହିତ୍ତାର୍?”
जत्यार ईसु भगवान ना मंदीर मे जीन ह़ीकापण आप्तो हतो, ता डायला पुंजारा अने डायला पुडार्या ईसुन्तां आवीन केदा, “तु काना हक सी आहयु आखु करवा बाज र्यो? कोय तने हक आप्यो?”
24 ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କେବଲ୍ ର ପର୍ସନ୍ ଗୱାରି କିଦ୍ନାଙ୍ଗ୍ ହେ ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ଼୍ତିସ୍, ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ ଇ ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍ କିନାଙ୍ଗା, ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ନାଙ୍ଗ୍ ।
ईसु तीमने केदो, “मे बी तमने एक सवाल पुछु, कदीम तमु मने तीनो जपाप आप देदा, ता मे बी तमने की देही के मे काना हक सी आहयु आखु करवा बाज र्यो।
25 ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାକା ଆଦିକାର୍ ଜହନ୍ ଇନେର୍ତାଂ ଗାଟା ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍? ସାର୍ଗେତାଂ କି ମାନାୟ୍ତିଂ?” ହେବେ ହେୱାର୍ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ବେଣ୍କିତାର୍ “ଇ ବିସ୍ରେ ଇନାକା ଇନାସ୍? ଜଦି ଇନାସ୍ ଇସ୍ୱର୍ତାଂ, ଲାଗିଂ ଜହନ୍ତିଂ ଇନାକିଦେଂ ପାର୍ତି କିଉଦେରା ଇଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାଦାନାନ୍ ।
बपतीस्मा आपण्या युहन्ना ने बपतीस्मा आपवा नो हक कां गेथो जड़लो, भगवान वगे गेथो जड़लो के माणहु वगे गेथो जड़लो?” आहयी वात ह़मळीन तीहया वीच्यार कर्या के कदीम आमु केहु के भगवान वगे गेथो हक जड़लु से, ता हीय्यो केहे के तीनी पोर भरहो काहा नी कर्या?
26 ମାନାୟ୍ତିଂ ଇଞ୍ଜି ଜଦି ଇନାସ୍, ଲାଗିଂ ମାନାୟାରିଂ ମାଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ଡ୍ରୁ ହତ୍ନାତା, ଇନାକିଦେଂକି ୱିଜ଼ାର୍ ମାନାୟାର୍ ଜହନ୍ ରକାନ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ପାର୍ତି କିନାରା ।”
पण कदीम आमु केहु, “माणहु वगे गेथो जड़लो से, ता आहया माणहु नो धाक से; काहाके आहया आखा माणहु बपतीस्मा आपण्या युहन्ना ने भगवान वगे गेथी वात केण्यो माणेह माने।”
27 ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାର୍ ଜିସୁ ଉତର୍ ହିଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଆପେଂ ପୁନୁପ୍ ।” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇନେର୍ ଆଦିକାର୍ତାଂ ଇ ସବୁ କିନାଙ୍ଗା, ଆନ୍ ପା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚୁଙ୍ଗ୍ ।”
एतरे तीहया ईसु ने जपाप आप्या, “कय जाणु, आमु ने नी मालम हय?” एतरे ईसु तीमने केदो, “ता मे बी तमने नी केतो के मे काना हक सी आहयु आखु करु।”
28 “ମତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ମାନେ କିୟା? ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ରିୟାର୍ ମାଜ଼ି ମାଚାର୍ । ହେୱେନ୍ ପର୍ତୁମ୍ କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ଗାଜା ମାଜ଼ି ଇଚାନ୍, ମାଜ଼ି, ହାଲା, ନେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ଦ କାମାୟ୍ କିୟା ।
तमारो ह़ु वीच्यार से? काना अदमी ना बे सोरा हता। तीहयो पेल्नान तां जीन हुकम आपीन केदो, “सोरा जा, आज अंगुर नी वाड़ी मे काम कर।”
29 ହେୱେନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ନା ଇଚା ଆକାୟ୍, ମାତର୍ ପାଚେ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିଜ଼ି ହାଚାନ୍ ।
पण सोरो जपाप आप्यो, मे नी जाम, पण अळतेण तीना मन मे अंगुर नी वाड़ी मे जवा नो वीच्यार आय ज्यो अने तीहयो अंगुर नी वाड़ी मे जत र्यो।
30 ଆରେ, ଆବା ଆରେ ରକାନ୍ କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ହେ ଲାକେ ଇଚାନ୍ । ହେୱାନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ଗୁରୁ, ଆନ୍ ହାନାଙ୍ଗା, ମାତର୍ ହାଲ୍ୱାତାନ୍ ।
अळतेण बाह बीजा सोरा नी तां जीन ईसमेत केदो, तीहयो केदो, “होव बाह, मे अंगुर नी वाड़ी मे जही। पण तीहयो अंगुर नी वाड़ी मे नी ज्यो।
31 ଇନା, ଇ ରିୟାର୍ ମେହିର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ତା ଆବାତି ବଲ୍ ମାନି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍?” ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ଗାଜା ମେହି ।” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ସିସ୍ତୁଏନ୍ନାକାର୍ ଆରି ଦାରୁଲାର୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଆଗେ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ହଣାର୍ ।
हमणे तमु केवो, आहया बे जणा माय्न कोय बाह नी मरजी पुरी कर्यो?” तीहया ईसु ने केदा, “पेल्नो सोरो बाह नी मरजी पुरी कर्यो।” एतरा मे ईसु तीमने केदो, मे ह़ाचलीन केम, फाळो लेण्या अने रंड्या तमारी गेथा पेले भगवान ना राज मे जहे।
32 ଇନାକିଦେଂକି ଜହନ୍ ମି କଚଣ୍ ଦାର୍ମିନି ହାଜ଼ି ହିଜ଼ି ୱାତାନ୍, ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିୱାତାଦେର୍, ମତର୍ ସିସ୍ତୁଏନ୍ନାକାର୍ ଆରି ଦାରୁଲାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିତାର୍, ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାଦେର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ଜି ପା ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିୱାତାଦେର୍ ।”
बपतीस्मा आपण्यो युहन्ना तमने धरम नी वाट देखाड़वा आयो, अने तमु तीनी पोर भरहो नी कर्या, बाखीन फाळो लेण्या अने रंड्या तीनी पोर भरहो कर्या। आहयु देखीन अळतेण बी तमु पाप भणी गेथा वळीन भगवान वगा हय्न तीनी वात पोर भरहो नी कर्या।
33 “ଆରେ ର ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ୱେନାଟ୍ । ରୱାନ୍ ଇଲ୍ ହାଉକାର୍ ମାଚାନ୍, ହେୱାନ୍ ର ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ କିଜ଼ି ଚାରିବେଣ୍ତାଂ ବାଡ଼୍ ଡ଼ଚ୍ଚାନ୍ ଆରି ହେ ବିତ୍ରେ ଅଙ୍ଗୁର୍କୁଣ୍ଡି କାର୍ଚି ମାଚା ରଚ୍ଚାନ୍, ଆରେ କାମ୍ଲିୟାରିଂ ହେ ବାଡ଼୍ ବାଗ୍ ହିଜ଼ି ବିଦେସ୍ ହାଚାନ୍ ।
एक बीजो दाखलो ह़मळो: कानो कीरसाण अंगुर नी वाड़ी लगाड़्यो, तीना च्यारो-मेर वाड़ बांद्यो, अने तीहयी वाड़ी मे अंगुर नो रोह काडवा करीन एक खाडो खोदीन हळावो बणायो, अने वाड़ी मे एक पक्को माळो बणायो। अळतेण तीहयो अंगुर नी वाड़ी ने बीजा कीरसाण ने साजा मे आपीन ढेरेत नाम्बे बीजा देस मे जत र्यो।
34 ପାଚେ ପାଡ଼୍ନି ସମୁ ଲାଗେ ୱାତିଲେ, ହେୱାନ୍ ଜାର୍ ପାଡ଼୍ ଗାଟାଆଦେଂ କାଜିଂ କାମ୍ଲିୟାର୍ ଲାଗାଂ ଜାର୍ ଆଡ଼ିୟାରିଂ ପକ୍ତାନ୍ ।
अंगुर नी मेर भेळी करवा नी टेम आयी, ता तीहयो वाटो लेवा करीन कीरसाण ने तां आह़फा ना पावर्या ने मोकल्यो।
35 ମାତର୍ କାମ୍ଲିୟାର୍ ହେୱାନ୍ତି ଆଡ଼ିୟାରିଂ ଆସ୍ତି ରକାନିଂ ଟ୍ରାକ୍ତାର୍, ଆରେ ରକାନିଂ ଅସ୍ତାର୍, ଆରେ ରକାନିଂ କାଲ୍କୁ ଇଡ଼୍ଜି ଅସ୍ତାର୍ ।
बाखीन तीहया कीरसाण्या तीहया पावर्या ने धरीन काना ने ठोक्या; अने काना ने दगड़ाट्या, अने काना ने मार नाख्या।
36 ଆରେ ରଗ ବାଡ଼୍ ମାଲିକ୍ ହିଗ୍ଦତାଂ ବେସିହେନି ଆଡ଼ିୟାରିଂ ପକ୍ତାନ୍, ଆରେ ବାଗ୍ କାମ୍ଲିୟାର୍ ହେୱାର୍ ହେୱାର୍ କାଜିଂ ହେ ଲାକେ କିତାର୍ ।
अळतेण एक कावा अळी तीहयो पेले गेथा ढेरका पावर्या ने मोकल्यो अने तीहया कीरसाण्या तीमनी ह़ाते तेवोत वेहवार कर्या।
37 ମାତର୍ ନା ମେହିଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ମାନି କିନାର୍, ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ୱିସ୍ତିହିଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ପାଚେ ଜାର୍ ମାଜ଼ି ହେୱାର୍ ତାକେ ପକ୍ତାନ୍ ।”
आखरी कावा तीहयो आह़फा ना बेटा ने आहयु वीच्यारीन मोकल्यो के तीहया मारा बेटा नी ईज्जत करहेन करहे।
38 “ମତର୍ ହେ କାମ୍ଲିୟାର୍ ମେହିଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ରୱାନ୍ ଆରେ ରୱାନିଂ ଇଚାର୍, ‘ଇୱାନ୍ ହୁଡ଼ାଟ୍ ହାଉକାର୍ ମେହି; ୱାଡୁ, ଇୱାନିଂ ଅଜ଼ି ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇୱାନ୍ତି ଆଦିକାର୍ କେଇଦ ଅନାସ୍ ।’
पण तीहया कीरसाण्या जत्यार मालीक कीरसाण ना बेटा ने देख्या ता एक-बीजा ने केदा, “आहयो ते वारीसदार से। आवो, आपणु आने मार नाखता अने आनी जागा पोर कब्जो कर लेता।”
39 ହେବେ ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଅଜ଼ି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ନି ବାର୍ତ ତୁଇଜ଼ି ଅସ୍ତାର୍ ।
तीहया तीने धर लेदा अने अंगुर नी वाड़ी मे गेथा बारथा नीकाळीन मार नाख्या।
40 ଜିସୁ ୱେନ୍ବାତାନ୍, ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ନି ହାଉକାର୍ ୱାନାନ୍, ହେୱାଡ଼ାଂ ହେ କାମ୍ଲିୟାର୍ କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ଇନାକା କିନାନ୍?”
अळतेण ईसु तीमने पुछ्यो, “जत्यार अंगुर नी वाड़ी नो मालीक पासो आवहे, ता तीहयो ते कीरसाण्या नु ह़ु करहे?”
41 ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍ “ହେୱାନ୍ ହେ ବାନିୟାରିଂ ହେୱାନ୍ ହାତେନେ ଅହ୍ନାର୍ ଆରି ଇମ୍ଣି ବିନ୍ ବାଗ୍ କାମ୍ଲିୟାର୍ ହେୱାନିଂ ସମାନ୍ ସମୁତ ବାଗ୍ନି ପାଡ଼୍ ହିନାର୍, ହେୱାରିଂ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ ବାଗ୍ ହିନାନାନ୍ ।”
तीहया ईसु ने केदा, “तीहयो ते कुहर्या ने मारीन खत्तम कर नाखहे, अने आह़फा नी अंगुर नी वाड़ी बीजा कीरसाण ने साजा मे आप देहे, जे टेमे-टेमे अंगुर नी मेर नो वाटो आप्या करहे।”
42 ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ କି ଇନାୱାଡ଼ାଂପା ଦରମ୍ ସାସ୍ତର୍ତ ଇ କାତା ପଡ଼ି କିୱାତାଦେର୍ଣ୍ଣା, ‘ଇଲ୍ ରଚ୍ନାକାର୍ ଇମ୍ଣି କାଲ୍ଦିଂ ମୁନାକିତାନ୍, ହେଦାଂ କନାନି ମୁଡ଼୍କାଲ୍ ଆତାତ୍; ମାପ୍ରୁତାଂ ଇଦାଂ ଆତାତ୍, ଆରେ ହେଦାଂ ମା କାଣ୍କୁତ କାବାଆନାକା?’
ईसु तीमने केदो, “तमु खरला सास्तर मे आहयु कदी भण्या नी ह़ु: ‘जे दगड़ा ने राज-मीस्तर्या रीकामो ह़मजीन बारथो नीकाळ देदा, तीहयो दगड़ोत घोर ना पाया ना, खुणे वाळो दगड़ो बण ज्यो? आहयु ते मालीक वगे गेथु हयु, आहयु ते अमारी नींगा मे सेल-भात्यु से।’”
43 ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ମିତାଙ୍ଗ୍ ଉନ୍ଦିୟାନାତ୍, ଆରେ ଇମ୍ଣି ଜାତି ହେବେନି ପାଡ଼୍ ଆହ୍ନାତ୍, ହେୱାନିଂ ହିୟାନାତ୍ ।
एतरे मे तमने केम, भगवान, ह़रग नु राज तमारा हात मे गेथु हापकी लेहे अने राज्य ना माणहु ने आप देहे जे भगवान ना राज ना कायदा पाळीन जीवहे।
44 ଆରେ, ଇନେର୍ ଇ କାଲ୍ ଜପି ଆର୍ନାର୍, ହେୱାନ୍ ବିରାଆନାନ୍, ଆରେ ଇ କାଲ୍ ଇନେର୍ ଜପି ଆର୍ନାତ୍, ହେୱାନିଂ ହେଦାଂ ବିରାୟ୍ କିନାତ୍ ।”
“जे आहया दगड़ा पोर पड़ जहे, तीहयो टुकड़ा-टुकड़ा हय जहे, अने जीनी पोर आहयु दगड़ो पड़हे, तीने दळ देहे।”
45 ମୁଡ଼୍ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାର୍ ଆରି ପାରୁସିର୍ ଜିସୁତି ଇ ସବୁ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି, ଜିସୁ ଜେ ହେୱାର୍ ବିସ୍ରେ ଇଟ୍କାଡ଼୍ କିତାର୍ଣ୍ଣା ଇଞ୍ଜି, ବୁଜାଆତାର୍ ।
डायला पुंजारा अने फरीसी पंथवाळा वाळा आहयो दाखलो ह़मळीन ह़मज ज्या के ईसु आहयु तीमनात बारा मे की र्यो।
46 ଆରେ, ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଆସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ସେସ୍ଟା କିତାର୍, ମାତର୍ ମାନାୟାରିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରାତାର୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନି କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
करीन तीहया ईसु ने धरवा नी कोसीत ते कर्या बाखीन तीमने माणहु नी बीक हती, काहाके माणहु ईसु ने भगवान वगे गेथो केवा वाळो ह़मजता हता।
