ମାତିଉ 11
1 ଜିସୁ ତା ବାରଜାଣ୍ ଚେଲାରିଂ ବଲ୍ ହିଜ଼ି ୱିସ୍ତି ପାଚେ ହେ ବାହା ପିସ୍ସି ଲାଗାଂନି ଗାଡ଼୍କାଂ ହାଲ୍ଜି ସୁଣାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍ ।
ଯୀଶୁ ଆପଣା ବାର ଜଣ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେବାର ସମାପ୍ତ କଲା ପରେ ଗାଲିଲୀର ନଗରସମୂହରେ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଓ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ସେ ସ୍ଥାନରୁ ବାହାରିଗଲେ।
2 ଇବେଣ୍ଡାଂ ଜହନ୍ କ୍ରିସ୍ଟତି କାମାୟ୍ନି ବିସ୍ରେ ଜଇଲ୍ତ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜାର୍ ଚେଲାହିରିଂ କ୍ରିସ୍ଟ ଲାଗାଂ ପକ୍ତାନ୍,
ଏଥିମଧ୍ୟରେ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ କର୍ମର ବିବରଣ କାରାଗାରରେ ଶୁଣି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରି ପଠାଇଲେ,
3 ହେୱାର୍ ହାଲ୍ଜି ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଇନେର୍ ୱାନାକା ମାନାତ୍, ହେୱାନ୍ କି ଏନ୍, ଆକାୟ୍ଚି ଆପେଂ ଆଲ୍ଗା ନିକାନିଂ କାଜିଂ ମାନାପ୍?”
ଯାହାଙ୍କର ଆଗମନ ହେବ, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି କି ଆପଣ, ଅବା ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କ ଅପେକ୍ଷାରେ ରହିବୁ?
4 ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ଜି, ଇନା ଇନାକା ୱେଚାଦେର୍ଣ୍ଣା ଆରି ହୁଡ଼୍ନାଦେରା, ହେ ଜହନ୍ତିଂ ୱେଚାଟ୍ ।
ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ, ଯାହା ଯାହା ଶୁଣିଅଛ ଓ ଦେଖିଅଛ, ସେହିସବୁ ଯୋହନଙ୍କୁ ଜଣାଅ;
5 କାଣାର୍ କାଣ୍କୁ ହୁଡ଼୍ନାର୍, ମେଟାର୍ ତାଂନାର୍, ଗାଜା ରଗ୍ୟାର୍ ସକଟ୍ ଆନାର୍, ବଇରାର୍ ୱେନାର୍, ହାତାକାର୍ ନିଙ୍ଗ୍ନାର୍, ଆରେ ହିଲ୍ୱାକାର୍ ତାକେ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ସୁଣାୟ୍ କିୟାଆନାତ୍;
ଅନ୍ଧମାନେ ଦୃଷ୍ଟି ପାଆନ୍ତି, ଖଞ୍ଜମାନେ ଗମନ କରନ୍ତି, କୁଷ୍ଠରୋଗୀମାନେ ଶୁଚି ହୁଅନ୍ତି, ବଧିରମାନେ ଶ୍ରବଣ କରନ୍ତି, ମୃତମାନେ ଉତ୍ଥାପିତ ହୁଅନ୍ତି, ପୁଣି, ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାରିତ ହୁଏ;
6 ଆରେ, ଆରେ ଇମ୍ଣି ମାନାୟ୍ ନାତାକେଣ୍ଡାଂ ବାଦା ପାୟା ଆଉନ୍, ହେୱାନ୍ ଦନ୍ୟ ।”
ଆଉ, ଯେ କେହି ମୋʼ ଠାରେ ବିଘ୍ନର କାରଣ ନ ପାଏ, ସେ ଧନ୍ୟ।”
7 ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ଜି ହାନିହିଂ ଜିସୁ ଜହନ୍ ବିସ୍ରେ ମାନାୟାରିଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଇଞ୍ଜି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ବାଟାତ ହାଲ୍ଜି ମାଚାଦେର୍? ଇନାକା ହୁଡ଼୍ଦେଂ ହାଲ୍ଜି ମାଚାଦେର୍? ଇନାକା ଦୁକାତିଙ୍ଗ୍ ଜଲାଆନି ନାଡ଼ା?
ସେମାନେ ଚାଲିଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଯୋହନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଲୋକସମୂହକୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ଦେଖିବା ପାଇଁ ପ୍ରାନ୍ତରକୁ ବାହାରିଯାଇଥିଲ? କଅଣ ପବନରେ ଦୋହଲୁଥିବା ଗୋଟିଏ ନଳ?
8 ହେଦାଂ ଆୱିତିସ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ହୁଡ଼୍ଦେଂ ହସି ହାଲ୍ଜି ମାଚାଦେର୍? ଇନାକା ଦାମ୍ନି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିତି ର ମାନାୟ୍ତିଂ? ହୁଡ଼ାଟ୍, ଇନେର୍ ଦାର୍ଜାହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିସ୍ ମାନାର୍, ହେୱାର୍ ରାଜା ଇଞ୍ଜ ମାନ୍ଗାନାର୍ ।
ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବାହାରିଯାଇଥିଲ? କଅଣ ସୂକ୍ଷ୍ମ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିଥିବା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ? ଦେଖ, ଯେଉଁମାନେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧନ୍ତି, ସେମାନେ ରାଜପ୍ରାସାଦରେ ଥାଆନ୍ତି।
9 ହେଦାଂ ଆୱିତିସ୍ ଇନାକିଦେଂ ହସି ହାଲ୍ଜି ମାଚାଦେର୍? ଇନାକା ରୱାନ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନିଂ ହୁଡ଼୍ଦେଂ? ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ତାଂ ଆଦିକ୍ ଗାଜା ମାନାୟ୍ତିଂ ହୁଡ଼୍ତାଦେର୍ଣ୍ଣା ।
ତାହା ନ ହେଲେ କି ନିମନ୍ତେ ବାହାରିଯାଇଥିଲ? କଅଣ ଜଣେ ଭାବବାଦୀଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ? ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ;
10 ଇନାବିସ୍ରେ ଇଦାଂ ଲେକା ମାନାତ୍, ହୁଡ଼ାଟ୍ ଆପେଂ ଦୁତ୍ତିଂ ମି ତାକେ ପକ୍ତା ନାପା, ହେୱାନ୍ ମି କାଜିଂ ମେହାଜ଼ି ରଚ୍ଚି ହିଦ୍ନାନ୍ ଇୱାନ୍ ହେ ମାନାୟ୍ ।
ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଏହା ଲେଖାଅଛି, ‘ଦେଖ, ଆମ୍ଭେ ଆପଣା ଦୂତକୁ ତୁମ୍ଭ ଆଗରେ ପଠାଉଅଛୁ, ସେ ତୁମ୍ଭ ସମ୍ମୁଖରେ ତୁମ୍ଭର ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବ, ଏ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି।’
11 ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ପୁର୍ବେତାଂ ନଙ୍ଗ୍ ପାତେକ୍ ଇ ପୁର୍ତିନି ଏଚେ ଜାଣ୍ ଚଞ୍ଚାର୍ନା, ଜହନ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଗାଜାକାନ୍ ଇନେର୍ ହିଲୁର୍ । ମାତର୍ ସାର୍ଗେ ରାଜିତ ଇନେନ୍ ୱିଜ଼ାର୍ତାଂ ହିରୁକାନ୍, ହେୱାନ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଜହନ୍ତାଂ ଗାଜାକାନ୍ ।
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସ୍ତ୍ରୀଗର୍ଭଜାତ ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନଙ୍କଠାରୁ ମହାନ କେହି ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି; ତଥାପି ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ଯେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ, ସେ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ମହାନ।
12 ଆରେ, ବାପ୍ତିସିମ୍ ଜହନ୍ ସମୁତାଂ ନଙ୍ଗ୍ ପାତେକ୍ ସାର୍ଗେ ରାଜି ସାକ୍ତିତାଂ କାଟ୍ରା ଆନାରା; ଆରେ, ସାକ୍ତିତାଂ କାଟ୍ରାନାକାର୍; ବାଡ଼୍କାସ୍ତାଂ ହେଦାଂ ଆଦିକ୍ କିନାରା ।
ଆଉ, ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନଙ୍କ ସମୟଠାରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ବଳରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହେଉଅଛି; ପୁଣି, ବଳରେ ଆକ୍ରମଣକାରୀମାନେ ପରାକ୍ରମରେ ତାହା ଅଧିକାର କରୁଅଛନ୍ତି।
13 ଇନାକିଦେଂକି ୱିଜ଼ାର୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ ଆରି ବିଦିନି ସାସ୍ତର୍ ଜହନ୍ ୱାନି ଦିନ୍ ପାତେକ୍ ମସାତି ବିଦି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ବିସ୍ରେ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍ ।
କାରଣ ସମସ୍ତ ଭାବବାଦୀ ଓ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବାପ୍ତିଜକ ଯୋହନଙ୍କ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭାବବାଣୀ କରୁଥିଲେ।
14 ଆରେ, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଇଡ୍ଦେଂ ମାନ୍ କିନାଦେର୍, ଲାଗିଂ ଇ ଜହନ୍ ଆନାନା, ହେୱାନ୍ ଏଲିୟ ।
ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେବେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କର, ତେବେ ଯେଉଁ ଏଲୀୟଙ୍କ ଆସିବାର ଅଛି, ଏ ସେହି।
15 ଇନେରିଂ କିତୁଲିଂ ମାନିକ୍, ହେୱାନ୍ ୱେନେନ୍!
ଯାହାର କାନ ଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ।
16 “ମାତର୍ ଆନ୍ ଇନେର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ନଙ୍ଗ୍ନି ମାନାୟାରିଂ ତୁଲାୟ୍ କିନାଙ୍ଗ୍? ଇମ୍ଣି କାଡ଼୍ଦେର୍ ଆଟ୍ ପାଦାତ କୁଚ୍ଚି ବିନେନିକାରିଂ କୁକ୍ଚି ଇନାର୍,
କିନ୍ତୁ ମୁଁ କାହା ସାଙ୍ଗରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷର ତୁଳନା କରିବି? ପିଲାମାନଙ୍କ ପରି ଯେଉଁମାନେ ହାଟବଜାରରେ ବସି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଡାକି କହନ୍ତି,
17 ଆପେଂ ମି ତାକେ ହୁରୁଡ଼ି ତୁବ୍ତାପ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ଦ୍ୱାତାଦେର୍; ଆପେଂ ଦୁକ୍କିତାପ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ନେଞ୍ଜେଡାକିତ ଇଡ଼ିୟା ଆୱାତାଦେର୍, ନଙ୍ଗ୍ନି ନାର୍ ହେୱାର୍ ଲାକେ ।
‘ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ବଂଶୀ ବଜାଇଲୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ନାଚିଲ ନାହିଁ; ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଳାପ କଲୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଛାତିରେ ମାରି ହେଲ ନାହିଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷ ସେମାନଙ୍କ ପରି।’
18 ଇନାକିଦେଂକି ଜହନ୍ ୱାଜ଼ି ତିନ୍ୱାତାନ୍ କି ଉଣ୍ୱାତାନ୍, ଆରେ ଲକୁ ଇନାରା, ହେୱାନ୍ ପୁଦା ଆସ୍ତାତ୍ନା ।
କାରଣ ଯୋହନ ଆସି ଭୋଜନପାନ କଲେ ନାହିଁ, ଆଉ ଲୋକେ କହନ୍ତି, ‘ସେ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ।’
19 ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ୱାଜ଼ି ତିନାଉଣା କିନାନ୍, ଲକୁ ୱିଜ଼ାର୍ ଇନାର୍, ହୁଡ଼ାଟ୍, ଇୱାନ୍ ରକାନ୍ ବାତ୍ୱା ଆରି ମାତ୍ଲି, ସିସ୍ତୁଏନ୍ନାକାର୍ ଆରେ ପାପିର୍ ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାନ୍; ମତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଗିଆନି ଜାର୍ କାମାୟ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ସମାନ୍ ଇଞ୍ଜି ପାର୍ମାଣ୍ ଆତାତ୍ ।”
ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆସି ଭୋଜନପାନ କରନ୍ତି, ଆଉ ଲୋକେ କହନ୍ତି, ଦେଖ, ଏ ଜଣେ ପେଟୁକ ଓ ମଦୁଆ, କରଗ୍ରାହୀ ଓ ପାପୀମାନଙ୍କର ବନ୍ଧୁ; ମାତ୍ର ଜ୍ଞାନ ଆପଣା କର୍ମ ଦ୍ୱାରା ଯଥାର୍ଥ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ ହେଲା।”
20 ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଇମ୍ଣି ଇମ୍ଣି ଗାଡ଼୍ଦ ତା ଆଦିକାର୍ ସାକ୍ତିନି କାମାୟ୍ କିୟାଆଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେୱାନ୍ ହେ ଗାଡ଼୍ତିଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ନିନ୍ଦା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିୱାଦାଂ ମାଚାର୍ ।
ସେତେବେଳେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ନଗରରେ ତାହାଙ୍କର ଅଧିକାଂଶ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇଥିଲା, ସେହି ସେହି ନଗରକୁ ସେ ତିରସ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ମନ-ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ନ ଥିଲେ।
21 “ଏ ଡାଣ୍ଡ୍ନି କରାଜିନ୍, ଏ ଡାଣ୍ଡ୍ନି ବେତ୍ସାଇଦା, ଇନାକିଦେଂକି ମି ବିତ୍ରେ ଇମ୍ଣି ଇମ୍ଣି ସାକ୍ତିନି କାମାୟ୍ କିୟାତାତ୍ନା, ହେଦାଂ ୱିଜ଼ୁ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ସର ଆରି ସିଦନ୍ ତାକେ କିଆତାତ୍ମା, ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ବେସିଦିନ୍ ପୁର୍ବେତାଂ ବାସ୍ତା ଉସ୍ପିସ୍ ନିସ୍ତାକେ କୁଚ୍ଚି ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିତାର୍ମା ।
“ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କୋରାଜୀନ୍, ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ବେଥ୍ସାଇଦା, କାରଣ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ମହତର କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇଅଛି, ସେହିସବୁ ଯେବେ ସୋର ଓ ସୀଦୋନ ସହରମାନଙ୍କରେ କରାଯାଇଥାଆନ୍ତା, ତେବେ ସେମାନେ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ଅଖା ପିନ୍ଧି ପାଉଁଶରେ ବସି ମନ-ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥାଆନ୍ତେ।
22 ଆତିସ୍ପା ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇସ୍ୱର୍ତି ବିଚାର୍ ନାଜିଂ ମି ବାଟା ସର ଆରି ସିଦନ୍ନି ମାନାୟାରିଂ ଆଦିକ୍ ଦୟା ଚଚ୍ଚାନାତ୍ ।
ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ବିଚାର ଦିନରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦଶା ଅପେକ୍ଷା ସୋର ଓ ସୀଦୋନର ଦଶା ସହନୀୟ ହେବ।
23 ଆରେ, ଆଡ଼େ କପର୍ନାହୁମ୍, ନିକାଦେର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜାର୍ତିଂ ସାର୍ଗେ ପାତେକ୍ ଲାମା ଆଦେଂ ଆଡ୍ନାୟ୍? କୱାଣ୍ ପାତାଲ୍ନି ଆଦାହାନାକା ଆନାତ୍, ଇନାକିଦେଂକି ନି ବିତ୍ରେ ଇମ୍ଣି ଇମ୍ଣି ସାକ୍ତିନି କାମାୟ୍ କିୟାତାତ୍ନା, ହେଦାଂ ୱିଜ଼ୁ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ସଦମ୍ ତାକେ କିଆତାତ୍ମା, ଲାଗିଂ ହେଦାଂ ନେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ପାତେକ୍ ମାନ୍ଗାତାତ୍ମା । (Hadēs g86)
ଆଉ ରେ କଫର୍ନାହୂମ, ତୁ କଅଣ ସ୍ୱର୍ଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉନ୍ନତ ହେବୁ? ପାତାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୋର ଅଧୋଗତି ହେବ, କାରଣ ତୋʼ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ମହତର କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇଅଛି, ସେହିସବୁ ଯେବେ ସଦୋମରେ କରାଯାଇଥାଆନ୍ତା, ତେବେ ତାହା ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଥାଆନ୍ତା। (Hadēs g86)
24 ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇସ୍ୱର୍ ବିଚାର୍ କିନାନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ନି ଦସ୍ ବାଟା ସଦମ୍ ଦେସ୍ନି ଦସ୍ ବେସି ଆନାତ୍ ।”
ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ବିଚାର ଦିନରେ ତୋର ଦଶା ଅପେକ୍ଷା ସଦୋମ ଦେଶର ଦଶା ସହନୀୟ ହେବ।”
25 ହେୱାଡ଼ାଂ ଜିସୁ ପାର୍ତାନା କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, ଏ ଆବା, ସାର୍ଗେ ଆରି ପୁର୍ତିତ ମାପ୍ରୁ, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଗିଆନି ଆରି ବୁଦିୟା ମାନାୟାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ଡ଼ୁକ୍ଚି ଇଡ଼୍ଜି ହିମ୍ଣାଙ୍ଗ୍ତାକେ ୱେଚ୍ଚାୟ୍ନା, ଇଦାଂ କାଜିଂ ନି ଜୁୱାର୍ କିଦ୍ନାଙ୍ଗା;
ସେହି ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ପିତଃ, ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ପୃଥିବୀର ପ୍ରଭୁ, ତୁମ୍ଭେ ଜ୍ଞାନୀ ଓ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଗୁପ୍ତ ରଖି ଶିଶୁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କଲ, ଏନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭର ସ୍ତୁତିବାଦ କରୁଅଛି;
26 ଆଁ ଆବା, ଇନାକିଦେଂକି ଇଦାଂ ନି କାଣ୍କୁତାଂ ଏଚେକ୍ସାରି ଆତାତ୍ନ୍ନା ।
ହଁ, ପିତଃ, କାରଣ ଏହା ତୁମ୍ଭ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସନ୍ତୋଷର ବିଷୟ ହେଲା।
27 ନା ଆବା ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ନାବେ ସର୍ପି ଆତାତ୍ନ୍ନା । ଆବାଂ ପିସ୍ତି ମାଜ଼ି ଆରେ ଇନେର୍ ପୁନୁର୍ ଆରି ମାଜ଼ି ପିସ୍ତି ଆବା ଆରେ ଇନେର୍ ପୁନୁର୍ । ମାଜ଼ି ଇମ୍ଣାକାର୍ ତାକେ ଆବାଂ ହପ୍ନାନ୍, କେବଲ୍ ହେୱାର୍ ଆବାଂ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାର୍ ।
ମୋହର ପିତାଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ମୋʼ ଠାରେ ସମର୍ପିତ ହୋଇଅଛି, ଆଉ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ କେହି ଜାଣେ ନାହିଁ, କେବଳ ପିତା ଜାଣନ୍ତି, ପୁଣି, ପିତାଙ୍କୁ କେହି ଜାଣେ ନାହିଁ, କେବଳ ପୁତ୍ର ଜାଣନ୍ତି, ଆଉ ପୁତ୍ର ଯାହା ପାଖରେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେ ଜାଣେ।
28 “ଏ ୱାହ୍ନାକାଦେର୍ ଆରି ବଜ୍ପିଣ୍ଡ୍ତି ମାନାୟ୍ ନା ତାକେ ୱାଡୁ, ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ଜମ୍ଦେଂ ହିଦ୍ନାଂ ।
ହେ ପରିଶ୍ରାନ୍ତ ଓ ଭାରଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକ ସମସ୍ତେ, ମୋʼ ନିକଟକୁ ଆସ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ରାମ ଦେବି।
29 ନା ଜୁୱାଣ୍ଡ୍ ଜାର୍ ଜାର୍ ଜପି ପିଣ୍ଡ୍ଜି, ଆରେ, ନା ତାକେ ହିକ୍ୟା କିୟାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି, ଆନ୍ ହୁଦାର୍ ଆରି ଦାର୍ମି, ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜାର୍ ଜାର୍ ୱାସ୍କିତ ଜମ୍ନାଦେର୍;
ମୋହର ଜୁଆଳି ଆପଣା ଆପଣା ଉପରେ ଘେନ, ପୁଣି, ମୋʼ ନିକଟରୁ ଶିଖ, କାରଣ, ମୁଁ ମୃଦୁଶୀଳ ଓ ନମ୍ରଚିତ୍ତ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଆତ୍ମାରେ ବିଶ୍ରାମ ପାଇବ;
30 ଆନ୍ ମି ଜପି ଇମ୍ଣି ଜୁୱାଣ୍ଡ୍ ଇଟ୍ନାଂ, ହେଦାଂ ପିଣ୍ଡ୍ଦେଂ ଆଡ଼୍ୱା । ଆରେ ମିଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ବଜ୍ ହିଦ୍ନାଂ, ହେଦାଂ ବେସି ଉସାସ୍ ।”
ଯେଣୁ ମୋହର ଜୁଆଳି ସହଜ ଓ ମୋହର ଭାର ଉଶ୍ୱାସ।”
