< ମାର୍କ 8 >

1 ହେୱାଡ଼ାଂ ହେନି ମାନାୟାର୍‌ ଆରେ ରଗ ରୁଣ୍ଡାଆତାର୍, ଆରେ ହେୱାର୍‌ ତାକେ ତିନାକା ଉଣାକା ଇନାକା ହିଲ୍‌ୱିତିଲେ ଜିସୁ ଚେଲାହିରିଂ ଲାଗେ କୁକ୍‌ଚି ହେୱାରିଂ ୱେଚ୍‌ଚାନ୍‌,
About that time, when there was again a great crowd of people who had nothing to eat, Jesus called his disciples to him, and said,
2 “ହେନି ମାନାୟାର୍‌ କାଜିଂ ନାଙ୍ଗ୍‌ କାର୍ମା ହତ୍‌ନାତା, ଇନାକିଦେଂକି ଇୱାର୍‌ ତିନି ଦିନ୍‌ ଆତାରେ ନା ହୁଦାଂ ମାନ୍‌ଞ୍ଜି ୱାନାରା ଆରେ ହେୱାର୍‌ ତାକେ ଇନାକାପା ତିନାକା ହିଲୁତ୍‌,”
“My heart is moved at the sight of all these people, for they have already been with me three days and they have nothing to eat;
3 ଜଦି ଆନ୍‌ ହେୱାରିଂ ନାସ୍‌କିତାଂ ଇଞ୍ଜ ପକ୍‌ତାଂଚି, ତା ଆତିସ୍‌ ହାସ୍‌ଦ ହେୱାର୍‌ ନାସ୍‌କି ବାଉଡ଼ା ଆନାର୍‌; ହେୱାର୍‌ ବିତ୍ରେ କେତେକ୍‌ ଦେହାତାଂ ୱାତାର୍ଣ୍ଣା ।
and if I send them away to their homes hungry, they will break down on the way; and some of them have come a long distance.”
4 ଚେଲାହିର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ୱେନ୍‍ବାତାର୍, “ଇବେ ଇ ଚିମ୍‌ରା ବାହାତାକେ ଇନେର୍‌ ଇମେଣ୍ଡାଂ ରୁଟି ତାସି ଇୱାରିଂ ପଟପାଞ୍ଜି କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ନାସ୍‌?”
“Where will it be possible,” his disciples answered, “to get sufficient bread for these people in this lonely place?”
5 “ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, ମି ତାକେ ଏଚଙ୍ଗ୍ ରୁଟିଂ ମାନିକ୍‌?” ହେୱାର୍‌ ଇଚାର୍‌, “ସାତ୍‌ଗଟା ।”
“How many loaves have you?” he asked. “Seven,” they answered.
6 ହେବେତାଂ ଜିସୁ ମାନାୟାରିଂ ମେଦ୍‌ନିତ କୁଚ୍‌ଚେଂ ବଲ୍‌ ହିତାନ୍‌; ଆରି, ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ସାତ୍‌ଗଟା ରୁଟିଂ ଅଜ଼ି ଇସ୍ୱର୍‌ତିଂ ଜୁୱାର୍‌ କିଜ଼ି ହେ ୱିଜ଼ୁ ଡ୍ରିପ୍‌କିସ୍‌ ବାଟାକିଜ଼ି ହିଦେଙ୍ଗ୍‍ ଇଞ୍ଜି ହେ ଚେଲାହିରିଂ ହିତାନ୍‌ ଆରେ ହେୱାର୍‌ ମାନାୟାରିଂ ହେଦାଂ ପାସ୍‌ପିସ୍‍ ହିତାର୍‌ ।
Jesus told the crowd to sit down on the ground. Then he took the seven loaves, and, after saying the thanksgiving, broke them, and gave them to his disciples to serve out; and they served them out to the crowd.
7 ପାଚେ, ହେୱାର୍‌ ତାକେ ଅଲପ୍‍ ପାରାନେ କେତ୍‌ ଗଟା ହିରୁ ମିନ୍‌କୁ ମାଚିକ୍‌; ହେୱାଙ୍ଗ୍‌ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ତିଂ ଦନ୍ୟବାଦ୍‌ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ବାଟା କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଇଚାନ୍‌ ।
They had also a few small fish; and, after he had said the blessing, he told the disciples to serve out these as well.
8 ହେବେ ହେୱାର୍‌ ତିନ୍‌ଞ୍ଜି ପଟ ପାନ୍‌ଚାର୍ ଆରେ ସାତ୍‌ ଟପା ହାର୍‌ତି ଡ୍ରିକ୍‌ତି ରୁଟିଂ ନିିକ୍‍ଚି ଅତାର୍‌ ।
The people had sufficient to eat, and they picked up seven baskets full of the broken pieces that were left.
9 ହେୱାର୍‌ ଆନ୍‌ମାନ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଚାରି ହାଜାର୍‌ ଲକୁ ମାଚାର୍‌ ।
There were about four thousand people. Then Jesus dismissed them.
10 ତା ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ପକ୍‌ତାନ୍‌ ଆରି ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱାନ୍‌ ତା ଚେଲାର୍‌ ହୁଦାଂ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍‌ଜି ଦଲ୍‌ମନୁତା ନିପ ୱାତାର୍ ।
Immediately afterward, getting into the boat with his disciples, Jesus went to the district of Dalmanutha.
11 ପାଚେ ପାରୁସିର୍‌ ବାର୍ତ ୱାଜ଼ି ତା ଲାହାଂ ବେଣ୍‌କିବାଦେଂ ଲାଗାତାର୍‌ ଆରି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ପରିକ୍ୟା କିନି ବାବ୍‌ନାତ ଆକାସ୍‌ନି ର ଚିନ୍‌ ଏନ୍ତାର୍‌ ।
Here the Pharisees came out, and began to argue with Jesus, asking him for some sign from the heavens, to test him.
12 ହେବେତାଂ ହେୱାନ୍‌ ଜିବୁନ୍‌ତ ଗାଜା ପୁଣ୍ଡା ହିଜ଼ି ନେନ୍‍ଚାନ୍‍, “ନେଞ୍ଜେୱିଗାନି ନାର୍‌ ଇନାକିଦେଂକି ଚିନ୍‌ ଡେକ୍‍ନାରା? ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ହାତ୍‌ପା ଇଞ୍ଜ୍‌ନାଙ୍ଗା, ନେଞ୍ଜେୱିଗାନି ନାର୍‍ଦିଂ ଇନାକାପା ଚିନ୍‌ ହିୟା ଆଉତ୍‌!”
Sighing deeply, Jesus said, “Why does this generation ask for a sign? I tell you, no sign will be given it.”
13 ଆରେ, ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ପିସ୍‌ସି ଆରି ରଗ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍‌ଜି ଆନ୍‌ଟି ପାଡ଼ାକା ହାଚାନ୍‌ ।
So he left them to themselves, and, getting into the boat again, went away to the opposite shore.
14 ଜିସୁତି ଚେଲାର୍‌ ରୁଟି ଅଦେଂ ବାଣା ଆତାର୍‌; ଡଙ୍ଗାତ ହେୱାର୍‌ ତାକେ ମାତର୍‌ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍‌ନେ ରୁଟି ମାଚାତ୍‌ ।
Now the disciples had forgotten to take any bread with them, one loaf being all that they had in the boat.
15 ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଜାଗ୍ରତ୍‌ ଆଡୁ,” ହେରଦ୍‌ତି ଆରି “ପାରୁସିର୍‌ତାଂ ଆରି ହେରଦ୍‌ତି ସାଦୁକିର୍ତି ହଇନିତାଂ ଜାଗ୍ରତ୍‌ ଆଜ଼ି ମାନାଟ୍‌ ।”
So Jesus gave them this warning. “Take care,” he said, “beware of the leaven of the Pharisees and the leaven of Herod.”
16 ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱେର୍‌ ନିଜେ ନିଜେ ବେଣ୍‌କିବା ଆଜ଼ି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌, “ମା ତାକେ ରୁଟି ହିଲୁତ୍‌ ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍‌ ଇଦାଂ ଇଚାର୍‌ ।”
They began talking to one another about their being short of bread;
17 ଜିସୁ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ମି ତାକେ ରୁଟି ହିଲୁତ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଇନାକିଦେଂ ହାରି ବେଣ୍‌କିବା ଆନାଦେରା? ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକା ଇ ପାତେକ୍‌ ପୁନୁଦେରା କି ବୁଜା ଆଉଦେରା? ଇନାକା ମି ମାନ୍‌ ଆଟ୍‌ୱା ଆତାତ୍‌ନ୍ନା
and, noticing this, Jesus said to them, “Why are you talking about your being short of bread? Don’t you yet see or understand? Are your minds still so slow or comprehension?
18 ମି ମାନ୍‌ ଇନାକା କାଲ୍‌ଲାକେ ଆତାତ୍‌ନ୍ନା? କାଣ୍‌କୁ ମାନ୍‌ଞ୍ଜି ମାନ୍‌ଞ୍ଜି ହୁଡ଼ୁଦେରା? ଆରେ, କିତୁଲିଂ ମାନ୍‌ଞ୍ଜି ମାନ୍‌ଞ୍ଜି ୱେନୁଦେରା?
Though you have eyes, do you not see? And though you have ears, do you not hear? Don’t you remember,
19 ହେ ପାଞ୍ଚ୍‌ ହାଜାର୍‌ ମାନାୟାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଆନ୍‌ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ପାଞ୍ଚ୍‌ଗଟା ରୁଟିଂ ଡ୍ରିକ୍‌ଚି ମାଚାଙ୍ଗ୍‌ ହେ ପାଦ୍‌ନା ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ବାର୍ତି ଏଚେ ଟପା କୁଦ୍ରି ଆତି ରୁଟିଂ ଅଜ଼ି ମାଚାଦେର୍‌ ହେଦାଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଏତ୍‌ ହିଲୁତ୍‌?” ହେୱାର୍‌ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍‌, “ବାର ଦାଉଡ଼ା ।”
when I broke up the five loaves for the five thousand, how many baskets of broken pieces you picked up?” “Twelve,” they said.
20 ଆରେ, “ହେ ଚାରି ହାଜାର୍‌ ମାନାୟାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଆନ୍‌ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ସାତ୍‌ଗଟା ରୁଟିଂ ଡ୍ରିକ୍‌ଚି ମାଚାଙ୍ଗ୍‌, ହେ ପାଦ୍‌ନା ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ପୁରା ଏଚେ ଟପା ଡ୍ରିଙ୍ଗ୍‌ତି କୁଦ୍ରି ନିକ୍‌ଚି ଅଜ଼ି ମାଚାଦେର୍‌?” ହେୱାର୍‌ ଇଚାର୍‌, “ସାତ୍‌ ଟପା ।”
“And when the seven for the four thousand, how many basketfuls of broken pieces did you pick up?” “Seven,” they said.
21 ହେବେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକା ନଙ୍ଗ୍‌ ପାତେକ୍‌ ବୁଜା ଆଉଦେରା ।”
“Don’t you understand now?” he repeated.
22 ପାଚେ ହେୱାର୍‌ ବେତ୍‌ସାଇଦାତ ୱାତାର୍ । ଆରି, ଲକୁ ର କାଣାଙ୍ଗ୍ ତା ଲାଗେ ତାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଡୁଦେଂ ହେୱାନିଂ ଗୱାରି କିତାର୍‌ ।
They came to Bethsaida. There some people brought a blind man to Jesus, and begged him to touch him.
23 ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍‌ କାଣାଙ୍ଗ୍ କେଇ ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ନାସ୍‌ ବାର୍ତ ଅସି ହାଚାନ୍‌, ଆରେ ହେ କାଣ୍‌କୁକାଂ ଏୱିଡ଼ିଂ ଆରେ ତା ଜପି କେଇ ଇଡ଼ିିଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ଏନ୍‌ କି ଅଲପ୍‍ ହୁଡ଼୍‌ନାୟା?”
Taking the blind man’s hand, Jesus led him to the outskirts of the village, and, when he had put saliva on the man’s eyes, he placed his hands on him, and asked him, “Do you see anything?”
24 ହେୱାନ୍‌ ଜପି ହୁଡ଼୍‌ଜି ଇଚାନ୍‌, ଆନ୍‌ ମାନାୟ୍‌ତିଂ ତାଂନାକା ହୁଡ଼୍‌ନାଙ୍ଗା, ମାତର୍‌ “ଆନ୍‌ ମାର୍‌ ଲାକେ ଇନାକା ତାଂନାକା ହୁଡ଼୍‌ନାଙ୍ଗା ।”
The man looked up, and said, “I see the people, for, as they walk about, they look to me like trees.”
25 ତାପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ଆରେ ରଗ ତା କାଣାଙ୍ଗାତ କେଇ ଡୁପ୍‌ତାନ୍; ହେବେ ହେୱାନ୍‌ ହାର୍‌ କିଜ଼ି ହୁଡ଼୍‌ତାନ୍ ଆରି ଉଜ୍‌ ଆଜ଼ି କାଣ୍‌ଙ୍ଗାମିଟ୍‌ ଇଚ୍‌ୱାଦାଂ ୱିଜ଼ୁ ହୁଡ଼୍‌ଦେଂ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
Then Jesus again placed his hands on the man’s eyes; and the man saw clearly, his sight was restored, and he saw everything with perfect distinctness.
26 ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଞ୍ଜ ପକ୍‌ଚି ଇଚାନ୍‌, “ଇ ନାସ୍‌ ହାଲ୍‌ମା ମାତର୍‌ ଜାର୍‌ ଇଞ୍ଜ ହାଲା ।”
Jesus sent him to his home, and said, “Do not go even into the village.”
27 ଇଦାଂ ପାଚେ ଜିସୁ ଆରି ତା ଚେଲାହିର୍‌ କାଇସରିୟା ପିଲିପ୍‌ପି ନିପ ନାସ୍‌କୁକାଂ ହାଚାର୍‌, ଆରି ହାନି ହାସ୍‌ଦ ହେ ଚେଲାହିରିଂ ଜିସୁ ୱେନ୍‌ବେଦେଂ ଲାଗାତାନ୍‌, “ଆନ୍‌ ଇନେର୍‌ ଇଞ୍ଜି ଲକୁ ଇନାକା ଇଞ୍ଜି ବାବି କିଦ୍ନାରା?”
Afterward Jesus and his disciples went into the villages around Caesarea Philippi; and on the way he asked his disciples this question – “Who do people say that I am?”
28 ଇବେ ହେୱାର୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାର୍‌, “ବାପ୍ତିସିମ୍‌ହିନି ଜହନ୍‌,” ଆରେ ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ଏଲିୟ, ମାତର୍‌ ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ଇନାର୍‌, ବେଣ୍‌ବାକ୍‌ଣାୟ୍‌କିନାକାନ୍‌ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍‌ ।
“John the Baptist,” they answered, “but others say Elijah, while others say one of the prophets.”
29 ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, ମାତର୍‌ “ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇନେନ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକା ଇଞ୍ଜ୍‌ନାଦେରା?” ପିତର୍‌ ହେୱାନିଂ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଏନ୍‌ ଆନାୟା ଇସ୍ୱର୍‌ ବାଚିକିତି କ୍ରିସ୍ଟତି ।”
“But you,” he asked, “who do you say that I am?” To this Peter replied, “You are the Christ.”
30 ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ “ହେ ବିସ୍ରେ ଇନେରିଂକି ଇନାକା ୱେଚ୍‌ୱେଦେଂ ବଲ୍‌ ହିତାନ୍‌ ।”
At which Jesus charged them not to say this about him to anyone.
31 ଆରେ, ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ହିକାଇ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌ ଜେ, “ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ି ଆତିସ୍‌ପା ବେସି ଦୁକ୍‌ପାୟା ଆଦେଂ ଆନାତ୍‌ ଆରେ ପ୍ରାଚିନାର୍‌, ମୁଡ଼୍‌ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍‌ ଆରେ ସାସ୍ତିର୍‌ତି ହୁକେ ମୁନା କିୟାଜ଼ି ହାଦେଂ ଆନାତ୍‌, ଆରେ ତିନ୍‌ଦିନ୍‌ତାଂ ନିଙ୍ଗ୍‌ନାକା ମାନାତ୍‌ ।”
Then he began to teach them that the Son of Man must undergo much suffering, and that he must be rejected by the elders, and the chief priests, and the teachers of the Law, and be put to death, and rise again after three days.
32 ଇ ବେରଣ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ପୁଟ୍‍ତେ ଇଚାନ୍‌ । ହେବେଣ୍ଡାଂ ପିତର୍‌ ହେୱାନିଂ ର ବାହାତ ଅଜ଼ି ଗଡ଼୍‌କିଦେଂ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
He said all this quite openly. But Peter took Jesus aside, and began to rebuke him.
33 ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ମାସ୍‌ଦି ହୁଡ଼୍‌ଜି ତା ଚେଲାହିରିଂ ପିତର୍‌ତିଂ ଗଡ଼୍‌ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ନା ମୁମ୍‌ଦାଂ ଗୁଚା, ସୟ୍‌ତାନ୍‌,” ଲାଗିଂ “ଏନ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ବିସ୍ରେ ବାବି କିୱାଦାଂ ଏନ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ବିସ୍ରେ ବାବି କିନାୟା ।”
Jesus, however, turning around and seeing his disciples, rebuked Peter. “Out of my sight, Satan!” he exclaimed. “For you look at things, not as God does, but as people do.”
34 ତା ପାଚେ ଜିସୁ ତା ଚେଲାରିଂ ଆରି ରୁଣ୍ଡାତି ମାନାୟାରିଂ କୁକ୍‌ଚି ଇଚାନ୍‌, “ଇନେର୍‌କି ନା ହୁଦାଂ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ଜାର୍‌ତିଂ ପିହେନ୍‌ ଆରି ଜାର୍‌ତି କ୍ରୁସ୍‌ ଆସ୍ତି ନା ପାଚେ ପାଚେ ୱାୟେନ୍‌ ।”
Calling the people and his disciples to him, Jesus said, “If anyone wishes to walk in my steps, they must renounce self, take up their cross, and follow me.
35 ଇନାକିଦେଂକି “ଇନେର୍‌ ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ ବାଚାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚା କିନାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହେଦାଂ ଆରାଇ କିନାନ୍‌; ମାତର୍‌ ଇନେନ୍‌ ଜଦି ନା ନେକ୍ରିକାବୁର୍‌ କାଜିଂ ତା ଜିବୁନ୍‌ ଆରାଇ କିନାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ତା ଜିବୁନ୍‌ ରାକ୍ୟା କିନାନ୍‌ ।
For whoever wishes to save their life will lose it, and whoever, for my sake and for the sake of the good news, will lose their life will save it.
36 ଆରେ, ମାନାୟ୍‌ ୱିଜ଼ୁ ପୁର୍ତିତିଂ ଲାବ୍‍କିଜ଼ି ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ ହାଚ୍‌ନାନ୍, ହେଦାଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇନା ଲାବ୍‌?
What good is it to a person to gain the whole world and forfeit their life?
37 ଆରେ, ମାନାୟ୍‌ ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ ବାଦୁଲ୍‌ ଇନାକା ହିଦେଂ ଆଡ୍‌ନାନ୍‌?
For what could a person give that is of equal value with their life?
38 ଲାଗିଂ ଇନେର୍‌ ଇ କାଡ୍‌ନି ଦାରିୟାର୍‌ ଆରି ପାପିର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ବିତ୍ରେ ନାଦାଂ ଆରି ନା ବଚନ୍‌ ବିସ୍ରେ ଲାଜା ଆନାନ୍‌, ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ି ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ପୁଇପୁୟା ଦୁତ୍‌ର୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ନିଜେନି ଆବାତି ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ତ ଆଜ଼ି ୱାନାନ୍‌, ହେବେତାଂ ହେୱାନ୍‌ପା ହେ ବିସ୍ରେ ଲାଜା ଆନାନ୍‌ ।”
Whoever is ashamed of me and of my teaching, in this unfaithful and wicked generation, of them will the Son of Man be ashamed, when he comes in his Father’s glory with the holy angels.”

< ମାର୍କ 8 >