< ଲୁକ 9 >
1 ଇବେତାଂ ହେୱାନ୍ ବାରଜାଣ୍ ଚେଲାରିଂ କୁକ୍ଚି ରବେ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ସବୁ ପୁଦାଂ ପିହିକିଦେଂ, ଆରେ ରଗ୍ ଉଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ସାକ୍ତି ଆରି ଆଦିକାର୍ ହିତାନ୍ ।
Jesus called the Twelve together, and gave them power and authority over all demons, as well as to cure diseases.
2 ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜିନି ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ସୁଣାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆରି ରଗ୍ୟାରିଂ ଉଜ୍ କିନି କାଜିଂ ପକ୍ତାନ୍,
He sent them out as his Messengers, to proclaim the Kingdom of God, and to work cures.
3 ଆରି, ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମି ହାନି କାଜିଂ ବାଡ୍ଗା କି ମଣା କି ରୁଟି କି ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ପା ଅମାଟ୍, ନଲେ ରିଣ୍ଡାଂ ଆଙ୍ଗିଙ୍ଗ୍ ରଚେ ଇଟ୍ମାଟ୍ ।
“Do not,” he said to them, “take anything for your journey; not even a staff, or a bag, or bread, or any silver, or a change of clothes with you.
4 ଆରେ, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ଇଞ୍ଜ ମାନିକିଦ୍ନାର୍, ହେ ବାହାତାଂ ହାଲ୍ୱି ପାତେକ୍ ହେବେ ମାନାଟ୍ ।
Whatever house you go to stay in, remain there, and leave from that place.
5 ଆରେ, ଏଚେକ୍ ଜାଣ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନିକିଦୁର୍, ହେ ନାସ୍ତାଂ ୱାନିହିଂ ହେୱାର୍ ବିରୁଦ୍ତ ସାକି ହିନି କାଜିଂ ମି ପାନାନି ଦୁଡ଼ି ଡ଼ାତ୍ତି ତୁହିୟାଟ୍ ।
If people do not welcome you, as you leave that town, shake even the dust off your feet, as a protest against them.”
6 ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ହାଲ୍ଜି ୱିଜ଼ୁ ବାହାତ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ସୁଣାୟ୍ କିତାର୍ ଆରି ଉଜ୍ କିଜ଼ି କିଜ଼ି ନାସ୍କୁ ନାସ୍କୁକାଂ ବୁଲାଆଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।”
Then they set out and went from village to village, telling the Good News and curing people everywhere.
7 ଇବେଣ୍ଡାଂ ଗାଲିଲିନି ସାମନ୍ତ ରାଜା ହେରଦ୍ ଇ ୱିଜ଼ୁ ଗଟ୍ଣା ବିସ୍ରେ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ବୁଦିଆନ୍ଦାର୍ ଆତାନ୍, ଇନାକିଦେଂକି ବାପ୍ତିସିମ୍ହିନି ଜହନ୍ ହାତି ତାକେଣ୍ଡାଂ ନିଂତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଇନେ ଇନେର୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
Prince Herod heard of all that was happening, and was perplexed, because it was said by some that John must be risen from the dead.
8 ଆରେ, ଇନେ ଇନେର୍ ଏଲିୟ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ଆରି ବିନ୍ନିକାର୍ ଆଗେଦିନ୍ତି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ତି ବିତ୍ରେ ରୱାନ୍ ଆରେ ନିଂତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
Some again said that Elijah had appeared, and others that one of the old Prophets had risen again.
9 ମାତର୍ ହେରଦ୍ ଇଚାନ୍, “ଜହନ୍ତି କାପ୍ଡ଼ାତ ଆନ୍ ଟୁଟାଙ୍ଗ୍ନା, ମାତର୍ ଇନେର୍ ବିସ୍ରେ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ବାନି କାତା ୱେନାପା, ଇୱାନ୍ ଇନେନ୍? ଆରେ, ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଇଞ୍ଜି ସେସ୍ଟା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।”
But Herod himself said: “John I beheaded; but who is this of whom I hear such things?” And he endeavoured to see him.
10 ପାଚେ ପକ୍ୟାତାକାର୍ ମାସ୍ଦି ୱାଜ଼ି, ଇନା ଇନାକା କିଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେ ୱିଜ଼ୁ ତା ତାକେ ୱେଚ୍ପାତାର୍ । ଆରେ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ରଚେ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ବିନେ ଆଜ଼ି ବେତ୍ସାଇଦା ଇନି ଗାଡ଼୍ଦ ହାଚାର୍ ।
When the Apostles returned, they related to Jesus all that they had done. Then Jesus retired privately to a town called Bethsaida, taking the Apostles with him.
11 ମାତର୍ ମାନାୟାର୍ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ପାଚେ ହାଚାର୍; ଆରେ, ହେୱାନ୍ କାର୍ମା ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ବିସ୍ରେ ହେୱାରିଂ ୱେଚ୍ଚେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଆରେ ଇନେର୍ତି ଉଜ୍ ଆଦେଂ ଇଚା ମାଚାତ୍, ହେୱାରିଂ ଉଜ୍ କିତାନ୍ ।
But the people recognised him and followed him in crowds; and Jesus welcomed them and spoke to them about the Kingdom of God, while he cured those who were in need of help.
12 ଇଦାଂ ପାଚେ ୱେଡ଼ା ହାନିହିଂ; ହେବେ ବାରଜାଣ୍ ହେୱାନ୍ କଚଣ୍ତ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍, “ମାନାୟାର୍ ଇନେସ୍ ଚାରିବେଣ୍ତି ନାସ୍କୁ ଆରି ଗୁଡ଼ାନିକାର୍ ହାଲ୍ଜି ମାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆରି କାଦି ପାୟା ଆନାର୍, ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ପକାମ୍ଦେ, ଇନାକିଦେଂକି ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇବେ ଚିମ୍ରା ବାହାତ ମାନାସ୍ ।”
The day was drawing to a close, when the twelve came up to him, and said: “Send the crowd away, so that they may make their way to the villages and farms round about, and find themselves lodgings and provisions, for we are in a lonely spot here.”
13 ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ହେୱାରିଂ ଚିଚ୍ପାଟ୍ ।” ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ମା ତାକେ ପାଞ୍ଚ୍ଗଟା ରୁଟିଂ ଆରେ ରିଣ୍ଡାଂ ମିନ୍କୁ ତାଙ୍ଗ୍ ଆଗ୍ଡ଼ା ହିଲୁକ୍; ତାଆତିସ୍ ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ହାଲ୍ଜି ଇ ୱିଜ଼ାକାର୍ ମାନାୟ୍ କାଜିଂ କାଦି କଡ଼୍ନାସ୍?”
But Jesus said: “It is for you to give them something to eat.” “We have not more than five loaves and two fishes,” they answered; “unless indeed we are to go and buy food for all these people.”
14 ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ଆନ୍ମାନ୍ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ଆଣ୍ଡ୍ରାହିମ୍ଣାଂ ମାଚାର୍ । “ଆରି, ଜିସୁ ଜାର୍ ଚେଲାହିରିଂ ଇଚାନ୍, ଇସାବ୍ କିଜ଼ି ରିକଡିଦସ୍ ରିକଡ଼ି ଦସ୍ଜାଣ୍ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ମାନ୍ଦା ମାନ୍ଦା କିଜ଼ି କୁଚିକିୟାଟ୍ ।”
(For the men among them were about five thousand.) “Get them seated in companies,” was his reply, “about fifty in each.”
15 ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ହେ ଲାକେ କିଜ଼ି ୱିଜ଼ାରିଂ କୁଚିକିତାର୍ ।
This they did, and got all the people seated.
16 ଆରେ, ଜିସୁ ହେ ପାଞ୍ଚ୍ଗଟା ରୁଟିଂ ଆରେ ରିଣ୍ଡାଂ ମିନ୍କୁ ଅଜ଼ି ବାଦାଡ଼୍ତିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ହେ ୱିଜ଼ୁକାଙ୍ଗ୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ କିତାନ୍, ଆରେ ଡ୍ରିପ୍କିସ୍ ୱିଜ଼ୁ ଲଗାଂ ଚିଚ୍ପି କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ଚେଲାରିଂ ହିଦେଂ ଲାଗାତାନ୍ ।
Taking the five loaves and the two fishes, Jesus looked up to Heaven and said the blessing over them. Then he broke them in pieces, and gave them to his disciples to set before the people.
17 ହେବେ ୱିଜ଼ାକାର୍ ତିନ୍ଞ୍ଜି ପଟ ପାଞ୍ଚାର୍, ଆରେ ହେୱେର୍ ହେୱାର୍ କଚଣ୍ ହାର୍ତିକିଙ୍ଗ୍ ବାର ଟପା ଡ୍ରିଙ୍ଗ୍ତି କୁଦ୍ରି ପେସ୍ଜି ଅତାର୍ ।
Every one had sufficient to eat, and what was left of the broken pieces was picked up — twelve baskets.
18 ରଗ ଜିସୁ ଚିମ୍ରାତାଂ ପାର୍ତାନା କିଜ଼ି ମାନିହିଂ ଚେଲାହିର୍ ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଚାର୍, ଆରେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଆନ୍ ଇନେନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନାୟାର୍ ଇନାକା ଇଞ୍ଜ୍ନାରା?”
Afterwards, when Jesus was alone, praying, his disciples joined him, and he asked them this question — “Who do the people say that I am?”
19 “ଇବେ ହେୱାର୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନି ଜହନ୍,” ମାତର୍ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ଇନାର୍, “ଏଲିୟ, ଆରେ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ଇନାରା, ଆଗେନି ଦିନ୍ତି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ବିତ୍ରେ ରୱାନ୍ ଆରେ ନିଂତାକାନ୍ ଆତାନ୍ନା ।”
“John the Baptist,” was their answer; “others, however, say that you are Elijah, while others say that one of the old Prophets has risen again.”
20 ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ମାତର୍ ଆନ୍ ଇନେନ୍ ଇଞ୍ଜି ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଇଞ୍ଜ୍ନାଦେରା?” ପିତର୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଇସ୍ୱର୍ତି କ୍ରିସ୍ଟ ।”
“But you,” he went on, “who do you say that I am?” And to this Peter answered: “The Christ of God.”
21 ଆରେ ଜିସୁ ହେୱେରିଂ ଇଚାନ୍ ଇଦାଂ ଇନେରିଂ ୱେଚ୍ମାଟ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାରିଂ ଡାଟ୍ କିଜ଼ି ବଲ୍ ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍,
Jesus, however, strictly charged them not to say this to any one;
22 ଆରେ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ିଂ ଆଦିକ୍ ଦୁକ୍ପାୟା ଆନାକା ମାନାତ୍ ଆରେ ବୁଡ଼ାଲୁର୍, ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ସାସ୍ତିର୍ ହୁକେ ମୁନା କିୟା ଆଜ଼ି ହାନାକା ଆନାତ୍, ଆରେ ତିନ୍ଦିନ୍ତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ନାକା ମାନାତ୍ ।”
he told them that the Son of Man must undergo much suffering, and be rejected by the Councillors, and Chief Priests, and Teachers of the Law, and be put to death, and rise on the third day.
23 ହେ ପାଦ୍ନା ଜିସୁ ୱିଜ଼ାରିଂ ୱେଚ୍ଚାନ୍, “ଇନେନ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ନା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାନ୍, ୱିଜ଼ୁ ପିସ୍ତି ସବୁଦିନା ହେୱାନ୍ କ୍ରୁସ୍ ଆସ୍ତି ନା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ୱାୟେନ୍ ।
And to all present he said: “If any man wishes to walk in my steps, let him renounce self, and take up his cross daily, and follow me.
24 ଇନାକିଦେଂକି ଇନେନ୍ ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ ରାକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ତା ଜିବୁନ୍ ଆରାୟ୍ କିନାନ୍; ମାତର୍ ଇନେର୍ ଜଦି ନା କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ଜିବୁନ୍ ଆରାୟ୍ କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ହେଦାଂ ରାକ୍ୟା କିନାନ୍ ।
For whoever wishes to save his life will lose it, and whoever, for my sake, loses his life — that man shall save it.
25 ଆରି, ମାନାୟ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ୱିଜ଼ୁ ପୁର୍ତିତିଂ ଲାବ୍ କିଜ଼ି ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ ଆରାୟ୍ କିନାନ୍, ତେବେ ତାଦାଙ୍ଗ୍ ଇନା ଲାବ୍?
What good does it do a man if, when he has gained the whole world, he has lost or forfeited himself?
26 ଲାଗିଂ ଇନେର୍କି ଜଦି ନା ଆରେ ନାଦାଂ ବେରଣ୍ ବିସ୍ରେ ଲାଜ୍କୁଡ଼ା ଆନାନ୍, ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜାର୍ତି ଆରି ଆବାତି, ମତର୍ ପୁଇପୁୟା ଦୁତ୍ର୍ ଜାଜ୍ମାଲ୍ ୱାନାନ୍, ହେୱେଡ଼ାଂ ହେୱାନ୍ ହେଦାଂ ବିସ୍ରେ ଲାଜା ଆନାନ୍ ।
Whoever is ashamed of me and of my teaching, the Son of Man will be ashamed of him, when he comes in his Glory and the Glory of the father and of the holy angels.
27 ମାତର୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ହୁଡ଼୍ୱି ପାତେକ୍ ଇବେ ନିଲ୍ଚିମାନି ଲକୁ ବିତ୍ରେ ଏଚେକ୍ଜାଣ୍ ଇନେସ୍ କିଜ଼ିପା ହାକି ହୁଡ଼ୁର୍ ।”
Indeed, I tell you, some who are standing before me will not know death, till they have seen the Kingdom of God.”
28 ଇ ୱିଜ଼ୁ ଗଟ୍ଣାନି ଆଟ୍ ଦିନ୍ ପାଚେ ହେୱାନ୍ ପିତର୍, ଜହନ୍ ଆରି ଜାକୁବ୍ତିଂ ରଚେ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ପାର୍ତାନା କିନି କାଜିଂ ମାଡ଼ି ଜପି ହାଚାର୍ ।
About eight days after speaking these words, Jesus went up the mountain to pray, taking with him Peter, John, and James.
29 ଆରେ, ଜିସୁ ପାର୍ତାନା କିନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ତା ମୁମ୍ ବାଦ୍ଲି ଆତାତ୍ ଆରି ତା ହେନ୍ଦ୍ରା ଡ଼ିନ୍ଞ୍ଚାତ୍ ଆରି ଜବର୍ ଅଜଡ଼୍ ଆତାତ୍ ।
As he was praying, the aspect of his face was changed, and his clothing became of a glittering whiteness.
30 ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍ ତ୍ରିପ୍କୁ, ମସା ଆରି ଏଲିୟ, ଇ ରିୟାର୍ ହେୱାନ୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ବେରଣ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍;
And all at once two men were talking with Jesus; they were Moses and Elijah,
31 ହେୱାର୍ ସାର୍ଗେ ପାଣ୍ତାଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ଇନାୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଜାଲ୍ଦି ଆଜ଼ି ମାନାର୍, ହେ ବିସ୍ରେ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
who appeared in a glorified state, and spoke of his departure, which was destined to take place at Jerusalem.
32 ହେ ୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ପିତର୍ ଆରି ତା ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାର୍ ହୁଚ୍କାଣ୍କୁ ହତିଲେ ହୁନ୍ଞ୍ଜି ମାଚାର୍; ମାତର୍ ହେୱାର୍ ହୁନ୍ଜି ନିଙ୍ଗ୍ନିହିଂ ହେୱାନ୍ତି ଜାଜ୍ମାଲ୍ ଆରି ତା ଲାହାଂ ନିଲ୍ଚି ମାନି ହେ ରିୟାରିଂ ହୁଡ଼୍ତାର୍ ।
Peter and his companions had been overpowered by sleep but, suddenly becoming wide awake, they saw Jesus glorified and the two men who were standing beside him.
33 ପାଚେ ହେୱାର୍ ତା ତାକେଣ୍ଡାଂ ହାନିହିଂ ପିତର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆପେଂ ଜେ ଇ ବାହାତ ମାନାପ୍, ଇଦାଂ ହାର୍ଦାକା; ଆସେଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ଗଟା ପୁଟ୍କୁ ରଚ୍ନାସ୍, ନି କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍, ମସା କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ଏଲିୟ କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ।” ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ଇନାକା ଇନାନ୍ନା, ହେଦାଂ ପୁନ୍ୱାଦାଂ ମାଚାର୍ ।
And, as Moses and Elijah were passing away from Jesus, Peter exclaimed: “Sir, it is good to be here; let us make three tents, one for you, and one for Moses, and one for Elijah.” He did not know what he was saying;
34 ପିତର୍ ଇଦାଂ ଇନୁ ଇନୁ ବାଦାଡ଼୍ ୱାଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଡାବାୟ୍ କିତାତ୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ବାଦାଡ଼୍ତାକେ ହଣ୍ଗିନିହିଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍ ।
and, while he was speaking, a cloud came down and enveloped them; and they were afraid, as they passed into the cloud;
35 ପାଚେ ହେ ବାଦାଡ଼୍ତାଂ ଇ କାତା ଆତାତ୍, “ଇୱାନ୍ ନା ମାଜ଼ି, ମା ବାଚି କିତି ଇୱାନ୍ତି ବଚନ୍ ୱେନାଟ୍ ।”
and from the cloud came a voice which said — “This is my Son, the Chosen One; him you must hear.”
36 ଆରେ, ହେ କାତା ଆତି ପାଚେ ଜିସୁ ରୱାନ୍ନେ ଚନ୍ଞ୍ଜାତାନ୍ । ପାଚେ, ହେୱାର୍ ଚିମ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍, ଆରେ ଇନା ଇନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ମାଚାର୍, ହେବେଣ୍ଡାଂ ଇନା ବେରଣ୍ ହେୱାଡ଼ାଂ ଇନେରିଂ ୱେଚ୍ୱାତାର୍ ।
And, as the voice ceased, Jesus was found alone. The Apostles kept silence, and told no one about any of the things that they had seen.
37 ମାହିଙ୍ଗ୍ନି ଦିନ୍ ଜିସୁ ଆରେ ତିନ୍ଜାଣ୍ ଚେଲାର୍ ମାଡ଼ିତାଂ ଜୁଜ଼ି ୱାତିଲେ, ବେସିହେନି ମାନାୟ୍ ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ବେଟା ଆତାର୍ ।
The next day, when they had come down from the mountain, a great crowd met Jesus.
38 ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ମାନାୟ୍ ଗହଲି ବିତ୍ରେତାଂ ରୱାନ୍ ଗାଜା ୱେଇ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଦ୍ନାଙ୍ଗା, ନା ମାଜ଼ି କାଜିଂ କାର୍ମା ହୁଡ଼ା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ନା ରୱାନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାଜ଼ି;
And just then a man in the crowd shouted out: “Teacher, I entreat you to look at my son, for he is my only child;
39 ହୁଡ଼ାଟ୍, ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ର ପୁଦା ଆହ୍ନାତ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ତ୍ରିପ୍କୁ କିର୍ଡ଼ି କିଜ଼ି ନିଙ୍ଗ୍ନାନ୍, ପାଚେ ହେୱାନିଂ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ମଡ଼ିକିନାତ୍ ଜେ, ତା ୱେଇଦିଂ ପେପ୍ଲା ହତ୍ନାତ୍, ପାଚେ ହେଦାଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିର୍ବିର୍ କିଜ଼ି ତା ତାକେଣ୍ଡାଂ କେତେ କସ୍ଟତାଂ ହସି ହାନାତ୍ ।
all at once a spirit will seize him, suddenly shriek out, and throw him into convulsions till he foams, and will leave him only when he is utterly exhausted.
40 ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପିହିକିଦେଂ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ନି ଚେଲାରିଂ କୁକ୍ଚି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ମାତର୍ ହେୱାର୍ ଆଡ୍ୱାତାର୍ ।”
I entreated your disciples to drive the spirit out, but they could not.”
41 ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆଡ଼େ ପାର୍ତିକିୱାକାଦେର୍ ଆରି ବାନ୍ୟା ଲାତ୍ରାର୍, ଏଚେକ୍ ଦିନ୍ ଆନ୍ ମି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ରଚେ ମାନ୍ଞ୍ଜି ମି ଚିନ୍ତା ଏଚେକ୍ ହୁଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗ୍? ମି ମାଜ଼ିଙ୍ଗ୍ ନା ତାକେ ତାଇୱାଡୁ ।”
“O faithless and perverse generation!” Jesus exclaimed; “how long must I be with you and have patience with you? Lead your son here.”
42 କାଡ଼୍ଦେ ୱାଉ ୱାଉ ପୁଦା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ତାରେନ୍ ଗ୍ରୁତ୍ତି ବେସି ରାଗ୍ଦାଂ ମଡ଼ିକିତାତ୍, ମାତର୍ ଜିସୁ ବାନ୍ୟା ଜିବୁନ୍ତିଂ ଦାକା କିତାନ୍ ଆରି କାଡ଼୍ଦେଂ ଉଜ୍ କିଜ଼ି ତାଞ୍ଜିଆବା କେଇଦ ହିତାନ୍ ।
While the boy was coming up to Jesus, the demon dashed him down and threw him into convulsions. But Jesus rebuked the foul spirit, and cured the boy, and gave him back to his father.
43 ହେବେ ୱିଜ଼ାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ଗାଜା ସାକ୍ତି କାଜିଂ କାବା ଆଜ଼ି ହାଚାର୍ । ମାତର୍ ହେୱାନ୍ କିତି ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍ କାଜିଂ ୱିଜ଼ାକାର୍ ଚାନ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାନି ୱେଡାଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ତା ଚେଲାରିଂ ଇଚାନ୍ ।
And all present were struck with awe at the majesty of God. In the midst of the general astonishment at all that Jesus was doing, he said to his disciples:
44 “ଇ ୱିଜ଼ୁ ବେରଣ୍ ମି କିତୁଲିକାଂ ନେଚ୍ଚାଟ୍; ଇନାକିଦେଂକି ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ମାନାୟ୍ କେଇଦ ହେଲାୟ୍ କିୟା ଆଦେଂ ହାନାନା ।”
“Listen carefully to my words. For the Son of Man is destined to be betrayed into the hands of his fellow men.”
45 ମାତର୍ ଚେଲାହିର୍ ହେ ଇ ବେରଣ୍ ବୁଜା ଆୱାତାର୍, ଆରେ ହେଦାଂ ହେୱାର୍ତାକେଣ୍ଡାଂ ଡ଼ୁଗ୍ଜି ମାଚାତ୍, ଇନେସ୍ ହେଦାଂ ହେୱାର୍ତି ଅବୁଜା ଆଉତ୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ହେ କାତା ବିସ୍ରେ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବେଦେଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
But the disciples did not understand the meaning of this; it had been concealed from them so that they did not see it, and they were afraid to question him as to what he meant.
46 ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେନ୍ ଗାଜାକାନ୍, ହେ ବିସ୍ରେ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ଇନ୍ବା ଆତାର୍ ।
A discussion arose among the disciples as to which of them was the greatest;
47 ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱାର୍ତି ମାନ୍ତ ବେଣ୍ବାଟ୍ କିନାକା ପୁନ୍ଞ୍ଜି ର ହିରୁକାନ୍ କାଡ଼୍ଦେଂ ଅଜ଼ି ଜାର୍ କଚଣ୍ତ ନିଲି କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍,
and Jesus, knowing of the discussion that was occupying their thoughts, took hold of a little child, and placed it beside him,
48 ଇନେର୍ ନା ତର୍ଦାଂ ଇ ହିରୁ ହିମ୍ଣାତିଂ ମାନିକିନାର୍, “ହେୱାର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନିକିଦ୍ନାର୍, ଆରେ ଇନେର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଟ୍ଦାନାର୍, ହେୱାର୍ ନା ପକ୍ତାତାକିନିଂ ମାନ୍କିନାର୍; ଇନାକିଦେଂକି ମି ୱିଜ଼ାଦେର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେନ୍ ହିରୁକାନ୍; ହେୱାନ୍ ଗାଜାକାନ୍ ।”
and then said to them: “Any one who, for the sake of my Name, welcomes even this little child is welcoming me; and any one who welcomes me is welcoming him who sent me as his Messenger. For whoever is lowliest among you all — that man is great.”
49 ହେବେ ଜହନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆପେଂ ରୱାନିଂ ନି ତର୍ଦାଂ ପୁଦା ପିହି କିନାକା ହୁଡ଼୍ତାପ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ମା ଦଲ୍ଦ ୱାୱିକାଜିଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମୁନା କିତାପ୍ ।”
Thereupon John said: “Sir, we saw a man driving out demons by using your name, and we tried to prevent him, because he does not follow you with us.”
50 ମାତର୍ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ମୁନା କିମାଟ୍,” ଇନାକିଦେଂକି ମିଦାଙ୍ଗ୍ ଆଣ୍ଟିପାକ୍ୟା ଆକାୟ୍, “ହେୱାନ୍ ମି ପାକ୍ୟା ।”
“None of you must prevent him,” Jesus said to John; “he who is not against you is for you.”
51 ପାଚେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜିସୁ ପୁର୍ତି ପିସ୍ତି ସାର୍ଗେ ହାନି ଦିନ୍ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେୱାଡ଼ାଂ ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ତିୟାର୍ ଆତାନ୍,
As the days before his being taken up to Heaven were growing few, Jesus set his face resolutely in the direction of Jerusalem; and he sent on messengers in advance.
52 ହେୱାନ୍ ଆଗେ ଦୁତ୍ତିଂ ପକ୍ତାନ୍ । ହେୱାର୍ ହାଲ୍ଜି ଜିସୁ କାଜିଂ ଜାଲ୍ଦି କିଦେଙ୍ଗ୍ ସମିରଣିୟନି ତର୍ଦି ର ନାସ୍ତ ହଣ୍ଙ୍ଗାତାର୍;
On their way, they went into a Samaritan village to make preparations for him,
53 ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିତାନ୍ନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ପୁଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଟ୍ୱାତାର୍ ।
but the people there did not welcome him, because his face was set in the direction of Jerusalem.
54 ଇଦାଂ ହୁଡ଼୍ଜି ଜାକୁବ୍ ଆରେ ଜହନ୍, ଇ ରିୟାର୍ ଚେଲାହିର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍, ମାପ୍ରୁ “ଏଲିୟ ପା ଇନେସ୍ କିଜ଼ି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ଲାକେ ସାର୍ଗେତାଂ ନାଣି ଆର୍ଜି ହେୱାରିଂ ବୁଡାଇ କିନାତ୍, ଇଦାଂ ଆପେଂ ଇଞ୍ଜ୍ନାପ୍ ଇଞ୍ଜି ଇନାକା ନି ଇଚା?”
When James and John saw this, they said: “Master, do you wish us to call for fire to come down from the heavens and consume them?”
55 ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ମାସ୍ଦି ହେୱାରିଂ ଗଡ଼୍ କିତାନ୍ ଆରି ଇଚାନ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ବାର୍ତି ଜିବୁନ୍ନି ମାନାୟ୍, ଇଦାଂ ପୁନୁଦେରା । ମାନାୟ୍ ମାସ୍ଦି ମାନାୟ୍ତିଂ ଜିବୁନ୍ ନସ୍ଟ କିଦେଙ୍ଗ୍ ୱାୱାଦାଙ୍ଗ୍ ରାକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ୱାତାଂନା ।
But Jesus turned and rebuked them.
56 ତା ପାଚେ ହେୱାର୍ ଆରେ ର ନାସ୍ତ ତାଙ୍ଗ୍ଜି ହାଚାର୍ ।
And they made their way to another village.
57 ହେୱାର୍ ହାସ୍ଦିଙ୍ଗ୍ ହାନିହିଂ ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଏନ୍ ଇମ୍ଣି ବାହାତ ହାନାୟ୍, “ଆନ୍ ନି ପାଚେ ପାଚେ ୱାନାଙ୍ଗ୍ ।”
And, while they were on their way, a man said to Jesus: “I will follow you wherever you go.”
58 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, କଲ୍ୟାତିଂ ପାରା ମାନାତ୍, ଆକାସ୍ନି ଉମ୍ନି ପଟିତିଂ ଗୁଡା ମାନାତ୍, ମାତର୍ ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି କାପ୍ଡ଼ା ଇଡ୍ଦେଂ ବାହା ହିଲୁତ୍ ।
“Foxes have holes,” he replied, “and wild birds their roosting-places, but the Son of Man has nowhere to lay his head.”
59 ଆରି, ହେୱାନ୍ ଆରେ ରୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ନା ପାଚେପାଚେ ୱା ।” ମାତର୍ ମାପ୍ରୁ ଇଚାନ୍, “ପର୍ତୁମ୍ ହାଲ୍ଜି ମାଞ୍ଜି ଆବାଂ ମୁଚେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବଲ୍ ହିଦା ।”
To another man Jesus said: “Follow me.” “Let me first go and bury my father,” said the man.
60 ମାତର୍ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ହାତାକାରିଂ ଜାର୍ ଜାର୍ ହାତି ଲଗାଂ ମୁଚେଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ତି ହିୟାଟ୍, ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ଜି ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ସୁଣାୟ୍ କିୟାଟ୍ ।”
But Jesus said: “Leave the dead to bury their dead; but go yourself and carry far and wide the news of the Kingdom of God.”
61 ଆରେ ରୱାନ୍ ପା ଇଚାନ୍, ମାପ୍ରୁ, “ଆନ୍ ନି ପାଚେ ପାଚେ ୱାନାଙ୍ଗ୍, ମାତର୍ ପର୍ତୁମ୍ ମା ଇଞ୍ଜ ମାନି ମାନାୟାର୍ତାଂ ଜୱାର୍ ଇଞ୍ଜି ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବଲ୍ ହିଦା ।”
“Master,” said another, “I will follow you; but first let me say good-bye to my family.”
62 ମାତର୍ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଇନେନ୍ ନାଙ୍ଗେଲ୍ତ କେଇଆଜ଼ି ଜେନ୍ପାଡ଼୍କା ହୁଡ଼୍ନାନ୍, ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁନ୍ ।”
But Jesus answered: “No one who looks back, after putting his hand to the plough, is fitted for the Kingdom of God.”