ଜହନ୍ 4
1 ଜିସୁ ଜେ ଜହନ୍ତାଂ ଆଦିକ୍ ଚେଲା କିନାନା ଆରି ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାନା ଇଞ୍ଜି ପାରୁସିର୍ ୱେଚାର୍ ।
Als nun der Herr erfuhr, den Pharisäern sei zu Ohren gekommen, daß Jesus mehr Jünger gewinne und taufe als Johannes –
2 ହାତ୍ପା ଜିସୁ ନିଜେ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିୱାଦାଂ ମାଚାନ୍, ତା ଚେଲାର୍ ହିିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
übrigens taufte Jesus nicht selbst, sondern nur seine Jünger –,
3 ଇଦାଂ ପାରୁସିର୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାର୍ ଇଞ୍ଜି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜିସୁ ୱେଚାନ୍ । ହେଏଚେକାଡ଼ଦ ହେୱାନ୍ ଜିହୁଦା ଦେସ୍ ପିସ୍ତି ଆରେ ରଗ ଗାଲିଲିତ ହାଚାନ୍ ।
verließ er Judäa und kehrte wieder nach Galiläa zurück;
4 ହେୱାନ୍ ସମିରଣ୍ନି ହାଜ଼ି ହିିଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାତ୍ ।
dabei mußte er aber seinen Weg durch Samaria nehmen.
5 ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ହାଲ୍ଜି ଜାକୁବ୍ ଜାର୍ ମାଜ଼ି ଜସେପ୍ତିଂ ଇମ୍ଣି ତାରେନ୍ ଇଚୁକ୍ ଦାନ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେବେତାଂ ଲାଗାୟ୍ନି ସମିରଣ୍ନି ସୁକାର୍ ତର୍ଦିନି ର ଗାଡ଼୍ଦ ଏକାତାର୍;
So kam er denn ins Gebiet einer samaritischen Stadt namens Sychar, die nahe bei dem Felde liegt, das Jakob einst seinem Sohne Joseph geschenkt hatte.
6 ହେ ବାହାତ ଜାକୁବ୍ତି କୁଇ ମାଚାତ୍ । ଇଚିସ୍, ଜିସୁ ହାସ୍ଦ ତାଙ୍ଗ୍ଜି ୱାସ୍ତି ମାଚିଲେ ହେ, କୁଇ ଲାଗେ କୁଚ୍ଚାନ୍ । ହେଏଚେକାଡ଼ଦ ମୁଣ୍ତାବେଲା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
Dort war aber der Jakobsbrunnen. Weil nun Jesus von der Wanderung ermüdet war, setzte er sich ohne weiteres am Brunnen nieder; es war ungefähr die sechste Stunde.
7 ଆରେ, ର ସମିରଣ୍ନି କଗ୍ଲେ ଏଜ଼ୁଂ ଅଦେଂ ୱାତାତ୍ । ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଏଜ଼ୁଂ ଉଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ହିଦା ।”
Da kam eine samaritische Frau, um Wasser zu schöpfen. Jesus bat sie: »Gib mir zu trinken!«
8 ହେ ପାଦ୍ନା ତା ଚେଲାର୍ କାଦି କଡ଼୍ଦେଂ କାଜିଂ ବସ୍ତିତ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
Seine Jünger waren nämlich in die Stadt weggegangen, um Lebensmittel zu kaufen.
9 ହେବେ ସମିରଣିୟା କଗ୍ଲେ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, “ଏନ୍ ରୱାୟ୍ ଜିହୁଦି ଆରେ ଆନ୍ ରୱାଙ୍ଗ୍ ସମିରଣି କଗ୍ଲେ ଇନେସ୍ ନା କେଇଦି ଏଜ଼ୁଂ ଉଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ତାନାୟା?” ଇନାକିଦେଂକି ସମିରଣିର୍ତି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଜିହୁଦିର୍ ଡୁବା ଆଉର୍ ।
Da sagte die Samariterin zu ihm: »Wie kommst du dazu, da du doch ein Jude bist, von mir, einer Samariterin, einen Trunk zu erbitten?« – Die Juden haben nämlich mit den Samaritern keinen Verkehr. –
10 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଇସ୍ୱର୍ତି ଦାନ୍ ଆରି ନାଂ ଉଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ହିଦା ଇଞ୍ଜି ଇନେନ୍ ନିଂ ଇଞ୍ଜ୍ନାରା, ହେୱାର୍ ଇନେର୍, ଏଲେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ଏନେଂ ପୁଚାୟ୍ମା, ତାଆତିସ୍ ଏନେଂ ତାଂ ଏନ୍ତାୟ୍ମା, ଆରେ ହେୱାନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜିବୁନ୍ନି ଏଜ଼ୁଂ ହିତ୍ତାନ୍ମା ।”
Jesus gab ihr zur Antwort: »Wenn du die Gabe Gottes kenntest und wüßtest, wer der ist, der einen Trunk von dir wünscht, so würdest du ihn bitten, und er würde dir lebendiges Wasser geben.«
11 ହେ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ,” ଏଜ଼ୁଂ ମ୍ଡୁକ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ନି ତାକେ ଇମ୍ଣି ବାହା ହିଲୁତ୍, ଆରେ କୁଇ ତ ଡେଙ୍ଗା, “ବାଟିଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ ଇମେତାଂ ହେ ଜିବୁନ୍ନି ଏଜ଼ୁଂ ପାୟା ଆତାୟ୍ନା ।
Da erwiderte ihm die Frau: »Herr, du hast ja kein Gefäß zum Schöpfen, und der Brunnen ist tief: woher willst du denn das lebendige Wasser nehmen?
12 ମା ଇମ୍ଣି ଆକର୍ ଦାଦିର୍ ଜାକୁବ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇ କୁଇ ହିିଜ଼ି ମାନ୍ଚାନ୍, ଆରେ ନିଜେ, ଆରେ ତା ମାଜ଼ିର୍ ଆରି ପସୁରାହି ଇବେଣ୍ଡାଂ ଉଣ୍ଜି ମାଚିକ୍, ତା ତାକେଣ୍ଡାଂ କି ଏନ୍ ଗାଜା?”
Du bist doch nicht mehr als unser Vater Jakob, der uns den Brunnen gegeben hat? Und er selbst hat aus ihm getrunken samt seinen Söhnen und seinen Herden.«
13 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଇନେର୍କି ଇ ଏଜ଼ୁଂ ଉଣାନ୍, ହେୱାନ୍ ଆରେ ରଗ ଏସ୍କି ଆନାନ୍;
Jesus antwortete ihr: »Jeder, der von diesem Wasser trinkt, wird wieder dürsten;
15 କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ,” ହିଗ୍ଦ ଏଜ଼ୁଂ ହିଦା ଇନେସ୍ ଏସ୍କି ଆନ୍ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ଏସ୍କି ଆଉଙ୍ଗ୍, “ଆରେ ଏଜ଼ୁଂ ମ୍ଡୁକ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ଏଚେକ୍ ହାଜ଼ି ଇବେ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗ୍ଦେମେତ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହେ ଏଜ଼ୁଂ ହିଦା ।”
Die Frau antwortete ihm: »Herr, gib mir dieses Wasser, damit ich nicht wieder durstig werde und nicht mehr hierher zu kommen brauche, um Wasser zu holen!«
16 “ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ହାଲା, ନି ଆଣ୍ଡ୍ରେନିଂ କୁକ୍ଚି ଇବେ ୱା ।”
Da sagte Jesus zu ihr: »Geh hin, rufe deinen Mann und komm dann wieder hierher!«
17 କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାତ୍, “ନା ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ହିଲୁନ୍ ।” ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଏନ୍ ନା ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ହିଲୁନ୍ ଇଞ୍ଜି, ଇଦାଂ ସତ୍ ଇଚାୟ୍;
Die Frau antwortete: »Ich habe keinen Mann.« Jesus erwiderte ihr: »Du hast mit Recht gesagt: ›Ich habe keinen Mann‹;
18 ମି ପାଞ୍ଜ୍ଜାଣ୍ ଡକ୍ରାଦିର୍ ମାଚାର୍, ମାତର୍ ନଙ୍ଗୟ୍ ଇନେର୍ ଲାହାଂ ମାନାୟା, ହେୱାନ୍ ନି ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ଆକାୟ୍ । ଇଦାଂ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ।
denn fünf Männer hast du gehabt, und der, den du jetzt hast, ist nicht dein Ehemann; damit hast du die Wahrheit gesagt.«
19 କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ,” ଏନ୍ ଜେ ରକାୟ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାୟ୍, ଇଦାଂ ଆନ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ।
Die Frau entgegnete ihm: »Herr, ich sehe: du bist ein Prophet.
20 “ମା ଆବା ଲାତ୍ରା ଇ ମାଡ଼ିତ ପାର୍ତାନା କିତାର୍; ଆରେ, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜିହୁଦି କାଦେର୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଦେରା, ଇମ୍ଣି ବାହାତ ପାର୍ତାନା କିନାକା ଲଡ଼ା, ହେଦାଂ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ମାନାତ୍ ।”
Unsere Väter haben auf dem Berge dort (Gott) angebetet, und ihr behauptet, in Jerusalem sei die Stätte, wo man anbeten müsse.«
21 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍ ଏ କଗ୍ଲେ, “ନା ବେରଣ୍ ପାର୍ତି କିୟା, ଇ ସମୁ ୱାନାତା ଇମ୍ଣି ସମୁତ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇ ମାଡ଼ିତ କି ଜିରୁସାଲମ୍ତ ପା ଆବାତି ପାର୍ତାନା କିଉଦେର୍ ।
Jesus erwiderte ihr: »Glaube mir, Frau: die Stunde kommt, in der ihr weder auf dem Berge dort noch in Jerusalem den Vater anbeten werdet.
22 ଏପେଙ୍ଗ୍ ସମିରଣି ନିକାଦେର୍ ହାତ୍ପା ଇନେକିଦେଂ ପୁନୁଦେରା, ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତାନା କିଜ଼ି ମାନାଟ୍ ମାତର୍ ଆପେଂ ଜିହୁଦିର୍ ଇନେରିଂ ପୁନାପ୍ ତା ପାର୍ତାନା କିନାପ୍, ଇନାକିଦେଂକି ମୁକ୍ତି ଆନାକା ଜିହୁଦିର୍ ବିତ୍ରେତାଂ ୱାନାତ୍ ।
Ihr betet an, was ihr nicht kennt; wir beten an, was wir kennen; denn die Rettung ist aus den Juden.
23 ମାତର୍ ଇମ୍ଣି ସମୁତ ହାତ୍ପା ପାର୍ତାନା କିନାକାର୍ ଜିବୁନ୍ତ ଆରି ହାତ୍ପାତ ଆବାତି ପାର୍ତାନା କିତାର୍, ହେ ଲାଗ୍ଦି ସମୁ ୱାନାତା; ଆରି, ନଙ୍ଗୟ୍ ପା ଏକାୱାତାତ୍; ଇନାକିଦେଂକି ଆବା ଏପେଙ୍ଗ୍ ବାନି ପାର୍ତାନା ମାନ୍କିନାନ୍ ।
Es kommt aber die Stunde, ja, sie ist jetzt schon da, in der die wahren Anbeter den Vater im Geist und in Wahrheit anbeten werden; denn auch der Vater will solche als seine Anbeter haben.
24 ଇସ୍ୱର୍ତି ଜିବୁନ୍ ଆନାନ୍, ଆରେ କେବଲ୍ ଜିବୁନ୍ନି ସାକ୍ତି ଆରି ହାତ୍ପା ହୁକେ ହେୱାନ୍ତି ପାର୍ତାନା କିତାର୍, ହେୱାର୍ ଜିବୁନ୍ତ ଆରି ହାତ୍ପାତ ପାର୍ତାନା କିନାକା ହେୱାର୍ତି ଲଡ଼ା ।”
Gott ist Geist, und die ihn anbeten, müssen ihn im Geist und in Wahrheit anbeten.«
25 କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ୍, ମସିୟା ଇମ୍ଣାକାନିଂ କ୍ରିସ୍ଟ ଇନାର୍, “ହେୱାନ୍ ୱାନାନା ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ପୁନାଙ୍ଗ୍; ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱେନ୍ ୱାନାନ୍, ହେୱାନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ସବୁ ବିସ୍ରେ ଜାଣାୟ୍ କିଦ୍ନାନ୍ ।”
Da sagte die Frau zu ihm: »Ich weiß, daß der Messias kommt, den man Christus nennt; wenn der kommt, wird er uns über alles Auskunft geben.«
26 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ମି ହୁଦାଂ ବେଣ୍କିଦ୍ନାଙ୍ଗା ଜେ ଆନ୍, ଆନ୍ ହେୱାଙ୍ଗ୍ ।”
Jesus antwortete ihr: »Ich bin’s, der mit dir redet.«
27 ଏଲେଙ୍ଗ୍ବାର୍ତି ସମୁତ ତା ଚେଲାର୍ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ର କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ବେଣ୍କିବାଆନାକା ହୁଡ଼୍ଜି କାବା ଆତାର୍, “ଇନାକା ଇଚା କିନାୟ୍,” ନଲେ ଇନେକିଦେଂ ହେଦାଂ ରଚେ ବେଣ୍କିନାନା, “ଇଦାଂ ଇନେର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବେଦେଂ ସାସ୍ କିୱାତାର୍ ।”
In diesem Augenblick kamen seine Jünger und wunderten sich darüber, daß er mit einer Frau redete; doch fragte ihn keiner: »Was willst du (von ihr)?« oder: »Wozu redest du mit ihr?«
28 ହେବେତାଂ ହେ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ଜାର୍ ଗାଗ୍ରି ଇଡ଼୍ଜି ବସ୍ତିତ ହାଲ୍ଜି ମାନାୟାରିଂ ଇଚାତ୍,
Da ließ nun die Frau ihren Wasserkrug stehen, ging in die Stadt zurück und sagte zu den Leuten dort:
29 “ୱାଡୁ ରୱାନିଂ ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍, ଆନ୍ ଇନା ଇନାକା କିତାଙ୍ଗ୍ନା, ହେ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନ୍ଚାନ୍; ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ଆତିସ୍ କ୍ରିସ୍ଟ କାତେ?”
»Kommt und seht einen Mann, der mir alles gesagt hat, was ich getan habe! Sollte dieser vielleicht Christus sein?«
30 ଇବେଣ୍ଡାଂ ଲକୁ ବସ୍ତିତ ହସି ତା ଲାଗେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
Da gingen sie aus der Stadt hinaus und begaben sich zu ihm.
31 ହେବେ ଚେଲାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଇଚୁକ୍ ଚିନ୍ଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ୱା!”
Inzwischen baten ihn seine Jünger: »Rabbi, iß!«
32 ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱେରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ତିନି କାଜିଂ କାଦି ନାତାକେ ମାନାତ୍ ତା ବିସ୍ରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇଚୁକ୍ ପୁନୁଦେର୍ ।”
Er antwortete ihnen aber: »Ich habe eine Speise zu essen, von der ihr nichts wißt.«
33 ଲାଗିଂ ଚେଲାର୍ ହେୱେର୍ ହେୱାର୍ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, “ଇନେନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କାଦି ତାହିହିତାନ୍ନା କି?”
Da sagten die Jünger zueinander: »Hat ihm denn jemand zu essen gebracht?«
34 ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ନା ପକ୍ତାତାକାନ୍ ମାନ୍ ପୁରାକିନାକା ଆରି ତା ହିତି କାମାୟ୍ ୱିହ୍ନାକା, “ଇଦାଂ ନେ ନା କାଦି ।”
Jesus erwiderte ihnen: »Meine Speise ist die, daß ich den Willen dessen tue, der mich gesandt hat, und sein Werk vollende.
35 ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଦେରା ପାଚି ତ୍ରେସ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଆରେ ଚାରି ମାସ୍ ମାନାତ୍, ମାତର୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ପାଚିଙ୍ଗ୍ ନିପହୁଡ଼ାଟ୍ ହେ ୱିଜ଼ୁ ତ୍ରେସ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ହେନ୍ତାତେ ।
Sagt ihr nicht selbst: ›Es währt noch vier Monate, bis die Ernte kommt‹? Nun sage ich euch: Laßt eure Augen ausschauen und seht die Felder an: sie sind (schon jetzt) weiß zur Ernte.
36 ନଙ୍ଗୟ୍ ପାତେକ୍ ତ୍ରେସ୍ନାକାନ୍ କୁଲି ପାୟାଆନାନା ମୁଡ଼୍ ପାୟାଆନାନା ଆରି ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ କାଜିଂ ପାଡ଼୍ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କିନାନା, ଇନେସ୍ ୱିତ୍ନାକାନ୍ ଆରି ତ୍ରେସ୍ନାକାନ୍ ରିକାର୍ ମେହାଆଜ଼ି ୱାରି କିତାର୍ । (aiōnios g166)
Nunmehr empfängt der Schnitter Lohn, und zwar dadurch, daß er Frucht sammelt zu ewigem Leben, damit beide sich gemeinsam freuen, der Sämann und der Schnitter. (aiōnios g166)
37 ଇନାକିଦେଂକି ରକାନ୍ ୱିତ୍ନାନ୍ ଆରି ଆରେ ରକାନ୍ ତ୍ରେସ୍ନାନ୍, ଇ ବେରଣ୍ ହାତ୍ପା ।
Denn in diesem Falle trifft das Sprichwort zu: ›Ein anderer ist’s, der da sät, und ein anderer, der da erntet.‹
38 ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣାକାନ୍ କାଜିଂ କାମାୟ୍ କିୱାତାଦେର୍ଣ୍ଣା, ହେଦାଂ ତ୍ରେସ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତାତାଂ; ବିନ୍ଲଗୁ କାମାୟ୍ କିନାରା, ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ତି କାମାୟ୍ କିତି ଲାବ୍ ପାୟାଆନାଦେରା ।
Ich habe euch ausgesandt, um das zu ernten, wofür ihr nicht gearbeitet habt: andere haben die Arbeit geleistet, und ihr seid in ihre Arbeit eingetreten.«
39 ଆନ୍ ଇନା ଇନାକା କିତାଙ୍ଗ୍ନା, ହେ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନ୍ଚାନ୍ ଇ କାତା ଇମ୍ଣି କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ସାକି ହିିଜ଼ି ମାଚାତ୍, “ତା ବେରଣ୍ କାଜିଂ ହେ ବସ୍ତିତ ସମିରଣିୟର୍ ବିତ୍ରେ ହେନି ତାତାକେ ପାର୍ତି କିତାର୍ ।”
Aus jener Stadt aber wurden viele von den Samaritern an ihn gläubig infolge der Versicherung der Frau: »Er hat mir alles gesagt, was ich getan habe.«
40 ଆରେ, ହେ ସମିରଣିୟର୍ ତାଂ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ହେୱାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିତାର୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ରି ଦିନ୍ ହେ ବାହାତ ମାଚାନ୍ ।
Als nun die Samariter zu ihm gekommen waren, baten sie ihn, er möchte bei ihnen bleiben; und er blieb auch zwei Tage dort.
41 ଆରେ, ଜିସୁତି ବଚନ୍ କାଜିଂ ଆରେ ହେନି ମାନାୟ୍ ପାର୍ତି କିତାର୍;
Da wurden noch viel mehr Leute infolge seiner Predigt gläubig
42 ଆରେ, ହେୱାର୍ ହେ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣାତିଂ ଇଚାର୍, “ନଙ୍ଗୟ୍ ମି ବେରଣ୍ କାଜିଂ ଆପେଂ ପାର୍ତିକିଉପା, ମାତର୍ ଆପେଂ ଜାର୍ ଜାର୍ ୱେନାପା, ଆରେ ଇୱାନ୍ ଜେ ହାତ୍ପାନେ ପୁର୍ତିନି ମୁକ୍ତି କିଦ୍ନାକାନ୍, ଇଦାଂ ଆସେଙ୍ଗ୍ ପୁଚାସ୍ନା ।”
und sagten zu der Frau: »Wir glauben jetzt nicht mehr infolge deiner Aussage; denn wir haben nunmehr selbst gehört und wissen, daß dieser wirklich der Retter der Welt ist.«
43 ରି ଦିନ୍ ପାଚେ ହେୱାନ୍ ହେବେତାଂ ହସି ଗାଲିଲିତ ହାଚାନ୍ ।
Nach Verlauf der beiden Tage aber zog Jesus von dort weiter nach Galiläa,
44 “ଇନାକିଦେଂକି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ଜାର୍ ଦେସ୍ତ ମାନି ପାୟା ଆଉନ୍ ଇଞ୍ଜି ଜିସୁ ନିଜେ ସାକି ହିତାନ୍ ।”
wiewohl er selbst ausdrücklich erklärt hatte, daß ein Prophet in seiner eigenen Heimat keine Anerkennung finde.
45 ପାଚେ, ହେୱାନ୍ ଗାଲିଲିତ ୱାତିଲେ, ପାର୍ବୁ ସମୁତ ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ଇନା ଇନାକା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ୱିଜ଼ୁ ହୁଡ଼୍ଜିମାଚିଲେ ଗାଲିଲିର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନି କିତାର୍, ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ପା ପାର୍ବୁତ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
Doch als er nach Galiläa kam, nahmen ihn die Galiläer gastlich auf, weil sie alles gesehen hatten, was er in Jerusalem während des Festes getan hatte; denn sie waren gleichfalls auf dem Fest gewesen.
46 ଇଦାଂ ପାଚେ ଗାଲିଲିନି ଇମ୍ଣି କାନା ଗାଡ଼୍ଦ ହେୱାନ୍ ଏଜ଼ୁକାଂ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରାସ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ବାହାତ ହେୱାନ୍ ଆରେ ରଗ ହାଚାନ୍ । ଆରେ ହେବେ ରକାନ୍ ଗୁମୁସ୍ତା ମାଚାନ୍, ତା ମାଜ଼ି କପର୍ନାହୁମ୍ ବିଡ଼୍ ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
So kam er denn wieder nach Kana in Galiläa, wo er das Wasser in Wein verwandelt hatte. Es war aber in Kapernaum ein königlicher Beamter, dessen Sohn krank darniederlag.
47 ଜିସୁ ଜିହୁଦା ଦେସ୍ତାଂ ଗାଲିଲିତ ହସି ୱାତାନ୍ନା, ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ତା ଲାଗେ ହାଲ୍ଜି ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ୱାଜ଼ି ତା ମାଜ଼ିଙ୍ଗ୍ ଉଜ୍ କିନାନ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ହାନି ଲାକେ ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
Als dieser hörte, daß Jesus aus Judäa nach Galiläa gekommen sei, begab er sich zu ihm und bat ihn, er möchte (nach Kapernaum) hinunterkommen und seinen Sohn heilen; denn dieser lag im Sterben.
48 ହେବେତାଂ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଚିନ୍ ଆରେ କାବାନି କାମାୟ୍ ହୁଡ଼୍ୱିତିସ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ କିତିସ୍ପା ପାର୍ତି କିଉଦେର୍ ।”
Da sagte Jesus zu ihm: »Wenn ihr nicht Zeichen und Wunder seht, glaubt ihr überhaupt nicht!«
49 ଗୁମୁସ୍ତା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ନା କାଡ଼୍ଦେ ହାନି ଆଗେ ୱା ।”
Der königliche Beamte entgegnete ihm: »Herr, komm doch hinab, ehe mein Kind stirbt!«
50 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ହାଲା, ମି ମାଜ଼ି ଜିତାନେ । “ଜିସୁ ହେ ମାନାୟ୍ତିଂ ଇମ୍ଣି ବଚନ୍ ଇଚାନ୍, ହେୱାନ୍ ହେଦାଂ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ମାସ୍ଦି ହାଚାନ୍ ।”
Jesus antwortete ihm: »Gehe heim, dein Sohn lebt!« Der Mann glaubte der Versicherung, die Jesus ihm gegeben hatte, und machte sich auf den Heimweg,
51 ପାଚେ, ହେୱାନ୍ ହାଲୁ ହାଲୁ ତା ଆଡ଼ିୟାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବେଟ୍ ଆଜ଼ି ନି କାଡ଼୍ଦେ ଜିତାନେ ଇଞ୍ଜି ଇଚାର୍ ।
und schon während seiner Rückkehr kamen ihm seine Knechte mit der Meldung entgegen, daß sein Sohn lebe.
52 ଇମ୍ଣି ସମୁତ ଉପ୍କାର୍ ଆତାନ୍, ହେଦାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱେରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍ । “ହେବେତାଂ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍, ନିହିଙ୍ଗ୍ ଗନ୍ଟେୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ନମେର୍ ପିସ୍ତାତ୍ ।”
Da erkundigte er sich bei ihnen nach der Stunde, in der sein Befinden sich gebessert habe. Sie antworteten ihm: »Gestern in der siebten Stunde hat das Fieber ihn verlassen.«
53 ଇବେତାଂ ଆବା ବୁଜାଆତାନ୍ ଜେ, ଜିସୁ ଇମ୍ଣି ସମୁତ ନି ମାଜ଼ି ଜିତାନେ ଇଞ୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚି ମାଚାର୍, “ହାତ୍ପା ହେ ସମୁତ ଇଦାଂ ଗିଟାଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।” ହେୱାନ୍ ଆରି ତା ୱିଜ଼ାକାର୍ କୁଟୁମ୍ ପାର୍ତି କିତାର୍ ।
Nun erkannte der Vater, daß es in jener Stunde geschehen war, in der Jesus zu ihm gesagt hatte: »Dein Sohn lebt«; und er wurde gläubig mit seinem ganzen Hause.
54 ଜିହୁଦାତାଂ ଆରେ ରଗ ଗାଲିଲିତ ୱାତି ପାଚେ ଇଦାଂ ଜିସୁତି ରିହା କାବାଆନି କାମାୟ୍ କିତାନ୍ ।
Dies ist das zweite Wunderzeichen, das Jesus wiederum (in Kana) nach seiner Rückkehr aus Judäa nach Galiläa getan hat.
