< ଜହନ୍‌ 13 >

1 ନିସ୍ତାର୍‌ ପାର୍ବୁ ଆନି ଆଗେ ଜିସୁ ଇ ପୁର୍ତିତାଂ ଆବା ତାକେ ଜାର୍‌ ହାନି ସମୁ ଏକାୱାତାକା ପୁଞ୍ଜି, ପୁର୍ତିତ ମାନି ଜାର୍‌ନି ଇମ୍‌ଣି ମାନାୟାରିଂ ହେୱାନ୍‌ ଜିଉ ନଜ଼ି ୱାଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ହେୱାର୍‌ କାଜିଂ ବେସି ଜିଉନତାନ୍‍ ।
Прежде же праздника Пасхи, ведый Иисус, яко прииде Ему час, да прейдет от мира сего ко Отцу, возлюбль Своя сущыя в мире, до конца возлюби их.
2 ଆରେ, ନାଣାବଜି ସମୁତ, ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ସୟ୍‌ତାନ୍‌ ସିମନ୍‌ତି ଇସ୍କାରିୟତିୟ ମେହି ଜିହୁଦା ମାନ୍‌ତ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ସତ୍ରୁ କେଇଦ ହେଲାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ କାଜିଂ କାବୁର୍‌ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌,
И вечери бывшей, диаволу уже вложившу в сердце Иуде Симонову Искариотскому, да Его предаст,
3 ହେ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ, ଆବା ଜେ ୱିଜ଼ୁ କେଇଦ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ହେଲାୟ୍‌ କିତାନ୍‌ନ୍ନା ଆରି ହେୱାନ୍‌ ଜେ ଇସ୍ୱର୍‌ତାଂ ୱାତାନ୍ନା, ଆରେ ଇସ୍ୱର୍‌ ତାକେ ହାନାନା ଇଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ମାଚାନ୍‌,
ведый Иисус, яко вся даде Ему Отец в руце, и яко от Бога изыде и к Богу грядет:
4 ଇଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ହେୱାନ୍‌ ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ କୁଚ୍‌ଚି ତାକେଣ୍ଡାଂ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ଜାର୍‌ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉନ୍‌ଦି ର ତୁଆଲ୍‌ ଅଜ଼ି ଜାର୍‌ ମ୍ଡେଙ୍ଗାତ ଗାଚ୍ୟା ଆତାନ୍‌ ।
воста от вечери и положи ризы, и приемь лентион, препоясася:
5 ହେ ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ବାହାତ ଏଜ଼ୁଂ ୱାକ୍‍ତାନ୍, ଆରେ ଚେଲାର୍‍ତି ପାନାଙ୍ଗ୍‌ ନୁସ୍‌ଜ଼ି ଜାର୍‌ ମ୍ଡେଙ୍ଗାତ ଗାଚ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାଚି ତୁଆଲ୍‌ ହୁଦାଂ ନେନ୍‌ଦେଂ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
потом влия воду во умывалницу и начат умывати ноги учеником и отирати лентием, имже бе препоясан.
6 ଜିସୁ ସିମନ୍‌ ପିତର୍‌ ତାକେ ୱାତାନ୍‌; ଇନେନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ମାପ୍ରୁ, ଏନ୍‌ ଇନାକା ନା ପାନା ନୁଜ଼୍‌ଦାତାଇନା?”
Прииде же к Симону Петру, и глагола Ему той: Господи, Ты ли мои умыеши нозе?
7 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଆନ୍‌ ଇନାକା କିନାଙ୍ଗା, ହେଦାଂ ନଙ୍ଗ୍‌ ପୁନୁଦେର୍‌, ମାତର୍‌ ପାଚେ ବୁଜାନାଦେର୍‌ ।”
Отвеща Иисус и рече ему: еже Аз творю, ты не веси ныне, уразумееши же по сих.
8 ପିତର୍‌ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଏନ୍‌ ମୁଡ଼୍‌କେ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ପା ନା ପାନା ନୁଜ଼୍‌ଜି ହିଦୁୟ୍ ।” ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଜଦି ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗ୍‌ ନୁସ୍‍ଦିୱିତିସ୍, ତା ଆତିସ୍‌ ନା ହୁକେ ମିଦାଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକା ବାଗ୍‌ ହିଲୁତ୍‍ ।” (aiōn g165)
Глагола Ему Петр: не умыеши ногу моею во веки. Отвеща ему Иисус: аще не умыю тебе, не имаши части со Мною. (aiōn g165)
9 ସିମନ୍‌ ପିତର୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ମାପ୍ରୁ, କେବଲ୍‌ ନା ପାନା ଆକାୟ୍‌, ମତର୍‌ ନାଦାଂ କେଇ ଆରି କାପ୍‌ଡ଼ା ପା ।”
Глагола Ему Симон Петр: Господи, не нозе мои токмо, но и руце и главу.
10 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ଇନେନ୍‌ ଇବାତାନ୍‌ନ୍ନା, ହେୱାନ୍ତି ପାନା ନୁସ୍‌ଦି ପିସ୍ତି ଆରେ ଇନାକା ଲଡ଼ା ଆକାୟ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହାତେ ସକଟ୍‌; ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ସକଟ୍‌ କାଦେର୍‌, ମାତର୍‌ କେବଲ୍‌ ରକାନ୍‌ ଆକାୟ୍‌ ।”
Глагола ему Иисус: измовенный не требует, токмо нозе умыти, есть бо весь чист: и вы чисти есте, но не вси.
11 ଇନାକିଦେଂକି ଇନେର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ସତ୍ରୁ କେଇଦ ହେଲାୟ୍‌ କିନାନ୍‌, ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ପୁଞ୍ଜି ମାଚାନ୍‌; ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ରୱାନିଂ ପିସ୍ତି ୱିଜ଼ାକାଦେର୍‌ ସକଟ୍‌ ।”
Ведяше бо предающаго Его: сего ради рече, яко не вси чисти есте.
12 ହେ ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାର୍‌ତି ପାନା ନୁଜ଼୍‌ଜି ହିଜ଼ି ଜାର୍‌ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିସ୍‌ ଆରେ ରଗ ଜାର୍‌ ଗାଦିତ କୁଚ୍‌ଚି ପାଚେ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ଆନ୍‌ ମି କାଜିଂ ଇନାକା କିତାଂନ୍ନା, ହେଦାଂକି ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ବୁଜା ଆତାଦେର୍ଣ୍ଣା?”
Егда же умы ноги их, прият ризы Своя, возлег паки, рече им: весте ли, что сотворих вам?
13 “ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଗୁରୁ ଆରି ମାପ୍ରୁ ଇଞ୍ଜି କୁକ୍ତାନାଦେରା, ଆରେ ହାତ୍‌ପା ଇନାଦେରା; ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍‌ତ ହେୱାଙ୍ଗ୍‌ ।”
Вы глашаете Мя Учителя и Господа, и добре глаголете: есмь бо.
14 ଆରେ, ମାପ୍ରୁ ଆରି ଗୁରୁ ଜେ ମିୱାଙ୍ଗ୍‌ ଆନ୍‌, ଆନ୍‌ ଜଦି ମିୱାଙ୍ଗ୍‌ ପାନା ନୁଜ଼୍‌ଜି ହିତ୍‍ତାଂନ୍ନା, ତେବେ ମିଦାଙ୍ଗ୍‌ ପା ରକାନ୍‌ ଆରେ ରକାନ୍ତି ପାନା ନୁସ୍‌ନାକା ଲଡ଼ା ।
Аще убо Аз умых ваши нозе, Господь и Учитель, и вы должни есте друг другу умывати нозе:
15 ଇନାକିଦେଂକି ମି କାଜିଂ ଆନ୍‌ ଇନେସ୍‌ କିତାଂନ୍ନା, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ପା ହେ ଲାକେ କିୟାଟ୍‌, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ର ଉତର୍‌ମୁଡ଼୍‌ ଚଚ୍‌ଚାତାଂନ୍ନା ।
образ бо дах вам, да, якоже Аз сотворих вам, и вы творите.
16 ହାତ୍‌ପା ହାତ୍‌ପା ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜ୍‌ନାଙ୍ଗା, ଆଡ଼ିଏନ୍‌ ଜାର୍‌ ହାଉକାର୍‌ତାଂ ଆଦେକ୍‌ ମୁଡ଼୍‌ଦାକାନ୍‌ ଆକାୟ୍‌, ଆୱିତିସ୍‌ ପକ୍ୟାତାକାର୍‌ ଜାର୍‌ ପକ୍‍ତାକାନ୍‌ତାଂ ମୁଡ଼୍‌ଦାକାନ୍‌ ଆକାୟ୍‌ ।
Аминь, аминь глаголю вам: несть раб болий господа своего, ни посланник болий пославшаго его.
17 ନଙ୍ଗ୍‌ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇ ସତ୍‌ ପୁଚାଦେର୍‌ଚି, ତେବେ ହେ ଲାକେ କିତିସ୍‌ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଦନ୍ୟ ।
Аще сия весте, блажени есте, аще творите я.
18 “ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗ୍‌ ୱିଜ଼ାକାର୍‌ ବିସ୍ରେ ଆନ୍‌ ଇ କାତା ଇଞ୍ଜୁଙ୍ଗା; ଆନ୍‌ ଇମ୍‌ଣାକାରିଂ ବାଚି କିତାଙ୍ଗ୍‌ନା, ହେୱାରିଂ ଆନ୍‌ ପୁନାଙ୍ଗ୍‌ ମାତର୍‌ ସାସ୍ତର୍‌ନି ଇ ବଚନ୍‌ ହାତ୍‌ପା ସତ୍‌ ଆନାତ୍‌ । ହେବେ ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ ଗିଟାନାତା, ଇନେନ୍‌ ନା ଆରାଣ୍‌ ତିନାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ନା ବିରୁଦ୍‌ତ ଲାତ୍‌ ତଗ୍‌ନାନ୍‌ ।
Не о всех вас глаголю: Аз (бо) вем, ихже избрах: но да Писание сбудется: ядый со Мною хлеб воздвиже на Мя пяту свою.
19 ହେଦାଂ ଗିଟାନି ସମୁତ, ଆନ୍‌ ହେୱାନ୍‍ନେ ଇଞ୍ଜି ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇନେସ୍‌ ପାର୍ତି କିନାଦେର୍‌, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେଦାଂ ଗିଟାଆନି ଆଗେ ଆନ୍‌ ନଙ୍ଗ୍‌ ମିଙ୍ଗ୍‌ ୱେଚ୍‌ଚାନାଙ୍ଗା ଆନ୍‌ ଜେ ହେୱାଙ୍ଗ୍‌ ।
Отселе глаголю вам, прежде даже не будет, да, егда будет, веру имете, яко Аз есмь.
20 ହାତ୍‌ପା ହାତ୍‌ପା ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗ୍‌ ୱେଚ୍‍ଚାନାଙ୍ଗା, ଇନେର୍‌ ନା ପକ୍ତି ଲଗାଂ ଇଟ୍‌ନାର୍‌, ହେୱାର୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଇଡ଼୍‌ଦାନାର୍‌ ଆରି ଇନେର୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଇଡ଼୍‌ଦାନାର୍‌, ହେୱାନ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ପକ୍ତିତି ହାଉକାର୍‌ତିଂ ଇଟ୍‌ନାର୍‌ ।”
Аминь, аминь глаголю вам: приемляй, аще кого послю, Мене приемлет: а приемляй Мене приемлет Пославшаго Мя.
21 ଜିସୁ ଇ ୱିଜ଼ୁ କାତା ୱେଚ୍‌ଚି ପାଚେ ଜିବୁନ୍ତ ଦୁକ୍‌ କିତାନ୍‌ ଆରି ଚଞ୍ଜିୟାଆଜ଼ି ସାକି ହିିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ହାତ୍‌ପା ହାତ୍‌ପା ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜ୍‌ନାଙ୍ଗା, ମି ବିତ୍ରେ ରକାନ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ସତ୍ରୁ କେଇଦ ହେଲାୟ୍‌ କିଦ୍‌ନାନ୍‌ ।”
Сия рек Иисус возмутися духом и свидетелствова и рече: аминь, аминь глаголю вам, яко един от вас предаст Мя.
22 ଜିସୁ ହେ ବିସ୍ରେ ୱେଚ୍‌ଚାନ୍‌, ହେ ବିସ୍ରେ ବୁଦି ବାମ୍‌ଣ୍ଡା ଆଜ଼ି ଚେଲାର୍‌ ହାରି ହୁଡ଼୍‍କାଆଦେଂ ଲାଗାତାର୍‌ ।
Сзирахуся убо между собою ученицы, недоумеющеся, о ком глаголет.
23 ଜିସୁ ଚେଲାର୍‌ ବିତ୍ରେ ରୱାନ୍‌ ଇନେରିଂ ଜିସୁ ଜିଉନଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ଜିସୁ ତିନାବାଗାଂ କୁଚ୍‌ଚି ତିନ୍‌ଜି ମାଚାନ୍‌ ।
Бе же един от ученик Его возлежя на лоне Иисусове, егоже любляше Иисус:
24 ଇଚିସ୍‌ ସିମନ୍‌ ପିତର୍‌ ହେୱାନିଂ ଚଚ୍‍ଚି କିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ହେୱାନ୍‌ ଇନେର୍‌ କାତା ଇନାନ୍ନା, ହେଦାଂ ୱେନ୍‌ବାଟ୍‌ ।”
поману же сему Симон Петр вопросити, кто бы был, о немже глаголет.
25 ହେୱାନ୍‌ ହେ ଲାକେ କୁଚ୍‌ଚି ମାନ୍‌ଞ୍ଜି ଜିସୁ ନେଞ୍ଜେଡାକିତ ଇଡ଼ିୟା ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗ୍‌ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ମାପ୍ରୁ, ହେୱାନ୍‌ ଇନେର୍‌?”
Напад же той на перси Иисусовы, глагола Ему: Господи, кто есть?
26 ଲାଗିଂ ଜିସୁ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଇନେର୍‌ କାଜିଂ ଆନ୍‌ ଇ ରୁଟି ରଞ୍ଜି କ୍ଡୁକ୍‌ନାଂ ଆରି ଇନେରିଂ ହେଦାଂ ହିନାଂ, ହେୱାନ୍‌ ।” ହେବେ ହେୱାନ୍‌ ହେ ରୁଟିତିଂ କ୍ଡୁକ୍‌ଚି ହେଦାଂ ଅଜ଼ି ସିମନ୍‌ ଇସ୍କାରିୟତିୟ ମେହି ଜିହୁଦାଙ୍ଗ୍‌ ହିତାନ୍‌ ।
Отвеща Иисус: той есть, емуже Аз омочив хлеб подам. И омочь хлеб, даде Иуде Симонову Искариотскому.
27 ହେୱାନ୍‌ ରୁଟି ପାୟା ଆତି ପାଚେ ସୟ୍‌ତାନ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ବିତ୍ରେ ହଟାତ୍‌ । ହେବେ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ଇନାକା କିନାକା ମାନାତ୍‌, ହେଦାଂ ବେଗି କିୟା ।”
И по хлебе тогда вниде в онь сатана. Глагола убо ему Иисус: еже твориши, сотвори скоро.
28 ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ତା ଇଦାଂ ଇନାକିଦେଂ ଇଚାନ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଇ କାତା ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍‌, ହେଦାଂ ତିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ କୁଚ୍‌ଚି ମାଚି ଲକୁ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍‌ ପୁନ୍‌ୱାତାର୍‌ ।
Сего же никтоже разуме от возлежащих, к чесому рече ему.
29 ଇନାକିଦେଂକି ଜିହୁଦା ତାକେ ଡାବୁଙ୍ଗ୍‌ମଣା ମାଚିଲେ, ପାର୍ବୁ କାଜିଂ ଇନା ଇନାକା ଲଡ଼ା, ହେଦାଂ କଡ଼୍‌ଦେଂ ଆୱିତିସ୍‌ ଅର୍କିତାରିଂ ଅଲପ୍‍ ଦାନ୍‌ ହିଦେଂ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଇନେ ଇନେର୍‌ ବାବି କିତାର୍‌ ।
Нецыи же мняху, понеже ковчежец имяше Иуда, яко глаголет ему Иисус: купи, еже требуем на праздник: или нищым да нечто даст.
30 ତା ପାଚେ ଇସ୍କାରିୟତିୟ ହେୱାନ୍‌ ରୁଟି ତିନ୍‌ଞ୍ଜି ହେୱାନ୍‌ ହେ ସାଙ୍ଗେ ହସି ହାଚାନ୍‌, ହେ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ନାଣା ସମୁ ।
Приим же он хлеб, абие изыде: бе же нощь. Егда изыде,
31 ହେୱାନ୍‌ ହସି ହାଚି ପାଚେ ଜିସୁ ଇଚାନ୍‌, “ନଙ୍ଗ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ି ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ ପାୟା ଆତାନ୍‌ ଆରି ତା ତାକେ ଇସ୍ୱର୍‌ ପା ପାଦ୍‌ପାୟାଆତାନ୍‌ ।
глагола Иисус: ныне прославися Сын Человеческий, и Бог прославися о Нем:
32 ଜଦି ଇସ୍ୱର୍‌ ତା ତାକେ ପାଦ୍‌ପାୟାଆତିସ୍, ତେବେ ଇସ୍ୱର୍‌ ପା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଜାର୍‌ତାକେ ପାଦ୍‌ ପାୟାନାକା କିନାନ୍‌, ଆରେ ବେଗି ହେୱାନିଂ ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ କିନାନ୍‌ ।”
аще Бог прославися о Нем, и Бог прославит Его в Себе, и абие прославит Его.
33 ଜିସୁ ଇଚାନ୍‌ “ଏ ବପାର୍‌,” ଆନ୍‌ ଆରେ ଅଲପ୍‍ ସମୁ ମି ହୁକେ ମାନାଂ । ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଡେକ୍ତାନାଦେର୍‌; ଆରେ, ଆନ୍‌ ଇମ୍‌ଣି ବାହାତ ହାନାଙ୍ଗା, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ହେ ବାହାତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡୁଦେର୍‌, ଇଦାଂ ଆନ୍‌ ଇନେସ୍‌ ଜିହୁଦି ନେତାର୍‌ ଇଚାର୍‌, ହେ ଲାକେ ନଙ୍ଗ୍‌ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ପା ଇନାଦେରା ।
Чадца, еще с вами мало есмь: взыщете Мене, и якоже рех Иудеом, яко аможе Аз иду, вы не можете приити: и вам глаголю ныне.
34 “ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ରକାନ୍‌ ଆରେ ରକାନିଂ ଜିଉନୱାଟ୍, ଇ ପୁନି ବଲ୍‌ ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗ୍‌ ହିଦ୍‍ନାଙ୍ଗା; ଆନ୍‌ ଇନେସ୍‌ ମିଙ୍ଗ୍‌ ଜିଉ ନତ୍‍ତାଂନା, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ପା ହେ ଲାକେ ରକାନ୍‌ ଆରେ ରକାନିଂ ଜିଉନନାକା ମାନାତ୍‌ ।
Заповедь новую даю вам, да любите друг друга: якоже возлюбих вы, да и вы любите себе:
35 ଜଦି ମିଦାଙ୍ଗ୍‌ ରକାନ୍‌ ଆରେ ରକାନ୍‌ ତାକେ ଜିଉନବାନାକା ମାଚିସ୍‌, ତା ଆତିସ୍‌ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଜେ ନା ଚେଲା, ଇଦାଂ ୱିଜ଼ାକାର୍‌ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ନାର୍‌ ।”
о сем разумеют вси, яко Мои ученицы есте, аще любовь имате между собою.
36 ସିମନ୍‌ ପିତର୍‌ ତାଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ମାପ୍ରୁ, ଏନ୍‌ ଇମେତାକେ ହାନାୟା?” ଜିସୁ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଆନ୍‌ ଇମେତାକେ ହାନାଙ୍ଗା, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ନଙ୍ଗ୍‌ ନା ପାଚେ ପାଚେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡୁଦେର୍‌? ଆନ୍‌ ନି କାଜିଂ ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ ହିନାଙ୍ଗ୍‌ ।”
Глагола Ему Симон Петр: Господи, камо идеши? Отвеща ему Иисус: аможе (Аз) иду, не можеши ныне по Мне ити: последи же по Мне идеши.
37 ପିତର୍‌ ହେୱାନିଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ମାପ୍ରୁ, ଆନ୍‌ ନଙ୍ଗ୍‌ ଇନେକିଦେଂ ନି ପାଚେ ପାଚେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡୁଙ୍ଗ୍‌? ଆନ୍‌ ନି କାଜିଂ ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ ହିଦେଂ ଆଡ୍‌ନାଂ ।”
Глагола Ему Петр: Господи, почто не могу ныне по Тебе ити? (ныне) душу мою за Тя положу.
38 ଜିସୁ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଏନ୍‌ ଇନାକା ନା କାଜିଂ ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ ହିନାୟ୍? ହାତ୍‌ପା ହାତ୍‌ପା ଆନ୍‌ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ୱେଚ୍‍ଚାନାଙ୍ଗା, ଗାଞ୍ଜା କୁଜ଼ୁ କ୍ଡେନିହିଂ ଏନ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ତିନିହଟ୍‌ ପାର୍ତି କିଦୁୟ୍‌ ।”
Отвеща ему Иисус: душу ли твою за Мя положиши? Аминь, аминь глаголю тебе: не возгласит алектор, дондеже отвержешися Мене трищи.

< ଜହନ୍‌ 13 >