< ଜହନ୍‌ 11 >

1 ବେତ୍‌ନିୟା ନିକାନ୍‌ ଲାଜାର୍‌ ତର୍‌ଦାକାନ୍‌ ରୱାନ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ବେମାର୍‌ ମାଚାନ୍‌; ମରିୟମ୍‌ ଆରି ତା ତଣ୍‌ଦେହି ମାର୍ତା ହେ ନାସ୍ତ ମାଚିକ୍‌ ।
ଅନନ୍ତରଂ ମରିଯମ୍ ତସ୍ୟା ଭଗିନୀ ମର୍ଥା ଚ ଯସ୍ମିନ୍ ୱୈଥନୀଯାଗ୍ରାମେ ୱସତସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଗ୍ରାମେ ଇଲିଯାସର୍ ନାମା ପୀଡିତ ଏକ ଆସୀତ୍|
2 ଇ ମରିୟମ୍‌ ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍‌ କାଲ୍‌ ଜପି ବାସ୍‌ନା ଚିକାଣ୍‌ତାଂ ନେନ୍‌ଦି ତା ତେମୁଲ୍‌ତାଂ ତା ପାନା ନୁଜ଼୍‌ଜି ମାଚାତ୍‌ ତା ଟଣ୍ଡାହି ଲାଜାର୍‌ ବେମାର୍‌ ମାଚାନ୍‌,
ଯା ମରିଯମ୍ ପ୍ରଭୁଂ ସୁଗନ୍ଧିତେଲୈନ ମର୍ଦ୍ଦଯିତ୍ୱା ସ୍ୱକେଶୈସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ସମମାର୍ଜତ୍ ତସ୍ୟା ଭ୍ରାତା ସ ଇଲିଯାସର୍ ରୋଗୀ|
3 ଲାଗିଂ ହେ ତଣ୍‌ଦେକ୍‌ ତା ତାକେ କାବୁର୍‌ ପକ୍ତିକ୍‌, “ମାପ୍ରୁ, ହୁଡ଼ା, ଇନେରିଂ ଏନ୍‌ ୱାରି କିନାୟା, ହେୱାନ୍‌ ବେମାର୍‍ତ ମାନାନ୍‌ ।”
ଅପରଞ୍ଚ ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ପ୍ରୀଯତେ ସ ଏୱ ପୀଡିତୋସ୍ତୀତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ତସ୍ୟ ଭଗିନ୍ୟୌ ପ୍ରେଷିତୱତ୍ୟୌ|
4 ଇ କାବୁର୍‌ ଜିସୁ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ଇଚାନ୍‌, “ଇ ରଗ୍‌ତ ଲାଜାର୍‌ ହାଉନ୍‌, ମାତର୍‌ ମାପ୍ରୁତି ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ କାଜିଂ, ଇନେସ୍‌କି ଇ ଲାକେ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ ପାୟା ଆନାର୍‌ ।”
ତଦା ଯୀଶୁରିମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱାକଥଯତ ପୀଡେଯଂ ମରଣାର୍ଥଂ ନ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ରସ୍ୟ ମହିମପ୍ରକାଶାର୍ଥଞ୍ଚ ଜାତା|
5 ଜିସୁ ମାର୍ତା, ମରିୟମ୍‌ ତା ତଣ୍‌ଦେହି ଆରେ ଲାଜାର୍‌ତିଂ ଜିଉ ନଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ।
ଯୀଶୁ ର୍ୟଦ୍ୟପିମର୍ଥାଯାଂ ତଦ୍ଭଗିନ୍ୟାମ୍ ଇଲିଯାସରି ଚାପ୍ରୀଯତ,
6 ଆତିସ୍‌ପା, ଲାଜାର୍‌ ବେମାର୍‍ତ ମାନାନ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ହେୱାନ୍‌ ୱେଚାନ୍, ହେ ପାଦ୍‌ନା ହେୱାନ୍‌ ଇମ୍‌ଣି ବାହାତ ମାଚାନ୍‌, ହେ ବାହାତ ଆରେ ରି ଦିନ୍‌ ମାଚାନ୍‌ ।
ତଥାପି ଇଲିଯାସରଃ ପୀଡାଯାଃ କଥଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯତ୍ର ଆସୀତ୍ ତତ୍ରୈୱ ଦିନଦ୍ୱଯମତିଷ୍ଠତ୍|
7 ତା ପାଚେ ଜିସୁ ଚେଲାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଜାଡ ଆସେଙ୍ଗ୍‌ ଆରେ ରଗ ଜିହୁଦା ଦେସ୍‌ତ ମାସ୍‌ଦି ହାନାସ୍‍ ।”
ତତଃ ପରମ୍ ସ ଶିଷ୍ୟାନକଥଯଦ୍ ୱଯଂ ପୁନ ର୍ୟିହୂଦୀଯପ୍ରଦେଶଂ ଯାମଃ|
8 ଚେଲାର୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାର୍‌, “ଏ ଗୁରୁ,” ଜିହୁଦିର୍‌ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କେତ୍‌ଦିନ୍‌ ଆଗେ ଇଡ଼୍‌କାଦେଂ ସେସ୍ଟା କିଜ଼ି ମାନ୍‍ଚାର୍, “ଆରେ ଏନ୍‌ ଆରି ରଗ ହେବେ ହାନାୟା?”
ତତସ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ହେ ଗୁରୋ ସ୍ୱଲ୍ପଦିନାନି ଗତାନି ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତ୍ୱାଂ ପାଷାଣୈ ର୍ହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାସ୍ତଥାପି କିଂ ପୁନସ୍ତତ୍ର ଯାସ୍ୟସି?
9 ଜିସୁ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ୱେଡ଼ାଲିଂ ଇନାକା ବାର ଗଣ୍ଟା ଆକାୟ୍‌? ଇନେର୍‌ ୱେଡ଼ାଲିଂ ତାଙ୍ଗ୍‍ତିସ୍‍ ଉଜ଼୍‌ର୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍‌ ଇ ପୁର୍ତିନି ଅଜଡ଼୍‌ ହୁଡ଼୍‌ନାନ୍‌;
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ଏକସ୍ମିନ୍ ଦିନେ କିଂ ଦ୍ୱାଦଶଘଟିକା ନ ଭୱନ୍ତି? କୋପି ଦିୱା ଗଚ୍ଛନ୍ ନ ସ୍ଖଲତି ଯତଃ ସ ଏତଜ୍ଜଗତୋ ଦୀପ୍ତିଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତି|
10 ମାତର୍‌ ନାଣା ତାଙ୍ଗ୍‍ତିସ୍ ହେୱାନ୍‌ ଉଜ଼୍‌ନାନ୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ୱାସ୍କିତ ଅଜଡ଼୍‌ ହିଲୁତ୍‌ ।”
କିନ୍ତୁ ରାତ୍ରୌ ଗଚ୍ଛନ୍ ସ୍ଖଲତି ଯତୋ ହେତୋସ୍ତତ୍ର ଦୀପ୍ତି ର୍ନାସ୍ତି|
11 ଜିସୁ ଇ ୱିଜ଼ୁ କାତା ଇଚି ପାଚେ ହେୱାରିଂ ଆରେ ଇଚାନ୍‌, “ମା ବନ୍ଦୁ ଲାଜାର୍‌ ହୁଞ୍ଜ୍‌ନାନା, ମାତର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ହୁନ୍‌ଚାକାନିଂ ନିକ୍‍ନି କାଜିଂ ଆନ୍‌ ହାନାଙ୍ଗା ।”
ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ତାନୱଦଦ୍, ଅସ୍ମାକଂ ବନ୍ଧୁଃ ଇଲିଯାସର୍ ନିଦ୍ରିତୋଭୂଦ୍ ଇଦାନୀଂ ତଂ ନିଦ୍ରାତୋ ଜାଗରଯିତୁଂ ଗଚ୍ଛାମି|
12 ହେବେତାଂ ଚେଲାହିର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍‌, ମାପ୍ରୁ, “ଜଦି ହେୱାନ୍‌ ହୁନ୍‍ଚାନ୍‍ନା ତା ଆତିସ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ଉଜ୍‌ ଆନାନ୍‌ ।”
ଯୀଶୁ ର୍ମୃତୌ କଥାମିମାଂ କଥିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ରାମାର୍ଥଂ ନିଦ୍ରାଯାଂ କଥିତୱାନ୍ ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟା ଅକଥଯନ୍,
13 ଜିସୁ ଲାଜାର୍‌ ହାତି ବିସ୍ରେ ଇଚାନ୍‌, ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ହୁନ୍‌ଞ୍ଜ୍‌ନି ବିସ୍ରେ ଇଚାନ୍‌ ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍‌ ବାବିକିତାର୍ ।
ହେ ଗୁରୋ ସ ଯଦି ନିଦ୍ରାତି ତର୍ହି ଭଦ୍ରମେୱ|
14 ହେଦାଂ କାଜିଂ ଜିସୁ ହେ ପାଦ୍‌ନା ହେୱାରିଂ ହାର୍‍ଦାଂ ଇଚାନ୍‌, “ଲାଜାର୍‌ ହାତାନ୍‍ନା;
ତଦା ଯୀଶୁଃ ସ୍ପଷ୍ଟଂ ତାନ୍ ୱ୍ୟାହରତ୍, ଇଲିଯାସର୍ ଅମ୍ରିଯତ;
15 ଆରେ, ଆନ୍‌ ଜେ ହେବାତ ହିଲ୍‍ୱିତିସ୍, ଇଦାଂ ଲାଗିଂ ମି କାଜିଂ ୱାରି କିନାଙ୍ଗା, ଇନେସ୍‌କି ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ପାର୍ତି କିନାଦେର୍‌; ମାତର୍‌ ଜାଡୁ, ଆସେଙ୍ଗ୍‌ ତା କଚଣ୍‌ ହାନାସ୍ ।”
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ଯଥା ପ୍ରତୀଥ ତଦର୍ଥମହଂ ତତ୍ର ନ ସ୍ଥିତୱାନ୍ ଇତ୍ୟସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତମ୍ ଆହ୍ଲାଦିତୋହଂ, ତଥାପି ତସ୍ୟ ସମୀପେ ଯାମ|
16 ହେବେତାଂ ତମା, ଇନେରିଂ ଦିଦୁମ୍‌ ଇଞ୍ଜି ଇନାର୍‌, ହେୱାନ୍‌ ଜାର୍‌ ହାଙ୍ଗ୍‌ ଚେଲାହିରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଜାଡୁ ଆସେଙ୍ଗ୍‌ ପା ଗୁରୁ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି ତା ଲାହାଂ ହାନାସ୍‍ ।”
ତଦା ଥୋମା ଯଂ ଦିଦୁମଂ ୱଦନ୍ତି ସ ସଙ୍ଗିନଃ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅୱଦଦ୍ ୱଯମପି ଗତ୍ୱା ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମ୍ରିଯାମହୈ|
17 ଜିସୁ ବେତ୍‌ନ୍ୟାତ ଏକିସ୍‌ ୱେଚାନ୍ ଜେ, ହେୱାନ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ତ ଇଡ଼୍‌ଜି ଚାରି ଦିନ୍‌ ଆତାତ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ତ ଇଟ୍ୟା ଆତାନେ ।
ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ଇଲିଯାସରଃ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପନାତ୍ ଚତ୍ୱାରି ଦିନାନି ଗତାନୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|
18 ବେତ୍‌ନିୟା ଜିରୁସାଲମ୍‌ କଚଣ୍‌ତ ମାଚାତ୍‌, ଆନ୍‌ମାନ୍‌ତାଂ ତିନି କିଲମିଟର୍‌ ଦେହା;
ୱୈଥନୀଯା ଯିରୂଶାଲମଃ ସମୀପସ୍ଥା କ୍ରୋଶୈକମାତ୍ରାନ୍ତରିତା;
19 ଆରେ, ଜିହୁଦି ଦେସ୍‌ନି ହେନି ମାନାୟ୍‌ ବିତ୍ରେ ମାର୍ତା ଆରି ମରିୟମ୍‌ତିଂ ହେୱାର୍‌ତି ଟଣ୍ଡେନ୍‌ ବିସ୍ରେ ଦୁକ୍‌ଜାଣାଇ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ କାଜିଂ ହେୱାର୍‌ କଚଣ୍‌ ୱାଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
ତସ୍ମାଦ୍ ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯା ମର୍ଥାଂ ମରିଯମଞ୍ଚ ଭ୍ୟାତୃଶୋକାପନ୍ନାଂ ସାନ୍ତ୍ୱଯିତୁଂ ତଯୋଃ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍|
20 ହେବେତାଂ ଜିସୁ ୱାନାନା ଇଞ୍ଜି ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ମାର୍ତା ୱେଚାତ୍, ହେ ପାଦ୍‌ନା ହେଦେଲ୍‌ ବେଟାଆଦେଂ ହାତାତ୍‌, ମାତର୍‌ ମରିୟମ୍‌ ଇଞ୍ଜ ମାଚାନ୍‌
ମର୍ଥା ଯୀଶୋରାଗମନୱାର୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱୈୱ ତଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅକରୋତ୍ କିନ୍ତୁ ମରିଯମ୍ ଗେହ ଉପୱିଶ୍ୟ ସ୍ଥିତା|
21 ମାର୍ତା ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାତ୍‌, “ମାପ୍ରୁ ଜଦି ଏନ୍‌ ଇବେ ୱାଜ଼ି ମାଚିସ୍‌, ତା ଆତିସ୍‌ ନା ଟଣ୍ଡେନ୍‌ ହାୱାତାନ୍‍ମା,
ତଦା ମର୍ଥା ଯୀଶୁମୱାଦତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଯଦି ଭୱାନ୍ ଅତ୍ରାସ୍ଥାସ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ମମ ଭ୍ରାତା ନାମରିଷ୍ୟତ୍|
22 ମାତର୍‌ ନଙ୍ଗ୍‌ ପା ଆନ୍‌ ପୁନାଙ୍ଗ୍‌, ମାତର୍‌ ଏନ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ତିଂ ଇନାକାପା ଏନ୍‍ନାୟ୍, ଇସ୍ୱର୍‌ ଜେ ହେଦାଂ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ହିଦ୍‌ନାନ୍‌ ।”
କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀମପି ଯଦ୍ ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟତେ ଈଶ୍ୱରସ୍ତଦ୍ ଦାସ୍ୟତୀତି ଜାନେଽହଂ|
23 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ମି ଟଣ୍ଡେନ୍‌ ଆରେ ଜିବୁନ୍‌ ପାୟା ଆଜ଼ି ନିଙ୍ଗ୍‌ନାନ୍‌ ।”
ଯୀଶୁରୱାଦୀତ୍ ତୱ ଭ୍ରାତା ସମୁତ୍ଥାସ୍ୟତି|
24 ମାର୍ତା ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାତ୍‌, “ହେୱାନ୍‌ ଜେ ହାରିହାରା ଦିନ୍‍ତ ଆରେ ନିଂନି ସମୁତ ନିଙ୍ଗ୍‌ନାନ୍‌ ଇଦାଂ ଆନ୍‌ ପୁନାଙ୍ଗ୍‌ ।”
ମର୍ଥା ୱ୍ୟାହରତ୍ ଶେଷଦିୱସେ ସ ଉତ୍ଥାନସମଯେ ପ୍ରୋତ୍ଥାସ୍ୟତୀତି ଜାନେଽହଂ|
25 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ଆନ୍‌ ଆରେ ନିଂନାକାଂ ଆରି ଜିବୁନ୍‌, ଇନେର୍‌ ନା କଚଣ୍‌ ପାର୍ତି କିଦ୍‌ନାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ଜଦି ହାନାନ୍, ଆତିସ୍‌ପା ହେୱାନ୍‌ ଜିନାନ୍‌,
ତଦା ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ଅହମେୱ ଉତ୍ଥାପଯିତା ଜୀୱଯିତା ଚ ଯଃ କଶ୍ଚନ ମଯି ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ମୃତ୍ୱାପି ଜୀୱିଷ୍ୟତି;
26 ଆରେ ଇନେର୍‌କି ଜିନାନ୍‌ ଆରି ନାବେ ପାର୍ତି କିନାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ମୁଡ଼୍‌କେ ହାଉନ୍; ଇଦାଂ ଇନାକା ପାର୍ତି କିନାଦେରା?” (aiōn g165)
ଯଃ କଶ୍ଚନ ଚ ଜୀୱନ୍ ମଯି ୱିଶ୍ୱସିତି ସ କଦାପି ନ ମରିଷ୍ୟତି, ଅସ୍ୟାଂ କଥାଯାଂ କିଂ ୱିଶ୍ୱସିଷି? (aiōn g165)
27 ମାର୍‌ତା ହେୱାନିଂ ଇଚାତ୍‌, “ଆଁ, ମାପ୍ରୁ, ଇନେର୍‌କି ପୁର୍ତିତ ୱାନାକା ମାଚାତ୍‌, ଏନ୍‌ ଜେ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି ହେ କ୍ରିସ୍ଟ, ଇଦାଂ ନା ପାର୍ତି ।”
ସାୱଦତ୍ ପ୍ରଭୋ ଯସ୍ୟାୱତରଣାପେକ୍ଷାସ୍ତି ଭୱାନ୍ ସଏୱାଭିଷିକ୍ତ୍ତ ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ର ଇତି ୱିଶ୍ୱସିମି|
28 ଇଦାଂ ଇଚି ପାଚେ ମାର୍‌ତା ହାଲ୍‌ଜି ଜାର୍‌ ତଣ୍‌ଦେଲ୍‌ ମରିୟମ୍‌ତିଂ ଡ଼ୁଗ୍‌ଜି କୁକ୍‌ଚି ଇଚାତ୍‌, “ଗୁରୁ ୱାତାନେ ଆରେ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କୁକ୍ତାନାନା ।”
ଇତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସା ଗତ୍ୱା ସ୍ୱାଂ ଭଗିନୀଂ ମରିଯମଂ ଗୁପ୍ତମାହୂଯ ୱ୍ୟାହରତ୍ ଗୁରୁରୁପତିଷ୍ଠତି ତ୍ୱାମାହୂଯତି ଚ|
29 ହେୱାନ୍‌ ଇଦାଂ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ବେଗି ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ତା କଚଣ୍‌ ହାଚାର୍‌ ।
କଥାମିମାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସା ତୂର୍ଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ୍|
30 ଜିସୁ ହେ ପାଦ୍‌ନା ନାସ୍‌କୁ ବିତ୍ରେ ୱାୱାଦାଙ୍ଗ୍ ମାଚାନ୍‌, ମାତର୍‌ ମାର୍ତା ହେୱେନିଂ ଇମ୍‌ଣି ବାହାତ ବେଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେପାତେକ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ହେ ବାହାତ ମାଚାତ୍‌ ।
ଯୀଶୁ ର୍ଗ୍ରାମମଧ୍ୟଂ ନ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଯତ୍ର ମର୍ଥା ତଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅକରୋତ୍ ତତ୍ର ସ୍ଥିତୱାନ୍|
31 ବାଟିଙ୍ଗ୍‌ ଇମ୍‌ଣି ଜିହୁଦିର୍‌ ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜ ମାନ୍‍ଞ୍ଜି ତାଙ୍ଗ୍‌ କ୍ଡପ୍‍କିସ୍‍ ମାଚାର୍‍, ହେୱାର୍‌ ମରିୟମ୍‌ତିଂ ବେଗି ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ହସିହାନାକା ହୁଡ଼୍‌ଜି, ହେଦେଲ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ କଚଣ୍‌ତ ଆଡ଼୍‍ବିନି କାଜିଂ ହାନାରା, ଇଦାଂ ମାନେ କିଜ଼ି ହେ ପାଚେ ପାଚେ ହାଚାର୍‌ ।
ଯେ ଯିହୂଦୀଯା ମରିଯମା ସାକଂ ଗୃହେ ତିଷ୍ଠନ୍ତସ୍ତାମ୍ ଅସାନ୍ତ୍ୱଯନ ତେ ତାଂ କ୍ଷିପ୍ରମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ଗଚ୍ଛନ୍ତିଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ୱ୍ୟାହରନ୍, ସ ଶ୍ମଶାନେ ରୋଦିତୁଂ ଯାତି, ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ତେ ତସ୍ୟାଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଅଗଚ୍ଛନ୍|
32 ହେବେତାଂ ଜିସୁ ଇମ୍‌ଣି ବାହାତ ମାଚାନ୍‌, ମରିୟମ୍‌ ହେ ବାହାତ ଏକିସ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ହୁଡ଼୍‌ଜି ହେ କାଲ୍‌କୁ ତାରେନ୍‌ ଗୁର୍‌ଜି ଇଚାତ୍‌, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ଜଦି ଏନ୍‌ ଇବେ ଏକାୱାତାୟ୍‌ଚି, ତା ଆତିସ୍‌ ନା ଟଣ୍ଡେନ୍‌ ହାୱାତାନ୍‍ମା ।”
ଯତ୍ର ଯୀଶୁରତିଷ୍ଠତ୍ ତତ୍ର ମରିଯମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା ୱ୍ୟାହରତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ଯଦି ଭୱାନ୍ ଅତ୍ରାସ୍ଥାସ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ମମ ଭ୍ରାତା ନାମରିଷ୍ୟତ୍|
33 ଲାଗିଂ, ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଆରି ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ୱାଜ଼ି ମାଚି ଜିହୁଦିରିଂ ଆଡ଼୍‌ବାନାକା ହୁଡ଼୍‌ଜି ଜିବୁନ୍‌ତାଂ ରାସ୍‌ ଇଚାନ୍‌, ଆରେ କାମାୟ୍‌ ପୁରା କିନି କାଜିଂ ହିର୍ଜାଆଜ଼ି ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌,
ଯୀଶୁସ୍ତାଂ ତସ୍ୟାଃ ସଙ୍ଗିନୋ ଯିହୂଦୀଯାଂଶ୍ଚ ରୁଦତୋ ୱିଲୋକ୍ୟ ଶୋକାର୍ତ୍ତଃ ସନ୍ ଦୀର୍ଘଂ ନିଶ୍ୱସ୍ୟ କଥିତୱାନ୍ ତଂ କୁତ୍ରାସ୍ଥାପଯତ?
34 “ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇମେତାକେ ଇଡ଼୍‌ତାଦେର୍ଣ୍ଣା?” ହେୱାର୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାର୍‌, “ମାପ୍ରୁ ୱାଜ଼ି ହୁଡ଼ା ।”
ତେ ୱ୍ୟାହରନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟତୁ|
35 ଜିସୁ ଆଡ଼୍‌ବାତାନ୍‌ ।
ଯୀଶୁନା କ୍ରନ୍ଦିତଂ|
36 ହେବେତାଂ ଜିହୁଦିର୍‌ ଇଚାର୍‌, “ହୁଡ଼ାଟ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇନେସ୍‌ ଜିଉନଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ।”
ଅତଏୱ ଯିହୂଦୀଯା ଅୱଦନ୍, ପଶ୍ୟତାଯଂ ତସ୍ମିନ୍ କିଦୃଗ୍ ଅପ୍ରିଯତ|
37 ମାତର୍‌ ହେୱାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ଇଚାର୍‌, “ଇ ଇମ୍‌ଣି ମାନାୟ୍‌ ହେ କାଣାଂ କାଣ୍‌କୁ ସାକ୍ତି ହିୱାଦାଂ ମାଚାନ୍‌ କି? ହେୱାନ୍‌ ଇନାକା ଇୱାନ୍ତି ହାକି ପା ଜିପ୍‍ତେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍‌ୱାତାନ୍‌ମା?”
ତେଷାଂ କେଚିଦ୍ ଅୱଦନ୍ ଯୋନ୍ଧାଯ ଚକ୍ଷୁଷୀ ଦତ୍ତୱାନ୍ ସ କିମ୍ ଅସ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁଂ ନିୱାରଯିତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍?
38 ହେବେତାଂ ଜିସୁ ଆରେ ରଗ ୱାସ୍କିତାଂ ରିସା ଆଜ଼ି ଦୁଗେର୍‌ କଚଣ୍‌ତ ୱାତାନ୍‍, ହେଦାଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍‌ ପାରା, ଆରେ ତା ମୁମ୍‌ଦ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍‌ କାଲ୍‌ ମାଚାତ୍‌ ।
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପୁନରନ୍ତର୍ଦୀର୍ଘଂ ନିଶ୍ୱସ୍ୟ ଶ୍ମଶାନାନ୍ତିକମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ୍| ତତ୍ ଶ୍ମଶାନମ୍ ଏକଂ ଗହ୍ୱରଂ ତନ୍ମୁଖେ ପାଷାଣ ଏକ ଆସୀତ୍|
39 ଜିସୁ ବଲ୍‌ ହିତାନ୍‌ ଇ କାଲ୍‌ ଗୁଚାୟ୍‍ କିୟାଟ୍‌ । ହାତି ମାନାୟ୍‌ତିଂ ତଣ୍‌ଦେହି, ମାର୍ତା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାତ୍‌, “ମାପ୍ରୁ, ହେୱେନ୍‌ ଗାନ୍ଦାଆତାନେ, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱେନ୍‌ ଚାରି ଦିନ୍‌ ଆତାତ୍‌ ହାତାନେ ।”
ତଦା ଯୀଶୁରୱଦଦ୍ ଏନଂ ପାଷାଣମ୍ ଅପସାରଯତ, ତତଃ ପ୍ରମୀତସ୍ୟ ଭଗିନୀ ମର୍ଥାୱଦତ୍ ପ୍ରଭୋ, ଅଧୁନା ତତ୍ର ଦୁର୍ଗନ୍ଧୋ ଜାତଃ, ଯତୋଦ୍ୟ ଚତ୍ୱାରି ଦିନାନି ଶ୍ମଶାନେ ସ ତିଷ୍ଠତି|
40 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ଜଦି ଏନ୍‌ ପାର୍ତି କିନାୟା, ତା ଆତିସ୍‌ ଇସ୍ୱର୍ତି ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ ହୁଡ଼୍‌ନାଦେର୍‌, ଇଦାଂ ଇନାକା ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ୱେଚ୍‍ୱାତାଙ୍ଗ୍ ।”
ତଦା ଯୀଶୁରୱାଦୀତ୍, ଯଦି ୱିଶ୍ୱସିଷି ତର୍ହୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମପ୍ରକାଶଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟସି କଥାମିମାଂ କିଂ ତୁଭ୍ୟଂ ନାକଥଯଂ?
41 ହେବେତାଂ ହେୱାର୍‌ କାଲ୍‌ ନେକ୍‍ତାର୍ ଆରେ, ଜିସୁ ଜପି ହୁଡ଼୍‌ଜି ଇଚାନ୍‌, “ଆବା, ଏନ୍‌ ନା ପାର୍ତାନା ୱେଚାୟ୍ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍‌ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଜୁୱାର୍‌ ହିଦ୍‍ନାଙ୍ଗା ।
ତଦା ମୃତସ୍ୟ ଶ୍ମଶାନାତ୍ ପାଷାଣୋଽପସାରିତେ ଯୀଶୁରୂର୍ଦ୍ୱ୍ୱଂ ପଶ୍ୟନ୍ ଅକଥଯତ୍, ହେ ପିତ ର୍ମମ ନେୱେସନମ୍ ଅଶୃଣୋଃ କାରଣାଦସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱାଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦାମି|
42 ଏନ୍‌ ଜେ ନିତ୍ରେ ନା ପାର୍ତାନା ୱେନ୍‍ଞ୍ଜି ମାନାୟା, ଇଦାଂ ଆନ୍‌ ପୁଚାଙ୍ଗ୍‌ନା; ମାତର୍‌ ଇମ୍‌ଣି ମାନାୟାର୍‌ ଚାରିବେଣ୍‌ତାଂ ନିଲ୍‌ତାର୍ଣ୍ଣା, ଏନ୍‌ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ପକ୍‌ତାତାୟ୍‌ନା ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍‌ ଇନେସ୍‌କି ପାର୍ତି କିଦ୍‌ନାର୍‌, ଇଦାଂ ଲାଗିଂ ହେୱାର୍‌ କାଜିଂ ଆନ୍‌ ଇଦାଂ ଇନ୍‌ଚାଙ୍ଗ୍‌ ।”
ତ୍ୱଂ ସତତଂ ଶୃଣୋଷି ତଦପ୍ୟହଂ ଜାନାମି, କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ମାଂ ଯତ୍ ପ୍ରୈରଯସ୍ତଦ୍ ଯଥାସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥିତା ଲୋକା ୱିଶ୍ୱସନ୍ତି ତଦର୍ଥମ୍ ଇଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦାମି|
43 ଇଦାଂ ଇଚି ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ ହିର୍‍ବାତାନ୍, “ଲାଜାର୍‌, ହସି ୱା ।”
ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈରାହ୍ୱଯତ୍, ହେ ଇଲିଯାସର୍ ବହିରାଗଚ୍ଛ|
44 ହେୱାନ୍‌ ହସି ୱାତାନ୍; ତା କେଇ ଆରି ପାନା ଦୁଗେର୍‍ ହେନ୍ଦ୍ରାତାଂ ଗାଚ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ଆରେ, ତା ମୁମ୍‌ଦ ଇଚୁକ୍‌ ତୁୱାଲ୍‌ ହୁର୍‌ପିସ୍‌ ମାଚାର୍‌ । ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଇୱାନ୍ତି ଗାଚ୍‌ଚାକା ରିକ୍‌ଚି ତାଙ୍ଗ୍‌ଜି ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ହିୟାଟ୍‌ ।”
ତତଃ ସ ପ୍ରମୀତଃ ଶ୍ମଶାନୱସ୍ତ୍ରୈ ର୍ବଦ୍ଧହସ୍ତପାଦୋ ଗାତ୍ରମାର୍ଜନୱାସସା ବଦ୍ଧମୁଖଶ୍ଚ ବହିରାଗଚ୍ଛତ୍| ଯୀଶୁରୁଦିତୱାନ୍ ବନ୍ଧନାନି ମୋଚଯିତ୍ୱା ତ୍ୟଜତୈନଂ|
45 ଆରେ, ଜିହୁଦିର୍‌ ବିତ୍ରେ ଆଦେକ୍‌, ଇଚିସ୍‌ ଇମ୍‌ଣାକାର୍‌ ମରିୟମ୍‌ କଚଣ୍‌ ୱାଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେୱାର୍‌ ଜିସୁତି କାରୁମ୍‌ ହୁଡ଼୍‌ଜି ମାଚାର୍‌, ଆରି ହେୱାର୍‌ ତାତାକେ ପାର୍ତି କିତାର୍‌;
ମରିଯମଃ ସମୀପମ୍ ଆଗତା ଯେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାସ୍ତଦା ଯୀଶୋରେତତ୍ କର୍ମ୍ମାପଶ୍ୟନ୍ ତେଷାଂ ବହୱୋ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍,
46 ମାତର୍‌, ହେୱାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍‌ ଇନେର୍‌ ପାରୁସିର୍‌ କଚଣ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି, ଜିସୁ ଇନାକା ଇନାକା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ହେୱିଜ଼ୁ ହେୱାରିଂ ଜାଣାୟ୍‌ କିତାର୍‌ ।
କିନ୍ତୁ କେଚିଦନ୍ୟେ ଫିରୂଶିନାଂ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ଯୀଶୋରେତସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣୋ ୱାର୍ତ୍ତାମ୍ ଅୱଦନ୍|
47 ହେବେତାଂ ମୁଡ଼୍‌ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍‌ ଆରି ପାରୁସିର୍‌ ଗାଜା କୁଟୁମ୍‍ କୁକ୍‌ଚି ଇଚାର୍‌, “ଆସେଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକା କିତାସ୍‍ନା? ଇ ମାନାୟ୍‌ ତ ଆଦିକ୍‌ କାବା କାମାୟ୍‌ କିନାନା ।
ତତଃ ପରଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଃ ଫିରୂଶିନାଶ୍ଚ ସଭାଂ କୃତ୍ୱା ୱ୍ୟାହରନ୍ ୱଯଂ କିଂ କୁର୍ମ୍ମଃ? ଏଷ ମାନୱୋ ବହୂନ୍ୟାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି କରୋତି|
48 ଜଦି ଆସେଙ୍ଗ୍‌ ହେୱାନିଂ ଇ ଲାକେ ପିସ୍ତିହିନାସ୍, ତା ଆତିସ୍‌ ୱିଜ଼ାର୍‌ ତା ତାକେ ପାର୍ତି କିତାର୍‌, ଆରେ ରମିୟର୍‍ ୱାଜ଼ି ମାଦାଂ ଇ ମନ୍ଦିର୍‌ ଆରି ଜାତିତିଂ ରି କୁଦାତିଂ ନସ୍ଟ କିତାର୍‌ ।”
ଯଦୀଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ୱାରଯାମସ୍ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟନ୍ତି ରୋମିଲୋକାଶ୍ଚାଗତ୍ୟାସ୍ମାକମ୍ ଅନଯା ରାଜଧାନ୍ୟା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ରାଜ୍ୟମ୍ ଆଛେତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
49 ମାତର୍‌ ହେୱାର୍‌ ବିତ୍ରେ ହେ ବାର୍ହୁ କାଜିଂ, ବାଚିକିୟା ଆଜ଼ି ମାଚି ମୁଡ଼୍‌ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍‌ କୟାପା ଇଚାନ୍‌, “ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଏଚେକ୍‌ ବକ୍‌ୱା! ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇଦାଂ ବୁଜା ଆଉଦେରା;
ତଦା ତେଷାଂ କିଯଫାନାମା ଯସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱତ୍ସରେ ମହାଯାଜକପଦେ ନ୍ୟଯୁଜ୍ୟତ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱଦଦ୍ ଯୂଯଂ କିମପି ନ ଜାନୀଥ;
50 ୱିଜ଼ୁ ଜାତି ୱିଜ଼୍‌ୱାଦାଂ ମାନାୟାର୍‌ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍‌ ଜେ ହାନାକା ମି ପାକ୍ୟାତାଂ ହାର୍‌, ଇଦାଂ ପା ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ବୁଜା ଆଉଦେରା ।”
ସମଗ୍ରଦେଶସ୍ୟ ୱିନାଶତୋପି ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାର୍ଥମ୍ ଏକସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ମରଣମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ମଙ୍ଗଲହେତୁକମ୍ ଏତସ୍ୟ ୱିୱେଚନାମପି ନ କୁରୁଥ|
51 କୟାପା ଇଦାଂ ନିଜେ ମାନ୍ତ ଇନ୍‌ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍‌ ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ହେ ବାର୍ହୁନି ମୁଡ଼୍‌ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍‌ ଆଜ଼ି ମାଚିଲେ ଇ ବେଣ୍‌ବାକ୍‌ଣାୟ୍‌କିନାକାନ୍‌ ତା ୱେଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍‌, ଜିସୁ ୱେଚ୍‌ଚି ମାଚାନ୍‌ ଜେ ରାଜିନି ଜିହୁଦି ଜାତିନି ଇଚିସ୍‌,
ଏତାଂ କଥାଂ ସ ନିଜବୁଦ୍ଧ୍ୟା ୱ୍ୟାହରଦ୍ ଇତି ନ,
52 ଆରେ କେବଲ୍‌ ହେ ଜାତି କାଜିଂ ଆକାୟ୍‌, ମତର୍‌ ଇସ୍ୱର୍ତି ଚିନ୍‍ବିନ୍‍ ହିମ୍‌ଣାକାଂ ପା ରୁଣ୍ଡାୟ୍‌ କିଜ଼ି ରବେ କିନି କାଜିଂ ହାଦେଂ ହାନାନା, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଇ ବେଣ୍‌ବାକ୍‌ଣାୟ୍‌କିନାକା ଇଚାନ୍‌ ।
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୂସ୍ତଦ୍ଦେଶୀଯାନାଂ କାରଣାତ୍ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟତି, ଦିଶି ଦିଶି ୱିକୀର୍ଣାନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାନ୍ ସଂଗୃହ୍ୟୈକଜାତିଂ କରିଷ୍ୟତି ଚ, ତସ୍ମିନ୍ ୱତ୍ସରେ କିଯଫା ମହାଯାଜକତ୍ୱପଦେ ନିଯୁକ୍ତଃ ସନ୍ ଇଦଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ କଥିତୱାନ୍|
53 ଲାଗିଂ ହେ ନାଜିଂତାଂ ଜିହୁଦି ନେତାର୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଅସ୍ତେଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜି କୁଟ୍‌ କିତାର୍‌ ।
ତଦ୍ଦିନମାରଭ୍ୟ ତେ କଥଂ ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତୀତି ମନ୍ତ୍ରଣାଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ପ୍ରାରେଭିରେ|
54 ଲାଗିଂ, ଜିସୁ ଜିହୁଦିର୍‌ ବିତ୍ରେ ଆରେ ଡିହାଆୱାଦାଂ ବୁଲାଚାଲା ଆୱାତାନ୍‌, ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ହେ ବାହାତାଂ ହସିହାଲ୍‍ଜି ବାଟାନି କଚଣ୍‌ ମାନି ନିପ ଏପ୍ରୟିମ୍‌ ତର୍‌ଦି ର ବସ୍ତିତ ହାଚାନ୍‌, ଆରେ ହେୱେନ୍‌ ଚେଲାର୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ହେବେ ମାନ୍‌ଗାତାନ୍ ।
ଅତଏୱ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୀଶୁଃ ସପ୍ରକାଶଂ ଗମନାଗମନେ ଅକୃତ୍ୱା ତସ୍ମାଦ୍ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାନ୍ତରସ୍ୟ ସମୀପସ୍ଥାଯିପ୍ରଦେଶସ୍ୟେଫ୍ରାଯିମ୍ ନାମ୍ନି ନଗରେ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାକଂ କାଲଂ ଯାପଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ|
55 ଜିହୁଦିର୍ତି “ନିସ୍ତାର୍‌” ପାର୍ବୁ ଲାଗେ ମାଚାତ୍‌, ଆରେ ରାଜିତ ମାନି ମାନାୟ୍‌ ଆଦିକ୍‌ ଜାର୍‌ ଜାର୍‌ତିଂ ସକଟ୍‌ କିନି କାଜିଂ ନିସ୍ତାର୍‌ ପାର୍ବୁ ଆଗେ ଜିରୁସାଲମ୍‌ତ ହାଚାର୍‌ ।
ଅନନ୍ତରଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱେ ନିକଟୱର୍ତ୍ତିନି ସତି ତଦୁତ୍ସୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସ୍ୱାନ୍ ଶୁଚୀନ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ବହୱୋ ଜନା ଗ୍ରାମେଭ୍ୟୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ ନଗରମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍,
56 ହେବେତାଂ ହେୱାର୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଡେକୁ ଡେକୁ ମନ୍ଦିର୍‌ତ ନିଲ୍‌ଚି ମାନି ସମୁତ ରକାନ୍‌ ଆରେ ରକାନିଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌, “ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକା ମାନେ କିନାଦେରା? ହେୱେନ୍‌ ପାର୍ବୁତିଂ ୱାନାନ୍‌ କି ଆକାୟ୍‌?”
ଯୀଶୋରନ୍ୱେଷଣଂ କୃତ୍ୱା ମନ୍ଦିରେ ଦଣ୍ଡାଯମାନାଃ ସନ୍ତଃ ପରସ୍ପରଂ ୱ୍ୟାହରନ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ କୀଦୃଶୋ ବୋଧୋ ଜାଯତେ? ସ କିମ୍ ଉତ୍ସୱେଽସ୍ମିନ୍ ଅତ୍ରାଗମିଷ୍ୟତି?
57 ମୁଡ଼୍‌ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍‌ ଆରି ପାରୁସିର୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଆହ୍‌ନି କାଜିଂ ହେୱେନ୍‌ ଇମେତାକେ ମାନାନ୍‌, ଇଦାଂ ଜଦି ଇନେର୍‌ ପୁନାର୍‌, ହେଦାଂ ହପ୍‍ତେଂ ବଲ୍‌ ହିଜ଼ିମାଚାନ୍‌ ।
ସ ଚ କୁତ୍ରାସ୍ତି ଯଦ୍ୟେତତ୍ କଶ୍ଚିଦ୍ ୱେତ୍ତି ତର୍ହି ଦର୍ଶଯତୁ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ତଂ ଧର୍ତ୍ତୁଂ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଇମାମ୍ ଆଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାଚାରଯନ୍|

< ଜହନ୍‌ 11 >