ଜହନ୍ 1
1 ହିଗ୍ଦ ବଚନ୍ ମାଚାନ୍, ବଚନ୍ ଇସ୍ୱର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଚାନ୍, ହେୱାନ୍ ଆରି ଇସ୍ୱର୍ ଏକ୍ ମାଚାନ୍ ।
Im Anfang war das Wort, und das Wort war bei Gott, und Gott war das Wort.
2 ହେୱାନ୍ ହିଗ୍ଦ ଇସ୍ୱର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଚାନ୍ ।
Dieses war im Anfang bei Gott.
3 ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ଉବ୍ଜାଣ୍ କିତାନ୍; ଆରେ ଜେ ୱିଜ଼ୁ ଉବ୍ଜା ଆତାତ୍ନ୍ନା, ହେବେତାଂ ପା ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ପା ହେୱାନିଂ ପିସ୍ତି ଉବ୍ଜା ଆୱାତାତ୍ନା ।
Alle Dinge sind durch dieses (Wort) geworden, und ohne dieses ist nichts geworden (von allem), was geworden ist.
4 ହେୱାନ୍ ତାକେ ଜିବୁନ୍ ମାଚାତ୍ ଆରି ହେ ଜିବୁନ୍ ମାନାୟାର୍ତି ଅଜଡ଼୍ ।
In ihm war Leben, und das Leben war das Licht der Menschen.
5 ହେ ଅଜଡ଼୍ ମାଜ୍ଗାତ ଅଜଡ଼୍ ଆଜ଼ି ୱାନାତା, ଆରେ ମାଜ୍ଗା ହେଦାଂ ମାନ୍ କିୱାତାତ୍ ।
Und das Licht leuchtet in der Finsternis, doch die Finsternis hat es nicht ergriffen.
6 ଇସ୍ୱର୍ କଚଣ୍ତ କାବୁର୍ ୱେଚ୍ନି ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ଏକାତାନ୍; ହେୱାନ୍ ତର୍ ଜହନ୍ ।
Es trat ein Mann auf, von Gott gesandt, sein Name war Johannes;
7 ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ଅଜଡ଼୍ ବିସ୍ରେ ସାକି ହିନାନ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ୱିଜ଼ାର୍ ପାର୍ତି କିତାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ହିଦେଂ ଇଞ୍ଜି ୱାତାନ୍ ।
dieser kam, um Zeugnis abzulegen, Zeugnis von dem Licht, damit alle durch ihn zum Glauben kämen.
8 ହେୱାନ୍ ନିଜେ ହେ ଅଜଡ଼୍ ହିଲ୍ୱାତାନ୍, ମାତର୍ ଅଜଡ଼୍ ବିସ୍ରେ ସାକି ହିଦେଂ ଇଞ୍ଜି ୱାତାନ୍ ।
Er war nicht selbst das Licht, sondern Zeugnis sollte er von dem Licht ablegen.
9 ଇମ୍ଣି ହାତ୍ପା ଅଜଡ଼୍ ପୁର୍ତି ୱାଜ଼ି ୱିଜ଼ୁ ରାଜିନି ମାନାୟାରିଂ ଅଜଡ଼୍ କିନାତ୍, ହେଦାଂ ନେ ହାତ୍ପା ଅଜଡ଼୍ ।
Das Licht war da, das wahre, das jeden Menschen erleuchtet, es kam gerade in die Welt;
10 ହେୱାନ୍ ପୁର୍ତିତ ମାଚାନ୍ ଆରି ପୁର୍ତି ହେୱାନ୍ ହୁକେ ଉବ୍ଜାଣ୍ ଆତାତ୍, ଆତିସ୍ପା ପୁର୍ତି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍କିଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାତ୍ ।
es war in der Welt, und die Welt war durch ihn (der das Licht war) geschaffen worden, doch die Welt erkannte ihn nicht.
11 ହେୱାନ୍ ଜାର୍ ରାଜିତ ୱାତାନ୍, ଆତିସ୍ପା ହେୱାନ୍ତି ଜାର୍ ଲକୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିୱାତାର୍ ।
Er kam in das Seine, doch die Seinen nahmen ihn nicht auf;
12 ମତର୍ ଏଚେକ୍ ମାନାୟ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିତାର୍, ଇଚିସ୍ ଇମ୍ଣାକାର୍ ହେୱାନ୍ ତର୍ଦାଂ ପାର୍ତି କିତାର୍, ହେୱାନ୍ ୱିଜ଼ାରିଂ ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି କାଡ଼୍ଦେ ଆଦେଂ ଇଞ୍ଜି ଆଦିକାର୍ ହିତାନ୍;
allen aber, die ihn annahmen, verlieh er das Anrecht, Kinder Gottes zu werden, nämlich denen, die an seinen Namen glauben,
13 ହେୱାର୍ ନେତେର୍ତାଂ, ଗାଗାଡ଼୍ନି ଇଚାତାଂ ନଲେ ମାନାୟ୍ ଇଚାତାଂ ଉବ୍ଜା ଆୱାତାର୍, ଇଚିସ୍ ଇସ୍ୱର୍ତାଂ ଉବ୍ଜା ଆତାର୍ ।
die nicht durch Geblüt oder durch den Naturtrieb des Fleisches, auch nicht durch den Willen eines Mannes, sondern aus Gott gezeugt sind.
14 ଆରେ, ହେ ବଚନ୍ ମାନାୟ୍ ଆତାନ୍, ଆରେ ଦୟା ଆରି ହାତ୍ପାତ ବାର୍ତି ଆଜ଼ି ମା ବିତ୍ରେ ବାହାକିତାନ୍, ଆରେ ଆବାତାଂ ୱାତି ଦୁଆଁ ମାଜ଼ିଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ ଲାକେ ଆପେଂ ହେୱାନ୍ତି ପାଣ୍ ହୁଡ଼୍ତାପ୍ ।
Und das Wort wurde Fleisch und nahm seine Wohnung unter uns, und wir haben seine Herrlichkeit geschaut, eine Herrlichkeit, wie sie dem eingeborenen Sohne vom Vater verliehen wird; eine mit Gnade und Wahrheit erfüllte.
15 ଜହନ୍ ହେୱାନ୍ ବିସ୍ରେ ସାକି ହିଜ଼ି ଗାଜାକାଟ୍ତାଂ ଇଚାନ୍, “ଇନେନ୍ ନା ପାଚେ ୱାନାନା, ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ତାଂ ଗାଜାକାନ୍ ଆତାନ୍ନା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ନା ଆଗେ ମାଚାନ୍, ଇମ୍ଣାକାନ୍ ବିସ୍ରେ ଆନ୍ ଇଦାଂ ୱେଚ୍ଚି ମାନ୍ଚାଙ୍ଗ୍, ହେୱାନ୍ ଇୱାନ୍ ।”
Johannes legt Zeugnis von ihm ab und hat laut verkündet: »Dieser war es, von dem ich gesagt habe: ›Der nach mir kommt, ist (schon) vor mir gewesen, denn er war eher als ich.‹«
16 ତା ଦୟାତାଂ ବାର୍ତି ହୁକେ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ାର୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ ପାୟା ଆତାସ୍ନା । ଆଁ, ଆସିର୍ବାଦ୍ ଜପି ଆସିର୍ବାଦ୍ ପାୟା ଆତାସ୍ନା ।
Aus seiner Fülle haben wir ja alle empfangen, und zwar Gnade über Gnade.
17 ଇସ୍ୱର୍ ବିଦି ମସା ହୁକେ ଆତାତ୍ନ୍ନା, ମାତର୍ ଦୟା ଆରି ହାତ୍ପା ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟତି ହୁକେ ୱାତାତ୍ ।
Denn das Gesetz ist durch Mose gegeben worden, aber die Gnade und die Wahrheit sind durch Jesus Christus geworden.
18 ଇନେର୍ ଇନାୱାଡ଼ାଲିଂ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ହୁଡ଼୍ୱାତାର୍ଣ୍ଣା, ଆବା ୱାକ୍ତ ମାନି କେବଲ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ୱା ମାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହପ୍ତାନ୍ ।
Niemand hat Gott jemals gesehen: der eingeborene Sohn, der an des Vaters Brust liegt, der hat Kunde (von ihm) gebracht.
19 ଏନେଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍, ଇଦାଂ ଜହନ୍ତିଂ ୱେନ୍ବିନି କାଜିଂ ଜିହୁଦିର୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜିରୁସାଲମ୍ତାଂ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ଲେବିୟରିଂ ତା ଲାଗାଂ ପକ୍ତାତାର୍, “ହେପାଦ୍ନା ହେୱାନ୍ ଇ ସାକି ହିତାନ୍ ।”
Dies ist nun das Zeugnis des Johannes, als die Juden aus Jerusalem Priester und Leviten zu ihm sandten, die ihn fragen sollten, wer er sei.
20 ହେୱାନ୍ ମାନି କିୱାଦାଂ, ହାର୍ କିଜ଼ି ୱେଚ୍ଚାନ୍, “ଆନ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ଆକାୟ୍ ।”
Da bekannte er unverhohlen und erklärte offen: »Ich bin nicht Christus.«
21 ହେବେତାଂ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ବାଟିଙ୍ଗ୍, ଏନ୍ ଇନାକା ଏଲିୟ?” ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, ଆନ୍ ଆକାୟ୍ । “ଏନ୍ ଇନାକା ହେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍? ହେୱାନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ଆକାୟ୍ ।”
Sie fragten ihn weiter: »Was denn? Bist du Elia?« Er sagte: »Nein, ich bin es nicht.« »Bist du der Prophet?« Er antwortete: »Nein.«
22 ହେବେତାଂ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍, ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତିତି ମାନାୟାରିଂ ଇନେସ୍ ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ୍ନାପ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ “ଏନ୍ ଇନେର୍? ଜାର୍ତି ବିସ୍ରେ ଇନାକା ଇନାୟା?”
Da sagten sie zu ihm: »Wer bist du denn? Wir müssen doch denen, die uns gesandt haben, eine Antwort bringen! Wofür gibst du selbst dich aus?«
23 ଜିସାୟ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ଇନେସ୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, ହେ ଲାକେ ଜହନ୍ ଇଚାନ୍ । ଆନ୍ ହେ ଲାକେ ବାଲିବାଟାତ ଗାଜାକାଟ୍ କିଜ଼ି ମାନି ରୱାନ୍ତି କାଟ୍ । ମାପ୍ରୁତି ହାଜ଼ି ହାଣ୍କୁ କିୟାଟ୍ ।
Da antwortete er: »Ich bin die Stimme dessen, der in der Wüste ruft: ›Ebnet dem Herrn den Weg!‹, wie der Prophet Jesaja geboten hat.«
24 ଆରେ, ପାରୁସିର୍ ପକ୍ଚି ମାଚି କାବୁର୍ ହିନାକାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍ ।
Die Gesandten aber gehörten zu den Pharisäern
25 ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଏନ୍ ଜଦି କ୍ରିସ୍ଟ କି ଏଲିୟ ହେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାୟ୍ ଆକାୟ୍, ହେଦାଂ ଆତିସ୍ ଇନେକିଦେଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାୟ୍ୟା?”
und fragten ihn weiter: »Warum taufst du denn, wenn du weder Christus noch Elia, noch der Prophet bist?«
26 ଜହନ୍ ହେୱେରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାଙ୍ଗା; ଇମ୍ଣାକାନିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପୁନୁଦେର୍, ହେୱାନ୍ ମି ବିତ୍ରେ ମାନାନ୍;
Da antwortete Johannes ihnen: »Ich taufe nur mit Wasser; aber mitten unter euch steht der, den ihr nicht kennt,
27 ହେୱାନ୍ ନା ପାଚେ ୱାନାନା, ତାଙ୍ଗ୍ ପାନାନି ପାଣ୍ଡାଇଙ୍ଗ୍ ଡରି ରିକ୍ତେଂ ଆନ୍ ସମାନ୍ ଆକାୟ୍ ।”
der nach mir kommt und für den ich nicht gut genug bin, ihm den Riemen seines Schuhwerks aufzubinden.«
28 ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ ଆଣ୍ଟିପାଡ଼୍କା ଇମ୍ଣି ବେତ୍ନିୟାତ ଜହନ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ବାହାତ ଇ ୱିଜ଼ୁ ଗିଟା ଆତାତ୍ ।
Dies ist in Bethanien geschehen jenseits des Jordans, wo Johannes sich aufhielt und taufte.
29 ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ହେୱାନ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଜାର୍ ଲାଗେ ୱାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ଇଚାନ୍, “ଏହେଁ ହୁଡ଼ା, ଇସ୍ୱର୍ତି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା, ଜେ ପୁର୍ତିନି ପାପ୍ ପିଣ୍ଜି ଅନାନ୍ ।
Am folgenden Tage sah er Jesus auf sich zukommen; da sagte er: »Seht, das Lamm Gottes, das die Sünde der Welt hinwegnimmt!
30 ନା ପାଚେ ଇନେନ୍ ୱାନାନା, ହେୱାନ୍ ନା ଗାଜାକାନ୍ ଆତାନ୍ନା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ନା ଜଲମ୍ ଆଗେ ମାଚାନ୍, ଇମ୍ଣାକାନ୍ ବିସ୍ରେ ଆନ୍ ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ହେୱାନ୍ ଇ ମାନାୟ୍ ।
Dieser ist’s, von dem ich gesagt habe: ›Nach mir kommt ein Mann, der (schon) vor mir gewesen ist; denn er war eher da als ich.‹
31 ଆନ୍ ପା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍ କିୱାଦାଂ ମାଚାଙ୍ଗ୍, ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ମାନାୟାର୍ ଲାଗେ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆନାନ୍, ଇ କାଜିଂ ଆନ୍ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିଦେଂ ୱାତାଙ୍ଗ୍ନା ।”
Ich selbst kannte ihn nicht; aber damit er Israel offenbart würde, deshalb bin ich gekommen, ich mit meiner Wassertaufe.«
32 ଆରେ, ଜହନ୍ ସାକି ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ଜିବୁନ୍ତିଂ ପାଣ୍ଡ୍କା ଲାକେ ବାଦାଡ଼୍ତାଂ ତା ଜପି ଜୁଦ୍ନାକା ହୁଡ଼୍ତାଙ୍ଗ୍ନ୍ନା, ଆରେ ହେଦାଂ ତା ଜପି କୁଚ୍ଚାତ୍, ଏନେଙ୍ଗ୍ ନା ୱାରିନି ମାଜ଼ି, ନି ତାକେ ନାତାଂ ବେସି ୱାରି ମାନାତ୍ ।”
Weiter legte Johannes Zeugnis ab mit den Worten: »Ich habe gesehen, daß der Geist wie eine Taube aus dem Himmel herabschwebte und auf ihm blieb;
33 “ଆନ୍ ପା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍ କିୱାଦାଂ ମାଚାଙ୍ଗ୍, ମତର୍ ଜେ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିଦେଂ ପକ୍ତାନ୍, ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନ୍ଚାନ୍, ଇମ୍ଣାକାନ୍ ଜପି ଜିବୁନ୍ତିଂ ଜୁଦ୍ନାକା ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍, ହେୱାନ୍ ହେ ମାନାୟ୍, ଜେ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାନ୍ ।
und ich selbst kannte ihn nicht, aber der, welcher mich gesandt hat, um mit Wasser zu taufen, der hat zu mir gesagt: ›Auf welchen du den Geist herabschweben und auf ihm bleiben siehst, der ist’s, der mit heiligem Geiste tauft.‹
34 ଆରେ, ଆନ୍ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ତାଙ୍ଗ୍ନ୍ନା, ଆରି ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି ଇଞ୍ଜି ସାକି ହିନାନା ।”
Nun habe ich selbst es auch gesehen und bezeugt, daß dieser der Sohn Gottes ist.«
35 ପାଚେନି ନାଜିଂ ଆରେ ରଗ ଜହନ୍ ଆରି ହେ ଚେଲାର୍ ବିତ୍ରେ ରିକାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ନିଲ୍ଚି ମାଚାର୍;
Am folgenden Tage stand Johannes wieder da mit zweien seiner Jünger,
36 ଆରେ, ହେୱାନ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ହେ ହାଜ଼ି ହିଜ଼ି ହାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଇୱାନ୍ ହୁଡ଼ାଟ୍, ଇସ୍ୱର୍ତି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ।”
und indem er den Blick auf Jesus richtete, der dort umherging, sagte er: »Seht, das Lamm Gottes!«
37 ହେ ରିକାର୍ ଚେଲାର୍ ହେ ବେରଣ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜିସୁତି ପାଚେ ପାଚେ ହାଚାର୍ ।
Als die beiden Jünger ihn das sagen hörten, gingen sie hinter Jesus her;
38 ଜିସୁ ପାଚ୍ବାଗାଂ ମାସ୍ଦି ହେୱେରିଂ ପାଚେ ପାଚେ ୱାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଦାହ୍ନାଦେରା?” ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “ରାବ୍ବି ଇନାକା ଅରତ୍ ଗୁରୁ, ଏନ୍ ଇମେତାକେ ମାନାୟା?”
dieser wandte sich um, und als er sie hinter sich herkommen sah, fragte er sie: »Was sucht ihr?« Sie antworteten ihm: »Rabbi« – das heißt übersetzt ›Meister‹ –, »wo hast du deine Herberge?«
39 ହେୱାନ୍ ହେୱେରିଂ ଇଚାନ୍, “ୱାଡ, ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍ ।” ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ହାଲ୍ଜି ହେୱାନ୍ତି ବାହା ହୁଡ଼୍ତାର୍, ଆରେ ହେ ନାଜିଂ ତା ହୁଦାଂ ମାଚାର୍; ଇନେକିଦେଂକି ହେପାଦ୍ନା ମ୍ଡିକାହାରେସ୍ କମ୍ସେକମ୍ ଚାର୍ଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
Er antwortete ihnen: »Kommt mit, so werdet ihr es sehen!« Sie gingen also mit und sahen, wo er seine Herberge hatte, und blieben jenen ganzen Tag bei ihm; es war um die zehnte Stunde.
40 ଇମ୍ଣି ରିକାର୍ ଜହନ୍ତି ବେରଣ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜିସୁତି ପାଚେ ପାଚେ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍, ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍ ସିମନ୍ ପିତର୍ ଟଣ୍ଡାହି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ମାଚାନ୍ ।
Andreas, der Bruder des Simon Petrus, war einer von den beiden, die es von Johannes gehört hatten und hinter Jesus hergegangen waren.
41 ହେୱାନ୍ ପର୍ତୁମ୍ ଜାର୍ ଟଣ୍ଡେନ୍ ସିମନ୍ତିଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆପେଂ ମସିୟାତି ହୁଡ଼୍ତାପ୍ନା, “ଇମ୍ଣାକା ଅରତ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ।”
Dieser traf zuerst seinen Bruder Simon und sagte zu ihm: »Wir haben den Messias« – das heißt übersetzt ›den Gesalbten‹ – »gefunden.«
42 ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଲାଗାୟ୍ ତାହିୱାତାନ୍ । ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ଇଚାନ୍, “ଏନ୍ ଜହନ୍ ମେହି ସିମନ୍ ।” ଏନ୍ କୈପା ସବଦ୍ ଅରତ୍ ପିତର୍ ନଲେ କାଲ୍ ।
Er führte ihn dann zu Jesus; dieser blickte ihn an und sagte: »Du bist Simon, der Sohn des Johannes; du sollst Kephas – das heißt übersetzt ›Fels‹ – heißen.«
43 ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଜିସୁ ଗାଲିଲିତ ହସି ହାଜେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନ୍ କିତାନ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ପିଲିପ୍ୟଙ୍ଗ୍ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ନା ପାଚେପାଚେ ୱା ।”
Am folgenden Tage wollte Jesus nach Galiläa aufbrechen; da traf er Philippus und sagte zu ihm: »Folge mir nach!«
44 ପିଲିପ୍ ବେତ୍ସାଇଦାନି ଲକ୍ ମାଚାନ୍, ହେଦାଂ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଆରି ପିତର୍ତି ଗାଡ଼୍ ମାଚାତ୍ ।
Philippus stammte aber aus Bethsaida, dem Heimatort des Andreas und des Petrus.
45 ପିଲିପ୍ ନିତନିୟେଲ୍ତି ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଇମ୍ଣାକାନ୍ ବିସ୍ରେ ମସା ବିଦିନି ପତିତ ଲେକିକିତାନ୍ନା, ଆରେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ ପା ଲେକିକିତାର୍ଣ୍ଣା, ଆସେଙ୍ଗ୍ ହେୱାନିଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆତାସ୍ନା; ହେୱାନ୍ ଜସେପ୍ ମାଜ଼ି ନାଜରିତିୟ ଜିସୁ ।”
Philippus traf (darauf) den Nathanael und berichtete ihm: »Wir haben den gefunden, von welchem Mose im Gesetz und die Propheten geschrieben haben, Jesus, den Sohn Josephs, aus Nazareth.«
46 ନିତନିୟେଲ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ନାଜରିତିୟତାଂ କି ଇନାକାପା ହାର୍ଦି ବିସ୍ରେ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ଦାନାତ୍ କି?” ପିଲିପ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ୱାଜ଼ି ହୁଡ଼ାଟ୍ ।”
Da sagte Nathanael zu ihm: »Kann aus Nazareth etwas Gutes kommen?« Philippus erwiderte ihm: »Komm mit uns sieh!«
47 ଜିସୁ ନିତନିୟେଲ୍ତିଂ ଜାର୍ ଲାଗେ ୱାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ହେ ବିସ୍ରେ ଇଚାନ୍, “ଇଦାଂ ହୁଡ଼ା ହାତ୍ପାନେ ଇ ରକାନ୍ ଇସ୍ରାଏଲିୟ ମାନାୟ୍, ଇୱାନ୍ ତାକେ ଟିଉଲି ହିଲୁତ୍ ।”
Als Jesus den Nathanael auf sich zukommen sah, sagte er von ihm: »Siehe da, in Wahrheit ein Israelit, in dem kein Falsch ist!«
48 ନିତନିୟେଲ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଏନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ଚିନ୍କିତ୍ତାୟ୍?” ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ପିଲିପ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କୁକ୍ତିନି ଆଗେ ଏନ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ତଗା ମାର୍ ତାରେନ୍ ମାଚାୟ୍, ହେପାଦ୍ନା ଆନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାନ୍ଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ।”
Nathanael fragte ihn: »Woher kennst du mich?« Jesus antwortete ihm mit den Worten: »Noch ehe Philippus dich rief, als du unter dem Feigenbaum warst, habe ich dich gesehen.«
49 ନିତନିୟେଲ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଏନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି, ଏନ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ନି ରାଜା ।”
Da antwortete ihm Nathanael: »Rabbi, du bist Gottes Sohn, du bist der König von Israel!«
50 ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ତଗା ମାର୍ ତାରେନ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାନ୍ଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଇଚିଲେ କି ଏନ୍ ପାର୍ତି କିନାୟା? ଏନ୍ ଇବେତାଂ ଆରେ ଗାଜା ଗାଜା ବିସ୍ରେ ହୁଡ଼୍ନାୟ୍ ।”
Jesus gab ihm zur Antwort: »Du glaubst (an mich), weil ich dir gesagt habe, daß ich dich unter dem Feigenbaum gesehen habe? Du wirst noch Größeres als dies zu sehen bekommen.«
51 ଆରେ, ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ହାତ୍ପା ହାତ୍ପା ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ସାର୍ଗେତ ଜେୟାନାତ୍ ଆରି ଇସ୍ୱର୍ତି ଦୁତ୍ର୍ ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ିତି ଜପି ଦୁମ୍ନାକା ଆରି ଜୁଦ୍ନାକା ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍ ।”
Dann fuhr er fort: »Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Ihr werdet den Himmel offen sehen und die Engel Gottes über dem Menschensohn hinauf- und herabsteigen sehen.«
