ਯੂਹੰਨਾ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 8
ज़ैखन गबड़े सतोवं मोहर खोल्ली, त स्वर्गे मां अध्धे घंटे तगर खामोशी राई।
2 ੨ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਸੱਤਾਂ ਦੂਤਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਜਿਹੜੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਹਜ਼ੂਰ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੱਤ ਤੁਰ੍ਹੀਆਂ ਫੜਾਈਆਂ ਗਈਆਂ।
मीं तैन सत स्वर्गदूत ज़ैना परमेशरेरे सामने खड़े रहतन, लाए, ते तैन सत नड़शिंगे दित्ते जे।
3 ੩ ਫੇਰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਆਇਆ ਅਤੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਧੂਪਦਾਨੀ ਲੈ ਕੇ ਜਗਵੇਦੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਧੂਪ ਉਹ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸਭਨਾਂ ਸੰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਸ ਸੋਨੇ ਦੀ ਜਗਵੇਦੀ ਉੱਤੇ ਧੁਖਾਉਂਦਾ ਰਹੇ, ਜਿਹੜੀ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਅੱਗੇ ਹੈ।
फिरी अक होरो स्वर्गदूत सोन्नेरू धूपदान घिन्तां अव, ते बलिदान केरनेरी ठारी कां जेव; ते तैस बड़ो धूप दित्तो, कि सेब्भी पवित्र लोकां केरि प्रार्थनान सेइं साथी तैस सोन्नेरे बलिदान केरनेरी ठारी पुड़ ज़ै तखतेरे सामने च़ाढ़े।
ते तैस धूपेरो तू परमेशरेरे लोकां केरि प्रार्थनान सेइं साथी स्वर्गदूतां केरे ज़िरिये परमेशरेरे सामने पुज़ो।
5 ੫ ਤਾਂ ਦੂਤ ਨੇ ਧੂਪਦਾਨੀ ਲਈ ਅਤੇ ਜਗਵੇਦੀ ਦੀ ਕੁਝ ਅੱਗ ਉਸ ਵਿੱਚ ਭਰ ਕੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਤਦ ਬੱਦਲ ਦੀਆਂ ਗਰਜਾਂ ਅਤੇ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਬਿਜਲੀ ਦੀਆਂ ਲਿਸ਼ਕਾਂ ਹੋਈਆਂ ਅਤੇ ਭੂਚਾਲ ਆਇਆ!
तैखन स्वर्गदूत धूपदान नेइतां तैस मां बलिदान केरनेरी ठारारी अग भरी, ते धेतली पुड़ छ़ड़ी, ते गुड़नेरी आवाज़ ते बिजली ते भुंज़ल भोने लाए।
ते तैना सते स्वर्गदूत ज़ैन कां सत नड़शिनगे थिये, बज़ानेरे लेइ तियार भोए।
7 ੭ ਪਹਿਲੇ ਦੂਤ ਨੇ ਤੁਰ੍ਹੀ ਵਜਾਈ ਤਾਂ ਲਹੂ ਨਾਲ ਮਿਲੇ ਹੋਏ ਗੜੇ ਅਤੇ ਅੱਗ ਪਰਗਟ ਹੋਈ ਜੋ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸੁੱਟੀ ਗਈ, ਤਦ ਧਰਤੀ ਦੀ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਅਤੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਸੜ ਗਈ ਅਤੇ ਸਭ ਹਰਾ ਘਾਹ ਸੜ ਗਿਆ।
पेइले स्वर्गदूत नड़शिनगों बज़ाव, ते खूने सेइं मिलोरी आण ते अग धेरतली पुड़ शारी; ते धेरतली ट्लेइन मरां अक हिस्सो फुकोई, ते बुट भी अक तीयाही फुकोए, ते सब नीलो घास भी फुकोव।
8 ੮ ਫੇਰ ਦੂਜੇ ਦੂਤ ਨੇ ਤੁਰ੍ਹੀ ਵਜਾਈ ਤਦ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਪਹਾੜ ਜਿਹਾ ਅੱਗ ਨਾਲ ਬਲਦਾ ਹੋਇਆ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦਾ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਲਹੂ ਬਣ ਗਿਆ।
दुइयोवं स्वर्गदूते नड़शिनगों बज़ाव, त किछ ज़ेन्च़रे बड्डे पहाड़ेरू ज़ेरू अग्गी सेइं फुकोतू समुन्द्रे मां शारू; ते समुन्द्र अक तीहाई खून भोव।
ते अक तीहाई जानवर ज़ैना समुन्द्रे मां रहते थिये मेरि जे, ते समुन्दरेरेरां अक तीहाई ज़िहाज़ां तुबा भुआं।
10 ੧੦ ਫੇਰ ਤੀਜੇ ਦੂਤ ਨੇ ਤੁਰ੍ਹੀ ਵਜਾਈ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਤਾਰਾ ਮਸ਼ਾਲ ਵਾਗੂੰ ਬਲਦਾ ਹੋਇਆ ਅਕਾਸ਼ੋਂ ਟੁੱਟਿਆ ਅਤੇ ਨਦੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਉੱਤੇ ਅਤੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੋਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਜਾ ਪਿਆ।
ट्लेइयोवं स्वर्गदूते नड़शिनगो बज़ाव, ते अक बड्डो तारो ज़ै दीयेरो ज़ेरो बलतो थियो, स्वर्गेरां ट्लुटो, ते दरियां केरे एक्की तीहाई पुड़, ते पैन्न पुड़ पेव।
11 ੧੧ ਉਸ ਤਾਰੇ ਦਾ ਨਾਮ ਨਾਗਦੌਣਾ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਨਾਗਦੌਣੇ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਕੌੜੇ ਹੋ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤੇ ਮਨੁੱਖ ਮਰ ਗਏ।
ते तैस तारेरू नवं नागदौनाए, ते अक तीहाई पानी नागदौनारू ज़ेरू ट्लिठू भोवं, ते बड़े मैन्हु तैस पैनेरे ट्लिठू भोने सेइं मेरि जे।
12 ੧੨ ਫੇਰ ਚੌਥੇ ਦੂਤ ਨੇ ਤੁਰ੍ਹੀ ਵਜਾਈ ਤਾਂ ਸੂਰਜ, ਚੰਦਰਮਾ ਅਤੇ ਤਾਰਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਹਨ੍ਹੇਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਦਿਨ ਦੀ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਚਾਨਣ ਨਾ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਰਾਤ ਦੀ ਵੀ।
च़ेवरोवं स्वर्गदूते नड़शिनगो बज़ाव, ते दिहाड़ो अक तीहाई, ते चेंदनरी अक तीहाई ते तारां केरि एक्की तीहाई पुड़ हलचल पेई, इड़ी तगर कि तैन केरो अक तीहाई हिस्सो आंधरो भोव ते दिहैड़री एक्की तीहैई मां लौ न राई, ते तेन्च़रे राती मां भी।
13 ੧੩ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਿਗਾਹ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਉਕਾਬ ਨੂੰ ਅਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਉੱਡਦੇ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸੁਣਿਆ ਭਈ ਹਾਏ ਹਾਏ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ! ਉਹਨਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੂਤਾਂ ਦੀ ਤੁਰ੍ਹੀ ਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਅਜੇ ਤੁਰ੍ਹੀ ਵਜਾਉਣੀ ਹੈ!
ज़ैखन मीं हेरू, त अम्बरेरे मझ़ामेई अक उकाब उडरते ते ज़ोरे सेइं इन ज़ोते शुनू, “कि तैन ट्लाई स्वर्गदूतां केरे नड़शिनगेरे आवाज़ारे वजाई सेइं ज़ैना बज़ाने हेजू बाकिन, धेरतली रानेबालन पुड़ अफ़सोस! अफ़सोस! अफ़सोस!”
