ਯੂਹੰਨਾ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 14
1 ੧ ਮੈਂ ਨਿਗਾਹ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕੀ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਲੇਲਾ ਸੀਯੋਨ ਦੇ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲੱਖ ਚੁਤਾਲੀ ਹਜ਼ਾਰ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉੱਤੇ ਉਹ ਦਾ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ନିଂ ଙ୍କେକେ ଉଂମେଣ୍ଡା ସିୟୋନ କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ତୁଆଁ ଲେଃକେ । ମେଁ ଏତେ ୧୪୪,୦୦୦ ରୁଆ ରେମୁଆଁ ଲେଃଆର୍ଗେ । ମେଁଇଂନେ କାପାଲେ ଉଂମେଣ୍ଡା ଆରି ମେଁନେ ଆବାଡ଼େନେ ମ୍ନି ଗ୍ନୁଆର୍ ଲେଃଗେ ।
2 ੨ ਅਤੇ ਮੈਂ ਬਾਹਲੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੀ ਘੂਕ ਵਰਗੀ ਅਤੇ ਬੱਦਲ ਦੀ ਵੱਡੀ ਗਰਜ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਰਗੀ ਇੱਕ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਅਤੇ ਜਿਹੜੀ ਮੈਂ ਸੁਣੀ ਉਹ ਰਬਾਬ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਰਗੀ ਸੀ, ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਰਬਾਬ ਵਜਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ନିଂ ଙକେ ବୁରାଣ୍ଡିଆଃ ଆରି ଗଡ଼୍ଗଡ଼ି ସୁଗୁଆ କିତଂବାନ୍ ମୁଇଂ ସବ୍ଦ ପାଙ୍ଗ୍କେ । ବଗ୍ଡେଙ୍ଗ୍ରେଇଂ ବଗ୍ଡିଂକ୍ନେ ବିନା ସବ୍ଦ ସୁଗୁଆ ଣ୍ଡିଗ୍ ଆତେନ୍ ନ୍ନାଂଡିଂଗେ ।
3 ੩ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿੰਘਾਸਣ, ਚਾਰ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਇੱਕ ਲੱਖ ਚੁਤਾਲੀ ਹਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਜਿਹੜੇ ਧਰਤੀਓਂ ਮੁੱਲ ਲਏ ਹੋਏ ਸਨ, ਕੋਈ ਹੋਰ ਉਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਨਾ ਸਕਿਆ।
ବାରି ଦର୍ତନିବାନ୍ ଚାକର୍ ଆତେନ୍ ୧୪୪,୦୦୦ କିତଂ ସିଂଆସନ ଅଁକ୍ଲିଗ୍ ଜିବ୍ ଆରି ମଣ୍ଡଲିନେ ବୟସ୍କ ନେତାଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ତୁଆଁକେ । ମେଁଇଂ ତ୍ମି ଅସ୍ମାର୍ ସାର୍ ଡିଂଆର୍ଗେ । ଆମେଇଂକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ବିନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ଆତେନ୍ ଅସ୍ମାର୍ ସାର୍ନେ ୟା ଆଡିଂଆର୍ଗେ । କ୍ଲିଗ୍ଡାନେ ରେମୁଆଁ ଜାତି ବିତ୍ରେବାନ୍ ମୁଇଂ ଆତେନ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ଉଦାର୍ ବାଲେଃଆର୍ଗେ ।
4 ੪ ਇਹ ਉਹ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰਿਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੁਆਰੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਹ ਹਨ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਲੇਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ-ਮਗਰ ਤੁਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਫਲ ਹੋਣ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੁੱਲ ਲਏ ਗਏ ਸਨ।
ମେଁଇଂ ସେଲାମ୍ବୁଏଇଂ ଏତେ ନିଜେ ନିଜ୍କେ ଅଡ଼ାରେଗ୍ ଡିଂ ଆବଆର୍ଗେ ଣ୍ଡୁ, ଡାଗ୍ଲା ମେଁଇଂ ପବିତ୍ର । ମେଁଇଂ କାଲାଆଃ ଉଂମେଣ୍ଡାନେ ପ୍ଲା ୱେଡିଂଆର୍ଗେ । ମେଁଇଂ ରେମୁଆଁଇଂନେ ବିତ୍ରେବାନ୍ ପର୍ତୁମ୍ ଉଦାର୍ ବାଚେ ଇସ୍ପର୍ ଆରି ଉଂମେଣ୍ଡାନେ ଡାଗ୍ରା ଡୁସ ଲେଃଆର୍କେ ।
ମେଁଇଂ ଅଃନାଡିଗ୍ ନାଲେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ତ୍ନା ଆଲେଆର୍ଗେ ମେଁଇଂନେ ଦସ୍ ଣ୍ଡୁ ।
6 ੬ ਮੈਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਨੂੰ ਸਦੀਪਕ ਕਾਲ ਦੀ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਨਾਲ ਅਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਉੱਡਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ, ਹਰੇਕ ਕੌਮ, ਗੋਤ, ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਉੱਮਤ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸੁਣਾਵੇ। (aiōnios g166)
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ନିଂ ବାରି ଙ୍କେକେ ଆରି ମୁଇଂ କିତଂଦୁତ୍ କିତଂନ୍ନିଆ ଜବର୍ ତିଆର୍ ୱାଲେଃ ୱାଲେଃ ଦର୍ତନିନେ ସର୍ତେ ଜାତି ରେମୁଆଁ ବାସାଣ୍ଡ୍ରେ ଆରି ଦେସ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଡାଗ୍ରା ଇସ୍ପର୍ନେ ଆତେନ୍ ମାଡାନେ ନିମାଣ୍ଡାସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂକେ । (aiōnios g166)
7 ੭ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਆਖਿਆ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਡਰੋ ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਦੇ ਨਿਆਂ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੇ ਅਕਾਸ਼, ਧਰਤੀ, ਸਮੁੰਦਰ ਅਤੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ, ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕੋ!
ମେଁ ମାଲେ ୱାସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂଗେ, “ଇସ୍ପର୍କେ ବୁଟପା ମେଁନେ ଗୌରବ୍ନେ ପ୍ରସଂସା ଡିଂପା, ଡାଗ୍ଲା ରେମୁଆଁନେ ବିଚାର୍ ବେଲା ପେଙ୍ଗ୍ଚାଡିଂକେ । କିତଂ ଦର୍ତନି କେଣ୍ଡିଆଃ ଆରି ସର୍ତେ ଣ୍ଡିଆଃଇଂନେ ଆରେଣ୍ଡ୍ରେକେ ପୁଜା ଡିଂପା ।”
8 ੮ ਉਹ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੂਜਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ ਆਇਆ ਕਿ ਬਾਬੁਲ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਹੈ! ਉਹ ਵੱਡੀ ਨਗਰੀ ਡਿੱਗ ਪਈ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਹਰਾਮਕਾਰੀ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੀ ਮੈਅ ਸਭਨਾਂ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਈ ਹੈ!।
ଆତେନ୍ ପର୍ତୁମ୍ ଦୁତ୍ନେ ପ୍ଲାଃ ପ୍ଲାଃ ଆରି ମୁଇଂ ଦୁତ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆତେନ୍ ବିନସ୍ଟ ଡିଂଲେଃକେ । ମ୍ନାଃ ବାବିଲୋନ୍ନେ ସାପା ଜାତି ଗୁଣ୍ଡ୍ଗୁଣ୍ଡା ଡିଂଲେଃକେ । ମେଁ ମେଁନେ ଦଦ୍ୟା କାମ୍ ରକମ୍ନେ ସୁରା ଆଉଗ୍ଚେ ସାପାରେକେ ଆଃବୁସା ବଗେ ।”
9 ੯ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੀਜਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ ਆਇਆ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਦਾਗ ਲੁਆਉਂਦਾ ਹੈ
ଆକେନ୍ ଦୁତ୍ନେ ଇଡ଼ିଂ ଆରି ମୁଇଂ ଦୁତ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜବର୍ ୱାସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ “ଜା ଜଦି ପସୁ ଆରି ମେଁନେ ମୁର୍ତ୍ତିକେ ପୁଜା ଡିଂଏ ଆରି ନିଜର୍ କାପାଲ୍ ଣ୍ଡୁଲା ନ୍ତିନ୍ନିଆ ମେଁନେ ଚିନା ଗୁଆର୍ ବଏ
10 ੧੦ ਤਾਂ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੀ ਮੈਅ ਵੀ ਪੀਵੇਗਾ ਜੋ ਉਹ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੇ ਪਿਆਲੇ ਵਿੱਚ ਨਿਰੋਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਦੂਤਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅੱਗ ਅਤੇ ਗੰਧਕ ਨਾਲ ਦੁੱਖ ਪਾਵੇਗਾ।
ମେଁ ଇସ୍ପର୍ନେ ଗିସେ ରକମ୍ନେ ଙ୍କୁଇନ୍ନିଆ କିଗ୍ ଲେଃକ୍ନେ ମେଁନେ ମାଲେ ଗିସେକ୍ନେ ସୁରା ଉଗ୍ଆର୍ଏ । ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଆକେନ୍ କାମ୍ ଡିଂଆର୍ଏ ମେଁଇଂ ସାପାରେ ଉଂମେଣ୍ଡା ଆରି ପବିତ୍ର କିତଂ ଦୁତ୍ଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ସୁଆ ଆରି ଗନ୍ଦ୍ଗୁଲାନ୍ନିଆ ଡଣ୍ଡ୍ ବାଆର୍ଏ ।
11 ੧੧ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖ ਦਾ ਧੂੰਆਂ ਜੁੱਗੋ-ਜੁੱਗ ਉੱਠਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਦਰਿੰਦੇ ਦੀ ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਉਹ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਦਾਗ ਲੁਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਰਾਤ-ਦਿਨ ਕਦੇ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ। (aiōn g165)
ଆତେନ୍ କସ୍ଟନେ ମାଃସ ଜୁଗ୍ ଜୁଗ୍ ମାଃସ ଲେଃଏ । ଜାଣ୍ଡେଇଂ ପସୁ ଆରି ମେଁ ମୁର୍ତ୍ତିନେ ପୁଜା ଡିଂଆର୍ଏ ଣ୍ଡୁଲା ମେଁନେ ମ୍ନିନେ ଚିନା ଗୁଆର୍ ବଆର୍ଏ, ମେଁଇଂ ସ୍ମି ମିଡିଗ୍ କାଲାଆଃ ଅସାନ୍ତି ବା ଲେଃଆର୍ଏ ।” (aiōn g165)
12 ੧੨ ਇਹ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਸਬਰ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੈ ਅਰਥਾਤ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਿਹੜੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ସାମୁଆଁ ମାନେଃ ଆର୍ଏ ଆରି ଜିସୁନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବିସ୍ବାସ୍ ଡିଂଆର୍ଏ ଇସ୍ପର୍ନେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ପାକା ସମ୍ବାଲେ ଲେଃନେ ଡିଲାଡିଗ୍ ଦର୍କାର୍ ।
13 ੧੩ ਫੇਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਵਾਜ਼ ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਇਹ ਆਖਦੇ ਸੁਣੀ ਕਿ ਲਿਖ ਲੈ, ਧੰਨ ਉਹ ਮੁਰਦੇ ਜਿਹੜੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿੱਚ ਹੋ ਕੇ ਮਰਨ। ਆਤਮਾ ਆਖਦਾ ਹੈ, ਹਾਂ, ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਮਿਹਨਤਾਂ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਰਾਮ ਮਿਲੇਗਾ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ନିଂ ଙକେ କିତଂବାନ୍ ମୁଇଂ ସାମୁଆଁ ନ୍ନାଂକେ; “ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଗୁଆର୍: ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଏକେବାନ୍ ମାପ୍ରୁନେ ଜତନ୍ ଡିଂଚେ ଗୁଏଃଆର୍ଏ ମେଁଇଂ ଦନ୍ୟ ।” ବାରି ନିଂ ଙକେ ପରମାତ୍ମା ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂକେ “ଆକେନ୍ ସତେଆଃ ଗଟେଏ । ଜବର୍ କସ୍ଟକାମ୍ ଏତେ ସେବାନେ ଚୁଚୁ ରକମ୍ ମେଇଂ ସୁସ୍ତା ବାଆର୍ଏ ।”
14 ੧੪ ਮੈਂ ਨਿਗਾਹ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕੀ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਚਿੱਟਾ ਬੱਦਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਬੱਦਲ ਉੱਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਸੋਨੇ ਦਾ ਮੁਕਟ ਪਹਿਨੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਫੜ੍ਹੀ ਬੈਠਾ ਹੈ।
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ନିଂ ଙ୍କେକେ ଇତୁଡ଼ା ତୁଲୁଏ ତ୍ରିଗ୍ଡିଆ ଆରି ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା କଲେଃକେ ମାପ୍ରୁ ଉଂଡେ ରକମ୍ ମୁଇଂଡା; ମେଁନେ ବାଆଃନ୍ନିଆ ସୁନା ମୁକୁଟ୍ ଆରି ନ୍ତିନ୍ନିଆ ମୁଇଂ ଗଜ୍ୟା ନ୍ସଗ୍ ଲେଃଗେ ।
15 ੧੫ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਹੈਕਲ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਬੱਦਲ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ ਉਹ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰ ਕੇ ਆਖਿਆ, ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਫੇਰ ਕੇ ਵੱਢ ਸੁੱਟ ਕਿਉਂ ਜੋ ਵੱਢਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਧਰਤੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਬਹੁਤ ਪੱਕ ਚੁੱਕੀ ਹੈ!
ମୁଇଂଡା ଦୁତ୍ ମନ୍ଦିର୍ବାନ୍ ତାର୍ଚେ ତ୍ରିଗ୍ଡିଆଃ ଡାକ୍ନେ ରେମୁଆଁକେ ଜବର୍ ୱାସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନାଁନେ ନ୍ସଗ୍ ସାଃଚେ କିଆଉଁଆଃ ୱେଃ । ଦର୍ତନିନେ କିଆଉଁଆଃ ୱେଃ ନ୍ସା ଟିକ୍ ବେଲା ପେଙ୍ଗ୍ଚାଲେଃକେ ।”
ଆକେନ୍ ଅଁଚେ ତ୍ରିଗ୍ଡିଆଃ ଡାକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ମେଁନେ ନ୍ସଗ୍ ଆଚାଲେକେ ଆରି ଦର୍ତନିନେ କିଆଉଁଆଃ ସାପା ଗୁଆଃଚେ ରାଃସିଙ୍ଗ୍କେ ।
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ନିଂ ଙ୍କେକେ, ଆରି ମୁଇଂ ଦୁତ୍ କିତଂନେ ମନ୍ଦିର୍ବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଡିଂକେ; ମେଁନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଣ୍ଡିଗ୍ ମୁଇଂ ଡିଗ୍କ୍ନେ ନ୍ସଗ୍ ଲେଃଗେ ।
18 ੧੮ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੱਗ ਉੱਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ ਜਗਵੇਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਨੇ ਉੱਚੀ ਦੇ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿਸ ਦੇ ਕੋਲ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਸੀ ਆਖਿਆ ਕਿ ਆਪਣੀ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਨੂੰ ਫੇਰ ਕੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਅੰਗੂਰੀ ਬੇਲ ਦੇ ਗੁੱਛਿਆਂ ਨੂੰ ਵੱਢ ਲੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਦੇ ਅੰਗੂਰ ਡਾਢੇ ਪੱਕ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ବେଦିନେ ସୁଆ ଦାଇତ୍ରେ ଲେଃକ୍ନେ ମୁଇଂ ଦୁତ୍ ନ୍ସଗ୍ ସାଲେଃକ୍ନେ ଦୁତିୟ ଦୁତ୍କେ ୱାସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନ୍ସଗ୍ ସାଚେ ଦର୍ତନିନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ଡୁଗ୍ଡିବାନ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ସାପା ଗୁଆ ବିଃପା; ତେନ୍ଇଂ ବ୍ଲେ ୱେଲେଃକେ ।”
19 ੧੯ ਤਾਂ ਉਸ ਦੂਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਫੇਰੀ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਅੰਗੂਰੀ ਬੇਲ ਵੱਢ ਲਈ ਅਤੇ ਚੁਬੱਚੇ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ।
ତେନ୍ସା ଦୁତ୍ ଦର୍ତନି ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଁନେ ନ୍ସଗ୍ ସାଚେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ସ୍ଲାଇଂବାନ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ଗୁଆଃ ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ଆର୍କେ ବାରି ଆତେନ୍ଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ମ୍ନାଃ ଗିସେନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ପେସେନେ କୁଣ୍ଡ୍ନ୍ନିଆ ତ୍ଲାଗ୍ ବିକେ ।
20 ੨੦ ਅਤੇ ਉਹ ਚੁਬੱਚਾ ਨਗਰੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਲਤਾੜਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਚੁਬੱਚੇ ਵਿੱਚੋਂ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਗਾਮਾਂ ਤੱਕ ਕੋਈ ਦੋ ਸੋ ਮੀਲ ਤੱਕ ਲਹੂ ਵਗਿਆ।
ଇନି ବାଏରେ ଲେଃକ୍ନେ ଆତେନ୍ କୁଣ୍ଡ୍ନ୍ନିଆ ଅଙ୍ଗୁର୍ଇଂ ପେସେଆର୍କେ ଆରି ଆତ୍ବାନ୍ ମିଆଁ ତାର୍ଚେ ଗୋଡ଼ାଇଂନେ ଲାଗାମ୍ ଜାକ ଡେଃଚେ ୩୦୦ କିଲମିଟର୍ ମ୍ନାଃ ଆରି ଡିଂଲେଃଏ ୨ ମିଟର୍ ତିଆର୍ ଜାକ ମ୍ମ୍ୟାଁନେ ବୁରାଣ୍ଡିଆ ଜରିଆକେ ।
