ਜ਼ਬੂਰ 22
1 ੧ ਪ੍ਰਧਾਨ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਲਈ ਅਬਲੇਰਸ਼ਰ ਦੇ ਰਾਗ ਵਿੱਚ ਦਾਊਦ ਦਾ ਭਜਨ। ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ? ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਬਚਾਉਣ ਤੋਂ ਅਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਭੁੱਬਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ?
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Айҗәләт-хашшаһар» (таң сәһәрдә кәлгән мәдәт) дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған күй: — «Аһ Илаһим, Илаһим, немишкә мәндин ваз кәчтиң? Сән немишкә мени қутқузуштин шунчә жирақсән? Немишкә қаттиқ пәрядлиримдин шунчә жирақ турисән,
2 ੨ ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਮੈਂ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਤੈਨੂੰ ਪੁਕਾਰਦਾ ਹਾਂ ਪਰ ਤੂੰ ਉੱਤਰ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ, ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਵੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਚੈਨ ਨਹੀਂ।
Худайим, күндүздә нида қилдим, лекин Сән һеч җавап қилмайсән; Кечидиму мән шундақ пәряд қилиштин арам алалмаймән.
Бирақ и Исраилниң мәдһийилирини өз маканиң қилғучи, Сән дегән пак-муқәддәстурсән!
Ата-бовилиримиз сени таянчи қилған, Улар саңа таянған, сән уларни қутқузған.
5 ੫ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੇਰੀ ਦੁਹਾਈ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਇਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਓਹ ਸ਼ਰਮਿੰਦੇ ਨਾ ਹੋਏ।
Улар Саңа нида қилишлири билән қутулған; Саңа тайиниш билән уларниң үмүти һеч йәрдә қалған әмәс.
Бирақ мән болсам адәм әмәс, бир қурутмән, Инсан тәрипидин [төһмәт билән] рәсвайиаләм қилинғанмән, Халайиқ тәрипидин кәмситилгәнмән.
Мени көргәнләрниң һәммиси мазақ қилип күлиду, Башлирини силкишип ағзилирини пүрүштүрүп:
«У Пәрвәрдигарға өзини тапшурған әмәсму?! Әнди Пәрвәрдигар уни қутқузсун! Пәрвәрдигар униңдин хурсән болса әгәр, Уни қутулдурсун!» — дейишиду.
Бирақ мени апамниң қосиғидин чиқарғучи өзүңдурсән; Һәтта әмчәктики вақтимдиму мени өзүңгә таяндурғансән;
Туғулғинимдин тартипла, мән өзүмни қойнуңға ташлиғанмән; Анамниң балиятқусидики вақтимдила, Сән мениң Тәңрим болуп кәлгәнсән.
Мәндин жирақлашма; Чүнки риязәт мени қистап кәлди; Маңа ярдәмдә болғучи йоқтур.
Нурғун буқилар мени қоршивалди; Башанниң күчлүк буқилири мени оривалди;
Улар адәмни титма қилғучи һөкирәватқан ширдәк, Ағзилирни чоң ечип маңа тикилип туриду.
14 ੧੪ ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗੂੰ ਡੋਲ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਹਾਂ, ਮੇਰੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਉੱਖੜ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਮੋਮ ਵਰਗਾ ਹੈ, ਉਹ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਪਿਘਲ ਗਿਆ ਹੈ।
Мән төкүлгән судәк болдум, Һәммә сүйәклирим изидин чиқип кәтти; Жүригим момдәк ерип кәтти, Ич-бағримда зәиплишип ерип кәтти.
15 ੧੫ ਮੇਰਾ ਗਲ਼ਾ ਠੀਕਰੇ ਵਾਂਗੂੰ ਸੁੱਕ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਜੀਭ ਤਾਲੂ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਧੂੜ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਛੱਡਿਆ।
Қағҗирап кәткән сапал парчисидәк мағдурум қалмиди, Тилим таңлийимға чаплишип кәтти, Сән [Пәрвәрдигар] мени өлүмниң топа-чаңлириға қойғансән.
16 ੧੬ ਕਿਉਂ ਜੋ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਕੁਕਰਮੀਆਂ ਦੀ ਟੋਲੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ-ਪੈਰ ਵਿੰਨ੍ਹ ਸੁੱਟੇ ਹਨ।
Ғалҗир иштлар маңа олашти, Бир топ рәзилләр мени қистап келип, Мениң қолум вә путумни санҗип тәшти.
Сүйәклиримниң һәммисини саналаймән, [Устиханлирим] маңа тикилип қарап турғандәк қилиду.
Улар кийимлиримни өз арисида үләштүрүватиду, Көңлигимгә еришиш үчүн чәк ташлишиватиду.
Бирақ, и Пәрвәрдигар, мәндин жирақлашма! И Күч-Қудритим болғучим, ярдәмгә тез кәлгәйсән!
Җенимни қиличтин қутқузғин, Мениң ялғуз җенимни иштниң чаңгилидин қутулдурғин.
Мени ширниң ағзидин қутқузғин; Шундақ, Сән илтиҗалиримни иҗабәт қилип явайи калиларниң мүңгүзлиридин қутқузғансән!
Мән Сениң намиңни қериндашлиримға елан қилимән; Чоң җамаәт ичидә туруп Саңа болған мәдһийилиримни җакалаймән;
23 ੨੩ ਯਹੋਵਾਹ ਤੋਂ ਡਰਨ ਵਾਲਿਓ, ਉਹ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰੋ, ਯਾਕੂਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਵੰਸ਼, ਉਹ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦਾ ਸਾਰਾ ਵੰਸ਼, ਉਸ ਤੋਂ ਡਰੋ,
Пәрвәрдигардин әймәнгүчиләр, Уни мәдһийиләңлар! Яқупниң барлиқ нәсиллири, Униңға шан-шәрәп кәлтүрүңлар! Исраилниң пүтүн әвлатлири, Униңдин әйминиңлар.
24 ੨੪ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਨੇ ਦੁਖੀਏ ਦੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਤੁੱਛ ਨਾ ਜਾਣਿਆ ਨਾ ਉਸ ਤੋਂ ਘਿਣ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਨਾ ਉਸ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਛਿਪਾਇਆ, ਅਤੇ ਜਦ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਨੇ ਸੁਣਿਆ।
Чүнки У езилгүчиниң әшу харлинишлирини нәзиридин сақит қилған әмәс, Яки Униңдин һеч йиргәнгән әмәс; Униңдин Өз висалини һеч йошурған әмәс; Бәлки У илтиҗа қилип авазини көтәргинидә, Униңға қулақ селип аңлиған.
25 ੨੫ ਮਹਾਂ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਉਸਤਤ ਕਰਨਾ ਤੇਰੀ ਵੱਲੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਡਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਅੱਗੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸੁੱਖਣਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਾਂਗਾ।
Чоң җамаәт ичидә маңа оқулған мәдһийиләр Өзүңдиндур, Худадин әймәнгүчиләрниң алдида ичкән қәсәмлиримни ишқа ашуримән;
Аҗиз мөминләр қосиғи тойғичә тамақлиниду; Пәрвәрдигарни издигәнләр Уни мәдһийәләйду; Силәрниң қәлбиңлар мәңгү яшнайду!
27 ੨੭ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਚੇਤੇ ਕਰ ਕੇ ਯਹੋਵਾਹ ਵੱਲ ਫਿਰਨਗੀਆਂ, ਅਤੇ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਘਰਾਣੇ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਗੇ,
Зиминниң әң четидикиләрму бу ишни қәлбидә тутуп, товва қилип Пәрвәрдигарниң алдиға келиду; Әл-милләтләрниң барлиқ җәмәтлири алдиңда ибадәт қилиду;
Чүнки падишалиқ Пәрвәрдигарғила тәвәдур; У әл-милләтләр арисида һөкүм сүргүчидур.
29 ੨੯ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਲੋਕ ਖਾਣਗੇ ਅਤੇ ਉਹ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਗੇ, ਓਹ ਸੱਭੇ ਜੋ ਮਰ ਮਿਟਦੇ ਹਨ ਉਹ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣਗੇ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਜਿਉਂਦੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦਾ।
Җаһандики байларму Униң алдидин йәп-ичип, ибадәт қилиду; Тупраққа кирәй дәп қалғанларму, һәтта өз җенини сақлалмайдиғанларму Униңға сәҗдә қилиду;
Кәлгүсидики бир әвлат Униң хизмитидә болиду; Бу әвлат Рәб үчүн Өз пәрзәнтлири һесаплиниду.
Кейин улар келип, шу чағда туғулидиған бир қовмға Униң һәққанийлиғини җакалап шуни елан қилидуки, «У буни әмәлгә ашурди!»
