ਜ਼ਬੂਰ 139
To him that excelleth. A Psalme of David. O Lord, thou hast tried me and knowen me.
Thou knowest my sitting and my rising: thou vnderstandest my thought afarre off.
Thou compassest my pathes, and my lying downe, and art accustomed to all my wayes.
For there is not a word in my tongue, but loe, thou knowest it wholy, O Lord.
Thou holdest mee straite behinde and before, and layest thine hand vpon me.
Thy knowledge is too wonderfull for mee: it is so high that I cannot attaine vnto it.
Whither shall I goe from thy Spirite? or whither shall I flee from thy presence?
8 ੮ ਜੇ ਮੈਂ ਅਕਾਸ਼ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਵਾਂ, ਤੂੰ ਉੱਥੇ ਹੈਂ, ਜੇ ਮੈਂ ਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਬਿਸਤਰਾ ਵਿਛਾਵਾਂ, ਵੇਖ, ਤੂੰ ਉੱਥੇ ਹੈਂ! (Sheol h7585)
If I ascende into heauen, thou art there: if I lye downe in hell, thou art there. (Sheol h7585)
Let mee take the winges of the morning, and dwell in the vttermost parts of the sea:
Yet thither shall thine hand leade me, and thy right hand holde me.
If I say, Yet the darkenes shall hide me, euen the night shalbe light about me.
12 ੧੨ ਫੇਰ ਵੀ ਅਨ੍ਹੇਰਾ ਤੈਥੋਂ ਨਾ ਛਿਪਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਰਾਤ-ਦਿਨ ਵਾਂਗੂੰ ਚਮਕੇਗੀ, ਸੋ ਅਨ੍ਹੇਰਾ ਤੇ ਚਾਨਣ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਹਨ!।
Yea, the darkenes hideth not from thee: but the night shineth as the day: the darkenes and light are both alike.
For thou hast possessed my reines: thou hast couered me in my mothers wombe.
14 ੧੪ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਾਂਗਾ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਭਿਆਨਕ ਰੀਤੀ ਤੇ ਅਚਰਜ਼ ਹਾਂ, ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਅਚਰਜ਼ ਹਨ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਖੂਬ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ!
I will praise thee, for I am fearefully and wonderously made: marueilous are thy workes, and my soule knoweth it well.
15 ੧੫ ਮੇਰੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਤੈਥੋਂ ਲੁੱਕੀਆਂ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਜਦ ਮੈਂ ਗੁਪਤ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ, ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦਿਆਂ ਹੇਠਲਿਆਂ ਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਰਸੀਦਾ ਕੱਢੀਦਾ ਸੀ।
My bones are not hid from thee, though I was made in a secret place, and facioned beneath in the earth.
16 ੧੬ ਤੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੇਡੌਲ ਮਲਬੇ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਤੇਰੀ ਪੋਥੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਲਿਖੇ ਗਏ, ਦਿਨ ਮਿਥੇ ਗਏ, ਜਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
Thine eyes did see me, when I was without forme: for in thy booke were all things written, which in continuance were facioned, when there was none of them before.
Howe deare therefore are thy thoughtes vnto me, O God! how great is ye summe of them!
18 ੧੮ ਜੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਿਣਾ, ਓਹ ਰੇਤ ਦੇ ਦਾਣਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਹਨ, ਜਦ ਮੈਂ ਜਾਗ ਉੱਠਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।
If I should count them, they are moe then the sand: when I wake, I am still with thee.
Oh that thou wouldest slay, O God, the wicked and bloody men, to whom I say, Depart ye from mee:
Which speake wickedly of thee, and being thine enemies are lifted vp in vaine.
Doe not I hate them, O Lord, that hate thee? and doe not I earnestly contend with those that rise vp against thee?
I hate them with an vnfained hatred, as they were mine vtter enemies.
Try mee, O God, and knowe mine heart: prooue me and know my thoughtes,
And consider if there be any way of wickednes in me, and leade me in the way for euer.
