ਕਹਾਉਤਾਂ 31
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 ੪ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ, ਹੇ ਲਮੂਏਲ, ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦਾਖ ਮਧੂ ਦਾ ਪੀਣਾ ਜੋਗ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਨਾ ਰਾਜ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਆਖਣਾ, ਸ਼ਰਾਬ ਕਿੱਥੇ ਹੈ
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 ੩੦ ਸ਼ੋਭਾ ਝੂਠ ਛਲ ਹੈ ਅਤੇ ਸੁਹੱਪਣ ਵਿਅਰਥ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਇਸਤ੍ਰੀ ਜੋ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਭੈਅ ਮੰਨਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
