ਕਹਾਉਤਾਂ 29
Ein mann som etter mykje refsing endå er ein stivnakke, vil brått verta broten ulækjeleg sund.
2 ੨ ਜਦ ਧਰਮੀ ਉੱਚੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਲੋਕ ਅਨੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਦੁਸ਼ਟ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਪਰਜਾ ਧਾਹਾਂ ਮਾਰਦੀ ਹੈ।
Når rettferdige aukar i tal, då gled seg folket, men når gudlaus mann kjem til styre, sukkar folket.
3 ੩ ਜਿਹੜਾ ਬੁੱਧ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਨੂੰ ਅਨੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਵੇਸਵਾ ਦਾ ਸੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਉਡਾਉਂਦਾ ਹੈ।
Den som elskar visdom, gled sin far, men den som gjeng i lag med skjøkjor, øyder eiga si.
Ein konge held landet sitt uppe med rett, men ein skattekrevjar legg det i øyde.
Ein mann som smeikjer for næsten sin, breider ut eit net for føterne hans.
Ein vond manns misgjerd er snara for honom, men rettferdig mann fegnast og gled seg.
Den rettferdige syter for stakarens sak, den gudlause hev ikkje greida på noko.
Spottarar øser upp ein by, men vismenner stiller vreiden.
9 ੯ ਜਦ ਬੁੱਧਵਾਨ ਮਨੁੱਖ ਮੂਰਖ ਨਾਲ ਵਿਵਾਦ ਕਰੇ, ਤਦ ਉਹ ਕ੍ਰੋਧਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਠੱਠਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ।
Når vismann fører sak mot dåren, vert dåren sinna og lær, og kann’kje vera still.
Dei blodfuse hatar ein skuldlaus mann, og stend dei ærlege etter livet.
Alt sitt sinne slepper dåren ut, men vismannen døyver det til slutt.
Agtar ein hovding på lygneord, er alle hans tenarar nidingar.
13 ੧੩ ਕੰਗਾਲ ਅਤੇ ਅਨ੍ਹੇਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਹਨ, ਯਹੋਵਾਹ ਉਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਚਾਨਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
Fatigmann og valdsmann råkast, Herren gjev deim båe augneljos.
Ein konge som dømer småfolk rett, hans kongsstol stend æveleg fast.
15 ੧੫ ਤਾੜਨਾ ਅਤੇ ਸੋਟੀ ਬੁੱਧ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਬਾਲਕ ਬੇਮੁਹਾਰਾ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਲਈ ਨਮੋਸ਼ੀ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ।
Ris og age gjev visdom, men ein agelaus gut fører skam yver mor si.
Når dei gudlause aukar, so aukar syndi, men dei rettferdige skal sjå med lyst på deira fall.
Aga son din, so vil han vera deg til hugnad og gjeva lostemat til sjæli di.
Utan profetsyn vert folket vilt, men sæl er den som held lovi.
Med ord let trælen seg ikkje tukta, for han skynar deim vel, men bryr seg’kje um deim.
Ser du ein mann som er snar til å tala, dåren gjev større von enn han.
Kjæler du trælen upp frå hans ungdom, vil han vanvyrda deg til slutt.
Sinna mann valdar trætta, og brålyndt mann gjer mang ei misgjerd.
Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.
Den som helar med tjuven, hatar sitt liv, han høyrer dei tek han i eid, men gjev ingi vitring.
Manne-rædsla legg snaror, men den som lit på Herren, vert berga.
Mange vil te seg fram for ein styrar, men frå Herren fær kvar mann sin rett.
Ein styggedom for rettferdige er ein urettferdig mann, og ein styggedom for den gudlause er den som fer ærleg fram.
