< ਲੂਕਾ 14 >
1 ੧ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਉਹ ਫ਼ਰੀਸੀ ਸਰਦਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰ ਭੋਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆ ਤਦ ਉਹ ਉਸ ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ରଗ ଜିସୁ ଜମ୍ନିବାର୍ ନାଜିଂ ତିନି କାଜିଂ ର ପାରୁସିର୍ ମୁଣିକା ଇଞ୍ଜ ହଟିଲେ, ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇଟ୍କାଡ଼୍ କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
2 ੨ ਅਤੇ ਵੇਖੋ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਲੋਧਰੀ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਸੀ।
ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ହେୱାନ୍ ମୁମ୍ଦ ରକାନ୍ କାଲ୍କୁ କେଇକୁ ପୁଲାଆତି ରଗ୍ୟା ନଚ୍ନି ମାନାୟ୍ ମାଚାନ୍ ।
3 ੩ ਯਿਸੂ ਨੇ ਬਿਵਸਥਾ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾਂ ਅਤੇ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, ਭਲਾ, ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਚੰਗਾ ਕਰਨਾ ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ?
ହେବେ ଜିସୁ ମସାତି ବିଦିନି ଗୁରୁର୍ ଆରି ପାରୁସିରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଜମ୍ନିବାର୍ ନାଜିଂ ଉଜ୍ କିନାକା ବିଦି କି ଆକାୟ୍?” ମାତର୍ ହେୱାର୍ ଚିମ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
4 ੪ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਕੁਝ ਉੱਤਰ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ।
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆସ୍ତି ଉଜ୍ କିତାନ୍ ଆରି ପକ୍ତାନ୍ ।
5 ੫ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਸ ਦਾ ਗਧਾ ਜਾਂ ਬੈਲ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਝੱਟ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੱਢੇਗਾ।
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମି ବିତ୍ରେତାଂ ଇନେର୍ ଜାର୍ ହିମ୍ଣାଂ କି ବାଡ଼୍ଦୁ କୁଇତାକେ ଆର୍ତିସ୍ ଇନାକା ହେଦେଲିଂ ଜମ୍ନିବାର୍ ନାଜିଂ ହେ ଦାପ୍ରେ ନିକୁନ୍?”
6 ੬ ਅਤੇ ਉਹ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਉੱਤਰ ਨਾ ਦੇ ਸਕੇ।
ଆରେ, ହେୱାର୍ ଇ ୱିଜ଼ୁ ବେରଣ୍ତ ଇନାକା ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାର୍ ।
7 ੭ ਜਦ ਉਸ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਜੋ ਮਹਿਮਾਨ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ
ଆରେ, କୁପ୍କାୟାତି ମାନାୟାର୍ ଇନେସ୍ ମୁଡ଼୍ ମୁଡ଼୍ ବାହା ବାଚି କିଜ଼ି ମାଚାର୍, ଇଦାଂ ଇଟ୍କାଡ଼୍ କିଜ଼ି ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍,
8 ੮ ਕਿ ਜਦ ਕੋਈ ਤੈਨੂੰ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਵੇ ਤਾਂ ਮੁੱਖ ਸਥਾਨ ਤੇ ਨਾ ਬੈਠ। ਕੀ ਜਾਣੀਏ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਕਿਸੇ ਆਦਰ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਹੋਵੇ।
“ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ଲକୁତାଙ୍ଗ୍ ବିବାନି ବଜିତ କୁକ୍ୟାନାଦେର୍, ହେୱେଡ଼ାଂ ମୁଡ଼୍ ବାହାତ କୁଚ୍ମାଟ୍, କାତେହିନା ମିତାଙ୍ଗ୍ ଆଦିକ୍ ଗାଜାଲକୁ ହେୱାନ୍ତାଂ କୁକ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାନ୍ଗାନାନ୍,
9 ੯ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਹੈ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਣ ਕੇ ਆਖੇ ਕਿ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਛੱਡ ਅਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਮਗਰ ਬੈਠਣਾ ਪਵੇ।
ଆରେ ଇନେର୍ ମିଙ୍ଗ୍ ଆରି ତାଙ୍ଗ୍ କୁକ୍ତାନ୍ଚି, ହେୱାନ୍ ୱାଜ଼ି ମିଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜାନାନ୍, ଇୱାନିଂ ବାହା ହିଆ; ଆରେ, ହେୱାଡ଼ାଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଲାଜୁତାଂ ତାରେନ୍ ବାହାତ କୁଚ୍ଚେଂ ହାନାଦେର୍ ।
10 ੧੦ ਪਰ ਜਦ ਤੈਨੂੰ ਬੁਲਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਬੈਠ, ਫੇਰ ਜਿਸ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਹੈ ਜਦ ਆਵੇ ਤਦ ਤੈਨੂੰ ਆਖੇ, “ਮਿੱਤਰਾ, ਅੱਗੇ ਆ ਜਾ” ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਖਾਣ ਬੈਠੇ ਹਨ ਤੇਰਾ ਆਦਰ ਹੋਵੇਗਾ।
ମାତର୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଏପେଙ୍ଗ୍ କୁକ୍ୟା ଆନାଦେର୍, ହେୱେଡ଼ାଂ ହାଲ୍ଜି ତାରେନ୍ନି ବାହାତ କୁଚାଟ୍, ଇନେସ୍ ମି କୁକ୍ୟାତି ଲକୁ ୱାଜ଼ି ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜାନାନ୍, ଏ ବନ୍ଦୁ, ଜପ୍ଣି ବାହାତ ୱା ଇଞ୍ଜ୍ନାନ୍, ହେୱାଡ଼ାଂ ମି ହୁକେ କୁଚ୍ଚି ମାନି ୱିଜ଼ାକାର୍ ମାନାୟାର୍ ମୁମ୍ଦ ମି ଜାଜ୍ମାଲ୍ ଆନାତ୍ ।
11 ੧੧ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰੇਕ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸੋ ਨੀਵਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸੋ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ଇନାକିଦେଂକି ଇନେର୍ ଜାର୍ତିଂ ଗାଜା ଇଞ୍ଜି ଚଞ୍ଜିୟାଆନାନ୍, ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାରୁ ଆନାନ୍, ଆରେ ଇନେର୍ ଜାର୍ତିଂ ହାରୁ ଆନାନ୍, ହେୱାନିଂ ଉଚ୍ କିୟାନାତ୍ ।”
12 ੧੨ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਾਂ ਤੂੰ ਦਿਨ ਜਾਂ ਰਾਤ ਦੀ ਦਾਵਤ ਕਰੇਂ ਤਾਂ ਆਪਣਿਆਂ ਮਿੱਤਰਾਂ, ਆਪਣਿਆਂ ਭਾਈਆਂ, ਆਪਣਿਆਂ ਸਾਕਾਂ ਅਤੇ ਧਨਵਾਨ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਬੁਲਾ, ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਜੋ ਉਹ ਫੇਰ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਬੁਲਾਉਣ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਬਦਲਾ ਹੋ ਜਾਵੇ।
ଆରି, ଜିସୁ ନିଜେ କୁକ୍ୟାତି ଲଗାଂ ପା ଇଚାନ୍, “ୱେଡ଼ା କି ନାଣା ବଜି ହିଜ଼ି ଜାର୍ ବନ୍ଦୁ କି ଟଣ୍ଡେନ୍ କି ୱାସ୍କିନିକାର୍ କି ମାଜାନ୍ ପାଡ଼୍ହାନିକାରିଂ କୁକ୍କି କିମାଟ୍, କାତେହିନା ହେୱାର୍ ପା ୱାଜ଼ି ମିଙ୍ଗ୍ କୁକ୍କି କିଦ୍ନାର୍ ଆରି ଏପେଙ୍ଗ୍ ପ୍ରାତିପାଦ୍ ପାୟା ଆତାଦେର୍ ।
13 ੧੩ ਪਰ ਜਦ ਤੂੰ ਦਾਵਤ ਕਰੇਂ ਤਾਂ ਕੰਗਾਲਾਂ, ਟੁੰਡਿਆਂ, ਲੰਗੜਿਆਂ, ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾ।
ମାତର୍ ବଜି ଜାଲ୍ଦି କିତିସ୍ ଅର୍କିତ୍, ଟୁଟା, ଚଟା ଆରି କାଣାରିଂ କୁପ୍କାଟ୍;
14 ੧੪ ਅਤੇ ਤੂੰ ਧੰਨ ਹੋਵੇਂਗਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਤੇਰਾ ਬਦਲਾ ਚੁਕਾਉਣ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਬਦਲਾ ਤੈਨੂੰ ਧਰਮੀਆਂ ਦੇ ਜੀ ਉੱਠਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ତା ଆତିସ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଦନ୍ୟ ଆନାଦେର୍, ଇନେକିଦେଂକି ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆରେ ହିଦ୍ନି କାଜିଂ ହେୱାର୍ତି ଇନାକା ହିଲୁତ୍; ଆରେ, ଦାର୍ମିର୍ ଆରେ ନିଂନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆରେ ହିଦ୍ୟାନାତ୍ ।”
15 ੧੫ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਧੰਨ ਉਹ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ ਕਰੇਗਾ।
ହେଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜିସୁହୁକେ ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କୁଚ୍ଚି ମାନି ଲଗାଂ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, ଇମ୍ଣି ଲଗୁ “ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜିତ ତିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ଦନ୍ୟ ।”
16 ੧੬ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਦਾਵਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ।
ମାତର୍ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ରକାନ୍ ମାନାୟ୍ ମ୍ଡିକା ସମୁତ ଗାଜାବଜି ହିଦେଂ ଇଚା କିଜ଼ି ବେସି ଜାଣ୍ତିଂ କୁକ୍ତାନ୍;
17 ੧੭ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਭੋਜਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਜੋ ਉਹ ਸੱਦੇ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਆਖੇ ਕਿ ਆਓ ਕਿਉਂ ਜੋ ਹੁਣ ਸਭ ਕੁਝ ਤਿਆਰ ਹੈ
ଆରେ, ତିନି ସମୁ ଏକାୱାତିଲେ, ହେୱାନ୍ କୁକ୍ତି ଲଗାଂ ଜାର୍ ଆଡ଼ିୟାତିଂ ପକ୍ଚି ଇଚାନ୍, ‘ଏପେଙ୍ଗ୍ ୱାଡୁ, ଇନାକିଦେଂ ୱିଜ଼ୁ ଜାଲ୍ଦି ଆତାତେ ।’
18 ੧੮ ਤਾਂ ਉਹ ਸੱਭੇ ਇੱਕ ਮੱਤ ਹੋ ਕੇ ਬਹਾਨੇ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੇ। ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਖੇਤ ਮੁੱਲ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ।
ମାତର୍ ୱିଜ଼ାକାର୍ ର ମାନ୍ କିଜ଼ି କେମା ପାର୍ତାନା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ । ପର୍ତୁମ୍ ରକାନ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆନ୍ ଇଚୁଟିଂ ବୁମି କଡ଼୍ତାଂନ୍ନା, ନାଙ୍ଗ୍ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଲାଗ୍ଦାନାତ୍; ଗୱାରି କିଦ୍ନାଙ୍ଗା, ଆନ୍ କେମା ପାୟା ଆତାଙ୍ଗ୍ନା ଇଞ୍ଜି ବାବି କିୟା ।”
19 ੧੯ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਮੈਂ ਬਲ਼ਦਾਂ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਜੋੜੀਆਂ ਮੁੱਲ ਲਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਖਣ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ।
ଆରେ ରକାନ୍ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ପାଞ୍ଚ୍ ଆଡ଼୍ ବାଡ଼୍ଦୁଙ୍ଗ୍ କଡ଼୍ତାଂନ୍ନା, ଆରେ ଆନ୍ ହେୱାକାଂ ପରିକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ହାନାଙ୍ଗା; ଗୱାରି କିଦ୍ନାଙ୍ଗା, ଆନ୍ କେମା ପାୟାଆତାଂନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ବାବି କିୟା ।”
20 ੨੦ ਅਤੇ ਹੋਰ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ।
ବିନ୍ ଲଗୁ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ପୁନ୍ ବିବା ଆତାଙ୍ଗ୍ନା, ଲାଗିଂ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁଙ୍ଗା ।”
21 ੨੧ ਤਦ ਉਸ ਨੌਕਰ ਨੇ ਆਣ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਦੱਸੀਆਂ। ਤਾਂ ਉਸ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਜਲਦੀ ਨਿੱਕਲ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚੌਕਾਂ ਅਤੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਅਤੇ ਕੰਗਾਲਾਂ, ਟੁੰਡਿਆਂ, ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਅਤੇ ਲੰਗੜਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਅੰਦਰ ਲਿਆ।
ଆରେ, ହେ ଆଡ଼ିଏନ୍ ୱାଜ଼ି ହେ ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍ ହେ ସବୁ ୱେଚ୍ଚାନ୍ । ହେବେଣ୍ଡାଂ ଇଲ୍ ମୁଣିକା ରିସା ଆଜ଼ି ଜାର୍ ଆଡ଼ିଏନିଂ ଇଚାନ୍, “ବେଗି ଗାଡ଼୍ନି ହାକ୍ଡ଼ି ଆରି ଗଲିଗନ୍ଦିତ ହାଲ୍ଜି ଅର୍କିତ୍, ଟୁଟା, କାଣା ଆରି ଚଟାରିଂ ଇବେ ତାହିୱାଡୁ ।”
22 ੨੨ ਉਸ ਨੌਕਰ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ ਪਰ ਅਜੇ ਜਗ੍ਹਾ ਖਾਲੀ ਹੈ।
ପାଚେ ହେ, ଆଡ଼ିଏନ୍ ଇଚାନ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ନି ବଲ୍ତାଂ କିୟାଆତାଙ୍ଗ୍ନା, ଆତିସ୍ପା ଆରେ ବାହା ମାନାତ୍ ।”
23 ੨੩ ਮਾਲਕ ਨੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨਿੱਕਲ ਕੇ ਸੜਕਾਂ ਅਤੇ ਪੈਲੀ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਵੱਲ ਜਾ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਤਗੀਦ ਕਰ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਮੇਰਾ ਘਰ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਵੇ।
ହେବେତାଂ ମାପ୍ରୁ ହେ ଆଡ଼ିଏନିଂ ଇଚାନ୍, “ରାଜାର୍ ହାଜ଼ି ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ ମାର୍ତ ହାଲ୍ଜି, ନା ଇଲ୍ ଇନେସ୍କି ପୁରା ଆନାତ୍, ହେଦାଂ କାଜିଂ ମାନାୟାରିଂ ୱାନିକାଜିଂ ହିୟାଟ୍ ।
24 ੨੪ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜਿਹੜੇ ਬੁਲਾਏ ਗਏ ਸਨ ਇੱਕ ਵੀ ਮੇਰੇ ਭੋਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ଲାଗିଂ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ହେ କୁକ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାନି ମାନାୟାରିଂ ପା ଇନେର୍ ନା ବଜିନି ଗୁଣ୍ ମଦୁର୍ ପାୟା ଆଉର୍ ।”
25 ੨੫ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ,
ଦିନେକ୍ ବେସିହେନି ମାନାୟାର୍ ଜିସୁ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ଲେଉଟା ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍,
26 ੨੬ ਜੇ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਵੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ, ਮਾਤਾ, ਪਤਨੀ, ਬਾਲ ਬੱਚਿਆਂ, ਭਾਈਆਂ ਅਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨਾਲ ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰਾ ਚੇਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
“ଇନେର୍ ଜଦି ନା କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ଜାର୍ ଆବା, ଆୟା, ଡକ୍ରି, ହିମ୍ଣା, ଟଣ୍ଡେନ୍ ଆରି ତଣ୍ଦେକାଂ, ଇ ଲାକେ ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ତିଂ ପା ଆଦିକ୍ ୱାରି କିୱିତିସ୍, ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ନା ଚେଲା ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।
27 ੨੭ ਜੋ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਸਲੀਬ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਨਾ ਚੱਲੇ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰਾ ਚੇਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ଇନେର୍ ଜାର୍ତି କ୍ରୁସ୍ ପିଣ୍ଡ୍ଜି ନା ଡେଇଁ ୱାୱାତାନ୍ଚି, ହେୱାନ୍ ନା ଚେଲା ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।
28 ੨੮ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਬੁਰਜ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਖ਼ਰਚ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਾ ਕਰੇ ਜੋ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਉਸ ਦੇ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਯੋਗ ਧਨ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ?
ଇନାକିଦେଂକି ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ମାଚା ରସ୍ତେଂ ଇଚା କିଜ଼ି ହେଦାଂ ୱିସ୍ପିସ୍ କିନାକା ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ସାକ୍ତି ମାନାତ୍ କି ଆକାୟ୍, ଇଦାଂ ପର୍ତୁମ୍ କୁଚ୍ଚି କର୍ଚ ଇସାବ୍ ହୁଡ଼ୁଦେର୍?
29 ੨੯ ਕਿਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਜਦ ਉਸ ਨੇ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ ਤਾਂ ਸਭ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ
ହେ ଦିନ୍ତ ହେୱାନ୍ କୁନାଦି କୁଚି କିଜ଼ି ୱିସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ୱିତିସ୍, ଏଚେଜାଣ୍ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ନାର୍ ୱିଜ଼ାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗ୍ଡାଇଦେଂ ଲାଗାନାର୍,
30 ੩੦ ਕਿ ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਪਰ ਪੂਰਾ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ!
ଇ ମାନାୟ୍ ରଚ୍ଚେଂ ଆରାମ୍ କିଜ଼ି ୱିସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ୱାତାନ୍ ।”
31 ੩੧ ਜਾਂ ਕਿਹੜਾ ਰਾਜਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦ ਦੂਜੇ ਰਾਜੇ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਨਿੱਕਲੇ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਸਲਾਹ ਨਾ ਕਰੇ, ਕੀ ਮੈਂ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਨੇ ਵੀਹ ਹਜ਼ਾਰ ਸੈਨਿਕ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ?
“ମାତର୍ ଇମ୍ଣି ରାଜା ଦସହାଜାର୍ ମେଲ୍ୟାରିଂ ଅଜ଼ି ବିନେ ରକାନ୍ ରାଜା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଜୁଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ହାନି ୱେଡ଼ାଲିଂ, କଡ଼େ ହାଜାର୍ ମେଲ୍ୟାର୍ ଆସ୍ତି ବିରୁଦ୍ତ ୱାଜ଼ିମାନି ରାଜା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଦସ୍ ହାଜାର୍ ମେଲ୍ୟାର୍ ଅଜ଼ି ଜୁଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ନାଦେରା କି ଆକାୟ୍, ହେଦାଂ ପର୍ତୁମ୍ କୁଚ୍ଚି ବିଚାର୍ କିଉର୍?
32 ੩੨ ਜੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹਮਲਾਵਰ ਦੇ ਅਜੇ ਦੂਰ ਹੁੰਦਿਆਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਦੂਤ ਭੇਜ ਕੇ ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ।
ଜଦି ଆଡୁନ୍, ଲାଗିଂ ବିନେନି ରାଜା ଦେହା ମାନୁ ମାନୁ ହେୱାନ୍ ଦୁତ୍ ପକ୍ଚି ହାନ୍ଦି ପାର୍ତାନା କିନାନ୍ ।
33 ੩੩ ਸੋ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰੇਕ ਜੋ ਆਪਣਾ ਸਭ ਕੁਝ? ਨਾ ਤਿਆਗੇ ਉਹ ਮੇਰਾ ਚੇਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ହେ ଲାକେ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ଜାର୍ତି ୱିଜ଼ୁ ପିହ୍ୱିତିସ୍, ହେୱାନ୍ ନା ଚେଲା ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।”
34 ੩੪ ਲੂਣ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਲੂਣ ਬੇਸੁਆਦ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਿਵੇਂ ਸਲੂਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ?
“ହର୍ତ ହାର୍; ମାତର୍ ହର୍ ପା ଜଦି ହୱାଦ୍ ଆଉତ୍, ବାଟିଙ୍ଗ୍ ହେଦାଂ ଇମେ କାର୍ୟା ଆନାତ୍?
35 ੩੫ ਉਹ ਨਾ ਖੇਤ, ਨਾ ਖਾਦ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਦੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲੇ ਕੰਨ ਹੋਣ ਉਹ ਸੁਣੇ।
ହେଦାଂ ମେଦ୍ନିତ କି ଗାତ୍ଗାଦା କାଜିଂ ସମାନ୍ ଆକାୟ୍; ଲକୁ ହେଦାଂ ବାର୍ତ ତୁସି ହିନାର୍ । ଇନେର୍ ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କିତୁଲ୍ ମାନାତ୍, ହେୱାନ୍ ୱେନେନ୍ ।”