< ਲੂਕਾ 14 >

1 ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਉਹ ਫ਼ਰੀਸੀ ਸਰਦਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰ ਭੋਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆ ਤਦ ਉਹ ਉਸ ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ଗଟ୍‌ତର୍‌ ଜିସୁ ବିସାଉଁଣିବାର୍‌ ଦିନ୍, ପାରୁସିମଃନାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ମୁଳିକାର୍‌ ଗଃରେ ବଜି କାଉଁକେ ଗଃଲା, ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଦଃକି ଲାଗ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
2 ਅਤੇ ਵੇਖੋ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਲੋਧਰੀ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਸੀ।
ଆର୍‌ ଦଃକା, ସେତି ଜିସୁର୍‌ ମୁଏଁ ହୁଲା ବେମାରେ ହଃଳି ରିଲା ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ରିଲା ।
3 ਯਿਸੂ ਨੇ ਬਿਵਸਥਾ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾਂ ਅਤੇ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, ਭਲਾ, ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਚੰਗਾ ਕਰਨਾ ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ?
ଜିସୁ ପାରୁସି ଆର୍‌ ଦଃର୍ମ୍‌ସାସ୍ତ୍ରିମଃନ୍‌କେ ହଃଚାର୍ଲା “ବିସାଉଁଣିବାରେ ରଗିକ୍‌ ଉଜ୍‌ କଃରୁକେ ବିଦି ଆଚେ କି ନାୟ୍‌?” ମଃତର୍‌ ସେମଃନ୍ ଚିମ୍‌ରା ଅୟ୍‌ରିଲାୟ୍‌ ।
4 ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਕੁਝ ਉੱਤਰ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ।
ଆରେକ୍‌ ଜିସୁ ତାକ୍‌ ଚୁୟ୍‌କଃରି ଉଜ୍‌ କଃଲା, ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଗଃରେ ହଃଟାୟ୍‌ ଦିଲା ।
5 ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਸ ਦਾ ਗਧਾ ਜਾਂ ਬੈਲ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਝੱਟ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੱਢੇਗਾ।
ତାର୍‌ହଃଚେ ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ କେ ନିଜାର୍‌ ହିଲା କି ବଃଇଲ୍‌ କୁଇଁକାଲେ ଅଦୁର୍ଲେକ୍‌ କାୟ୍‌ରି ତାକେ ବିସାଉଁଣିବାରେ ତଃତ୍‌କାଣ୍ ଉଟାଉଁ ନଃଚାସ୍‌?”
6 ਅਤੇ ਉਹ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਉੱਤਰ ਨਾ ਦੇ ਸਕੇ।
ଆର୍‌ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଇସଃବୁ କଃତାର୍‌ ଉତୁର୍‌ ଦେଉଁ ନଃହାର୍‌ଲାୟ୍‌ ।
7 ਜਦ ਉਸ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਜੋ ਮਹਿਮਾਨ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ
ଆରେକ୍‌ ବଜି କାଉଁକେ ଆୟ୍‌ଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍ କଃନ୍‌କଃରି ନିଜାର୍‌ ଗିନେ ବଃଡ୍ ଟାଣ୍ ବାଚ୍‌ତି ରିଲାୟ୍‌, ଇରି ଦଃକିକଃରି ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ ଇ କଃତା କୟ୍‌ଲା,
8 ਕਿ ਜਦ ਕੋਈ ਤੈਨੂੰ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਵੇ ਤਾਂ ਮੁੱਖ ਸਥਾਨ ਤੇ ਨਾ ਬੈਠ। ਕੀ ਜਾਣੀਏ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਕਿਸੇ ਆਦਰ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਹੋਵੇ।
“ଜଃବେ ତୁମିକେ କୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ତାର୍‌ ବିବା ବଜିକେ କୁଦେଦ୍‌, ତଃବେ ସଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁମି ସେତି ଜାୟ୍‌ ବଃଡ୍ ଲକ୍‌ ବଃସ୍ତା ଟାଣେ ବଃସା ନାୟ୍‌, କଃଡେବଃଳ୍‌ ସିନା ତୁମାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଅଃଦିକ୍‌ ମାନ୍‌ତି ହାଉତା ଲକ୍‌କେ ସେ କୁଦି ରଃୟ୍‌ଦ୍‌,
9 ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਹੈ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਣ ਕੇ ਆਖੇ ਕਿ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਛੱਡ ਅਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਮਗਰ ਬੈਠਣਾ ਪਵੇ।
ଆର୍‌ ଜେ ତୁମିକେ ଆର୍‌ ସେ ମାନ୍‌ତି ହାଉତା ଲକ୍‌କେ କୁଦି ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ଆସିକଃରି ତୁମିକେ କୟ୍‌ଦ୍‌, ତୁୟ୍‌ ସେତିହୁଣି ଉଟ୍‌ ଇ ବଃଡ୍ ଲକେ ଟାଣ୍ ଦେସ୍‌; ସଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁମି ଲାଜ୍‌ ହାୟ୍‌, ତଃଳେ ଜାୟ୍‌ ବଃସାସ୍‌ ।
10 ੧੦ ਪਰ ਜਦ ਤੈਨੂੰ ਬੁਲਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਬੈਠ, ਫੇਰ ਜਿਸ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਹੈ ਜਦ ਆਵੇ ਤਦ ਤੈਨੂੰ ਆਖੇ, “ਮਿੱਤਰਾ, ਅੱਗੇ ਆ ਜਾ” ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਖਾਣ ਬੈਠੇ ਹਨ ਤੇਰਾ ਆਦਰ ਹੋਵੇਗਾ।
ମଃତର୍‌ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁମି ବିବା ବଜିକେ ଜାହାସ୍‌, ସଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁମି ଜାୟ୍‌ ତଃଳେ ବଃସା, ଜଃନ୍‌କଃରିକି ତୁମିକେ କୁଦ୍‌ଲା ମାନାୟ୍‌ ଆସିକଃରି ତୁମିକେ ଦଃକି କୟ୍‌ଦ୍‌, ଏ ବାୟ୍‌, ଇ ବଃଡ୍ ଟାଣେ ଆସିକଃରି ବଃସ୍‌; ସଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁମାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ବଜିଗଃରେ ବଃସି ରିଲା ସଃବୁ ଲକାର୍‌ ମୁଏଁ ତୁମି ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ ହାଉଆସ୍‌ ।
11 ੧੧ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰੇਕ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸੋ ਨੀਵਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸੋ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ବଃଲେକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ନିଜ୍‌କେ ବଃଡ୍ ବଃଲି ଦଃକାୟ୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ତାକ୍‌ ସାନ୍ କଃରା ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ଆର୍‌ ଜେ ନିଜ୍‌କେ ସାନ୍ କଃରେଦ୍‌, ତାକ୍‌ ବଃଡ୍ କଃରା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।”
12 ੧੨ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਾਂ ਤੂੰ ਦਿਨ ਜਾਂ ਰਾਤ ਦੀ ਦਾਵਤ ਕਰੇਂ ਤਾਂ ਆਪਣਿਆਂ ਮਿੱਤਰਾਂ, ਆਪਣਿਆਂ ਭਾਈਆਂ, ਆਪਣਿਆਂ ਸਾਕਾਂ ਅਤੇ ਧਨਵਾਨ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਬੁਲਾ, ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਜੋ ਉਹ ਫੇਰ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਬੁਲਾਉਣ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਬਦਲਾ ਹੋ ਜਾਵੇ।
ଜିସୁ ତାକ୍‌ କାଉଁକେ କୁଦିରିଲା ମାନାୟ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ଦିନ୍‌ବଃଳ୍‌ କି ରାତିବଃଳ୍‌ ବଜି ଦିଲେକ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କି ବାୟ୍‌, କି ନିଜାର୍‌ଲକେ କି ହାକିହଃଳ୍‌ସାର୍‌ ମାଜନ୍‌ମଃନ୍‌କେ କୁଦା ନାୟ୍‌, ବଃଲେକ୍‌ ସେମଃନ୍ ହେଁ ଗଟ୍‌ ଦିନ୍ ତୁମିକେ ବଜି କାଉଁକେ କୁଦ୍‌ତି; ଆର୍‌ ସଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁମିମଃନ୍ ବାଦ୍‌ଲା ହାଉଆସ୍‌ ।
13 ੧੩ ਪਰ ਜਦ ਤੂੰ ਦਾਵਤ ਕਰੇਂ ਤਾਂ ਕੰਗਾਲਾਂ, ਟੁੰਡਿਆਂ, ਲੰਗੜਿਆਂ, ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾ।
ମଃତର୍‌ ତୁମି ବଜି ଦିଲେକ୍‌, ଇନସ୍ତାମଃନ୍‌କେ, କଲାମଃନ୍‌କେ, ଚଟାମଃନ୍‌କେ ଆର୍‌ କାଣାମଃନ୍‌କେ କୁଦା;
14 ੧੪ ਅਤੇ ਤੂੰ ਧੰਨ ਹੋਵੇਂਗਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਤੇਰਾ ਬਦਲਾ ਚੁਕਾਉਣ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਬਦਲਾ ਤੈਨੂੰ ਧਰਮੀਆਂ ਦੇ ਜੀ ਉੱਠਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ତଃବେ ତୁମି ମଃନ୍‌କାର୍‌ ବାୟ୍‌ଗ୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ବଃଲେକ୍‌ ତୁମିକେ ଲେଉଟାୟ୍‌ ଦେଉଁକେ ସେମଃନାର୍‌ ହାକ୍‌ କାୟ୍‌ରି ନାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ଦଃର୍ମିଲକ୍‌ମଃନ୍ ଆରେକ୍‌ ଜିବନ୍ ହାୟ୍‌କଃରି ଉଟ୍‌ତି, ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ତୁମିକେ ଲେଉଟାୟ୍‌ ଦଃୟ୍‌ଦ୍‌ ।”
15 ੧੫ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਧੰਨ ਉਹ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ ਕਰੇਗਾ।
ଜିସୁର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କାଉଁକେ ବଃସିରିଲା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଇସଃବୁ କଃତା ସୁଣି, ଜିସୁକେ କୟ୍‌ଲା, “ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ମାପ୍ରୁର୍‌ ରାଇଜେ ବଜି କାଉଁକେ ବଃସେଦ୍‌ ତାର୍‌ ବାୟ୍‌ଗ୍‌ ।”
16 ੧੬ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਦਾਵਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ।
ମଃତର୍‌ ଜିସୁ ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଗଟ୍‌ ଲକ୍‌ ଗଟ୍‌ତର୍‌ ରାତିବଃଳ୍ୟା ବଃଡ୍‌ବଜି ଦେଉଁକେ ମଃନ୍‌କଃରି ଗାଦେକ୍‌ ଲକେ କୁଦ୍‌ଲା;
17 ੧੭ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਭੋਜਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਜੋ ਉਹ ਸੱਦੇ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਆਖੇ ਕਿ ਆਓ ਕਿਉਂ ਜੋ ਹੁਣ ਸਭ ਕੁਝ ਤਿਆਰ ਹੈ
ଆର୍‌ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ବଜି ଦେତା ବେଳା ଅୟ୍‌ଲି, ସଃଡେବଃଳ୍‌ ସେ ବଜି କାଉଁକେ ଆସିରିଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ବଜି କାଉଁକେ ଆସା ବଃଲି କୁଦୁକେ ତାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକ୍‌ ହଃଟାୟ୍‌ଲା ।
18 ੧੮ ਤਾਂ ਉਹ ਸੱਭੇ ਇੱਕ ਮੱਤ ਹੋ ਕੇ ਬਹਾਨੇ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੇ। ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਖੇਤ ਮੁੱਲ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ।
ମଃତର୍‌ ସେ କୁଦା ଅୟ୍‌ରିଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଅଃକାମାଡେ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌, ‘ଅଃମିମଃନ୍‌ ଆସୁ ନଃହାରୁ,’ ହଃର୍ତୁର୍‌ ମାନାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ‘ମୁଁୟ୍‌ ଅଃବେ ବେଡା କଃଣ୍ଡେକ୍‌ ଗେନ୍‌ଲେ ଆଚି, ମକ୍‌ ସେରି ଦଃକୁକ୍‌ ହଃଳେଦ୍‌; ସେତାର୍‌ଗିନେ ମୁଁୟ୍‌ ଆସୁ ନଃହାରି, ମକ୍‌ କେମା କଃର୍‌ ।’
19 ੧੯ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਮੈਂ ਬਲ਼ਦਾਂ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਜੋੜੀਆਂ ਮੁੱਲ ਲਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਖਣ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ।
ଆରେକ୍‌ ଏକ୍ଲା ଗଃଉଆରି କଃଲା, ମୁଁୟ୍‌ ହାଁଚ୍ ଅଃଳ୍‌ ବଃଇଲ୍‌ ଗେନିଆଚି, ଆର୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ଅଃବେ ସେମଃନ୍‌କେ ସିକ୍‌ଲାର୍‌ କି ନଃସିକ୍‌ଲାର୍‌ ଜାଣୁକେ ଜଃଉଁଲେ; ସେତାର୍‌ଗିନେ ମୁଁୟ୍‌ ଆସୁ ନଃହାରି, ମୁଁୟ୍‌ କେମା ହାୟ୍‌ ଆଚି ବଃଲି ମଃନେ କଃର୍‌ ।
20 ੨੦ ਅਤੇ ਹੋਰ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ।
ବିନ୍ ମାନାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ମୁଁୟ୍‌ ନଃଉଆଁ କଃରି ବିବା ଅୟ୍‌ ଆଚି, ସେତାର୍‌ଗିନେ ମୁଁୟ୍‌ ଆସୁ ନଃହାରି ।”
21 ੨੧ ਤਦ ਉਸ ਨੌਕਰ ਨੇ ਆਣ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਦੱਸੀਆਂ। ਤਾਂ ਉਸ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਜਲਦੀ ਨਿੱਕਲ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚੌਕਾਂ ਅਤੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਅਤੇ ਕੰਗਾਲਾਂ, ਟੁੰਡਿਆਂ, ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਅਤੇ ਲੰਗੜਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਅੰਦਰ ਲਿਆ।
“ତଃବେ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ବାଉଳି ଆସିକଃରି ତାର୍‌ ସାଉକାର୍‌ କେ ସେସଃବୁ କଃତା ଜାଣାୟ୍‌ଲା । ସେତାକ୍‌ ସାଉକାର୍‌ ବଃଡେ ରିସା ଅୟ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ‘ତୁୟ୍‌ ବେଗି ଜାୟ୍‌କଃରି ଗଃଳାର୍‌ ଡଃଣ୍ଡ୍‌ ଆର୍‌ କଲିବିଲି ଜାୟ୍‌ ଗଃରିବ୍‌, କଃଲା, କାଣା ଆର୍‌ ଚଟାମଃନ୍‌କେ ଇତି କୁଦିଆଣ୍ ।’
22 ੨੨ ਉਸ ਨੌਕਰ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ ਪਰ ਅਜੇ ਜਗ੍ਹਾ ਖਾਲੀ ਹੈ।
ହଃଚେ ସେ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା କୟ୍‌ଲା, ଏ ସାଉକାର୍‌ ତର୍‌ ବଲ୍‌ ହଃର୍କାରେ କଃରାଜାୟ୍‌ ଆଚେ; ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ଆରେକ୍‌ ଗାଦା ଲକାର୍‌ ଗିନେ ଟାଣ୍ ଆଚେ ।
23 ੨੩ ਮਾਲਕ ਨੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨਿੱਕਲ ਕੇ ਸੜਕਾਂ ਅਤੇ ਪੈਲੀ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਵੱਲ ਜਾ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਤਗੀਦ ਕਰ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਮੇਰਾ ਘਰ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਵੇ।
ତଃବେ ସାଉକାର୍‌ ସେ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ‘ରଃଜାର୍‌ ରଃସ୍ତାବାଟେ ଆର୍‌ ସାଉଳିମଃନ୍‌କେ ଜାୟ୍‌, ମର୍‌ ଗଃର୍‌ ଜଃନ୍‌କଃରି ବଃର୍ତି ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ସେତାକ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଆସୁକ୍‌ କଃଉ ।’
24 ੨੪ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜਿਹੜੇ ਬੁਲਾਏ ਗਏ ਸਨ ਇੱਕ ਵੀ ਮੇਰੇ ਭੋਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ମୁୟ୍‌ଁ ତୁମିକେ କଃଉଁଲେ, ସେ କୁଦାୟ୍‌ ଅୟ୍‌ରିଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କାର୍‌ ବିତ୍ରେ କେହେଁ ମର୍‌ ବଜିର୍‌ ସୁଆଦ୍‌ ଚାକୁ ନାହାରେ ।”
25 ੨੫ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ,
ଗଟ୍‌ତର୍‌ ଗାଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ଦା ଜିସୁର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜାତି ରିଲାୟ୍‌, ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ ଦଃକି କୟ୍‌ଲା,
26 ੨੬ ਜੇ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਵੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ, ਮਾਤਾ, ਪਤਨੀ, ਬਾਲ ਬੱਚਿਆਂ, ਭਾਈਆਂ ਅਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨਾਲ ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰਾ ਚੇਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
“ଜଦି କେ ମର୍‌ ହାକ୍‌ ଆସିକଃରି ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଉବାକ୍‌, ଆୟାକ୍‌, ଡକୁର୍ସିକେ, ହିଲାମଃନ୍‌କ୍‌, ବାୟ୍‌କ୍‌ ଆର୍‌ ବେଣିମଃନ୍‌କେ; ଆର୍‌ ତାର୍‌ ନିଜାର୍‌ ଜିବନ୍‌କେ ହେଁ ମର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଅଃଦିକ୍‌ ଲାଡ୍‌ କଃରେଦ୍‌, ତଃବେ ସେ ମର୍‌ ଚେଲା ଅଃଉଁ ନାହାରେ ।
27 ੨੭ ਜੋ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਸਲੀਬ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਨਾ ਚੱਲੇ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰਾ ਚੇਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ କ୍ରୁସ୍‌ ବୟ୍‌ କଃରି ମର୍‌ ହଃଚେ ନିଣ୍ଡେ, ସେ ମର୍‌ ଚେଲା ଅଃଉଁ ନଃହାରେ ।”
28 ੨੮ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਬੁਰਜ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਖ਼ਰਚ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਾ ਕਰੇ ਜੋ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਉਸ ਦੇ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਯੋਗ ਧਨ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ?
“ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ କେ ଜାଗୁଆଳି ଗଃର୍‌ ବାନ୍ଦ୍‌ତା ଗିନେ ଇଚା କଃରି, ସେରି ବାନ୍ଦି ସଃରାଉଁକ୍‌, ତାର୍‌ ହାକ୍‌ ଡାବୁ ଆଚେ କି ନାୟ୍‌, ଇରି ଆଗ୍‌ତୁ ବଃସିକଃରି କଃତେକ୍‌ ସଃରେଦ୍‌, ସେରି କାୟ୍‌ ଇସାବ୍‌ ନଃକେରେ?
29 ੨੯ ਕਿਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਜਦ ਉਸ ਨੇ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ ਤਾਂ ਸਭ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ
ଜଦି ସେ କୁନାଦି କଃଣି ଗଃର୍‌ବାନ୍ଦି ସଃରାଉଁକ୍‌ ନାହାର୍ଲା, ତଃବେ ଜଃତେକ୍‌ ଲକ୍‌ ସେରି ଦଃକ୍‌ତି, ସଃବୁଲକ୍‌ ତାକ୍‌ ଲାଜ୍‌ କଃରାୟ୍‌ କଃଉତି ।
30 ੩੦ ਕਿ ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਪਰ ਪੂਰਾ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ!
ଦଃକା ଇ ମାନାୟ୍‌ ଗଃର୍‌ ବାନ୍ଦୁକେ ଆରୁମ୍‌ କଃଲା, ମଃତର୍‌ ସଃରାଉଁକ୍‌ ନଃହାର୍ଲା ।”
31 ੩੧ ਜਾਂ ਕਿਹੜਾ ਰਾਜਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦ ਦੂਜੇ ਰਾਜੇ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਨਿੱਕਲੇ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਸਲਾਹ ਨਾ ਕਰੇ, ਕੀ ਮੈਂ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਨੇ ਵੀਹ ਹਜ਼ਾਰ ਸੈਨਿਕ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ?
“ଜଦି ଗଟ୍‌ ରଃଜା ବିନ୍ ଗଟେକ୍‌ ରଃଜା ସଃଙ୍ଗ୍ ଜୁଜ୍‌ କଃରୁକେ ଜାତିରିଲା ବଃଳ୍‌, କଳେ ଅଃଜାର୍‌ ସଃଇନ୍‌ ଦଃରି ତାର୍‌ ବିରଦେ ଜୁଜ୍‌ କଃରୁକେ ଆସ୍ତି ରିଲା ରଃଜାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଦଃସ୍‌ ଅଃଜାର୍‌ ସଃଇନ୍‌ ଦଃରିକଃରି ଜୁଜ୍‌ କଃରୁକେ ହାରେଦ୍‌ କି ନାୟ୍‌, ସେରି ଆଗ୍‌ତୁ ବଃସିକଃରି କାୟ୍‌ ବିଚାର୍‌ ନଃକେରେ?
32 ੩੨ ਜੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹਮਲਾਵਰ ਦੇ ਅਜੇ ਦੂਰ ਹੁੰਦਿਆਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਦੂਤ ਭੇਜ ਕੇ ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ।
ଜଦି ସେ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜୁଜ୍‌ କଃରୁକେ ନଃହାରେ, ତଃବେ ସେ ବିନ୍ ରଃଜା ଦୁରିକ୍‌ ରିଲା ବଃଳ୍‌ କବୁର୍‌କାରିଆକେ ହଃଟାୟ୍‌ ବୁଜାମାନା ଅଃଉଁକେ ଗଃଉଆରି କଃରେଦ୍‌ ।
33 ੩੩ ਸੋ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰੇਕ ਜੋ ਆਪਣਾ ਸਭ ਕੁਝ? ਨਾ ਤਿਆਗੇ ਉਹ ਮੇਰਾ ਚੇਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ସେରଃକମ୍‌, ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ନିଜାର୍‌ ସଃର୍ନେ ନଃଚାଡ୍‌ଲେକ୍‌, ସେ ମର୍‌ ଚେଲା ଅଃଉଁ ନାହାରେ ।”
34 ੩੪ ਲੂਣ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਲੂਣ ਬੇਸੁਆਦ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਿਵੇਂ ਸਲੂਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ?
“ନଣ୍ ତ ସୁଆଦ୍‌; ମଃତର୍‌ ନଣ୍ ଜଦି ତାର୍‌ ସୁଆଦ୍‌ ଆରାୟ୍‌ଦ୍‌, ତଃବେ ସେରି କାୟ୍‌ କଃରୁ ଅୟ୍‌ଦ୍‌?
35 ੩੫ ਉਹ ਨਾ ਖੇਤ, ਨਾ ਖਾਦ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਦੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲੇ ਕੰਨ ਹੋਣ ਉਹ ਸੁਣੇ।
ସେରି ବୁୟ୍‌ଁ କି କାତ୍‌ ଗାଦାୟ୍‌ ହେଁ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ନୟ୍‌, ମଃତର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ସେରି ଉର୍କୁଳାୟ୍‌ ହଃକାଉତି । ଜାର୍‌ ସୁଣୁକ୍‌ କାନ୍‌ ଆଚେ ସେ ସୁଣ ।”

< ਲੂਕਾ 14 >