ਅੱਯੂਬ 29
Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2 ੨ “ਕਾਸ਼ ਕਿ ਮੇਰੇ ਹਾਲਾਤ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ, ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਦ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਮੇਰੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਸੀ,
Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
11 ੧੧ ਜੋ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਸੁਣਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਧੰਨ ਆਖਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਤਦ ਮੇਰੇ ਵਿਖੇ ਉਹ ਸਾਖੀ ਦਿੰਦਾ ਸੀ,
Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
12 ੧੨ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਮਸਕੀਨ ਨੂੰ ਛੁਡਾਉਂਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੁਹਾਈ ਦਿੰਦਾ, ਅਤੇ ਯਤੀਮ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਾ ਕੋਈ ਸਹਾਇਕ ਨਹੀਂ ਸੀ।
Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
22 ੨੨ ਮੇਰੇ ਬੋਲਣ ਦੇ ਮਗਰੋਂ ਉਹ ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਮੀਂਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਰ੍ਹਦੀਆਂ ਸਨ।
Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
24 ੨੪ ਜਦ ਉਹ ਬੇਆਸ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਮੁੱਖ ਦਾ ਚਾਨਣ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਬਹੁਮੁੱਲਾ ਸੀ।
Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
25 ੨੫ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਰਾਹ ਚੁਣਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪਰਮੁੱਖ ਹੋ ਕੇ ਬਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਵੱਸਦਾ ਜਿਵੇਂ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਰਾਜਾ, ਉਸ ਵਾਂਗੂੰ ਜਿਹੜਾ ਸੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।”
Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
