< ਯਾਕੂਬ 1 >

1 ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਦਾਸ ਯਾਕੂਬ ਦੇ ਵੱਲੋਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰਾਂ ਗੋਤਾਂ ਨੂੰ ਜਿਹੜੇ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਵਿੱਚ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ ਹਨ; ਸੁੱਖ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋਵੇ।
ଆନ୍‌ ଜାକୁବ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ତି ଆରି ମାପ୍ରୁ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟତି ଆଡ଼ିଏନ୍‌, “ସବୁ ଜଗତ୍‌ନି ଜେଡ଼େକେତ୍ ଆଜ଼ି ମାନି ଇସ୍ୱର୍‌ତି ମାନାୟାରିଂ ଜୁୱାର୍‌ କିଜ଼ି ଇ ଆକି ଲେକିକିନାଙ୍ଗା ।”
2 ਹੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾਵੋ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਭਾਂਤ-ਭਾਂਤ ਦੇ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਵੋ ਤਾਂ ਇਹ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਅਨੰਦ ਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝੋ।
ଏ ନା ଟଣ୍ଡାର୍‌ ଆରି ତଣ୍‌ଦେକ୍‌, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ବାର୍‍ବିନ୍ ଦୁକ୍‌ କସ୍ଟ ୱାତିସ୍‌, ହେଦାଂ ହାର୍‌ କାମାୟ୍‌ ବିସ୍ରେ ଇଞ୍ଜି ବାବି କିୟାଟ୍‌;
3 ਕਿਉਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਧੀਰਜ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ଇନେକିଦେଂକି ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ପୁନାଟ୍‌, ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ ବାନି ଦୁକ୍‌ତ ଦୁକ୍‌ ଗିଟାଆଦ୍‌ନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ପରିକ୍ୟା ପାର୍ତିତ ତିର୍‌ ମାଚିସ୍‌, ସମାଲିକିନି ସାକ୍ତି ବାଡାଆନାତ୍‌ ।
4 ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲੈਣ ਦੇਵੋ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸਿੱਧ ਅਤੇ ਸੰਪੂਰਨ ਹੋ ਜਾਵੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਘਾਟਾ ਨਾ ਹੋਵੇ।
ଆରେ, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇନେସ୍‌ ଇମ୍‌ଣି ବିସ୍ରେ ଉଣାୱାଦାଂ ବାର୍ତି ଆରି ପୁରା ଆଡୁ, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହାରିହାରା ପାତେକ୍‌ ହୁଦାର୍‌ ଆଜ଼ି ମାନାଟ୍‌ ।
5 ਪਰ ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬੁੱਧ ਦਾ ਘਾਟਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕੋਲੋਂ ਮੰਗੇ, ਜਿਹੜਾ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਦੇ ਨਾਲ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਉਲਾਂਭੇ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਮੰਗਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।
ମାତର୍‌ ମି ବିତ୍ରେ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ଇନେର୍‌ତି ଗିୟାନ୍‌ନି ଅବାବ୍‌ ମାଚିସ୍‌, ବାଟିଙ୍ଗ୍‌ ଇମ୍‌ଣି ଇସ୍ୱର୍‌ ଦସ୍‌ ଆହ୍‍ୱାଦାଂ ମେଲା କେଇଦାଂ ୱିଜ଼ାରିଂ ଦାନ୍‌ କିନାନ୍‌, ହେୱାନ୍ତି ଲାଗେ ହେୱାନ୍ ପାର୍ତାନା କିଏନ୍, ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନିଂ ହିଆନାତ୍ ।
6 ਪਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਮੰਗੇ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਭਰਮ ਨਾ ਕਰੇ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਭਰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀ ਲਹਿਰ ਵਰਗਾ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਹਵਾ ਦੇ ਨਾਲ ਵਗਦੀ ਅਤੇ ਉੱਛਲਦੀ ਹੈ।
ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍ ଅଲପ୍‍ ମତର୍ ଆନ୍‌ମାନ୍‌ ଆୱାଦାଂ ପାର୍ତି ହୁକେ ପାର୍ତାନା କିଏନ୍, ଇନେକିଦେଂକି ଇନେର୍‌ ଆନ୍‌ମାନ୍‌ କିନାର୍‌, ହେୱାନ୍ ଡ଼ୁଇଦାଂ ଇନିହାୟ୍‍ନି ତାଙ୍ଗ୍‌ନି ହାମ୍‍ଦୁର୍‍ନି ଲଡ଼ି ଲାକେ ।
7 ਅਜਿਹਾ ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਨਾ ਸਮਝੇ ਕਿ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਮਿਲੇਗਾ।
ହେ ଲାକେ ମାନାୟ୍‌ ମାପ୍ରୁତାକେଣ୍ଡାଂ ଅଲପ୍‍ ଗାଟାନାନ୍ ଇଞ୍ଜି ବାବି କିମେନ୍ ।
8 ਉਹ ਦੁਚਿੱਤਾ ਮਨੁੱਖ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਚੰਚਲ ਹੈ।
ହେୱାନ୍‌ ତ ରିମାନ୍ୟା ମାନାୟ୍‌, ଜାର୍‌ତି ୱିଜ଼ୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ତି ତାଙ୍ଗ୍‌ ତିର୍‍ ଆକାୟ୍‌ ।
9 ਪਰ ਉਹ ਭਰਾ ਜਿਹੜਾ ਦੀਨ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਉੱਚੀ ਪਦਵੀ ਉੱਤੇ ਅਭਮਾਨ ਕਰੇ,
ଅର୍କିତ୍‌ ଅବସ୍ତାତ ମାନି ଟଣ୍ଡାର୍‌ ଜାର୍‌ତିଂ ନିଙ୍ଗ୍‌ନି ବିସ୍ରେ ଗରବ୍‌ କିଏନ୍‌,
10 ੧੦ ਇਸ ਲਈ ਧਨਵਾਨ ਆਪਣੀ ਨੀਵੀਂ ਪਦਵੀ ਉੱਤੇ ਅਭਮਾਨ ਕਰੇ ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਉਹ ਘਾਹ ਦੇ ਫੁੱਲ ਵਾਂਗੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਹੇਗਾ।
ମାଜାନ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟ ପାର୍ତି କିନାକାନ୍‌ ଜାର୍‌ ଅର୍କିତ୍‌ ୱେଡ଼ାଲିଂ ଗରବ୍‌ କିଏନ୍‍, ଇନେକିଦେଂକି କାଚ୍ରାନି ପୁଇ ଲାକେ ହେୱାନ୍ ହାଡ଼୍‍ଜି ହାନାନ୍ ।
11 ੧੧ ਕਿਉਂ ਜੋ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਦਿਆਂ ਹੀ ਤੇਜ ਧੁੱਪ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਾਹ ਨੂੰ ਸੁਕਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦਾ ਫੁੱਲ ਵੀ ਝੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਰੂਪ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧਨਵਾਨ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਮਲਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ଲାଗିଂ ୱେଡ଼ା ନାଡ଼ିହିଂ ହତିସ୍ କାଚ୍ରା ଇନେସ୍‌ ୱାଜ୍‍ଜି ହାନାତ୍ ଆରି ହେବେନି ପୁଇ ହାଡ଼୍‍ଜି ହାନାତ୍ ଆରେ ହେଦାଂ ନି ହଲ୍‍ନାକା ଡ଼ୁଗ୍‍ଜି ହାନାତ୍, ହେ ଲାକେ ମାଜାନ୍‌ ଲଗୁ ଜାର୍‌ତି ସବୁ ମ୍ଡିକାଲିଂ ମୁର୍‌ଜା ଆନାତ୍‌ ।
12 ੧੨ ਧੰਨ ਹੈ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਜਿਹੜਾ ਪਰਤਾਵੇ ਨੂੰ ਸਹਿ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਉਹ ਖਰਾ ਨਿੱਕਲਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦਾ ਉਹ ਮੁਕਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ଇମ୍‌ଣି ଲଗୁ ପରିକ୍ୟାତ ହୁଞ୍ଜ୍‌ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ନାନ୍‌, ହେୱାନ୍ ଦନ୍ୟ, ଇନେକିଦେଂକି ମାପ୍ରୁ ଜିଉନନି ଜାର୍‌ ଲକାରିଂ ଇମ୍‌ଣି ଜିବୁନ୍‌ ବାର୍ତି ମୁକୁଟ୍‌ ହିଦେଂ ପାର୍ମାଣ୍‌ କିତାନ୍ନା, ପରିକ୍ୟାସିଦ୍‌ ଆତି ପାଚେ ହେ ଲକୁ ହେ ମୁକୁଟ୍‌ ଗାଟା ଆନାନ୍‌ ।
13 ੧੩ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਪਰਤਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਇਹ ਨਾ ਆਖੇ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵੱਲੋਂ ਪਰਤਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬੁਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਪਰਤਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਆਪ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬੁਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਪਰਤਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ଇନେର୍‌ ପରିକ୍ୟାତ ଆତିସ୍‌, ନାଦାଂ ଇ ପରିକ୍ୟା ଇସ୍ୱର୍‌ତି ନିପ ଆନାତା ଇଞ୍ଜି ଇନ୍‌ମେନ୍‌, ଇନେକିଦେଂକି ଇସ୍ୱର୍‌ ବାନ୍ୟାତ ପରିକ୍ୟା ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍‌, “ଆରେ ହେୱାନ୍ ନିଜେ ଇନେରିଂ ପରିକ୍ୟା କିଉନ୍‌ ।”
14 ੧੪ ਪਰ ਹਰ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਕਾਮਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸ ਕੇ ਪਰਤਾਵੇ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ମାତର୍‌ ୱିଜ଼ାର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ଜାର୍‌ କାମାୟ୍‌ ହୁକେ ଚଚ୍‌ନାକା ଆରି ଚାକ୍ରାୟ୍‌ ଆଜ଼ି ପରିକ୍ୟାକିୟା ଆନାନ୍‌;
15 ੧੫ ਫੇਰ ਕਾਮਨਾ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋ ਕੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਪਾਪ ਜਦੋਂ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਮੌਤ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ମାତର୍‌ ବାନ୍ୟା କାମାୟତ ଗରବ୍‌ତ ପାପ୍‌ କୁଚ୍‍ନାତ୍, ଆରେ ପାପ୍ ବେସି ଗାଜାଜ଼ି ହାକିତିଂ ଜଲମ୍‍ ହିନାତ୍‌ ।
16 ੧੬ ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਭਰਾਵੋ, ਧੋਖਾ ਨਾ ਖਾਓ।
ଏ ନା ୱାରିନି ଟଣ୍ଡାର୍‌ ଆରି ତଣ୍‌ଦେକାଦେର୍‌, ବୁଦିବାଣାମାଟ୍ ।
17 ੧੭ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਦਾਨ ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਵਰਦਾਨ ਉਤਾਹਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋਤਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਵੱਲੋਂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਹ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਦਲਾਵ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾ ਅਦਲ-ਬਦਲ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪਰਛਾਵਾਂ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ୱିଜ଼ୁ ହାର୍‌ଦି ଦାନ୍‌ ଆରି ୱିଜ଼ୁ ହାର୍ଦାକା ହିଦ୍‌ନାକା ଜପିତାଂ ଇଚିସ୍‌ ହୁକାଂତି ବୱାତାଂ ୱାନାତ୍, ଇୱାର୍‌ତାଂ ଇମ୍‌ଣି ବାଦ୍‍ଲାନାକା କି ଅଲପ୍‍ ପା ବାନ୍ୟା ଆକାୟ୍‌ ।
18 ੧੮ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਹੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਸਚਿਆਈ ਦੇ ਬਚਨ ਨਾਲ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਉਹ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲੇ ਫਲ ਜਿਹੇ ਹੋਈਏ।
ଆପ୍‌ ଇନେସ୍‌ ହେୱାନ୍ତି ଉପ୍‍ଜାଣ୍ ବିସ୍ରେ ବିତ୍ରେ ର ବାନି ପର୍ତୁମ୍‌ ପାଡ଼୍‌ ଲାକେ ଆନାସ୍‌, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ଜାର୍ ଇଚା ହୁଦାଂ ହାତ୍‌ପା ବଚନ୍‌ ହୁଦାଂ ମାଙ୍ଗ୍‌ ଉପ୍‌ଜାଣ୍‌ କିତ୍‌ତାନ୍‌ ।
19 ੧੯ ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਭਰਾਵੋ, ਇਹ ਗੱਲ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣ ਲਵੋ ਕਿ ਹਰੇਕ ਮਨੁੱਖ ਸੁਣਨ ਵਿੱਚ ਤੇਜ ਅਤੇ ਬੋਲਣ ਵਿੱਚ ਧੀਮਾ ਅਤੇ ਕ੍ਰੋਧ ਵਿੱਚ ਵੀ ਧੀਮਾ ਹੋਵੇ।
ଏ ନା ୱାରିନି ଟଣ୍ଡାର୍‌ ଆରି ତଣ୍‌ଦେକାଦେର୍‌, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇଦାଂ ପୁଚାଦେର୍ଣ୍ଣା । ହିଟ୍‍ନେ ଜାଣ୍ ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଜାଲ୍‌ଦି, ଇନିତାକେ ବିୱାହିଂ ଆରେ ଟାକ୍ରି ଆନିହିଙ୍ଗ୍‌ ହୁଦାର୍ ଆଡ,
20 ੨੦ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਕ੍ਰੋਧ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ଇନେକିଦେଂକି ମାନାୟ୍‌ତି ଟାକ୍ରି ଇସ୍ୱର୍‌ତି ଇଚା ଦାର୍ମିତ କାମାୟ୍‌ କିଉତ୍‌ ।
21 ੨੧ ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਗੰਦ-ਮੰਦ ਅਤੇ ਵੈਰ-ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਕੇ, ਉਸ ਬੀਜੇ ਹੋਏ ਬਚਨ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਨਮਰਤਾ ਨਾਲ ਕਬੂਲ ਕਰ ਲਵੋ।
ଲାଗିଂ, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ୱିଜ଼ୁ ବିଟାଡ଼୍‌ ଆରି ସବୁବାନି ଉତ୍‍ପାତ୍ ପିସ୍ତି, ଇମ୍‌ଣି ରୁସ୍ତି ବଚନ୍‌ ମି ୱାସ୍କିତିଂ ମୁକ୍ତି କିଦେଙ୍ଗ୍‌ କାଜିଂ ରାଜି, ହେଦାଂ ହୁଦାର୍‍ତାଂ ଇଟାଟ୍‌ ।
22 ੨੨ ਪਰ ਬਚਨ ਉੱਤੇ ਅਮਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਣੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਕੇ ਕੇਵਲ ਸੁਣਨ ਵਾਲੇ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੋ।
ମାତର୍‌ ୱେନାକାର୍‌ ଆଜ଼ି ଜାର୍‌ତିଂ କେତ୍‍ୱାଦାଂ ମାତର୍‌ ବଚନ୍‌ତ କାମାୟ୍‌ କିନାକାଦେର୍‌ ଆଡ ।
23 ੨੩ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਬਚਨ ਦਾ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਹੀ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਅਮਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਵਰਗਾ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਆਪਣੇ ਅਸਲੀ ਸਰੂਪ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦਾ ਹੈ।
ଇନେକିଦେଂକି ଜଦି ଇନେର୍‌ ବଚନ୍‌ତ କାମ୍‍ଲିୟା ଆୱାଦାଂ ୱେନାକାର୍‌ ଆନାର୍‌ ବାଟିଙ୍ଗ୍‌ ହେୱାନ୍ ଦାର୍ପାଣ୍‌ ଜାର୍‌ ମୁମ୍‍ ହୁଡ଼୍‍ତି ମାନାୟ୍‌ ଲାକେ ।
24 ੨੪ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸੀ।
ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ଜାର୍‌ତିଂ ହୁଡ଼୍‍ତି ପାଚେ ହାଲ୍‌ଜି, ହେୱାନ୍‌ ଇନେସ୍‌ବାନି ମାନାୟ୍‌, ହେଦାଂ ହେ ଦାପ୍ରେ ବାଣାନାନ୍ ।
25 ੨੫ ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਇਨਸਾਨ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨ ਬਿਵਸਥਾ ਉੱਤੇ ਗ਼ੌਰ ਨਾਲ ਧਿਆਨ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਇਸ ਲਈ ਧੰਨ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸੁਣ ਕੇ ਭੁੱਲਦਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਅਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ମାତର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ମୁକ୍‌ଡ଼ାନି କାଜିଂ ର ପୁରା ବିଦି ମାନାତ୍‌ । ଇନେନ୍‌ ହେଦାଂ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ବାଣାଆଉନ୍‌ ଆରି ତା କାଜିଂ ସବୁତାକେ ମାନ୍‌ହିଜ଼ି ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ତ ପାଲି କିନାନ୍‌, ତା ସବୁ କାମାୟ୍‌ତିଂ ଇସ୍ୱର୍‌ ଆସିର୍ବାଦ୍‌ କିନାନ୍‌ ।
26 ੨੬ ਜੇ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਮਝੇ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਨੂੰ ਲਗਾਮ ਨਾ ਦੇਵੇ ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਦਿਲ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਭਗਤੀ ਵਿਅਰਥ ਹੈ।
ଜଦି ଇନେର୍‌ ଜାର୍‌ତିଂ ଦାର୍ମି ଇଞ୍ଜି ବାବି କିନାନ୍‌, ଆରେ ଜାର୍ ୱେନ୍ଦୁଲ୍‌ତିଂ ମଦାୟ୍‌ କିୱିତିସ୍‌ ଜାର୍ ମାନ୍‌ତିଂ ନିନ୍ଦାକିତିସ୍, ହେୱାନ୍ତି ଦାରୁମ୍‍ତି କାମାୟ୍‌ ସବୁ ପଲ୍ୟା ।
27 ੨੭ ਸਾਡੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸ਼ੁੱਧ ਅਤੇ ਨਿਰਮਲ ਭਗਤੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਨਾਥਾਂ ਅਤੇ ਵਿਧਵਾਂ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਸ਼ਟਾਂ ਦੇ ਵੇਲੇ ਸੁੱਧ ਲੈਣੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਬੇਦਾਗ ਰੱਖਣਾ।
ଟୁରାର୍‌ ଆରି ରାଣ୍ଡିକାଂ ହେୱାର୍‌ତି ଦୁକ୍‍ ୱେଡ଼ାଲିଂ ସମାଲିକିଦେଂ ଆରେ ଜଗତ୍‌ତାଂ ଜାର୍‌ତିଂ ପାପ୍‌ ହିଲ୍‌ୱି ଲାକେ ରାକ୍ୟା କିନାକା, ଇଦାଂ ମାଦାଂ ଇସ୍ୱର୍‌ ଆରି ବାୱାତି ମୁମ୍‌ଦ ସକଟ୍‌ ଆରି ସକଟ୍‌ ଦାରୁମ୍‌ କାରୁମ୍‌ ଆନାତ୍‌ ।

< ਯਾਕੂਬ 1 >