ਇਬਰਾਨੀਆਂ ਨੂੰ 4
1 ੧ ਉਪਰੰਤ ਸਾਨੂੰ ਡਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨਾ ਹੋਵੇ ਜੋ ਉਹ ਦੇ ਅਰਾਮ ਵਿੱਚ ਵੜਨ ਦਾ ਵਾਇਦਾ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਉਸ ਤੋਂ ਰਹਿ ਜਾਵੇ।
അപരം തദ്വിശ്രാമപ്രാപ്തേഃ പ്രതിജ്ഞാ യദി തിഷ്ഠതി തർഹ്യസ്മാകം കശ്ചിത് ചേത് തസ്യാഃ ഫലേന വഞ്ചിതോ ഭവേത് വയമ് ഏതസ്മാദ് ബിഭീമഃ|
2 ੨ ਕਿਉਂ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ, ਪਰ ਸੁਣਿਆ ਹੋਇਆ ਬਚਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਲਾਭਵੰਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਸੁਣਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾ ਮੰਨਿਆ।
യതോ ഽസ്മാകം സമീപേ യദ്വത് തദ്വത് തേഷാം സമീപേഽപി സുസംവാദഃ പ്രചാരിതോ ഽഭവത് കിന്തു തൈഃ ശ്രുതം വാക്യം താൻ പ്രതി നിഷ്ഫലമ് അഭവത്, യതസ്തേ ശ്രോതാരോ വിശ്വാസേന സാർദ്ധം തന്നാമിശ്രയൻ|
3 ੩ ਕਿਉਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸ ਅਰਾਮ ਵਿੱਚ ਵੜਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸਹੁੰ ਖਾਧੀ ਕਿ ਉਹ ਮੇਰੇ ਅਰਾਮ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਨਾ ਵੜਨਗੇ!” ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਦੀਆਂ ਕਾਰਾਗਰੀਆਂ ਜਗਤ ਦੇ ਮੁੱਢੋਂ ਹੀ ਬਣ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ।
തദ് വിശ്രാമസ്ഥാനം വിശ്വാസിഭിരസ്മാഭിഃ പ്രവിശ്യതേ യതസ്തേനോക്തം, "അഹം കോപാത് ശപഥം കൃതവാൻ ഇമം, പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ| " കിന്തു തസ്യ കർമ്മാണി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലാത് സമാപ്താനി സന്തി|
4 ੪ ਉਹ ਨੇ ਤਾਂ ਸੱਤਵੇਂ ਦਿਨ ਦੇ ਬਾਰੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਪਣਿਆਂ ਸਾਰਿਆਂ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਵਿਹਲਿਆਂ ਹੋ ਕੇ ਸੱਤਵੇਂ ਦਿਨ ਅਰਾਮ ਕੀਤਾ।
യതഃ കസ്മിംശ്ചിത് സ്ഥാനേ സപ്തമം ദിനമധി തേനേദമ് ഉക്തം, യഥാ, "ഈശ്വരഃ സപ്തമേ ദിനേ സ്വകൃതേഭ്യഃ സർവ്വകർമ്മഭ്യോ വിശശ്രാമ| "
കിന്ത്വേതസ്മിൻ സ്ഥാനേ പുനസ്തേനോച്യതേ, യഥാ, "പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ| "
6 ੬ ਸੋ ਜਦੋਂ ਕਈਆਂ ਦਾ ਉਸ ਵਿੱਚ ਵੜਨਾ ਅਜੇ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਸੀ, ਉਹ ਅਣ-ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਸ ਵਿੱਚ ਨਾ ਵੜੇ।
ഫലതസ്തത് സ്ഥാനം കൈശ്ചിത് പ്രവേഷ്ടവ്യം കിന്തു യേ പുരാ സുസംവാദം ശ്രുതവന്തസ്തൈരവിശ്വാസാത് തന്ന പ്രവിഷ്ടമ്,
7 ੭ ਤਾਂ ਉਹ ਫਿਰ ਐਨੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਦਾਊਦ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਹ ਨੂੰ ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ, “ਅੱਜ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਕਠੋਰ ਨਾ ਕਰੋ।”
ഇതി ഹേതോഃ സ പുനരദ്യനാമകം ദിനം നിരൂപ്യ ദീർഘകാലേ ഗതേഽപി പൂർവ്വോക്താം വാചം ദായൂദാ കഥയതി, യഥാ, "അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ, തർഹി മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വഃ| "
അപരം യിഹോശൂയോ യദി താൻ വ്യശ്രാമയിഷ്യത് തർഹി തതഃ പരമ് അപരസ്യ ദിനസ്യ വാഗ് ഈശ്വരേണ നാകഥയിഷ്യത|
അത ഈശ്വരസ്യ പ്രജാഭിഃ കർത്തവ്യ ഏകോ വിശ്രാമസ്തിഷ്ഠതി|
10 ੧੦ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਹੜਾ ਉਹ ਦੇ ਅਰਾਮ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਿਆ ਉਹ ਨੇ ਵੀ ਆਪ ਆਪਣਿਆਂ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਵਿਹਲਿਆਂ ਹੋ ਕੇ ਅਰਾਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਵੇਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਪਣਿਆਂ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ।
അപരമ് ഈശ്വരോ യദ്വത് സ്വകൃതകർമ്മഭ്യോ വിശശ്രാമ തദ്വത് തസ്യ വിശ്രാമസ്ഥാനം പ്രവിഷ്ടോ ജനോഽപി സ്വകൃതകർമ്മഭ്യോ വിശ്രാമ്യതി|
11 ੧੧ ਸੋ ਆਓ, ਅਸੀਂ ਉਸ ਅਰਾਮ ਵਿੱਚ ਵੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੀਏ ਕਿ ਕੋਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਅਣ-ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਡਿੱਗ ਨਾ ਪਵੇ।
അതോ വയം തദ് വിശ്രാമസ്ഥാനം പ്രവേഷ്ടും യതാമഹൈ, തദവിശ്വാസോദാഹരണേന കോഽപി ന പതതു|
12 ੧੨ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਬਚਨ ਜਿਉਂਦਾ, ਗੁਣਕਾਰ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਦੋਧਾਰੀ ਤਲਵਾਰ ਨਾਲੋਂ ਤਿੱਖਾ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਾਣ, ਆਤਮਾ, ਬੰਦ ਬੰਦ ਅਤੇ ਗੁੱਦੇ ਨੂੰ ਅੱਡੋ ਅੱਡ ਕਰ ਕੇ ਵਿੰਨ੍ਹ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂਚ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ഈശ്വരസ്യ വാദോഽമരഃ പ്രഭാവവിശിഷ്ടശ്ച സർവ്വസ്മാദ് ദ്വിധാരഖങ്ഗാദപി തീക്ഷ്ണഃ, അപരം പ്രാണാത്മനോ ർഗ്രന്ഥിമജ്ജയോശ്ച പരിഭേദായ വിച്ഛേദകാരീ മനസശ്ച സങ്കൽപാനാമ് അഭിപ്രേതാനാഞ്ച വിചാരകഃ|
13 ੧੩ ਅਤੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਕੋਈ ਰਚਨਾ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਲੁਕੀ ਹੋਈ ਨਹੀਂ ਪਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਲੇਖਾ ਦੇਣਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੇ ਨੇਤਰਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਾਰੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਪਰਗਟ ਅਤੇ ਖੁੱਲੀਆਂ ਪਈਆਂ ਹਨ।
അപരം യസ്യ സമീപേ സ്വീയാ സ്വീയാ കഥാസ്മാഭിഃ കഥയിതവ്യാ തസ്യാഗോചരഃ കോഽപി പ്രാണീ നാസ്തി തസ്യ ദൃഷ്ടൗ സർവ്വമേവാനാവൃതം പ്രകാശിതഞ്ചാസ്തേ|
14 ੧੪ ਸੋ ਜਦੋਂ ਸਾਡਾ ਇੱਕ ਮਹਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਜਾਜਕ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਅਕਾਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘ ਗਿਆ ਅਰਥਾਤ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ, ਤਾਂ ਆਓ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਇਕਰਾਰ ਉੱਤੇ ਪੱਕਿਆਂ ਰਹੀਏ।
അപരം യ ഉച്ചതമം സ്വർഗം പ്രവിഷ്ട ഏതാദൃശ ഏകോ വ്യക്തിരർഥത ഈശ്വരസ്യ പുത്രോ യീശുരസ്മാകം മഹായാജകോഽസ്തി, അതോ ഹേതോ ർവയം ധർമ്മപ്രതിജ്ഞാം ദൃഢമ് ആലമ്ബാമഹൈ|
15 ੧੫ ਕਿਉਂ ਜੋ ਸਾਡਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਜਾਜਕ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਜੋ ਸਾਡੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਾਡਾ ਦਰਦੀ ਨਾ ਹੋ ਸਕੇ, ਸਗੋਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਵਾਂਗੂੰ ਪਰਖਿਆ ਗਿਆ ਪਰ ਉਹ ਪਾਪ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਰਿਹਾ।
അസ്മാകം യോ മഹായാജകോ ഽസ്തി സോഽസ്മാകം ദുഃഖൈ ർദുഃഖിതോ ഭവിതുമ് അശക്തോ നഹി കിന്തു പാപം വിനാ സർവ്വവിഷയേ വയമിവ പരീക്ഷിതഃ|
16 ੧੬ ਇਸ ਲਈ ਆਓ, ਅਸੀਂ ਕਿਰਪਾ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਅੱਗੇ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਚੱਲੀਏ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦਯਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਰਪਾ ਪਾਈਏ ਜੋ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਸਾਡੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੇ।
അതഏവ കൃപാം ഗ്രഹീതും പ്രയോജനീയോപകാരാർഥമ് അനുഗ്രഹം പ്രാപ്തുഞ്ച വയമ് ഉത്സാഹേനാനുഗ്രഹസിംഹാസനസ്യ സമീപം യാമഃ|
