ਇਬਰਾਨੀਆਂ ਨੂੰ 12
1 ੧ ਉਪਰੰਤ ਜਦੋਂ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਐਨੇ ਵੱਡੇ ਬੱਦਲ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਘੇਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਆਓ, ਅਸੀਂ ਵੀ ਹਰੇਕ ਭਾਰ ਅਤੇ ਉਸ ਪਾਪ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਫਸਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਕੇ, ਉਸ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਹੋਈ ਹੈ ਸਬਰ ਨਾਲ ਦੌੜੀਏ।
അതോ ഹേതോരേതാവത്സാക്ഷിമേഘൈ ർവേഷ്ടിതാഃ സന്തോ വയമപി സർവ്വഭാരമ് ആശുബാധകം പാപഞ്ച നിക്ഷിപ്യാസ്മാകം ഗമനായ നിരൂപിതേ മാർഗേ ധൈര്യ്യേണ ധാവാമ|
2 ੨ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਰਹੀਏ ਜਿਹੜਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਕਰਤਾ ਅਤੇ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਅਨੰਦ ਲਈ ਜੋ ਉਹ ਦੇ ਅੱਗੇ ਧਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਸ਼ਰਮ ਨੂੰ ਤੁਛ ਜਾਣ ਕੇ ਸਲੀਬ ਦਾ ਦੁੱਖ ਝੱਲਿਆ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਹੋਇਆ।
യശ്ചാസ്മാകം വിശ്വാസസ്യാഗ്രേസരഃ സിദ്ധികർത്താ ചാസ്തി തം യീശും വീക്ഷാമഹൈ യതഃ സ സ്വസമ്മുഖസ്ഥിതാനന്ദസ്യ പ്രാപ്ത്യർഥമ് അപമാനം തുച്ഛീകൃത്യ ക്രുശസ്യ യാതനാം സോഢവാൻ ഈശ്വരീയസിംഹാസനസ്യ ദക്ഷിണപാർശ്വേ സമുപവിഷ്ടവാംശ്ച|
3 ੩ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕਰੋ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਪਾਪੀਆਂ ਦਾ ਐਨਾ ਵਿਦਰੋਹ ਸਹਿ ਲਿਆ ਕਿ ਇਹ ਨਾ ਹੋਵੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਅੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਢਿੱਲੇ ਪੈ ਜਾਓ।
യഃ പാപിഭിഃ സ്വവിരുദ്ധമ് ഏതാദൃശം വൈപരീത്യം സോഢവാൻ തമ് ആലോചയത തേന യൂയം സ്വമനഃസു ശ്രാന്താഃ ക്ലാന്താശ്ച ന ഭവിഷ്യഥ|
യൂയം പാപേന സഹ യുധ്യന്തോഽദ്യാപി ശോണിതവ്യയപര്യ്യന്തം പ്രതിരോധം നാകുരുത|
5 ੫ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਉਪਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਏ ਹੋ ਜਿਸ ਤੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, - ਹੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਤੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਤਾੜ ਨੂੰ ਤੁੱਛ ਨਾ ਜਾਣ, ਅਤੇ ਜਦ ਉਹ ਤੈਨੂੰ ਝਿੜਕੇ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸਾਹਸ ਨਾ ਛੱਡ,
തഥാ ച പുത്രാൻ പ്രതീവ യുഷ്മാൻ പ്രതി യ ഉപദേശ ഉക്തസ്തം കിം വിസ്മൃതവന്തഃ? "പരേശേന കൃതാം ശാസ്തിം ഹേ മത്പുത്ര ന തുച്ഛയ| തേന സംഭർത്സിതശ്ചാപി നൈവ ക്ലാമ്യ കദാചന|
6 ੬ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਨੂੰ ਤਾੜਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰਦਾ ਹੈ।
പരേശഃ പ്രീയതേ യസ്മിൻ തസ്മൈ ശാസ്തിം ദദാതി യത്| യന്തു പുത്രം സ ഗൃഹ്ലാതി തമേവ പ്രഹരത്യപി| "
7 ੭ ਤੁਸੀਂ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਤਾੜਨਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਹਿ ਲਵੋ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਕਿਹੜਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਹੈ ਜਿਹ ਨੂੰ ਪਿਉ ਨਹੀਂ ਤਾੜਦਾ?
യദി യൂയം ശാസ്തിം സഹധ്വം തർഹീശ്വരഃ പുത്രൈരിവ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം വ്യവഹരതി യതഃ പിതാ യസ്മൈ ശാസ്തിം ന ദദാതി താദൃശഃ പുത്രഃ കഃ?
സർവ്വേ യസ്യാഃ ശാസ്തേരംശിനോ ഭവന്തി സാ യദി യുഷ്മാകം ന ഭവതി തർഹി യൂയമ് ആത്മജാ ന കിന്തു ജാരജാ ആധ്വേ|
9 ੯ ਫੇਰ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰਕ ਪਿਉ ਜਿਹੜੇ ਸਾਡੀ ਤਾੜਨਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਆਦਰ ਕੀਤਾ। ਤਾਂ ਭਲਾ, ਅਸੀਂ ਆਤਮਿਆਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਅਧੀਨ ਨਾ ਹੋਈਏ ਅਤੇ ਜੀਵੀਏ?
അപരമ് അസ്മാകം ശാരീരികജന്മദാതാരോഽസ്മാകം ശാസ്തികാരിണോഽഭവൻ തേ ചാസ്മാഭിഃ സമ്മാനിതാസ്തസ്മാദ് യ ആത്മനാം ജനയിതാ വയം കിം തതോഽധികം തസ്യ വശീഭൂയ ന ജീവിഷ്യാമഃ?
10 ੧੦ ਉਹ ਤਾਂ ਥੋੜ੍ਹੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸਮਝ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਤਾੜਨਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਪਰ ਇਹ ਲਾਭ ਦੇ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਭਈ ਅਸੀਂ ਉਹ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰਤਾਈ ਵਿੱਚ ਸਾਂਝੀ ਹੋਈਏ।
തേ ത്വൽപദിനാനി യാവത് സ്വമനോഽമതാനുസാരേണ ശാസ്തിം കൃതവന്തഃ കിന്ത്വേഷോഽസ്മാകം ഹിതായ തസ്യ പവിത്രതായാ അംശിത്വായ ചാസ്മാൻ ശാസ്തി|
11 ੧੧ ਸਾਰੀ ਤਾੜਨਾ ਤਾਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਅਨੰਦ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਦੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਜਾਪਦੀ ਹੈ ਪਰ ਮਗਰੋਂ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿਹੜੇ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿਖਾਏ ਗਏ ਹਨ ਧਰਮ ਦਾ ਸ਼ਾਂਤੀ-ਦਾਇਕ ਫਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ശാസ്തിശ്ച വർത്തമാനസമയേ കേനാപി നാനന്ദജനികാ കിന്തു ശോകജനികൈവ മന്യതേ തഥാപി യേ തയാ വിനീയന്തേ തേഭ്യഃ സാ പശ്ചാത് ശാന്തിയുക്തം ധർമ്മഫലം ദദാതി|
അതഏവ യൂയം ശിഥിലാൻ ഹസ്താൻ ദുർബ്ബലാനി ജാനൂനി ച സബലാനി കുരുധ്വം|
യഥാ ച ദുർബ്ബലസ്യ സന്ധിസ്ഥാനം ന ഭജ്യേത സ്വസ്ഥം തിഷ്ഠേത് തഥാ സ്വചരണാർഥം സരലം മാർഗം നിർമ്മാത|
അപരഞ്ച സർവ്വൈഃ സാർഥമ് ഏക്യഭാവം യച്ച വിനാ പരമേശ്വരസ്യ ദർശനം കേനാപി ന ലപ്സ്യതേ തത് പവിത്രത്വം ചേഷ്ടധ്വം|
15 ੧੫ ਵੇਖਣਾ ਭਈ ਕੋਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਤੋਂ ਵਾਂਝਾ ਨਾ ਰਹੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੋਵੇ ਭਈ ਕੋਈ ਕੁੜੱਤਣ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਫੁੱਟ ਕੇ ਦੁੱਖ ਦੇਵੇ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤਿਆਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਭਰਿਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਵੇ।
യഥാ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹാത് ന പതേത്, യഥാ ച തിക്തതായാ മൂലം പ്രരുഹ്യ ബാധാജനകം ന ഭവേത് തേന ച ബഹവോഽപവിത്രാ ന ഭവേയുഃ,
16 ੧੬ ਅਤੇ ਨਾ ਹੋਵੇ ਭਈ ਕੋਈ ਹਰਾਮਕਾਰ ਅਥਵਾ ਏਸਾਉ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਧਰਮੀ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵੇਲੇ ਦੇ ਭੋਜਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੌਠੇ ਦਾ ਹੋਣ ਦਾ ਹੱਕ ਵੇਚ ਸੁੱਟਿਆ।
യഥാ ച കശ്ചിത് ലമ്പടോ വാ ഏകകൃത്വ ആഹാരാർഥം സ്വീയജ്യേഷ്ഠാധികാരവിക്രേതാ യ ഏഷൗസ്തദ്വദ് അധർമ്മാചാരീ ന ഭവേത് തഥാ സാവധാനാ ഭവത|
17 ੧੭ ਕਿਉਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨੇ ਬਰਕਤ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹਿਆ ਵੀ ਤਾਂ ਉਹ ਅਪਰਵਾਨ ਹੋਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨੂੰ ਤੋਬਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਨੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾ ਕੇ ਉਹ ਨੂੰ ਭਾਲਿਆ।
യതഃ സ ഏഷൗഃ പശ്ചാദ് ആശീർവ്വാദാധികാരീ ഭവിതുമ് ഇച്ഛന്നപി നാനുഗൃഹീത ഇതി യൂയം ജാനീഥ, സ ചാശ്രുപാതേന മത്യന്തരം പ്രാർഥയമാനോഽപി തദുപായം ന ലേഭേ|
18 ੧੮ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਉਸ ਪਹਾੜ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਆਏ ਹੋ ਜਿਹ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ ਜਾਵੇ, ਜਿਹੜਾ ਅੱਗ ਨਾਲ ਬਲ ਉੱਠਿਆ, ਨਾ ਕਾਲੀ ਘਟਾ, ਨਾ ਘੁੱਪ ਹਨ੍ਹੇਰੇ, ਨਾ ਝੱਖੜ-ਝੋਲੇ,
അപരഞ്ച സ്പൃശ്യഃ പർവ്വതഃ പ്രജ്വലിതോ വഹ്നിഃ കൃഷ്ണാവർണോ മേഘോ ഽന്ധകാരോ ഝഞ്ഭ്ശ തൂരീവാദ്യം വാക്യാനാം ശബ്ദശ്ച നൈതേഷാം സന്നിധൗ യൂയമ് ആഗതാഃ|
19 ੧੯ ਨਾ ਤੁਰ੍ਹੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦ, ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਕੋਲ ਜਿਹ ਦੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਅਰਦਾਸ ਕੀਤੀ ਕਿ ਹੋਰ ਬਚਨ ਸਾਨੂੰ ਨਾ ਆਖਿਆ ਜਾਵੇ!
തം ശബ്ദം ശ്രുത്വാ ശ്രോതാരസ്താദൃശം സമ്ഭാഷണം യത് പുന ർന ജായതേ തത് പ്രാർഥിതവന്തഃ|
യതഃ പശുരപി യദി ധരാധരം സ്പൃശതി തർഹി സ പാഷാണാഘാതൈ ർഹന്തവ്യ ഇത്യാദേശം സോഢും തേ നാശക്നുവൻ|
21 ੨੧ ਅਤੇ ਉਹ ਜੋ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ ਸੋ ਅਜਿਹਾ ਭਿਆਨਕ ਸੀ ਜੋ ਮੂਸਾ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਡਰਦਾ ਅਤੇ ਥਰ-ਥਰ ਕੰਬਦਾ ਹਾਂ!
തച്ച ദർശനമ് ഏവം ഭയാനകം യത് മൂസസോക്തം ഭീതസ്ത്രാസയുക്തശ്ചാസ്മീതി|
22 ੨੨ ਸਗੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸੀਯੋਨ ਦੇ ਪਹਾੜ ਕੋਲ ਆਏ ਹੋ ਅਤੇ ਅੱਤ ਮਹਾਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਨਗਰੀ ਸਵਰਗੀ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਕੋਲ ਅਤੇ ਜੋੜ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਲੱਖਾਂ ਦੂਤਾਂ ਕੋਲ।
കിന്തു സീയോൻപർവ്വതോ ഽമരേശ്വരസ്യ നഗരം സ്വർഗസ്ഥയിരൂശാലമമ് അയുതാനി ദിവ്യദൂതാഃ
23 ੨੩ ਅਤੇ ਪਲੋਠਿਆਂ ਦੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਕੋਲ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕੋਲ ਜਿਹੜਾ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਨਿਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿੱਧ ਕੀਤਿਆਂ ਹੋਇਆ ਧਰਮੀਆਂ ਦੇ ਆਤਮਿਆਂ ਕੋਲ।
സ്വർഗേ ലിഖിതാനാം പ്രഥമജാതാനാമ് ഉത്സവഃ സമിതിശ്ച സർവ്വേഷാം വിചാരാധിപതിരീശ്വരഃ സിദ്ധീകൃതധാർമ്മികാനാമ് ആത്മാനോ
24 ੨੪ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਕੋਲ ਜਿਹੜਾ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦਾ ਵਿਚੋਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਛਿੜਕੇ ਹੋਏ ਲਹੂ ਦੇ ਕੋਲ ਜੋ ਹਾਬਲ ਦੇ ਲਹੂ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
നൂതനനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോ യീശുഃ, അപരം ഹാബിലോ രക്താത് ശ്രേയഃ പ്രചാരകം പ്രോക്ഷണസ്യ രക്തഞ്ചൈതേഷാം സന്നിധൗ യൂയമ് ആഗതാഃ|
25 ੨੫ ਵੇਖੋ, ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਤੋਂ ਜਿਹੜਾ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਮੂੰਹ ਨਾ ਮੋੜਨਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਾ ਬਚੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜੇ ਜਿਹੜਾ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਚਿਤਾਰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਂਗੇ ਜਿਹੜਾ ਸਵਰਗ ਉੱਤੋਂ ਚਿਤਾਰਦਾ ਹੈ।
സാവധാനാ ഭവത തം വക്താരം നാവജാനീത യതോ ഹേതോഃ പൃഥിവീസ്ഥിതഃ സ വക്താ യൈരവജ്ഞാതസ്തൈ ര്യദി രക്ഷാ നാപ്രാപി തർഹി സ്വർഗീയവക്തുഃ പരാങ്മുഖീഭൂയാസ്മാഭിഃ കഥം രക്ഷാ പ്രാപ്സ്യതേ?
26 ੨੬ ਜਿਹ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਬਚਨ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਭਈ ਫੇਰ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਕੇਵਲ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਅਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਹਿਲਾ ਦਿਆਂਗਾ।
തദാ തസ്യ രവാത് പൃഥിവീ കമ്പിതാ കിന്ത്വിദാനീം തേനേദം പ്രതിജ്ഞാതം യഥാ, "അഹം പുനരേകകൃത്വഃ പൃഥിവീം കമ്പയിഷ്യാമി കേവലം തന്നഹി ഗഗനമപി കമ്പയിഷ്യാമി| "
27 ੨੭ ਅਤੇ ਇਹ ਜਿਹੜਾ ਬਚਨ ਹੈ ਕਿ ਫੇਰ ਇੱਕ ਵਾਰੀ, ਇਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਣਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਵਸਤਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਉਹ ਵਸਤਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਹਿਲਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਸੋ ਟਲ ਜਾਣਗੀਆਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਵਸਤਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹਿਲਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਰਹਿਣ।
സ ഏകകൃത്വഃ ശബ്ദോ നിശ്ചലവിഷയാണാം സ്ഥിതയേ നിർമ്മിതാനാമിവ ചഞ്ചലവസ്തൂനാം സ്ഥാനാന്തരീകരണം പ്രകാശയതി|
28 ੨੮ ਸੋ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਜ ਮਿਲਿਆ ਜਿਹੜਾ ਹਿਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਆਓ, ਅਸੀਂ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰੀਏ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਅਸੀਂ ਭਗਤੀ ਅਤੇ ਡਰ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਹ ਬੰਦਗੀ ਕਰੀਏ ਜੋ ਉਹ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲੱਗੇ,
അതഏവ നിശ്ചലരാജ്യപ്രാപ്തൈരസ്മാഭിഃ സോഽനുഗ്രഹ ആലമ്ബിതവ്യോ യേന വയം സാദരം സഭയഞ്ച തുഷ്ടിജനകരൂപേണേശ്വരം സേവിതും ശക്നുയാമ|
യതോഽസ്മാകമ് ഈശ്വരഃ സംഹാരകോ വഹ്നിഃ|
