< 2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 7 >

1 ਸੋ ਹੇ ਪਿਆਰਿਓ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਬਚਨ ਸਾਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਹਨ ਤਾਂ ਆਓ, ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸਾਰੀ ਅਸ਼ੁੱਧਤਾ ਤੋਂ ਸ਼ੁੱਧ ਕਰ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਡਰ ਨਾਲ ਪਵਿੱਤਰਤਾਈ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰੀਏ।
اَتَایوَ ہے پْرِیَتَماح، ایتادرِشِیح پْرَتِجْناح پْراپْتَیرَسْمابھِح شَرِیراتْمَنوح سَرْوَّمالِنْیَمْ اَپَمرِجْییشْوَرَسْیَ بھَکْتْیا پَوِتْراچارَح سادھْیَتاں۔
2 ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਥਾਂ ਦਿਓ। ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਉੱਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਿਆ ਨਹੀਂ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਠੱਗਿਆ ਨਹੀਂ।
یُویَمْ اَسْمانْ گرِہْلِیتَ۔ اَسْمابھِح کَسْیاپْیَنْیایو نَ کرِتَح کوپِ نَ وَنْچِتَح۔
3 ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਂ ਦੋਸ਼ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਹੀ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋ ਅਤੇ ਸਾਡਾ ਮਰਨਾ ਜੀਣਾ ਇਕੱਠਾ ਹੋਵੇ।
یُشْمانْ دوشِنَح کَرْتَّمَہَں واکْیَمیتَدْ وَدامِیتِ نَہِ یُشْمابھِح سَہَ جِیوَنایَ مَرَنایَ وا وَیَں یُشْمانْ سْوانْتَحکَرَنَے رْدھارَیامَ اِتِ پُورْوَّں مَیوکْتَں۔
4 ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਭਰੋਸਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਖੇ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਹੈ। ਮੈਂ ਦਿਲਾਸੇ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਹਰ ਕਸ਼ਟ ਵਿੱਚ ਅਨੰਦ ਨਾਲ ਫੁੱਲਿਆ ਨਹੀਂ ਸਮਾਉਦਾ।
یُشْمانْ پْرَتِ مَمَ مَہیتْساہو جایَتے یُشْمانْ اَدھْیَہَں بَہُ شْلاگھے چَ تینَ سَرْوَّکْلیشَسَمَیےہَں سانْتْوَنَیا پُورْنو ہَرْشینَ پْرَپھُلِّتَشْچَ بھَوامِ۔
5 ਜਦ ਅਸੀਂ ਮਕਦੂਨਿਯਾ ਵਿੱਚ ਆਏ ਤਦ ਵੀ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਗੋਂ ਅਸੀਂ ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਕਸ਼ਟ ਵਿੱਚ ਪਏ ਸੀ, ਬਾਹਰੋਂ ਝਗੜੇ ਅੰਦਰੋਂ ਭਿਆਨਕ ਗੱਲਾਂ।
اَسْماسُ ماکِدَنِیادیشَمْ آگَتیشْوَسْماکَں شَرِیرَسْیَ کاچِدَپِ شانْتِ رْنابھَوَتْ کِنْتُ سَرْوَّتو بَہِ رْوِرودھینانْتَشْچَ بھِیتْیا وَیَمْ اَپِیڈْیامَہِ۔
6 ਤਾਂ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਜਿਹੜਾ ਅਧੀਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਰਥਾਤ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਤੀਤੁਸ ਦੇ ਆਉਣ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੱਤਾ।
کِنْتُ نَمْراناں سانْتْوَیِتا یَ اِیشْوَرَح سَ تِیتَسْیاگَمَنیناسْمانْ اَسانْتْوَیَتْ۔
7 ਅਤੇ ਨਿਰੇ ਉਸ ਦੇ ਆਉਣ ਕਰਕੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਉਸ ਦਿਲਾਸੇ ਤੋਂ ਵੀ ਜਿਹੜਾ ਉਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਚਾਹਤ, ਤੁਹਾਡੇ ਸੋਗ, ਤੁਹਾਡੀ ਅਣਖ ਦਾ ਜੋ ਮੇਰੇ ਲਈ ਹੈ ਸਮਾਚਾਰ ਦੱਸਿਆ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਵੀ ਅਨੰਦ ਹੋਇਆ।
کیوَلَں تَسْیاگَمَنینَ تَنَّہِ کِنْتُ یُشْمَتّو جاتَیا تَسْیَ سانْتْوَنَیاپِ، یَتوسْماسُ یُشْماکَں ہارْدَّوِلاپاسَکْتَتْویشْوَسْماکَں سَمِیپے وَرْنِتیشُ مَمَ مَہانَنْدو جاتَح۔
8 ਕਿਉਂ ਜੋ ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪੱਤ੍ਰੀ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਦਾਸ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਵੀ ਮੈਂ ਪਛਤਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਛਤਾਉਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਉਸ ਪੱਤ੍ਰੀ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਦਾਸ ਕੀਤਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ।
اَہَں پَتْرینَ یُشْمانْ شوکَیُکْتانْ کرِتَوانْ اِتْیَسْمادْ اَنْوَتَپْیے کِنْتْوَدھُنا نانُتَپْیے۔ تینَ پَتْرینَ یُویَں کْشَنَماتْرَں شوکَیُکْتِیبھُوتا اِتِ مَیا درِشْیَتے۔
9 ਹੁਣ ਮੈਂ ਅਨੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਦਾਸ ਹੋਏ ਸਗੋਂ ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਉਦਾਸੀ ਦਾ ਫਲ ਤੋਬਾ ਹੋਇਆ ਕਿਉਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯੋਗ ਉਦਾਸ ਹੋਏ ਜੋ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਹੋ ਜਾਏ।
اِتْیَسْمِنْ یُشْماکَں شوکیناہَں ہرِشْیامِ تَنَّہِ کِنْتُ مَنَحپَرِوَرْتَّنایَ یُشْماکَں شوکوبھَوَدْ اِتْیَنینَ ہرِشْیامِ یَتوسْمَتّو یُشْماکَں کاپِ ہانِ رْیَنَّ بھَویتْ تَدَرْتھَں یُشْماکَمْ اِیشْوَرِییَح شوکو جاتَح۔
10 ੧੦ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯੋਗ ਉਦਾਸੀ ਮੁਕਤੀ ਲਈ ਅਜਿਹੀ ਤੋਬਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਕੋਈ ਪਛਤਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਉਦਾਸੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
سَ اِیشْوَرِییَح شوکَح پَرِتْرانَجَنَکَں نِرَنُتاپَں مَنَحپَرِوَرْتَّنَں سادھَیَتِ کِنْتُ ساںسارِکَح شوکو مرِتْیُں سادھَیَتِ۔
11 ੧੧ ਵੇਖੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਉਸ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯੋਗ ਉਦਾਸੀ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨਾਂ ਹੀ ਜੋਸ਼, ਕਿੰਨਾਂ ਹੀ ਉੱਤਰ ਦੇਣਾ, ਕਿੰਨਾਂ ਹੀ ਕ੍ਰੋਧ, ਕਿੰਨਾਂ ਹੀ ਡਰ, ਕਿੰਨੀ ਹੀ ਚਾਹਤ, ਕਿੰਨੀ ਹੀ ਅਣਖ, ਕਿੰਨੀ ਹੀ ਲਗਨ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ! ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਲਈ ਪਰਮਾਣ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਅਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਸਾਫ਼ ਹਾਂ।
پَشْیَتَ تینیشْوَرِییینَ شوکینَ یُشْماکَں کِں نَ سادھِتَں؟ یَتْنو دوشَپْرَکْشالَنَمْ اَسَنْتُشْٹَتْوَں ہارْدَّمْ آسَکْتَتْوَں پھَلَدانَنْچَیتانِ سَرْوّانِ۔ تَسْمِنْ کَرْمَّنِ یُویَں نِرْمَّلا اِتِ پْرَمانَں سَرْوّینَ پْرَکارینَ یُشْمابھِ رْدَتَّں۔
12 ੧੨ ਗੱਲ ਕਾਹਦੀ ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਪਰ ਮੈਂ ਨਾ ਉਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਅਪਰਾਧ ਕੀਤਾ, ਨਾ ਉਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਅਪਰਾਧ ਹੋਇਆ ਸਗੋਂ ਇਸ ਕਾਰਨ ਜੋ ਤੁਹਾਡਾ ਜੋਸ਼ ਜਿਹੜਾ ਸਾਡੇ ਲਈ ਹੈ ਸੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਹਜ਼ੂਰ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਵੇ।
ییناپَرادّھَں تَسْیَ کرِتے کِںوا یَسْیاپَرادّھَں تَسْیَ کرِتے مَیا پَتْرَمْ اَلیکھِ تَنَّہِ کِنْتُ یُشْمانَدھْیَسْماکَں یَتْنو یَدْ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشادْ یُشْمَتْسَمِیپے پْرَکاشیتَ تَدَرْتھَمیوَ۔
13 ੧੩ ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਦਿਲਾਸਾ ਪਾਇਆ ਹੈ ਪਰ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਸੇ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਤੀਤੁਸ ਦੇ ਅਨੰਦ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵੱਧ ਕੇ ਅਨੰਦ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਸ ਦਾ ਆਤਮਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਤਾਜ਼ਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
اُکْتَکارَنادْ وَیَں سانْتْوَناں پْراپْتاح؛ تانْچَ سانْتْوَناں وِناوَرو مَہاہْلادَسْتِیتَسْیاہْلادادَسْمابھِ رْلَبْدھَح، یَتَسْتَسْیاتْما سَرْوَّے رْیُشْمابھِسْترِپْتَح۔
14 ੧੪ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਮਾਣ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਲੱਜਿਆਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਪਿਆ ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੱਚ ਆਖੀਆਂ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਡਾ ਮਾਣ ਵੀ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਤੀਤੁਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਕੀਤਾ ਸੱਚਾ ਨਿੱਕਲਿਆ।
پُورْوَّں تَسْیَ سَمِیپےہَں یُشْمابھِرْیَدْ اَشْلاگھے تینَ نالَجّے کِنْتُ وَیَں یَدْوَدْ یُشْمانْ پْرَتِ سَتْیَبھاوینَ سَکَلَمْ اَبھاشامَہِ تَدْوَتْ تِیتَسْیَ سَمِیپےسْماکَں شْلاگھَنَمَپِ سَتْیَں جاتَں۔
15 ੧੫ ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸਭ ਦੀ ਆਗਿਆ-ਕਾਰਤਾ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਡਰਦੇ ਅਤੇ ਕੰਬਦੇ ਹੋਏ ਕਬੂਲ ਕੀਤਾ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦਾ ਮਨ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲ ਬਹੁਤ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
یُویَں کِیدرِکْ تَسْیاجْنا اَپالَیَتَ بھَیَکَمْپابھْیاں تَں گرِہِیتَوَنْتَشْچَیتَسْیَ سْمَرَنادْ یُشْماسُ تَسْیَ سْنیہو باہُلْیینَ وَرْتَّتے۔
16 ੧੬ ਮੈਂ ਅਨੰਦ ਹਾਂ ਜੋ ਹਰੇਕ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਵੱਲੋਂ ਮੇਰੀ ਖ਼ਾਤਰ ਦਲੇਰੀ ਹੈ।
یُشْماسْوَہَں سَرْوَّماشَںسے، اِتْیَسْمِنْ مَماہْلادو جایَتے۔

< 2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 7 >