< 2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 3 >

1 ੧ ਕੀ ਅਸੀਂ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਦੱਸਣ ਲੱਗੇ ਹਾਂ ਜਾਂ ਕਈਆਂ ਵਾਂਗੂੰ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਵੱਲੋਂ ਨੇਕਨਾਮੀ ਦੀਆਂ ਚਿੱਠੀਆਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ?
വയം കിമ് ആത്മപ്രശംസനം പുനരാരഭാമഹേ? യുഷ്മാൻ പ്രതി യുഷ്മത്തോ വാ പരേഷാം കേഷാഞ്ചിദ് ഇവാസ്മാകമപി കിം പ്രശംസാപത്രേഷു പ്രയോജനമ് ആസ്തേ?
2 ੨ ਸਾਡੀ ਚਿੱਠੀ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਜਿਹੜੀ ਸਾਡਿਆਂ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਭ ਮਨੁੱਖ ਜਾਣਦੇ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ।
യൂയമേവാസ്മാകം പ്രശംസാപത്രം തച്ചാസ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു ലിഖിതം സർവ്വമാനവൈശ്ച ജ്ഞേയം പഠനീയഞ്ച|
3 ੩ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਚਿੱਠੀ ਹੋ ਜਿਹੜੀ ਸਾਡੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਸਿਆਹੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜੋ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਪੱਟੀਆਂ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਮਾਸ ਰੂਪੀ ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਪੱਟੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹੈ।
യതോ ഽസ്മാഭിഃ സേവിതം ഖ്രീഷ്ടസ്യ പത്രം യൂയപേവ, തച്ച ന മസ്യാ കിന്ത്വമരസ്യേശ്വരസ്യാത്മനാ ലിഖിതം പാഷാണപത്രേഷു തന്നഹി കിന്തു ക്രവ്യമയേഷു ഹൃത്പത്രേഷു ലിഖിതമിതി സുസ്പഷ്ടം|
4 ੪ ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਉੱਤੇ ਅਜਿਹਾ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ।
ഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരം പ്രത്യസ്മാകമ് ഈദൃശോ ദൃഢവിശ്വാസോ വിദ്യതേ;
5 ੫ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪ ਤੋਂ ਇਸ ਯੋਗ ਹਾਂ ਜੋ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹੀ ਵੱਲੋਂ ਸਮਝੀਏ ਸਗੋਂ ਸਾਡੀ ਯੋਗਤਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵੱਲੋਂ ਹੈ।
വയം നിജഗുണേന കിമപി കൽപയിതും സമർഥാ ഇതി നഹി കിന്ത്വീശ്വരാദസ്മാകം സാമർഥ്യം ജായതേ|
6 ੬ ਜਿਸ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੇ ਸੇਵਕ ਹੋਣ ਦੇ ਜੋਗ ਵੀ ਬਣਾਇਆ ਪਰ ਬਿਵਸਥਾ ਦੇ ਸੇਵਕ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਆਤਮਾ ਦੇ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਬਿਵਸਥਾ ਮਾਰ ਸੁੱਟਦੀ ਪਰ ਆਤਮਾ ਜੀਵਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
തേന വയം നൂതനനിയമസ്യാർഥതോ ഽക്ഷരസംസ്ഥാനസ്യ തന്നഹി കിന്ത്വാത്മന ഏവ സേവനസാമർഥ്യം പ്രാപ്താഃ| അക്ഷരസംസ്ഥാനം മൃത്യുജനകം കിന്ത്വാത്മാ ജീവനദായകഃ|
7 ੭ ਪਰੰਤੂ ਜੇ ਮੌਤ ਦੀ ਲਿਖਤ ਜਿਹੜੀ ਅੱਖਰਾਂ ਨਾਲ ਅਤੇ ਪੱਥਰਾਂ ਉੱਤੇ ਉੱਕਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਐਨੇ ਤੇਜ ਨਾਲ ਹੋਈ ਜੋ ਮੂਸਾ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਤੇਜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜੋ ਭਾਵੇਂ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਇਸਰਾਏਲ ਦਾ ਵੰਸ਼ ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਨਾ ਸਕਿਆ,
അക്ഷരൈ ർവിലിഖിതപാഷാണരൂപിണീ യാ മൃത്യോഃ സേവാ സാ യദീദൃക് തേജസ്വിനീ ജാതാ യത്തസ്യാചിരസ്ഥായിനസ്തേജസഃ കാരണാത് മൂസസോ മുഖമ് ഇസ്രായേലീയലോകൈഃ സംദ്രഷ്ടും നാശക്യത,
8 ੮ ਤਾਂ ਆਤਮਾ ਦੀ ਲਿਖਤ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇ ਤੇਜ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ?
തർഹ്യാത്മനഃ സേവാ കിം തതോഽപി ബഹുതേജസ്വിനീ ന ഭവേത്?
9 ੯ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇਕਰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਣ ਦੀ ਲਿਖਤ ਤੇਜ ਰੂਪ ਹੈ ਤਾਂ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦੀ ਲਿਖਤ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵੱਧ ਕੇ ਤੇਜ ਨਾਲ ਹੋਵੇਗੀ।
ദണ്ഡജനികാ സേവാ യദി തേജോയുക്താ ഭവേത് തർഹി പുണ്യജനികാ സേവാ തതോഽധികം ബഹുതേജോയുക്താ ഭവിഷ്യതി|
10 ੧੦ ਉਹ ਸੇਵਕਾਈ ਜੋ ਤੇਜਵਾਨ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਇਸ ਲੇਖੇ ਅਰਥਾਤ ਇਸ ਅੱਤ ਵੱਡੇ ਤੇਜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਤੇਜਵਾਨ ਬਣੀ ਨਾ ਰਹੀ।
ഉഭയോസ്തുലനായാം കൃതായാമ് ഏകസ്യാസ്തേജോ ദ്വിതീയായാഃ പ്രഖരതരേണ തേജസാ ഹീനതേജോ ഭവതി|
11 ੧੧ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਉਹ ਸੇਵਕਾਈ ਜਿਹੜੀ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਤੇਜ ਨਾਲ ਹੋਈ ਤਾਂ ਜਿਹੜੀ ਸਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਵੱਧ ਕੇ ਤੇਜ ਨਾਲ ਹੋਵੇਗੀ!।
യസ്മാദ് യത് ലോപനീയം തദ് യദി തേജോയുക്തം ഭവേത് തർഹി യത് ചിരസ്ഥായി തദ് ബഹുതരതേജോയുക്തമേവ ഭവിഷ്യതി|
12 ੧੨ ਉਪਰੰਤ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਆਸ ਹੈ ਤਦ ਅਸੀਂ ਨਿਡਰ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲਦੇ ਹਾਂ।
ഈദൃശീം പ്രത്യാശാം ലബ്ധ്വാ വയം മഹതീം പ്രഗൽഭതാം പ്രകാശയാമഃ|
13 ੧੩ ਅਤੇ ਮੂਸਾ ਵਾਂਗੂੰ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਪੜਦਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਇਸਰਾਏਲ ਦਾ ਵੰਸ਼ ਉਸ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਦਾ ਅੰਤ ਨਾ ਵੇਖੇ।
ഇസ്രായേലീയലോകാ യത് തസ്യ ലോപനീയസ്യ തേജസഃ ശേഷം ന വിലോകയേയുസ്തദർഥം മൂസാ യാദൃഗ് ആവരണേന സ്വമുഖമ് ആച്ഛാദയത് വയം താദൃക് ന കുർമ്മഃ|
14 ੧੪ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧ ਮੋਟੀ ਹੋ ਗਈ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਪੜ੍ਹਨ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਤੇ ਉਹੋ ਪਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਪਰ ਉਹ ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਚੁੱਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
തേഷാം മനാംസി കഠിനീഭൂതാനി യതസ്തേഷാം പഠനസമയേ സ പുരാതനോ നിയമസ്തേനാവരണേനാദ്യാപി പ്രച്ഛന്നസ്തിഷ്ഠതി|
15 ੧੫ ਸਗੋਂ ਅੱਜ ਤੱਕ ਜਦ ਕਦੇ ਮੂਸਾ ਦੀ ਬਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਪੜਦਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਉੱਤੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
തച്ച ന ദൂരീഭവതി യതഃ ഖ്രീഷ്ടേനൈവ തത് ലുപ്യതേ| മൂസസഃ ശാസ്ത്രസ്യ പാഠസമയേഽദ്യാപി തേഷാം മനാംസി തേനാവരണേന പ്രച്ഛാദ്യന്തേ|
16 ੧੬ ਪਰ ਜਦ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਵੱਲ ਫਿਰੇਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਪਰਦਾ ਉਸ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।
കിന്തു പ്രഭും പ്രതി മനസി പരാവൃത്തേ തദ് ആവരണം ദൂരീകാരിഷ്യതേ|
17 ੧੭ ਹੁਣ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਤਾਂ ਆਤਮਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਆਤਮਾ ਹੈ ਉੱਥੇ ਹੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਹੈ।
യഃ പ്രഭുഃ സ ഏവ സ ആത്മാ യത്ര ച പ്രഭോരാത്മാ തത്രൈവ മുക്തിഃ|
18 ੧੮ ਪਰ ਅਸੀਂ ਸਭ ਅਣਕੱਜੇ ਚਿਹਰੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਤੇਜ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚੋਂ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਤੇਜ ਤੋਂ ਤੇਜ ਤੱਕ ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭੂ ਅਰਥਾਤ ਉਸ ਆਤਮਾ ਤੋਂ ਉਸੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
വയഞ്ച സർവ്വേഽനാച്ഛാദിതേനാസ്യേന പ്രഭോസ്തേജസഃ പ്രതിബിമ്ബം ഗൃഹ്ലന്ത ആത്മസ്വരൂപേണ പ്രഭുനാ രൂപാന്തരീകൃതാ വർദ്ധമാനതേജോയുക്താം താമേവ പ്രതിമൂർത്തിം പ്രാപ്നുമഃ|

< 2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 3 >