< Weedduu 3 >

1 Ani halkan guutuu siree koo irra ciisee nama garaan koo jaallatu sana nan barbaade; ani isa nan barbaade; garuu isa hin arganne.
À noite, na minha cama, Procurei aquele a quem minha alma ama. Eu o procurei, mas não o encontrei.
2 Ani amma kaʼeen magaalaa keessa, daandiiwwanii fi oobdiiwwan irra nan deema; nama garaan koo jaallatu sana nan barbaada. Kanaafuu ani isa nan barbaade; garuu isa hin arganne.
Levantar-me-ei agora, e vou pela cidade; nas ruas e nas praças buscarei aquele a quem minha alma ama. Eu o procurei, mas não o encontrei.
3 Eegdonni utuu magaalaa keessa naannaʼanuu na argan; anis, “Michuu koo argitanii?” jedheen isaan gaafadhe.
Os guardas que vão pela cidade me encontraram; “Você já viu aquele a quem minha alma ama?”
4 Ani akkuman xinnoo isaan bira darbeen, nama lubbuun koo jaallattu sana nan argadhe. Anis isa nan qabadhe; hamman mana haadha kootti, diinqa haadha koo ishee garaatti na baatte sanaatti ol galchutti gad isa hin dhiisne.
Eu mal tinha passado por eles, quando eu encontrei aquele a quem minha alma ama. Eu o abracei e não o deixei ir, até que eu o tivesse trazido para a casa de minha mãe, no quarto dela que me concebeu.
5 Yaa intallan Yerusaalem, ani kuruphee fi borofaan isin kakachiisa; hamma isheen ofumaan feetee kaatutti, jaalala hin tuttuqinaa yookaan hin dadammaqsinaa.
Eu vos conjuro, filhas de Jerusalém, pelas ovas, ou pelo vento do campo, que você não agita nem desperta o amor, até que o deseje.
6 Isheen qumbii fi ixaana urgooftuu daldaltootaa hunda irraa hojjetameen urgeeffamtee akkuma utubaa aaraa gammoojjii keessaa ol baatu kun eenyu?
Quem é este que vem do deserto como pilares da fumaça, perfumado com mirra e incenso, com todas as especiarias do comerciante?
7 Kunoo! Siree Solomoon kan loltoota jaatama warra Israaʼel keessaa bebeekamoo taʼaniin marfamteerti.
Veja, é a carruagem de Salomão! Sessenta homens poderosos estão ao seu redor, dos homens poderosos de Israel.
8 Hundi isaanii goraadee hidhatu; hundinuu muuxannoo waraanaa qabu; tokkoon tokkoon isaanii goraadee isaanii luqqeettuutti hidhatanii lola halkaniitiif qophaaʼan.
Todos eles manejam a espada, e são especialistas em guerra. Cada homem tem sua espada na coxa, por causa do medo na noite.
9 Solomoon mootichi ofii isaatii gaarii tolfate; innis muka Libaanoon irraa tolfate.
O Rei Salomão fez para si mesmo uma carruagem da madeira do Líbano.
10 Inni utubaa isaa meetiidhaan hojjete; jala isaa garuu warqeedhaan hojjete. Teessoon isaa kirrii diimaa dhiilgeedhaan hojjetame; keessi isaas jaalala intallan Yerusaalemiitiin bareechamee hojjetame.
Ele fez seus pilares de prata, seu fundo de ouro, sua sede de púrpura, no meio dele sendo pavimentado com amor, das filhas de Jerusalém.
11 Yaa intallan Xiyoon gad baʼaatii Solomoon Mooticha ilaalaa; inni gonfoo haati isaa gaafa fuudha isaa, guyyaa garaan isaa gammadetti, mataa isaa irra keesseef sana kaaʼateera.
Saiam, suas filhas de Sião, e vejam o rei Salomão, com a coroa com a qual sua mãe o coroou, no dia de seus casamentos, no dia da alegria de seu coração.

< Weedduu 3 >