< Faarfannaa 95 >
1 Kottaa Waaqayyoof faarfannaa; Kattaa fayyina keenyaatiifis ni ililchinaa.
Laus Cantici David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:
2 Galataan fuula isaa duratti haa dhiʼaannu; faarfannaadhaanis isa haa leellifnu.
Praeoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.
3 Waaqayyo Waaqa guddaadhaatii; inni waaqota hundaa olitti Mootii guddaa dha.
Quoniam Deus magnus Dominus: et rex magnus super omnes deos.
4 Qileewwan lafaa harka isaa keessa jiru; fiixeewwan tulluus kan isaa ti.
Quia in manu eius sunt omnes fines terrae: et altitudines montium ipsius sunt.
5 Galaanni kan isaa ti; isatu hojjeteetii; lafa gogaa illee harka isaatu uume.
Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.
6 Kottaa gad jennee sagadnaa; Uumaa keenya Waaqayyo duratti ni jilbeenfannaa;
Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.
7 inni Waaqa keenyaatii; nu immoo saba eegumsa isaa jala jirruu dha; bushaayee harka isaa keessa jiruudhas. Isin harʼa yoo sagalee isaa dhageessan,
Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuae eius, et oves manus eius.
8 akka Mariibaatti gootan sana, akka gaafa gammoojjii keessatti Maasaatti gootan sanaa mataa hin jabaatinaa;
Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;
9 abbootiin keessan utuma hojii koo arganuu, achitti qoranii na ilaalan.
Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt, et viderunt opera mea.
10 Dhaloota sanatti ani waggaa afurtama nan dheekkame; anis, “Isaan saba garaan isaanii karaa irraa jalʼatee dha; isaan karaa koo hin beekne” nan jedheen.
Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.
11 Kanaafuu ani dheekkamsa kootiin, “Isaan boqonnaa kootti hin galan” jedhee kakadhe.
Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.