< Faarfannaa 85 >

1 Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Faarfannaa Ilmaan Qooraahi. Yaa Waaqayyo, ati lafa keetiif arjoomteerta; boojuu Yaaqoobis deebifteerta.
In finem, filiis Core, Psalmus. Benedixisti Domine terram tuam: avertisti captivitatem Iacob.
2 Ati balleessaa uummata keetii dhiifteertaaf; cubbuu isaanii hundumaas dhoksiteerta.
Remisisti iniquitatem plebis tuæ: operuisti omnia peccata eorum.
3 Dheekkamsa kee hunda fageessiteerta; aarii kee sodaachisaa sana irraas deebiteerta.
Mitigasti omnem iram tuam: avertisti ab ira indignationis tuæ.
4 Yaa Waaqa Fayyisaa keenya, iddoo keenyatti nu deebisi; dheekkamsa kees nurraa qabi.
Converte nos Deus salutaris noster: et averte iram tuam a nobis.
5 Ati bara baraan nutti aartaa? Dheekkamsa kee dhaloota tokko irraa dhaloota kaanitti dabarsitaa?
Numquid in æternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
6 Akka sabni kee sitti gammaduuf, ati lubbuu nutti hin deebiftuu?
Deus tu conversus vivificabis nos: et plebs tua lætabitur in te.
7 Yaa Waaqayyo, araara kee nutti mulʼisi; fayyina kees nuu kenni.
Ostende nobis Domine misericordiam tuam: et salutare tuum da nobis.
8 Ani waan Waaqayyo Waaqni jedhu nan dhaggeeffadha; inni saba isaa qulqullootaaf nagaa abdachiisa; isaan garuu gara gowwummaatti hin deebiʼin.
Audiam quid loquatur in me Dominus Deus: quoniam loquetur pacem in plebem suam. Et super sanctos suos: et in eos, qui convertuntur ad cor.
9 Akka ulfinni isaa lafa keenya irra jiraatuuf, fayyisuun isaa dhugumaan warra isa sodaatanitti dhiʼoo jira.
Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius: ut inhabitet gloria in terra nostra.
10 Jaalallii fi amanamummaan wal gaʼan; qajeelummaa fi nagaan wal dhungatan.
Misericordia, et veritas obviaverunt sibi: iustitia, et pax osculatæ sunt.
11 Amanamummaan lafa keessaa burqa; qajeelummaan immoo samii irraa gad ilaala.
Veritas de terra orta est: et iustitia de cælo prospexit.
12 Waaqayyo dhugumaan waan gaarii ni kenna; lafti keenyas midhaan ishee ni kenniti.
Etenim Dominus dabit benignitatem: et terra nostra dabit fructum suum.
13 Qajeelummaan fuula isaa dura deema; miilla isaatiifis karaa qopheessa.
Iustitia ante eum ambulabit: et ponet in via gressus suos.

< Faarfannaa 85 >