< Faarfannaa 82 >
1 Faarfannaa Asaaf. Waaqni, waldaa waaqotaa gidduu dhaabata; “waaqota” gidduuttis murtii kenna; akkanas jedha:
Бог стаде на сабору Божијем, усред богова изрече суд:
2 “Isin hamma yoomiitti seera jalʼiftu? Hamma yoomiittis jalʼootaaf dhaabattu?
"Докле ћете судити неправо, и безбожницима гледати ко је ко?
3 Dadhabdootaa fi ijoollee abbaa hin qabneef murtii qajeelaa kennaa; mirga hiyyeeyyiitii fi cunqurfamtootaas eegsisaa.
Судите убогоме и сироти, оног кога гоне и ништега правдајте.
4 Warra dadhabaa fi rakkattoota baraaraa; harka jalʼootaatiis isaan baasaa.
Избављајте убогога и ништега, из руке безбожничке отимајте.
5 “Isaan homaa hin beekan; homaa illee hin hubatan. Isaan dukkana keessa jiraatu; hundeen lafaa hundinuu ni raafame.
Не познаше, нити разумеше, ходе по тами; задрмаше се земљи сви темељи.
6 “Anis, ‘Isin, “waaqota;” hundi keessan ilmaan Waaqa Waan Hundaa Olii ti’ jedheera.
Рекох: Богови сте, и синови Вишњег сви.
7 Taʼus isin akkuma namatti ni duutu; akkuma bulchitoota kamii iyyuu ni kuftu.”
Али ћете као људи помрети, и као сваки кнез пашћете."
8 Yaa Waaqi kaʼi; lafatti muri; sabni hundinuu kan keetiitii.
Устани, Боже, суди земљи; јер су Твоји по наследству сви народи.