Faarfannaa 82

1 Faarfannaa Asaaf. Waaqni, waldaa waaqotaa gidduu dhaabata; “waaqota” gidduuttis murtii kenna; akkanas jedha:

Zabura ta Asaf. Allah yana shugabanta cikin babban taro; yakan zartar da hukunci a cikin “alloli”.

2 “Isin hamma yoomiitti seera jalʼiftu? Hamma yoomiittis jalʼootaaf dhaabattu?

“Har yaushe za ku kāre marasa adalci ku kuma goyi bayan mugaye? (Sela)

3 Dadhabdootaa fi ijoollee abbaa hin qabneef murtii qajeelaa kennaa; mirga hiyyeeyyiitii fi cunqurfamtootaas eegsisaa.

Ku tsare mutuncin marasa ƙarfi da marayu; ku kāre hakkin matalauta da waɗanda ake danniya.

4 Warra dadhabaa fi rakkattoota baraaraa; harka jalʼootaatiis isaan baasaa.

Ku ceci marasa ƙarfi da masu bukata; ku kuɓutar da su daga hannun mugaye.

5 “Isaan homaa hin beekan; homaa illee hin hubatan. Isaan dukkana keessa jiraatu; hundeen lafaa hundinuu ni raafame.

“Ba su san kome ba, ba su fahimci kome ba. Suna yawo cikin duhu; an girgiza dukan tussan duniya.

6 “Anis, ‘Isin, “waaqota;” hundi keessan ilmaan Waaqa Waan Hundaa Olii ti’ jedheera.

“Na ce, ‘Ku “alloli” ne; dukanku’ya’yan Mafi Ɗaukaka’ ne.

7 Taʼus isin akkuma namatti ni duutu; akkuma bulchitoota kamii iyyuu ni kuftu.”

Amma za ku mutu kamar mutum kurum; za ku fāɗi kamar duk wani mai mulki.”

8 Yaa Waaqi kaʼi; lafatti muri; sabni hundinuu kan keetiitii.

Ka tashi, ya Allah, ka shari’anta duniya, gama dukan al’ummai gādonka ne.