< Faarfannaa 82 >

1 Faarfannaa Asaaf. Waaqni, waldaa waaqotaa gidduu dhaabata; “waaqota” gidduuttis murtii kenna; akkanas jedha:
Psalmo de Asaf. Dio stariĝis en Dia anaro; Inter la dioj Li juĝas.
2 “Isin hamma yoomiitti seera jalʼiftu? Hamma yoomiittis jalʼootaaf dhaabattu?
Ĝis kiam vi juĝos maljuste, Kaj privilegios la personojn de malvirtuloj? (Sela)
3 Dadhabdootaa fi ijoollee abbaa hin qabneef murtii qajeelaa kennaa; mirga hiyyeeyyiitii fi cunqurfamtootaas eegsisaa.
Estu justaj al malriĉulo kaj orfo; Rilate afliktiton kaj senhavulon estu virtaj.
4 Warra dadhabaa fi rakkattoota baraaraa; harka jalʼootaatiis isaan baasaa.
Liberigu malriĉulon kaj mizerulon; El la mano de malvirtulo ilin savu.
5 “Isaan homaa hin beekan; homaa illee hin hubatan. Isaan dukkana keessa jiraatu; hundeen lafaa hundinuu ni raafame.
Ili ne scias kaj ne komprenas, En mallumo ili marŝas; Ekŝanceliĝis ĉiuj fundamentoj de la tero.
6 “Anis, ‘Isin, “waaqota;” hundi keessan ilmaan Waaqa Waan Hundaa Olii ti’ jedheera.
Mi diris: Vi estas dioj, Kaj ĉiuj vi estas filoj de la Plejaltulo;
7 Taʼus isin akkuma namatti ni duutu; akkuma bulchitoota kamii iyyuu ni kuftu.”
Sed vi mortos, kiel homoj, Kaj vi falos, kiel ĉiu el la potenculoj.
8 Yaa Waaqi kaʼi; lafatti muri; sabni hundinuu kan keetiitii.
Leviĝu, ho Dio, juĝu la teron; Ĉar Vi heredas ĉiujn popolojn.

< Faarfannaa 82 >