< Faarfannaa 82 >

1 Faarfannaa Asaaf. Waaqni, waldaa waaqotaa gidduu dhaabata; “waaqota” gidduuttis murtii kenna; akkanas jedha:
Gud staar i Guds Menighed; han dømmer midt iblandt Guder.
2 “Isin hamma yoomiitti seera jalʼiftu? Hamma yoomiittis jalʼootaaf dhaabattu?
Hvor længe ville I dømme Uret og anse de ugudeliges Personer? (Sela)
3 Dadhabdootaa fi ijoollee abbaa hin qabneef murtii qajeelaa kennaa; mirga hiyyeeyyiitii fi cunqurfamtootaas eegsisaa.
Skaffer den ringe og den faderløse Ret; hjælper den elendige og den arme til Retfærdighed!
4 Warra dadhabaa fi rakkattoota baraaraa; harka jalʼootaatiis isaan baasaa.
Redder den ringe og den fattige; udfrier ham af de ugudeliges Haand!
5 “Isaan homaa hin beekan; homaa illee hin hubatan. Isaan dukkana keessa jiraatu; hundeen lafaa hundinuu ni raafame.
De skønne ikke og forstaa ikke, de vandre i Mørke; alle Jordens Grundpiller ryste.
6 “Anis, ‘Isin, “waaqota;” hundi keessan ilmaan Waaqa Waan Hundaa Olii ti’ jedheera.
Jeg har sagt: I ere Guder, og I ere alle den Højestes Sønner.
7 Taʼus isin akkuma namatti ni duutu; akkuma bulchitoota kamii iyyuu ni kuftu.”
Men I skulle dø som Mennesker, og som en af Fyrsterne skulle I falde.
8 Yaa Waaqi kaʼi; lafatti muri; sabni hundinuu kan keetiitii.
Gud! gør dig rede, døm Jorden; thi du skal tage Arv iblandt alle Hedninger.

< Faarfannaa 82 >