Faarfannaa 78
1 Maskiilii Asaaf. Yaa saba ko, barsiisa koo dhagaʼaa; dubbii afaan koo dhaggeeffadhaa.
En Maskil af Asaf. Lyt, mit Folk, til min Lære, bøj eders Øre til Ord fra min Mund;
2 Ani fakkeenyaan afaan koo nan banadha; waan durumaa jalqabee dhokfames nan dubbadha.
jeg vil aabne min Mund med Billedtale, fremsætte Gaader fra fordums Tid,
3 Kunis waanuma nu dhageenyee fi waanuma nu beeknu, waan abbootiin keenya nutti himanii dha.
hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;
4 Nus waan kana ijoollee isaanii duraa hin dhoksinu; hojii Waaqayyoo ulfina qabeessa sana, humna isaatii fi dinqii inni hojjete, dhaloota itti aanutti ni himna.
vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENS Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.
5 Inni Yaaqoobiif sirna dhaabe; Israaʼeliif immoo seera kenne; waan kana illee akka isaan ijoollee isaanii barsiisaniif, abbootii keenya ajaje;
Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,
6 kunis akka dhaloonni itti aanu beeku, akka ijoolleen amma iyyuu hin dhalatin beekan, isaanis akka ijoollee isaaniitti dabarsanii himaniif.
at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, staa frem og fortælle deres Børn derom,
7 Yoos isaan Waaqa amanatu; ajaja isaas ni eegu malee hojii isaa hin irraanfatan.
saa de slaar deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,
8 Isaan akka abbootii isaanii, akka dhaloota mata jabeessaa fi fincilaa, warra garaan isaanii Waaqaaf hin ajajamnee, akka warra hafuurri isaanii isaaf hin amanamin sanaa hin taʼan.
ej slægter Fædrene paa, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Aand var utro mod Gud
9 Namoonni Efreem xiyya qabatanii turan; taʼus gaafa lolaa duubatti deebiʼan.
— Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted paa Stridens Dag —
10 Isaan kakuu Waaqaa hin eegne; seera isaattis buluu didan.
Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;
11 Isaan hojii inni hojjete, dinqii inni isaanitti argisiises ni irraanfatan.
hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.
12 Inni fuula abbootii isaanii duratti, biyya Gibxi kutaa Zooʼaanitti waan nama dinqisiisu hojjete.
Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten paa Zoans Mark;
13 Inni galaana gargar qoodee gidduun isaan dabarse; bishaan sanas akkuma keenyan manaa dhaabachiise.
han kløved Havet og førte dem over, lod Vandet staa som en Vold;
14 Guyyaa duumessaan, halkan guutuu immoo ifa ibiddaatiin isaan geggeesse.
han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;
15 Inni gammoojjii keessatti kattaa dayyaasee bishaan akka galaanaa baayʼatu isaanii kenne.
han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,
16 Kattaa keessaa burqaa burqisiisee akka bishaan akkuma lagaatti yaaʼu godhe.
han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.
17 Isaan garuu gammoojjii keessatti Waaqa Waan Hundaa Oliitti fincilan; ittuma fufaniis isatti cubbuu hojjetan.
Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;
18 Isaan nyaata dharraʼanii, “Fidi” jechuudhaan beekumsa Waaqaa qoran.
de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,
19 Akkana jedhanii Waaqa hamatan; “Waaqni gammoojjii keessatti maaddii qopheessuu dandaʼaa?
de talte mod Gud og sagde: »Kan Gud dække Bord i en Ørken?
20 Inni kattaa rukunnaan bishaan humnaan keessaa burqe; burqaan guutee irraan dhangalaʼe. Garuu inni nyaata nuu kennuu dandaʼaa? Saba isaatiifis foon kennuu dandaʼaa?”
Se, Klippen slog han, saa Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han ogsaa kan give Brød og skaffe Kød til sit Folk?«
21 Waaqayyo yommuu waan kana dhagaʼetti baayʼee aare; Yaaqoob irratti ibiddi isaa ni qabsiifame; dheekkamsi isaas Israaʼelitti dhufe;
Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,
22 isaan Waaqa hin amananneetii; fayyisuu isaattis hin amanne.
fordi de ikke troede Gud eller stolede paa hans Frelse.
23 Inni garuu samii gubbaatiif ajaja kenne; balbala samiis ni bane;
Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre aabne
24 akka isaan nyaataniif mannaa gad roobseef; midhaan samiis isaaniif kenne.
og Manna regne paa dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;
25 Namoonni buddeena ergamoota Waaqayyoo nyaatan; inni waan isaan nyaatanii quufan ergeef.
Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.
26 Inni akka bubbeen baʼa biiftuu samii keessaa bubbisu godhe; bubbee kibbaas humna ofii isaatiin oofe.
Han rejste Østenvinden paa Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;
27 Foon akkuma awwaaraatti, simbirroota barrisanis akkuma cirracha galaanaatti gad isaaniif roobse.
Kød lod han regne paa dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,
28 Innis akka isaan qubata isaanii keessatti naannoo dunkaanota isaaniitti gad harcaʼan godhe.
lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;
29 Isaanis nyaatanii quufan; inni waan isaan dharraʼan isaaniif kenneeraatii.
Og de spiste sig overmætte, hvad de ønsked, lod han dem faa.
30 Garuu utuu isaan nyaata dharraʼan sana hin quufin, utuma nyaanni sun afaan isaanii keessa jiruu,
Men før deres Attraa var stillet, mens Maden var i deres Mund,
31 dheekkamsi Waaqaa isaanitti dhufe; innis isaan keessaa warra jajjabeeyyii galaafate; dargaggeeyyii Israaʼelis ni fixe.
rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.
32 Isaan waan kana hunda irra darbanii cubbuu hojjechuutti fufan; dinqii isaattis hin amanne.
Og dog blev de ved at synde og troede ej paa hans Undere.
33 Kanaafuu inni akka barri isaanii faayidaa malee darbu, akka waggoonni isaaniis sodaadhaan dhuman godhe.
Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres Aar.
34 Yeroo Waaqni isaan ajjeese kamitti iyyuu, isaan isa barbaaddatan; isaan ammas fedhiidhaan gara isaatti deebiʼan.
Naar han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,
35 Akka Waaqni Kattaa isaanii taʼe, akka Waaqni Waan Hundaa Olii Furii isaanii taʼe yaadatan.
kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.
36 Isaan garuu afaan isaaniitiin isa saadan; arraba isaaniitiinis isa soban;
De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;
37 garaan isaanii isaaf amanamaa hin turre; isaan kakuu isaatiif hin amanamne.
deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.
38 Inni garuu araara qabeessa waan taʼeef, cubbuu isaanii ni dhiiseef malee isaan hin fixne. Inni yeroo yerootti aarii isaa ittifate; dheekkamsa isaa hundaas hin kakaafne.
Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang paa Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;
39 Innis akka isaan nama duʼa hin oolle, qilleensuma darbu kan deebiʼee hin dhufne taʼan yaadate.
han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.
40 Isaan hammam gammoojjii keessatti isatti fincilanii gammoojjii keessattis isa gaddisiisan
Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!
41 Isaan ammumaa amma Waaqa qoran; Qulqullicha Israaʼel sanas ni aarsan.
De fristede atter Gud, de krænkede Israels Hellige;
42 Isaan humna isaa yookaan guyyaa inni itti diinota isaanii jalaa isaan baase hin yaadanne.
hans Haand kom de ikke i Hu, den Dag han friede dem fra Fjenden,
43 Guyyaa inni itti biyya Gibxi keessatti mallattoo isaa, kutaa Zooʼaan keessatti immoo dinqii isaa argisiise isaan hin yaadanne.
da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere paa Zoans Mark,
44 Inni lageen isaanii dhiigatti geeddare; isaanis burqaawwan isaanii dhuguu hin dandeenye.
forvandled deres Floder til Blod, saa de ej kunde drikke af Strømmene,
45 Innis tuuta tisiisaa kan isaan balleessu, fattee isaan barbadeessu itti erge.
sendte Myg imod dem, som aad dem, og Frøer, som lagde dem øde,
46 Midhaan isaanii ilmaan hawwaannisaatiif, buʼaa dadhabbii isaanii immoo hawwaannisaaf kenne.
gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,
47 Muka wayinii isaanii cabbiidhaan, harbuu isaanii immoo dhaamocha hamaan dhaʼe.
slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,
48 Loon isaanii cabbiif, horii isaanii immoo bakakkaaf dabarsee kenne.
prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.
49 Inni ergamoota badiisa fidan isaanitti erguudhaan aarii isaa sodaachisaa, dheekkamsa isaa, dallansuu isaatii fi rakkoo isaanitti gad lakkise.
Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;
50 Inni aarii isaatiif daandii qopheesse; lubbuu isaanii dabarsee dhaʼichatti kenne malee duʼa isaan hin oolchine.
frit Løb gav han sin Vrede, skaaned dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;
51 Hangafoota Gibxi hunda, ilmaan jalqabatti dhalatanis dunkaana Haam keessatti dhaʼe.
alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,
52 Saba isaa garuu akkuma nama bushaayee bobbaasuutti achii baase; akkuma hoolaas gammoojjii keessa isaan geggeesse.
lod sit Folk bryde op som en Hjord, leded dem som Kvæg i Ørkenen,
53 Inni nagaadhaan isaan geggeesse; kanaafuu isaan homaa hin sodaanne; diinota isaanii garuu galaanatu liqimse.
leded dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;
54 Innis gara daarii biyya isaa qulqulluutti, gara biyya gaaraa kan harki isaa mirgaa fudhateetti isaan galche.
han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,
55 Inni ormoota isaan duraa ariʼe; lafa jaraas dhaala godhee isaanii qoode; gosa Israaʼelis dunkaana isaanii keessa qubachiise.
drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.
56 Isaan garuu Waaqa qoran; Waaqa Waan Hundaa Oliitti fincilan; ajaja isaas hin eegne.
Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;
57 Akkuma abbootii isaanii duubatti deebiʼan; amanamuus ni didan; akka iddaa micciiramaattis jajalʼatan.
de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,
58 Isaan iddoowwan sagadaa isaanii kanneen gaarran irraatiin isa aarsan; waaqota isaanii tolfamoodhaanis hinaaffaadhaaf isa kakaasan.
de krænked ham med deres Offerhøje, ægged ham med deres Gudebilleder.
59 Waaqnis yeroo isaan dhagaʼetti akka malee dheekkame; guutumaan guutuuttis Israaʼelin gate.
Det hørte Gud og blev vred, følte højlig Lede ved Israel;
60 Innis iddoo jireenya isaa kan Shiiloo keessaa, dunkaana inni namoota gidduu dhaabbate sanas ni dhiise.
han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;
61 Humna isaa boojuutti, ulfina isaa immoo harka diinaatti dabarsee kenne.
han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehaand,
62 Saba isaa dabarsee goraadeef kenne; handhuuraa isaattis akka malee dheekkame.
prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred paa sin Arvelod;
63 Dargaggoota isaanii ibiddatu fixe; durboota isaaniitiifis sirbi heerumaa hin sirbamne;
Ild fortæred dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,
64 luboonni isaanii goraadeedhaan dhuman; niitonni dhirsoonni irraa duʼan immoo booʼuu hin dandeenye.
dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.
65 Gooftaanis akkuma waan hirribaa dammaquutti, akkuma goota sababii wayiniitiin iyyuuttis dammaqe.
Da vaagned Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;
66 Inni diinota isaa rukutee duubatti deebise; qaanii bara baraa keessas isaan buuse.
han slog sine Fjender paa Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.
67 Dunkaanota Yoosef ni tuffate; gosa Efreemis hin filanne;
Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;
68 inni garuu gosa Yihuudaa, Tulluu Xiyoon kan jaallatu sana ni filate.
han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;
69 Mana qulqullummaa isaa akka samii ol dheeraatti, akka lafa bara baraan hundeesseettis ijaare.
han bygged sit Tempel himmelhøjt, grundfæsted det evigt som Jorden.
70 Inni Daawit garbicha isaa ni filate; dallaa hoolotaa keessaas isa waammate;
Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Faarenes Folde,
71 akka inni saba isaa Yaaqoobin, handhuuraa isaa Israaʼelin tiksuuf jedhee hoolota tiksuu irraa isa fide.
hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;
72 Daawitis garaa qajeelaadhaan isaan tikse; ogummaa harka isaatiinis isaan dura buʼe.
han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Haand.
