< Faarfannaa 77 >

1 Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Yeduutuuniif. Faarfannaa Asaaf. Ani gargaarsaaf gara Waaqaatti nan iyyadhe; ani akka Waaqni na dhagaʼuuf nan iyyadhe.
(Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.) Jeg råber, højt til Gud, og han hører mig,
2 Yeroo rakkina kootiitti Gooftaa nan barbaaddadhe; halkanis utuu hin dadhabin harka koo nan diriirfadhe; lubbuun koos jajjabaachuu didde.
jeg søger Herren på Nødens Dag, min Hånd er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;
3 Yaa Waaqi, ani yommuun si yaadadhu nan aada; ani irra deddeebiʼee nan yaade; hafuurri koos ni laafe.
jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Ånd vansmægter. (Sela)
4 Ati akka iji koo hin dunuunfanne goote; ani akka malee lubbamee dubbachuu iyyuu dadhabe.
Du holder mine Øjne vågne, jeg er urolig og målløs.
5 Ani waaʼee bara durii, waaʼee waggoota durii duriis nan yaade;
Jeg tænker på fordums dage, ihukommer længst henrundne År;
6 ani halkaniin faarfannaa koo nan yaadadhe. Ani irra deddeebiʼee na yaade; hafuurri koos akkana jedhee qorate:
jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Ånd.
7 “Gooftaan bara baraan nama gataa? Inni deebiʼee garaa hin laafuu?
Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Nåde,
8 Araarri isaa bara baraan badee? Waadaan isaa bara baraan guutamuu dhabee?
er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,
9 Waaqni arjoomuu irraanfateeraa? Inni aariidhaan gara laafina isaa dhiiseeraa?”
har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)
10 Anis, “Harki mirgaa kan Waaqa Waan Hundaa Olii jijjiirameera jedhee yaaduun koo, dadhabbii koo ti” nan jedhe.
Jeg sagde: Det er min Smerte; at den Højestes højre er ikke som før.
11 Ani hojii Waaqayyoo nan yaadadha; dhugumaan dinqii kee kan durii nan yaadadhaa.
Jeg kommer HERRENs Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.
12 Ani waan ati hojjette hunda irra deddeebiʼee nan yaada; waaʼee hojii keetii illee nan dubbadha.
Jeg tænker på al din Gerning og grunder over dine Værker.
13 Yaa Waaqi, karaan kee qulqulluu dha. Waaqni guddaan akka Waaqa keenyaa eessa jira?
Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud så stor som Gud!
14 Ati Waaqa hojii dinqii hojjettuu dha; saboota gidduuttis humna kee ni argisiifta.
Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,
15 Irree kee cimaadhaan saba kee, sanyii Yaaqoobii fi sanyii Yoosef furteerta.
udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)
16 Yaa Waaqi, bishaanonni si argan; bishaanonni si arganii sodaatan; tuujubawwan ni hollatan.
Vandene så dig, Gud, Vandene så dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;
17 Duumessi bishaan gad dhangalaase; samiiwwan ni qaqawweessaʼan; xiyyi kees qixa hundaan balaqqise.
Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjaldede, dine Pile for hid og did;
18 Bakakkaan kee bubbee hamaa keessaa dhagaʼame; balaqqeesi kee addunyaa ibse; laftis hollattee sochoote.
din bragende Torden rullede, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;
19 Daandiin kee galaana keessa, karaan kee immoo bishaanota gurguddaa keessa baʼa; garuu faanni kee hin argamne.
din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke.
20 Ati harka Museetii fi harka Arooniin, saba kee akka bushaayeetti geggeessite.
Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Hånd.

< Faarfannaa 77 >