Faarfannaa 77

1 Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Yeduutuuniif. Faarfannaa Asaaf. Ani gargaarsaaf gara Waaqaatti nan iyyadhe; ani akka Waaqni na dhagaʼuuf nan iyyadhe.

Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.

2 Yeroo rakkina kootiitti Gooftaa nan barbaaddadhe; halkanis utuu hin dadhabin harka koo nan diriirfadhe; lubbuun koos jajjabaachuu didde.

Jeg raaber højt til Gud, højt til Gud, og han hører mig;

3 Yaa Waaqi, ani yommuun si yaadadhu nan aada; ani irra deddeebiʼee nan yaade; hafuurri koos ni laafe.

jeg søger Herren paa Nødens Dag, min Haand er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

4 Ati akka iji koo hin dunuunfanne goote; ani akka malee lubbamee dubbachuu iyyuu dadhabe.

jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Aand vansmægter. (Sela)

5 Ani waaʼee bara durii, waaʼee waggoota durii duriis nan yaade;

Du holder mine Øjne vaagne, jeg er urolig og maalløs.

6 ani halkaniin faarfannaa koo nan yaadadhe. Ani irra deddeebiʼee na yaade; hafuurri koos akkana jedhee qorate:

Jeg tænker paa fordums Dage, ihukommer længst henrundne Aar;

7 “Gooftaan bara baraan nama gataa? Inni deebiʼee garaa hin laafuu?

jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Aand.

8 Araarri isaa bara baraan badee? Waadaan isaa bara baraan guutamuu dhabee?

Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Naade,

9 Waaqni arjoomuu irraanfateeraa? Inni aariidhaan gara laafina isaa dhiiseeraa?”

er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

10 Anis, “Harki mirgaa kan Waaqa Waan Hundaa Olii jijjiirameera jedhee yaaduun koo, dadhabbii koo ti” nan jedhe.

har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

11 Ani hojii Waaqayyoo nan yaadadha; dhugumaan dinqii kee kan durii nan yaadadhaa.

Jeg sagde: Det er min Smerte, at den Højestes højre er ikke som før.

12 Ani waan ati hojjette hunda irra deddeebiʼee nan yaada; waaʼee hojii keetii illee nan dubbadha.

Jeg kommer HERRENS Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

13 Yaa Waaqi, karaan kee qulqulluu dha. Waaqni guddaan akka Waaqa keenyaa eessa jira?

Jeg tænker paa al din Gerning og grunder over dine Værker.

14 Ati Waaqa hojii dinqii hojjettuu dha; saboota gidduuttis humna kee ni argisiifta.

Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud saa stor som Gud!

15 Irree kee cimaadhaan saba kee, sanyii Yaaqoobii fi sanyii Yoosef furteerta.

Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

16 Yaa Waaqi, bishaanonni si argan; bishaanonni si arganii sodaatan; tuujubawwan ni hollatan.

udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

17 Duumessi bishaan gad dhangalaase; samiiwwan ni qaqawweessaʼan; xiyyi kees qixa hundaan balaqqise.

Vandene saa dig, Gud, Vandene saa dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

18 Bakakkaan kee bubbee hamaa keessaa dhagaʼame; balaqqeesi kee addunyaa ibse; laftis hollattee sochoote.

Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjalded, dine Pile for hid og did;

19 Daandiin kee galaana keessa, karaan kee immoo bishaanota gurguddaa keessa baʼa; garuu faanni kee hin argamne.

din bragende Torden rulled, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

20 Ati harka Museetii fi harka Arooniin, saba kee akka bushaayeetti geggeessite.

din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke. Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Haand.