< Faarfannaa 73 >

1 Faarfannaa Asaaf. Dhugumaan Waaqni Israaʼeliif, warra garaan isaanii qulqulluu taʼeef gaarii dha.
Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
2 Ani garuu miilli koo gufachuu gaʼee, faanni koos mucucaachuu gaʼee ture.
Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
3 Ani yommuun badhaadhummaa hamootaa argetti, of tuultotatti hinaafeen tureetii.
Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 Isaan hin dhiphatan; dhagni isaaniis fayyaa dha; cimaa dhas.
Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 Rakkinni nama biraatti dhufu isaanitti hin dhufu; isaan akka namoota kaanii dhukkubaan hin dhaʼaman.
W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 Kanaafuu of tuulummaan faaya morma isaanii ti; fincilas akka wayyaatti uffatu.
Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 Iji isaanii coomee alatti dhiibama; hamminni isaan garaatti yaadan dhuma hin qabu.
Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 Isaan ni qoosu; hamminas ni dubbatu; of tuulaa cunqursaadhaan nama doorsisu.
Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 Afaan isaanii samii falmata; arrabni isaaniis lafa dhaala.
Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 Kanaafuu sabni gara isaaniitti dachaʼee bishaan baayʼee dhuga.
A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 Isaanis, “Waaqni akkamitti beekuu dandaʼaa? Waaqni Waan Hundaa Olii beekumsa qabaa?” jedhu.
Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 Egaa namoonni hamoon akkana; isaan yeroo hunda yaaddoo malee jiraatu; badhaadhummaanis guddachaa deemu.
Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 Yoos ani akkasumaan garaa koo qulqullinaan eeggadhee harka koos akkasumaan dhiqadhe kaa!
Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
14 Ani guyyaa guutuu dhaʼameera; ganama ganamas adabameera.
Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
15 Ani utuu, “Akkana nan dubbadha” jedhee jiraadhee silaa ijoollee kee nan yakkan ture.
Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
16 Garuu yommuu ani waan kana hunda hubachuu yaaletti, wanni kun hojii dadhabsiisaa natti taʼe.
Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
17 Kunis hamma ani iddoo qulqullummaa Waaqaa seenutti ture; ergasiis ani galgala isaanii nan hubadhe.
Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
18 Dhugumaan ati iddoo mucucaataa irra isaan dhaabde; akka isaan kufanii caccabaniifis gad isaan darbatte.
Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
19 Isaan akkamiin guutumaan guutuutti sodaadhaan fudhatamanii akkuma tasaa barbadaaʼan!
Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
20 Akkuma abjuun yeroo namni hirribaa dammaqutti taʼu sana, atis yaa Gooftaa, akkasuma yommuu ol kaatu, hawwii garaa isaanii ni busheessita.
Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
21 Yommuu lubbuun koo gadditee onneen koos waraanamtetti,
Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
22 ani gowwaa fi wallaalaan ture; fuula kee durattis akka horii nan taʼe.
Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
23 Taʼus ani yeroo hunda si wajjinan jira; atis harka koo mirgaa ni qabda.
A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
24 Ati gorsa keetiin na qajeelchita; ergasii immoo ulfinatti na galchita.
Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
25 Ani samii keessaa eenyunan qaba? Lafa irraas si malee homaa hin fedhu.
Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
26 Foon koo fi onneen koo dadhabuu dandaʼu; Waaqni garuu jabina garaa koo ti; bara baraanis inni qooda koo.
Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
27 Warri sirraa fagoo jiran ni badu; atis warra siif hin amanamne hunda ni balleessita.
Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
28 Akka ani yaadutti garuu Waaqatti dhiʼaachuun gaarii dha; Waaqayyo Gooftaa daʼoo koo godhadheera; ani hojii kee hunda nan labsa.
Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.

< Faarfannaa 73 >