Faarfannaa 73
1 Faarfannaa Asaaf. Dhugumaan Waaqni Israaʼeliif, warra garaan isaanii qulqulluu taʼeef gaarii dha.
Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
2 Ani garuu miilli koo gufachuu gaʼee, faanni koos mucucaachuu gaʼee ture.
Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
3 Ani yommuun badhaadhummaa hamootaa argetti, of tuultotatti hinaafeen tureetii.
For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
4 Isaan hin dhiphatan; dhagni isaaniis fayyaa dha; cimaa dhas.
For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
5 Rakkinni nama biraatti dhufu isaanitti hin dhufu; isaan akka namoota kaanii dhukkubaan hin dhaʼaman.
Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
6 Kanaafuu of tuulummaan faaya morma isaanii ti; fincilas akka wayyaatti uffatu.
Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
7 Iji isaanii coomee alatti dhiibama; hamminni isaan garaatti yaadan dhuma hin qabu.
Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
8 Isaan ni qoosu; hamminas ni dubbatu; of tuulaa cunqursaadhaan nama doorsisu.
Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
9 Afaan isaanii samii falmata; arrabni isaaniis lafa dhaala.
Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
10 Kanaafuu sabni gara isaaniitti dachaʼee bishaan baayʼee dhuga.
Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
11 Isaanis, “Waaqni akkamitti beekuu dandaʼaa? Waaqni Waan Hundaa Olii beekumsa qabaa?” jedhu.
Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
12 Egaa namoonni hamoon akkana; isaan yeroo hunda yaaddoo malee jiraatu; badhaadhummaanis guddachaa deemu.
Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
13 Yoos ani akkasumaan garaa koo qulqullinaan eeggadhee harka koos akkasumaan dhiqadhe kaa!
Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
14 Ani guyyaa guutuu dhaʼameera; ganama ganamas adabameera.
eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
15 Ani utuu, “Akkana nan dubbadha” jedhee jiraadhee silaa ijoollee kee nan yakkan ture.
Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
16 Garuu yommuu ani waan kana hunda hubachuu yaaletti, wanni kun hojii dadhabsiisaa natti taʼe.
Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
17 Kunis hamma ani iddoo qulqullummaa Waaqaa seenutti ture; ergasiis ani galgala isaanii nan hubadhe.
- til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
18 Dhugumaan ati iddoo mucucaataa irra isaan dhaabde; akka isaan kufanii caccabaniifis gad isaan darbatte.
Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
19 Isaan akkamiin guutumaan guutuutti sodaadhaan fudhatamanii akkuma tasaa barbadaaʼan!
Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
20 Akkuma abjuun yeroo namni hirribaa dammaqutti taʼu sana, atis yaa Gooftaa, akkasuma yommuu ol kaatu, hawwii garaa isaanii ni busheessita.
Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
21 Yommuu lubbuun koo gadditee onneen koos waraanamtetti,
Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
22 ani gowwaa fi wallaalaan ture; fuula kee durattis akka horii nan taʼe.
då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
23 Taʼus ani yeroo hunda si wajjinan jira; atis harka koo mirgaa ni qabda.
Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
24 Ati gorsa keetiin na qajeelchita; ergasii immoo ulfinatti na galchita.
Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
25 Ani samii keessaa eenyunan qaba? Lafa irraas si malee homaa hin fedhu.
Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
26 Foon koo fi onneen koo dadhabuu dandaʼu; Waaqni garuu jabina garaa koo ti; bara baraanis inni qooda koo.
Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
27 Warri sirraa fagoo jiran ni badu; atis warra siif hin amanamne hunda ni balleessita.
For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
28 Akka ani yaadutti garuu Waaqatti dhiʼaachuun gaarii dha; Waaqayyo Gooftaa daʼoo koo godhadheera; ani hojii kee hunda nan labsa.
Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
