< Faarfannaa 73 >

1 Faarfannaa Asaaf. Dhugumaan Waaqni Israaʼeliif, warra garaan isaanii qulqulluu taʼeef gaarii dha.
En salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot de rene av hjertet.
2 Ani garuu miilli koo gufachuu gaʼee, faanni koos mucucaachuu gaʼee ture.
Men jeg - nær hadde mine føtter snublet, på lite nær var mine trin glidd ut.
3 Ani yommuun badhaadhummaa hamootaa argetti, of tuultotatti hinaafeen tureetii.
For jeg harmedes over de overmodige da jeg så at det gikk de ugudelige vel.
4 Isaan hin dhiphatan; dhagni isaaniis fayyaa dha; cimaa dhas.
For de er fri for lidelser inntil sin død, og deres styrke er vel ved makt.
5 Rakkinni nama biraatti dhufu isaanitti hin dhufu; isaan akka namoota kaanii dhukkubaan hin dhaʼaman.
De kjenner ikke til nød som andre folk, og de blir ikke plaget som andre mennesker.
6 Kanaafuu of tuulummaan faaya morma isaanii ti; fincilas akka wayyaatti uffatu.
Derfor er overmot deres halssmykke, vold omhyller dem som et klædebon.
7 Iji isaanii coomee alatti dhiibama; hamminni isaan garaatti yaadan dhuma hin qabu.
Deres øine står ut av fedme, hjertets tanker bryter frem.
8 Isaan ni qoosu; hamminas ni dubbatu; of tuulaa cunqursaadhaan nama doorsisu.
De håner og taler i ondskap om undertrykkelse; fra det høie taler de.
9 Afaan isaanii samii falmata; arrabni isaaniis lafa dhaala.
De løfter sin munn op til himmelen, og deres tunge farer frem på jorden.
10 Kanaafuu sabni gara isaaniitti dachaʼee bishaan baayʼee dhuga.
Derfor får de sitt folk til å vende sig om til dem, og vann i overflod suger de i sig.
11 Isaanis, “Waaqni akkamitti beekuu dandaʼaa? Waaqni Waan Hundaa Olii beekumsa qabaa?” jedhu.
Og de sier: Hvorledes skulde Gud vite noget? Er det vel kunnskap hos den Høieste?
12 Egaa namoonni hamoon akkana; isaan yeroo hunda yaaddoo malee jiraatu; badhaadhummaanis guddachaa deemu.
Se, dette er de ugudelige, og evig trygge vokser de i velmakt.
13 Yoos ani akkasumaan garaa koo qulqullinaan eeggadhee harka koos akkasumaan dhiqadhe kaa!
Ja, forgjeves har jeg renset mitt hjerte og tvettet mine hender i uskyld;
14 Ani guyyaa guutuu dhaʼameera; ganama ganamas adabameera.
jeg blev dog plaget hele dagen, og hver morgen kom til mig med tukt.
15 Ani utuu, “Akkana nan dubbadha” jedhee jiraadhee silaa ijoollee kee nan yakkan ture.
Dersom jeg hadde sagt: Jeg vil tale således, se, da hadde jeg vært troløs mot dine barns slekt.
16 Garuu yommuu ani waan kana hunda hubachuu yaaletti, wanni kun hojii dadhabsiisaa natti taʼe.
Og jeg tenkte efter for å forstå dette; det var en plage i mine øine
17 Kunis hamma ani iddoo qulqullummaa Waaqaa seenutti ture; ergasiis ani galgala isaanii nan hubadhe.
- inntil jeg gikk inn i Guds helligdommer og gav akt på deres endelikt.
18 Dhugumaan ati iddoo mucucaataa irra isaan dhaabde; akka isaan kufanii caccabaniifis gad isaan darbatte.
Ja, på glatte steder setter du dem; du lot dem falle, så de gikk til grunne.
19 Isaan akkamiin guutumaan guutuutti sodaadhaan fudhatamanii akkuma tasaa barbadaaʼan!
Hvor de blev ødelagt i et øieblikk! De gikk under og tok ende med forferdelse.
20 Akkuma abjuun yeroo namni hirribaa dammaqutti taʼu sana, atis yaa Gooftaa, akkasuma yommuu ol kaatu, hawwii garaa isaanii ni busheessita.
Likesom en akter for intet en drøm når en har våknet op, således akter du, Herre, deres skyggebillede for intet når du våkner op.
21 Yommuu lubbuun koo gadditee onneen koos waraanamtetti,
Når mitt hjerte var bittert, og det stakk mig i mine nyrer,
22 ani gowwaa fi wallaalaan ture; fuula kee durattis akka horii nan taʼe.
da var jeg ufornuftig og forstod intet; som et dyr var jeg imot dig.
23 Taʼus ani yeroo hunda si wajjinan jira; atis harka koo mirgaa ni qabda.
Men jeg blir alltid hos dig, du har grepet min høire hånd.
24 Ati gorsa keetiin na qajeelchita; ergasii immoo ulfinatti na galchita.
Du leder mig ved ditt råd, og derefter optar du mig i herlighet.
25 Ani samii keessaa eenyunan qaba? Lafa irraas si malee homaa hin fedhu.
Hvem har jeg ellers i himmelen? Og når jeg har dig, har jeg ikke lyst til noget på jorden.
26 Foon koo fi onneen koo dadhabuu dandaʼu; Waaqni garuu jabina garaa koo ti; bara baraanis inni qooda koo.
Vansmekter enn mitt kjød og mitt hjerte, så er dog Gud mitt hjertes klippe og min del evindelig.
27 Warri sirraa fagoo jiran ni badu; atis warra siif hin amanamne hunda ni balleessita.
For se, de som holder sig borte fra dig, går til grunne; du utrydder hver den som faller fra dig i hor.
28 Akka ani yaadutti garuu Waaqatti dhiʼaachuun gaarii dha; Waaqayyo Gooftaa daʼoo koo godhadheera; ani hojii kee hunda nan labsa.
Men for mig er det godt å holde mig nær til Gud; jeg setter min lit til Herren, Israels Gud, for å fortelle alle dine gjerninger.

< Faarfannaa 73 >