< Faarfannaa 73 >

1 Faarfannaa Asaaf. Dhugumaan Waaqni Israaʼeliif, warra garaan isaanii qulqulluu taʼeef gaarii dha.
(En Salme af Asaf.) Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
2 Ani garuu miilli koo gufachuu gaʼee, faanni koos mucucaachuu gaʼee ture.
Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
3 Ani yommuun badhaadhummaa hamootaa argetti, of tuultotatti hinaafeen tureetii.
thi over Dårerne græmmed jeg mig, jeg så, at det gik de gudløse vel;
4 Isaan hin dhiphatan; dhagni isaaniis fayyaa dha; cimaa dhas.
thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
5 Rakkinni nama biraatti dhufu isaanitti hin dhufu; isaan akka namoota kaanii dhukkubaan hin dhaʼaman.
de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
6 Kanaafuu of tuulummaan faaya morma isaanii ti; fincilas akka wayyaatti uffatu.
Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
7 Iji isaanii coomee alatti dhiibama; hamminni isaan garaatti yaadan dhuma hin qabu.
Deres Brøde udgår af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
8 Isaan ni qoosu; hamminas ni dubbatu; of tuulaa cunqursaadhaan nama doorsisu.
I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
9 Afaan isaanii samii falmata; arrabni isaaniis lafa dhaala.
de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om på Jorden.
10 Kanaafuu sabni gara isaaniitti dachaʼee bishaan baayʼee dhuga.
Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.
11 Isaanis, “Waaqni akkamitti beekuu dandaʼaa? Waaqni Waan Hundaa Olii beekumsa qabaa?” jedhu.
De siger: "Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?"
12 Egaa namoonni hamoon akkana; isaan yeroo hunda yaaddoo malee jiraatu; badhaadhummaanis guddachaa deemu.
Se, det er de gudløses kår, altid i Tryghed, voksende Velstand!
13 Yoos ani akkasumaan garaa koo qulqullinaan eeggadhee harka koos akkasumaan dhiqadhe kaa!
Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
14 Ani guyyaa guutuu dhaʼameera; ganama ganamas adabameera.
jeg plagedes Dagen igennem, blev revset på ny hver Morgen!
15 Ani utuu, “Akkana nan dubbadha” jedhee jiraadhee silaa ijoollee kee nan yakkan ture.
Men jeg tænkte: "Taler jeg så, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt."
16 Garuu yommuu ani waan kana hunda hubachuu yaaletti, wanni kun hojii dadhabsiisaa natti taʼe.
Så grundede jeg på at forstå det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
17 Kunis hamma ani iddoo qulqullummaa Waaqaa seenutti ture; ergasiis ani galgala isaanii nan hubadhe.
Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
18 Dhugumaan ati iddoo mucucaataa irra isaan dhaabde; akka isaan kufanii caccabaniifis gad isaan darbatte.
Du sætter dem jo på glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
19 Isaan akkamiin guutumaan guutuutti sodaadhaan fudhatamanii akkuma tasaa barbadaaʼan!
Hvor brat de dog lægges øde, går under, det ender med Rædsel!
20 Akkuma abjuun yeroo namni hirribaa dammaqutti taʼu sana, atis yaa Gooftaa, akkasuma yommuu ol kaatu, hawwii garaa isaanii ni busheessita.
De er som en Drøm, når man vågner, man vågner og regner sit Syn for intet.
21 Yommuu lubbuun koo gadditee onneen koos waraanamtetti,
Så længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
22 ani gowwaa fi wallaalaan ture; fuula kee durattis akka horii nan taʼe.
var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
23 Taʼus ani yeroo hunda si wajjinan jira; atis harka koo mirgaa ni qabda.
Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
24 Ati gorsa keetiin na qajeelchita; ergasii immoo ulfinatti na galchita.
du leder mig med dit Råd og tager mig siden bort i Herlighed.
25 Ani samii keessaa eenyunan qaba? Lafa irraas si malee homaa hin fedhu.
Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attrår jeg intet på Jorden!
26 Foon koo fi onneen koo dadhabuu dandaʼu; Waaqni garuu jabina garaa koo ti; bara baraanis inni qooda koo.
Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
27 Warri sirraa fagoo jiran ni badu; atis warra siif hin amanamne hunda ni balleessita.
Thi de, der fjerner sig fra dig, går under, - du udsletter hver, som er dig utro.
28 Akka ani yaadutti garuu Waaqatti dhiʼaachuun gaarii dha; Waaqayyo Gooftaa daʼoo koo godhadheera; ani hojii kee hunda nan labsa.
Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.

< Faarfannaa 73 >