< Faarfannaa 73 >

1 Faarfannaa Asaaf. Dhugumaan Waaqni Israaʼeliif, warra garaan isaanii qulqulluu taʼeef gaarii dha.
Kun god er Gud imod Israel, imod de rene af Hjertet.
2 Ani garuu miilli koo gufachuu gaʼee, faanni koos mucucaachuu gaʼee ture.
Men jeg — nær vare mine Fødder bøjede af Vejen; mine Skridt vare lige ved at glide ud.
3 Ani yommuun badhaadhummaa hamootaa argetti, of tuultotatti hinaafeen tureetii.
Thi jeg blev nidkær over Daarerne; jeg maatte se, at det gik de ugudelige vel.
4 Isaan hin dhiphatan; dhagni isaaniis fayyaa dha; cimaa dhas.
Thi der findes intet Baand for dem indtil deres Død, og deres Styrke er vel ved Magt.
5 Rakkinni nama biraatti dhufu isaanitti hin dhufu; isaan akka namoota kaanii dhukkubaan hin dhaʼaman.
De have ikke Møje som andre Folk, og de blive ikke plagede som andre Mennesker.
6 Kanaafuu of tuulummaan faaya morma isaanii ti; fincilas akka wayyaatti uffatu.
Derfor har Hovmod prydet dem som en Kæde, Vold skjuler dem som et Smykke.
7 Iji isaanii coomee alatti dhiibama; hamminni isaan garaatti yaadan dhuma hin qabu.
Deres Øjne staa ud af Fedme; Hjertets Tanker faa Fremgang.
8 Isaan ni qoosu; hamminas ni dubbatu; of tuulaa cunqursaadhaan nama doorsisu.
De haane og tale i Ondskab om at øve Vold; fra det høje tale de.
9 Afaan isaanii samii falmata; arrabni isaaniis lafa dhaala.
De sætte deres Mund i Himmelen, og deres Tunge farer frem paa Jorden.
10 Kanaafuu sabni gara isaaniitti dachaʼee bishaan baayʼee dhuga.
Derfor vender deres Folk hid, og Vand i fulde Drag uddrikkes af dem.
11 Isaanis, “Waaqni akkamitti beekuu dandaʼaa? Waaqni Waan Hundaa Olii beekumsa qabaa?” jedhu.
Og de sige: Hvorledes skulde Gud vide det? og er der Kundskab hos den Højeste?
12 Egaa namoonni hamoon akkana; isaan yeroo hunda yaaddoo malee jiraatu; badhaadhummaanis guddachaa deemu.
Se, disse ere de ugudelige; dog ere de rolige til evig Tid, de forøge deres Gods.
13 Yoos ani akkasumaan garaa koo qulqullinaan eeggadhee harka koos akkasumaan dhiqadhe kaa!
Kun forgæves har jeg renset mit Hjerte og toet mine Hænder i Uskyldighed.
14 Ani guyyaa guutuu dhaʼameera; ganama ganamas adabameera.
Og dog blev jeg plaget den ganske Dag, og min Straf var der hver Morgen.
15 Ani utuu, “Akkana nan dubbadha” jedhee jiraadhee silaa ijoollee kee nan yakkan ture.
Dersom jeg havde sagt: Jeg vil føre saadan Tale; se, da havde jeg handlet troløst imod dine Børns Slægt.
16 Garuu yommuu ani waan kana hunda hubachuu yaaletti, wanni kun hojii dadhabsiisaa natti taʼe.
Og jeg tænkte efter for at forstaa det; men det var en Kval i mine Øjne,
17 Kunis hamma ani iddoo qulqullummaa Waaqaa seenutti ture; ergasiis ani galgala isaanii nan hubadhe.
indtil jeg gik ind i Guds Helligdomme og gav Agt paa deres Endeligt.
18 Dhugumaan ati iddoo mucucaataa irra isaan dhaabde; akka isaan kufanii caccabaniifis gad isaan darbatte.
Kun paa slibrige Steder sætter du dem; du lader dem falde til at ødelægges.
19 Isaan akkamiin guutumaan guutuutti sodaadhaan fudhatamanii akkuma tasaa barbadaaʼan!
Hvorledes ere de i et Øjeblik gaaede til Grunde? de ere omkomne, de have faaet Ende ved Forskrækkelserne.
20 Akkuma abjuun yeroo namni hirribaa dammaqutti taʼu sana, atis yaa Gooftaa, akkasuma yommuu ol kaatu, hawwii garaa isaanii ni busheessita.
De ere ligesom en Drøm, naar een er opvaagnet; Herre! naar du opvaagner, vil du foragte deres Billede.
21 Yommuu lubbuun koo gadditee onneen koos waraanamtetti,
Da mit Hjerte var bittert, og det stak mig i mine Nyrer,
22 ani gowwaa fi wallaalaan ture; fuula kee durattis akka horii nan taʼe.
da var jeg ufornuftig og kunde ikke forstaa noget, jeg var som et Dyr for dig.
23 Taʼus ani yeroo hunda si wajjinan jira; atis harka koo mirgaa ni qabda.
Men jeg vil stedse blive hos dig; du holder ved min højre Haand.
24 Ati gorsa keetiin na qajeelchita; ergasii immoo ulfinatti na galchita.
Du leder mig efter dit Raad, og derefter optager du mig til Ære.
25 Ani samii keessaa eenyunan qaba? Lafa irraas si malee homaa hin fedhu.
Hvem har jeg i Himlene? og lige med dig har jeg ikke Lyst til noget paa Jorden.
26 Foon koo fi onneen koo dadhabuu dandaʼu; Waaqni garuu jabina garaa koo ti; bara baraanis inni qooda koo.
Forsmægter mit Kød og mit Hjerte, saa er Gud mit Hjertes Klippe og min Del evindelig.
27 Warri sirraa fagoo jiran ni badu; atis warra siif hin amanamne hunda ni balleessita.
Thi se, de som holde sig langt borte fra dig, omkomme; du udrydder hver den, som ved Bolen viger af fra dig.
28 Akka ani yaadutti garuu Waaqatti dhiʼaachuun gaarii dha; Waaqayyo Gooftaa daʼoo koo godhadheera; ani hojii kee hunda nan labsa.
Men det er mig godt, at Gud er mig nær; jeg har sat mit Haab paa den Herre, Herre, at jeg kan fortælle alle dine Gerninger.

< Faarfannaa 73 >